Bache lor of Ministry 20-11-1987

geschreven door J.A.A.Slootmans te Pietersburg  Zuid- Afrika. 16-1-1989

Vertaald naar het Nederlands   zaterdag, februari 07, 1998

 

                                                                                                                      Geliefde lezer          

           

Ik was altijd geprikkeld over de wederkomst, en heb van zoveel predikanten een uitleg gehoord en nooit was die dezelfde, dit heeft mij zo geprikkeld dat ik een diepgaande studie over de wederkomst begonnen ben.

 

Ik wil allereerst allen bedanken voor hun naslagwerken, die ik kon gebruiken om deze studie voor verrijking van kennis.

 

Predikanten preken heel dikwijls over de wederkomst, sommigen zeggen de wederkomst is voor de verdrukking, anderen zeggen in de midden en een andere kategorie zegt na de verdrukking, en anderen zeggen de verdrukking heeft reeds plaatsgevonden in 70 n.C.

 

Met veel Schrift en voorbeelden vinden wij ook de paralellen in de feesten, die God aan Mozes bekend gemaakt heeft, wat in het nieuwe Testament vervuld worden en die nog vervuld zullen worden.

 

Het horloge van God is zeker op tijd en elke profetie van het oude Testament of het nieuwe Testament verwijst naar de wederkomst van Christus. En ik weet vandaag dat Christus’z’n echte Kinderen zal waarschuwen wanneer hij komt. En ik hoop dat elke lezer kracht zal putten, en elke persoon Zijn stem zal horen voor ee ieder die Hem als zijn persoonlijke Zaligmaker heeft aangenomen.

 

Met dank de uwe

[i]

J.A.A.Slootmans

 

 

 

 

 

 

 

 

HET EERSTE FEEST: HET PASCHA

MET DE VERSCHILLENDE OPNAMES

Paasfeest.        J.A.A.Slootmans

Dit woord Paasfeest is geko­men door meerdere verta­lin­gen, het werd eerst genoemd pèsah, (pascha) waar door het Ara­mees en het Grieks er het woord pasen uit is voort­gekomen.

pecaach { peh’-sakh }

paasfeest

(1)  offer van het pascha.

(2)  dieren slachtoffer van het pascha.

(3)  feest van het pascha.

      pascha het Hebr. woord { pèsach }       

[1]     werkwoord { pasach }

           Statenvertaling Jongbloed,  met  Statenvertaling Kanttekening.

1*   (Want de HEERE had tot Mozes gesproken: Ik zal nog een plaag over Farao, en over Egypte brengen, daarna zal hij ulieden van hier laten trekken; als hij u geheellijk zal laten trekken, zo zal hij u haas-telijk van hier uitdrijven. Ex. 11:1

1•   had tot Mozes gesproken: Eer Farao met dreigementen Mozes van zich gedreven had; Exod. 10:28. Dit is de oorzaak waarom Mozes zo vrijmoediglijk Farao  had aangesproken; Exod. 10:29.

2•   nog een plaag over Farao, en over Egypte brengen, Zie van deze plaag, onder, Exod. 11:4,5.

3•   haastelijk van hier uitdrijven. Hebreeuws, uitstotende, uitstoten. Zie de vervulling, Exod. 12:31,32,33.

Introductie van Ex.11

Mozes kreeg de opdracht van God om tegen Farao te zeggen om zijn volk Israël te laten gaan uit Egypte, en als hij niet luisterde zou de Here plagen over Farao en  zijn volk  tot stand brengen  die hij niet makkelijk zal vergeten. Maar God verhardde het hart van Farao elke keer, zodat hij wat hij beloofde niet nakwam; hij keerde zich elke keer tegen de bevelen die God door Mozes bevolen had. Wij lezen in # Ex. 11:1-3 dat dit de laatste plaag was en dat zij goud en zilver bij hun buren moesten lenen en de Here verzachtte de harten van de Egyptenaren zo dat zij gaven wat het volk van Israël vroeg, en ook dat Mozes een zeer gezien man onder de Egyptenaren was. De laatste opdracht was dat elke eerstgeborene zou sterven als hij niet luisterde.  # Ex. 11:9 maar God deed zoveel wonderen in Egypte, maar door de verharding van Farao z’n hart, was hij blind om het raak te zien, en God zei tegen Mozes dat Farao weer niet zou luisteren # Ex. 10: 9,10. Maar Mozes wist dat iedereen  van de Israëlieten, zoals grijsaards, zonen en dochters met al hun runderen en kleinvee zouden gaan.

[2]     which some refer as far back as to his appearance to him in Midian, #Ex 4:23 En Ik heb tot u gezegd: Laat Mijn zoon trekken, dat hij Mij diene! maar gij hebt geweigerd hem te laten trekken; zie, Ik zal uw zoon, uw eerstgeborene doden!

4*  Verder zeide Mozes: Zo heeft de HEERE gezegd: Omtrent middernacht zal Ik uitgaan door het midden van Egypte;

5*        En alle eerstgeborenen in Egypteland zullen sterven, van Farao’s eerstgeborene af, die op [3]zijn troon zitten zou, tot den eerstgeborene der dienstmaagd, die achter den molen is, en alle  eerstgeborenen van het vee.  # Ex. 11:4-5     

12• zeide Mozes: Te weten, tot Farao, eer hij van hem scheidde, Exod. 11:8; want dit is het vervolg van  Mozes’ woorden;  Exod. 10:29.

13• heeft de HEERE gezegd: Te weten, toen Hij mij laatst tot u gezonden heeft.

14• eerstgeborenen in Egypteland zullen sterven, Wat God hier bedreigt, dat heeft Hij door zijn engel uitgevoerd; Exod. 12:23,29.

15• die op zijn troon zitten zou,  Dat is, die na hem regeren zou, gelijk 1 Kon. 2:24, en 1 Kron. 28:5.

16• achter den molen is, Daarom staat hier achter den molen, omdat degenen, die met de handmolens maalden, de malende stenen voor het ganse lichaam met haar handen voortstieten. Zie Exod. 12:29;  Richt. 16:21; Jes. 47:1,2.

 

En  Mozes zij tegen Farao voordat hij wegging dat dit de laatste keer was dat hij zijn gezicht zou zien. En de Here sprak tegen  Mozes  dat  hij  de oudsten van Israël bij elkaar moest roepen en wat eerstgeboren lammeren slachten en het bloed in schalen opvangen, dan zal jullie hysop nemen, dit is  een klein struikje dat in de zomer in de woestijn groeit en als het winter wordt doodgaat en zoals een bezem gebruikt word; dit moesten ze dan gebruiken om dit in de schalen met bloed te dopen en  bij elke Israëliet aan de deurpost te strijken dat uit de schalen kwam, dit sprenkelden zij aan beide deurposten van hun huis met hysop, en zij werden gewaarschuwd die nacht in hun huizen te blijven, en het Pascha te eten. Want te middernacht zal de engel van de Here door Egypte trekken en als er geen bloed aan de deurposten is, zal de engel de eerstgeborene doden.  

 

20*  Ga henen, mijn volk! ga in uw binnenste kamers, en sluit uw deuren na u toe; verberg u als een klein ogenblik, totdat de gramschap overga.

21* Want ziet, de HEERE zal uit Zijn plaats uitgaan, om de ongerechtigheid van de inwoners der aarde over hen te bezoeken; en de aarde zal haar bloed ontdekken, en zal haar doodgeslagenen niet langer bedekt houden. .# Jes. 26:20,21

Na de aankondiging van de tiende  plaag, kondigde de Here ook een feest aan ter herdenking van de grote daden die God voor het volk van Israël ge­daan had.

11* Aldus nu zult gij het eten: uw lenden zullen opgeschort zijn, uw schoenen aan uw voeten, en uw staf in  uw hand; en gij zult het met haast eten; het is des HEEREN Pascha         .# Ex 12:11

23• Aldus nu zult gij het eten: Te weten, ditmaal; maar na dezen tijd zijn deze dingen niet onderhouden, zelfs niet door Christus, noch door zijn apostelen. Zie boven, Exod. 12:7.

24• uw lenden zullen opgeschort zijn, Dit betekent vaardigheid in het reizen, of haast in het uitrichten van  enige zaak, gelijk 2 Kon. 4:29, en 2 Kon. 9:1; Jer. 1:17; Luk. 12:35,36.

25• Pascha. Hebreeuws, Pesach. Het betekent een doorgang, voorbijgang, of overspringing, omdat de slaande engel de huizen der Israëlieten is voorbijgegaan of voorbijgesprongen, Exod. 12:13,23,27. Het lam wordt hier Pesach, dat is, voorbijgang genoemd, omdat het een teken daarvan was. Zie deze sacramentele wijze van spreken, Gen.17:10, en de eigenlijke manier van spreken onder, Exod.12:13, en Exod. 13:9.[4]

 

Het vlees van het Pascha moest in de nacht gegeten worden, het moest op het vuur gebraden worden,  gekookt in water, rauw of gaar mocht het niet gegeten worden     

# Ex 12:8-11; het overgebleven vlees moest in dezelfde nacht verbrand worden. Hun schoenen moesten zij haastig aantrekken zodat zij snel konden vertrekken.

Later moesten hun voeten gewassen worden. De schoenen bestonden toen uit sandalen met riemen, voeten werden dus altijd stoffig en moesten daarom gewassen worden wat wij in vele andere geschriften kunnen lezen.

4*   Dat toch een weinig waters gebracht worde, en wast Uw voeten, en leunt onder dezen boom.

      # Gen. 18:4

44*En Hij, Zich omkerende naar de vrouw, zeide tot Simon: Ziet gij deze vrouw? Ik ben in uw huis gekomen; water hebt gij niet tot Mijn voeten gegeven; maar deze heeft Mijn voeten met tranen nat gemaakt, en met het haar van haar hoofd afgedroogd.

      # Luc.7:44

5*  Daarna goot Hij water in het bekken, en begon de voeten der discipelen te wassen, en af te drogen met den linnen doek, waarmede Hij omgord was.

      # Joh.13:5

Waarschijnlijk droegen zij geen schoenen in Egypte omdat dit een warm land was en ook omdat zij als slaven in Egypte waren. Maar nu zij een lange reis gingen maken moesten zij schoenen hebben gehad om te dragen. Hetzelfde schreef Paulus in Efeziërs.

 

15*En de voeten geschoeid hebbende met bereidheid van het Evangelie des vredes;

      #.Efe.6:15

En met een staf in je hand om je te suporten en om je zelf te verdedigen op jullie reis, dus een reis in het geloof, en ook om op de beloftes te vertrouwen die God aan de Israëlieten  gedaan heeft. Maar zo te geloven zoals David dit in de Psalmen beschrijft.

4*   Al ging ik ook in een dal der schaduw des doods, ik zou geen kwaad vrezen, want Gij zijt met mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij.

      # Psalm. 23:4

 

En jullie zullen haastig uit Egypteland vertrekken om  jullie te heiligen, dus haal het zuurdeeg onder jullie uit zoals Christus dit wou hebben, en waar Paulus over schreef in Corintiërs.

 

7*   Zuivert dan den ouden zuurdesem uit, opdat gij een nieuw deeg zijn moogt, gelijk gij ongezuurd zijt. Want ook ons Pascha is voor ons geslacht, namelijk Christus.

8*   Zo dan laat ons feest houden, niet in den ouden zuurdesem, noch in den zuurdesem der kwaadheid en der boosheid, maar in de ongezuurde broden der oprechtheid en der waarheid.

      # Cor. 5:7, 8

 

5*  In de eerste maand, op den veertienden der maand, tussen twee avonden is des HEEREN pascha.

      # Lev.23:5

4 maand, op den veertienden der maand, genaamd Nisan en Abib, beginnende met de gelijkheid der dagen en der nachten in de lente, en meest overeenkomende met onzen Maart. Zie Exod. 13:4, en Num. 9:1.

5•  tussen twee avonden Zie van deze manier van spreken Exod. 12:6.

6•  pascha. Hebreeuws, Pesach; dat is, overschrid of voorbijgang. Alzo wordt het feest genoemd door een sacramentele manier van spreken, daar het slechts een gedenkteken van den voorbijgang des engels was.

     Vergelijk hiermede Exod. 12:11, en Gen. 17:10, met de aantekeningen daarop.[5]

 

De veertiende dag van de eerste maand, de maand Nisan, is hetzelfde als de maand Abid. De maand waarin de kinderen van Israël uit Egypte trokken, dit is bij ons een stuk van maart en een stuk van april; de reden hiervoor  is dat het Paasfeest  voor de Israëlieten  tussen twee avonden moet vallen, omtrent 6 uur in de middag

[6] {Jarchi betekend middag. Gersom betekent het opkomen van de zon.}

 

6*  En gij zult het in bewaring hebben tot den veertienden dag dezer maand; en de ganse gemeente de   vergadering van Israël zal het slachten tussen twee avonden. # Ex 12:6

 

In de Bijbel werd dit de maand A­bib genoemd, later werd dit Nisan, in de Gre­goriaanse kalender is dit midden April.

 

1*  Neemt waar de maand Abib, dat gij den HEERE, uw God, pascha houdt; want in de maand Abib heeft u de HEERE, uw God, uit Egypteland uitgevoerd, bij nacht.      # Deu. 16:1

1•  Abib, Exod. 13:4, en boven, Deut. 1:3.

2•  pascha  Zie Exod. 12:11. Hebreeuws, Pesach.

3•  houdt; Anders, maakt, of, doet. Anders, Pascha bereidt.

4•  bij nacht. Zie Exod. 12:31.[7]

 

Er waren drie jaarlijkse speciale feesten, het Pascha feest, wanneer, waar en wat was het offer, hoe moesten ze kleden en  op welke manier eten # Deu. 16:1-8; het feest der weken, wanneer ze moesten beginnen en waar het gehouden zal worden  # Deu. 16:9-12; en het loofhuttenfeest, wanneer, waar en hoe lang het gehouden moest worden # Deu 16:13-15. Want driemaal per jaar moesten de mannen voor Gods aangezicht verschijnen, en mochten niet met lege handen daar aankomen # Deu. 16:16,17; dit was een orde die gegeven was,  om  het volk rechtvaardig te berechten, om orde en regel in  het  land te  handhaven # Deu 16:18-20. De paragraaf wordt afgesloten met het verbod van het planten van een gewijde paal of gesteente nog enige geboomte langs het altaar van de Here. Want God haat deze dingen  # Deu 16:21,22.

 

7*   In de eerste maand (deze is de maand Nisan) in het twaalfde jaar van den koning Ahasveros, wierp men het Pur, dat is, het lot, voor Hamans aangezicht, van dag tot dag, en van maand tot maand, tot de twaalfde maand toe; deze is de maand Adar. # Est.3:7

 15•     Nisan Overeenkomende ten dele met onzen Maart, ten dele met onzen April.

 16•     het Pur, Pur, of phur is een Perzisch woord, betekenende het lot, onder, Esth. 9:24.

17•     van dag tot dag, De zin dezer woorden is, dat men volgens het heidens Perzische bijgeloof, het lot  wierp, om te weten op welken dag en maand, dat het bekwaamst zou wezen, de Joden alom op een en denzelfden dag te verdelgen.

18•     tot de twaalfde maand toe; Dat is, in de twaalfde maand kwam eerst het lot uit, hetwelk den dag   aanwees, op welken men de Joden zou ombrengen.

19•     Adar. Dit is een Syrisch of Chaldeeuws woord, gelijk er geschreven staat 2 Macc. 15:37. En deze maand viel ten dele in onzen Februari, ten dele in Maart.[8]

 

[9]     conjectures that this was that sort of lot called “sideromantia”. Who cast this lot is not said; whether Haman himself, or one of his servants: perhaps a diviner. The latter Targum calls him Shimshai the scribe

[10]    the lot, that there might be time enough for the Jews, through the mediation of Esther to the king, to prevent their destruction; so in other nations the Heathens had their lucky and unlucky days 

 

Dit moet voor jullie het begin van de maand wezen, niet alleen een principe van de eerste maand, niet alleen omdat jullie door ellende uit Egypte gekomen bent, maar omdat de ellende en dood van onze Here Jezus, en de tegenstander de duivel die zo graag  alles wat God de Vader voorbereidt, bij de mens in de war wil gooien zodat de  bepalende feesten,  die  in het Oude testament  gepland waren niet in vervulling konden komen in het nieuwe Testament. Daarom was het heel erg belangrijk dat de maand  Abib op het meesterplan van God, Zijn tijd, zou geschieden tot op de seconde toe.  #Ex 13:4 & 23:15

 

48* Als nu een vreemdeling bij u verkeert, en den HEERE het Pascha houden zal, dat alles, wat mannelijk  is, bij hem besneden worde, en dan kome hij daartoe, om dat te houden, en hij zal wezen als een  ingeborene des lands; maar geen onbesnedene zal daarvan eten. # Ex. 12:48

85• houden zal, Hebreeuws, doen zal; en zo in het volgende.

86• hij zal wezen als een ingeborene des lands; Dat is, hij zal hetzelfde recht genieten, hetwelk de ingeborenen genieten. [11]

 

En wanneer er een vreemdeling in jullie midden komt, en wil één zijn met jullie, en het feest van het Pascha mee vieren, dan zal elke man naar voren komen, en zichzelf laten besnijden, dan alle manlijke kinderen en dan alle manlijke dienaars. Niet om het feest  maar mee te vieren, maar met alle respect als een Israëliet te zijn. Maar een zoon van Abraham te wezen. Dus ook  al de wetten na te komen, en een burger van Canaan te zijn. Wanneer een gezin te klein was om een lam te slachten dan moesten twee kle­ine gezinnen bij elkaar komen zodat niks zou overblijven tot de volgende dag.­ Elke huisvader zonderde vier dagen van te voren een één jarig mannelijk lam zon­der ge­brek af, slachtte dit op de veer­tiende dag van de eerste maand tussen zonsondergang en de vallende duister­nis. Vervolgens moest het bloed van het lam dat geslacht was, wor­den ge­streken aan de beide deurposten en aan de bo­vendorpel. Het vlees moest op het vuur gebraden worden, met ongezuurde broden en bittere kruiden, en niets mocht over­blijven tot de volgende mor­gen.

 

 

Die niet besne­den was volgens de Wet die God voor Mozes  gegeven had, moch­ten aan dit feest niet deelnemen.

Dit geldt vandaag ook voor hen die in Christus zijn, hun hart zal besneden moeten zijn wanneer zij het avondmaal gebruiken of het Paasfeest vieren. Eén in geest  met broeders en zusters in Jezus Christus.

11* Aldus nu zult gij het eten: uw lenden zullen opgeschort zijn, uw schoenen aan uw voeten, en uw staf in   uw hand; en gij zult het met haast eten; het is des HEEREN Pascha.  # Ex. 12:11

23• Aldus nu zult gij het eten: Te weten, ditmaal; maar na dezen tijd zijn deze dingen niet onderhouden, zelfs  niet door Christus, noch door zijn apostelen. Zie boven, Exod. 12:7.

24• uw lenden zullen opgeschort zijn, Dit betekent vaardigheid in het reizen, of haast in het uitrichten van enige zaak, gelijk 2 Kon. 4:29, en 2 Kon. 9:1; Jer. 1:17; Luk. 12:35,36.

25• Pascha. Hebreeuws, Pesach. Het betekent een doorgang, voorbijgang, of overspringing, omdat de   slaande engel de huizen der Israëlieten is voorbijgegaan of voorbijgesprongen, Exod. 12:13,23,27. Het lam wordt hier Pesach, dat is, voorbijgang genoemd, omdat het een teken daarvan was. Zie deze sacramentele wijze van spreken, Gen. 17:10, en de eigenlijke manier van spreken onder, Exod. 12:13, en Exod. 13:9.   [12]

En je zal het eten deze tijd en in verdere eeuwen, dit was een speciaal Pascha, omdat ze nog in Egypte vertoefden, dus niet voor latere tijden. Op het feest mogen er geen schoenen aan de voeten wezen, in opdracht dat zij gewassen moeten worden, wat dan ook normaal was in die tijd. Gen 18:45, Luc. 7:44, Joh. 13:5 dan moest het volk zeven dagen onge­zuurde broden eten. Dagelijks op de eerste dag moest het zuurdesem verwij­derd worden. De eerste en de zevende dag moes­ten er heilige samen­komsten ge­houden worden, en geen arbeid moch­t op deze dagen gedaan worden.

 

15* Zeven dagen zult gijlieden ongezuurde broden eten; maar aan den eersten dag zult gij het zuurdeeg  wegdoen uit uw huizen; want wie het gedesemde eet, van den eersten dag af tot op den zevenden dag,  diezelve ziel zal uitgeroeid worden uit Israel. # Ex. 12:15

4 • Zeven dagen zult gijlieden ongezuurde broden eten; Te weten, na den paasdag,              want dit was een bijzonder feest.

35 • wegdoen uit uw huizen; Hebreeuws, doen ophouden.

36 • diezelve ziel Dat is, die mens.

37 • zal uitgeroeid worden uit Israël. Zie Gen. 17:14.[13]

 

Zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten, van de avond van de veertiende dag tot de avond van de eenen twintigste dag, dit was een speciaal feest wat waarschijnlijk pascha genoemd werd, maar het had eigenlijk niks te maken met het Pascha wat in Egypte gebruikt werd met het slachtten van het lam en de ongezuurde broden. De Israëlieten aten niks anders, niet alleen voor zeven dagen maar voor twintig dagen, dit was geen speciale opdracht, maar ze hadden niks anders om te eten, maar in latere tijd werd dit veranderd naar zeven dagen en daarna aten ze gezuurd brood. Het duurt minimaal 12 uur voordat zuurdeeg gebakken kan worden.

Zelfs de eerste dag moest het zuurdesem verwijderd wezen uit hun huizen, daar werd zelfs geïnspecteerd of het wel gedaan was, zelfs in de synagogen en scholen zodat zij niet de begeerte kregen om toch gezuurd brood te eten.

[14]    : and this search was to be made by the light of a lamp or candle, not by the light of the moon, if in the night; nor by the light of the sun, if in the day, but by the light of a lamp or candle, and not by the light of a torch, or of a lump of fat, or grease, or oil, but by a lamp or candle of wax

[15]    and this search was to be made at the beginning of the night

   Eerst werd dit feest in de woes­tijn Sinaï gehouden later werd het feest ook wel in de tempel gehouden.

5*  En zij hielden het Pascha op den veertienden dag der eerste maand, tussen de twee avonden, in de

woestijn van Sinaï; naar alles, wat de HEERE Mozes geboden had, alzo deden de kinderen Israëls. # Num. 9:5

[16] of the fourteenth of Nisan; yea, it is said that leavened bread was forbidden from the seventh hour of he day, that is, one o’clock in the after noon and upwards, which is the middle of the day: yea, synagogues and schools were to be searched, since children might carry thither leavened breads {l}:the account of the Misnic doctors is 

R. Meir says, that they may eat leaven the whole fifth hour,  i.e. eleven o’clock in the morning, and burn it the beginning of the sixth, or twelve o’clock;

[17] R. Judah says, they may eat it all the fourth hour, or tenth o’clock, and   suspend it the whole fifth  hour, and burn it the beginning of the sixth:’’

18* In de eerste maand, aan den veertienden dag der maand, in den avond, zult gij ongezuurde broden eten, tot den eenentwintigsten dag der maand, in den avond.      # Ex. 12:1819* 

Dat er zeven dagen lang geen zuurdesem in uw huizen gevonden worde, want al wie het gedesemde eten zal, dezelve ziel zal uit de vergadering van Israël uitgeroeid worden, hij zij een vreemdeling of een ingeborene des lands. # Ex:12:1941• Dat er zeven dagen lang geen zuurdesem in uw huizen gevonden worde, Zie boven, Exod. 12:15, en 1 Cor. 5:8.

42      hij zij een vreemdeling of een ingeborene des lands. Hebreeuws, in, aan, of, onder den vreemdeling, enz.        

Daar word niks genoemd over de zeven dagen van de ongezuurd broden in de woestijn Sinaï, allenig over het Pascha, wat er op lijkt dat zij dit feest genoten hebben, zonder de ongezuurde broden, meschien was dit net met deze gebeurtenis, het kon ook wezen dat daar met zoveel mensen niet genoeg meel in voorraad was, en dat zij dit dan op een latere gelegenheid gedaan hebben. Meschien konden zij het meel in de naburige landen niet krijgen terwijl Midian niet ver daarvan gelegen is. Waar Jethro de schoonvader van Mozes woonde. Jarchi geeft de rede dat ze de veertig jaar in de woestijn met hun kinderen het niet zo konden vieren. De Here bepaalde later ook waar zij het Pascha moeten houden.

2*  Dan zult gij den HEERE, uw God, het Pascha slachten, schapen en runderen, in de plaats, die de HEERE verkiezen zal, om Zijn Naam aldaar te doen wonen.       # Deu. 16:2

5•   slachten, Of, offeren, en zo Deut. 16:4,5,6.

6•   schapen en runderen, Dat is, al zulke offeranden, als de Heere op dit feest te slachten en te offeren bevolen had; Num. 28:16; een jong lam of geit was eigenlijk het paaschoffer genoemd. Zie Exod.12:3,4,5,27. Daarbenevens moesten ook andere offeranden op het feest geslacht en geofferd worden. [18]

 

Het pascha  zal gevierd worden in de maand Abib, dezelfde nacht en maand dat ze uit Egypte gingen, de veertiende dag in die nacht tussen de twee avonden in, als de Targum van Jonathan; dit was een lam, typisch zoals het paaslam Jezus Christus: Zuivert dan den ouden zuurdesem uit, opdat gij een nieuw deeg zijn mocht, gelijk gij ongezuurd zijt. Want ook ons Pascha is voor ons geslacht, namelijk Christus.  #1Cor. 5:7.

19*Maar gij zult een vuuroffer ten brandoffer den HEERE offeren: twee jonge varren, en een ram, daartoe zeven eenjarige lammeren; volkomen zullen zij u zijn.

20  En hun spijsoffer zal zijn meelbloem, met olie gemengd; drie tienden tot een var, en twee tienden tot een ram zult gij bereiden.

21 Tot elk zult gij een tiende deel bereiden tot een lam, tot die zeven lammeren toe.

22  Daarna een bok ten zondoffer, om over ulieden verzoening te doen.

23 Behalve het morgenbrandoffer, hetwelk tot een gedurig brandoffer is, zult gij deze dingen bereiden.

24 Achtervolgens deze dingen zult gij des daags, zeven dagen lang, de spijze des vuuroffers bereiden tot een liefelijken reuk den HEERE; boven dat gedurig brandoffer zal het bereid worden, met zijn drankoffer.#Num. 19:2419

[19]  the Jews commonly understand this clause of the Chagigah, or feast of the      fifteenth day, the first day of  unleavened bread, and so the Targum of Jonathan,

[20]    but this was not reckoned obligatory upon them

[21]    but they were bound to bring their Chagigah on the fifteenth day:

 

17* Want een menigte was in die gemeente, die zich niet geheiligd hadden; daarom waren de Levieten over de slachting der paaslammeren, voor iedereen, die niet rein was, om die den HEERE te heiligen. #2Kr.30:17

40• daarom De zin is, alzo elk vader des huisgezins zijn paaslam in zijn huis moest slachten, Exod. 12:3, en dat velen daartoe zich niet geheiligd hadden, dat de Levieten dit werk in hun plaats hebben moeten doen.

41• der paaslammeren, Hebreeuws, Pesachim; dat is, der voorbijgangen, of der overschreden. Versta, de lammeren, die tot gedachtenis van het voorbijgaan, of overschrijden des engels geslacht werden;   Exod.12:13. [22]

 

Onder de wet van de ceremonie die moest plaatsvinden hadden velen van de gemeente zich niet geheiligd zoals de wet dit voorschreef. Daarom moesten de Levitische priesters de dieren doodmaken voor het Pascha  voor iedereen die niet geheiligd was om te offeren en zich dan in de Heere te heiligen. In Ex 12:6 moest een ieder het voor zichzelf doen, maar nu hebben de Levitische priesters het overgenomen, zodat deze dienst door de Heere aanvaard werd.

[23]    one day in a year the whole sacrificed, everyone acted as a priest, and brought and slew his own sacrifice, meaning at the passover.        

12*En zij namen het brandoffer daar af, opdat zij die naar de verdelingen der vaderlijke huizen, aan het volk geven mochten, om den HEERE te offeren, gelijk geschreven is in het boek van Mozes; en alzo met de runderen. # 2Kr. 35:12                                            

23 zij namen. Te weten, van de lammeren of geitenbokken, die zij geslacht en de huid afgetrokken hadden.

24brandoffer. Dat is, het deel, hetwelk ten brandoffer den Heere geofferd moest worden; al het vette, zie 2 Kron. 35:14 de staart, de nieren, het net, welke alle met vuur verbrand moesten worden; Lev. 3:9,10,11. Sommigen verstaan dat zij enige lammeren hebben afgezonderd, om die het volk te geven, naar de vaderlijke huizen, om die te laten offeren.

 

Vermoedelijk werd dit in bulk geofferd voor kinderen en volwassen mensen, en het andere werd eruitgehaald voor diegene die deel hadden aan het Pascha, het andere werd verbrand zoals de nieren, lever, vet en de ingewanden.

3*   Daarna zal hij van dat dankoffer een vuuroffer den HEERE offeren; het vet, dat het ingewand bedekt, en al het vet, hetwelk aan het ingewand is. # Lev. 3:3-5.

4* Dan zal hij beide de nieren, en het vet, hetwelk daaraan is, dat aan de weekdarmen is; en het net over de lever, met de nieren, zal hij afnemen.

5*  En de zonen van Aäron zullen dat aansteken op het altaar, op het brandoffer, hetwelk op het hout zal zijn, dat op het vuur is; het is een vuuroffer, tot een liefelijken reuk den HEERE.

De  Here  sprak  ook  met Zijn volk waar zij het Pascha moesten hou­den, en waar zij het niet mochten houden.

5*  Gij zult het Pascha niet mogen slachten in een uwer poorten, die de HEERE, uw God, u geeft.

      # Deu.16:5

9•   poorten, Dat is, binnen een uwer steden of woonplaatsen.[24]

 

Jij zal niet offeren op Pascha in enige van die poorten of steden, als de Targum van Jonathan dit zo noemde, omdat ze poorten hadden, waar ze gewoonlijk public affaires en transacties regelden. In geen van deze steden, allenig in de stad Jeruzalem, de plaats die de Heere uitgezocht had. Vermoedelijk doden ze de dieren op Pascha en aten het, en andere Pascha deden ze de offers, wat de Heere hun God aan hun gegeven had, in het land Canaan, waar God voor elkeen een deel gegeven had.

6*   Maar aan de plaats, die de HEERE, uw God, verkiezen zal om daar Zijn Naam te doen wonen, aldaar zult gij het Pascha slachten aan den avond, als de zon ondergaat, ter bestemder tijd van uw uittrekken uit Egypte. # Deu 16:6

10• aan de plaats, Anders, reizende naar de plaats, enz., aldaar zult gij, enz.

11• zon ondergaat, Zie Exod. 12:6; 2 Kron. 35:14.

12• ter bestemder tijd Dat is, juist, of even op dien tijd, toen gij uit Egypte uittoogt, op den veertienden dag der maand Abib; Exod. 13:3,4.         [25]

 

Later werd het Pascha uitgesteld naar de tweede maand, en de mens veranderde het zonder om God de Vader te raadple­gen.

 

2*  Want de koning had raad gehouden met zijn oversten en de ganse gemeente te Jeruzalem, om het Pascha te houden, in de tweede maand. #2Kr. 30:2

5•   oversten. Dat is, raadsheren.

6• ganse gemeente te. Dat is, die de gehele gemeente representeerden als de gecommitteerden der priesters en de vaders der huisgezinnen, die te Jeruzalem woonden. Zie boven, 2 Kron. 19:8.

7•   in de tweede maand. De ordinaire tijd van het paasfeest was de veertiende dag der eerste maand; Exod. 12:6; Num. 9:5; maar als er wettelijke verhindering voorviel, waardoor men het pasen niet kon houden op dien dag, zo moest men hetzelve houden een maand daarna dat is, op den veertienden der tweede maand, Num. 9:11. Overmits nu de priesters en Levieten in de eerste maand waren bezig geweest met de reiniging des tempels, die zij niet volbrachten dan op den zestienden dag derzelve maand, boven, 2 Kron. 29:17, zo hadden zij den ordinairen tijd niet kunnen onderhouden, en hebben daarom den extra-ordinairen verkoren, die een maand daarna verscheen.  [26]

 

 

De koning zijn taak was en zijn priesters, en al de organisaties in  Jeruzalem. Hij en zijn gezanten en het grote sanhedrin en de sinaten van de volkeren, vergaderden samen om het Pascha naar de tweede maand  Ijar te verschuiven, maar de wet van God zij dat het de eerste maand moest geschieden. De rede  was dat zij dit niet in de maand Nisan konden doen als de Targum schrijft, op de veertiende dag was de tempel nog niet gereed.

 

15*Toen slachtten zij het Pascha, op den veertienden der tweede maand; en de priesters en de Levieten waren beschaamd geworden, en hadden zich geheiligd, en hadden brandofferen gebracht in het huis des HEEREN. # 2Kr.30:15

35•  Pascha, Dat is, het paaslam. Zie Exod. 12:21.

36• de priesters, Namelijk, die zich tevoren niet gereinigd hadden. Zie boven, 2 Kron. 29:34, en 2 Kron. 30:3.

37• beschaamd, Te weten, over hun onachtzaamheid, ziende dat de ijver niet alleen van hun metgezellen, maar ook van de gemeente meerder in deze zaak was dan de hunne.

38•      geheiligd, Zie boven, 2 Kron. 29:5. [27]

Zij doden toen de dieren voor het Pascha op de veertiende dag van de tweede maand, maar de datum in de maand bleef hetzelfde. De priesters en de Levieten voelde zich schuldig omdat het niet in de maand gebeurde die God hun bevolen had, en zij zagen dat de mensen naar voren kwamen en klaar voor het Pascha waren, en toen zij zich bij zichzelf tevreden voelden, begonnen zij hun lichamen te wassen. En brachten de

hoeveelheid dieren om te offeren in het huis des Heeren, zij voerden hun eigen zin uit over het feest, dat God hun bevolen had.

16* En zij stonden in hun stand, naar hun wijze, naar de wet van Mozes, den man Gods; de priesters sprengden het bloed, dat nemende uit de hand der Levieten.

# 2Kr. 30:16

39•Iin hun stand, Dat is, in hun behoorlijke plaatsen, die hun van God verordend  waren. Vergelijk onder,

      2 Kron. 35:10. [28]

 

Josia bracht de verordening wat God bevolen had aan het volk Is­raël weer terug op de eer­ste maand. De mens ver­an­dert zo makke­lijk de wet van God de vader.

1*  Daarna hield Josia het Pascha den HEERE te Jeruzalem; en zij slachtten het Pascha op den veer tienden der eerste maand. # 2Kr.35:1

1•   het Pascha. Zie van dit feest Exod. 12:3, en Exod. 34:18; Lev. 23:5; Num. 9:2, en Num. 28:16.

2•   Pascha. Dat is, het lam, dat op het feest moest geslacht worden. Zie Num. 9:11.

3•   op den veertienden. Naar de ordinantie der wet; Exod. 12:6.

4•   eerste maand.. Te weten, van het heilige of kerkelijke jaar, welke maand was genaamd Nisan, of Abib. Zie Exod. 12:2, en Num. 9:1. [29]

Introductie  van  2 Kronieken

In dit Hoofdstuk hebben wij een opdracht over het pascha hoe het moet worden voorbereid, waarvoor de priesters en de Levieten  geordend waren,  omdat het veranderd was naar menselijke omstandigheden veranderden Josia en zijn priesters het, hij gaf er leiding aan, dat dit niet meer moest voorkomen. En  zo draaide Josia de wet van de mens terug, zoals God dit ingesteld had, (dertien jaar later) # 2Kr. 35:1-19. En of Josia zich haastte voor een argument om  in oorlog te gaan met de koning van Egypte, en slaags geraakt was # 2Kr. 35:24-27. En Josia raakte in de strijd zwaar gewond,  en  zijn dienaren brachten hem terug naar Jeruzalem,  waar hij gestorven en begraven is, omdat hij een vroom koning was, die over het land rechtvaardig regeerde, werden zijn daden beschreven in het boek der konings.

17* En de kinderen Israels, die er gevonden werden, hielden het pascha ter zelfder tijd, en het feest der ongezuurde broden, zeven dagen.

18*Daar was ook geen pascha als dat in Israel gehouden, van de dagen van Samuel, den profeet, af; en geen koningen van Israel hadden zulk een pascha gehouden, gelijk dat Josia hield met de priesters en de Levieten, en gans Juda en Israel, dat er gevonden werd, en de inwoners van Jeruzalem.

      # 2Kr. 35:17-18

22* Want gelijk dit pascha was er geen gehouden, van de dagen der richteren af, die Israel gericht hadden, noch in al de dagen der koningen van Israel, noch der koningen van Juda. # 2Kon. 23:22

55• Want gelijk, Anders, zekerlijk. Hier wordt reden gegeven, bewijzende dat des konings gebod zeer wel is achtervolgd geweest.

56• van de dagen der richteren af, Welverstaande, die daarin niet gerekend zijn. Want 2 Kron. 35:18 staat, van de dagen Samuels, die de laatste der richters is geweest. De zin is dat van den aanvang der koningen, die op de richters gevolgd zijn, geen pasen met zo grote toebereiding, vergadering, reinigheid,  aandacht en devotie, als dit gehouden is geweest.[30]

 

Josia de koning van Israël beveelde de mensen om  zich te vernederen  en te heiligen voor het aangezicht van de Here op dit pascha feest, zoals de wet van God dit beschreven heeft door Zijn knecht Mozes, het staat beschreven in # 2Kr.35:1-19. Dat betekent dat daar nooit meer zo een Pascha gehouden was van de dagen van Samuel. Dus ook niet in de dagen van de koningen van Israël én de koningen van Judea. Het is wel gedaan in de dagen van Hiskia, koning van Juda, maar niet precies zoals God dit wou hebben, want sommigen die aan het Pascha deelnamen waren niet geheiligd zoals de voorschriften waren.

[31]    that it was not kept in the times between Samuel and Josiah; in the days of David and Solomon it might be kept by greater numbers, but not with such purity, and with such cheerfulness and joy of heart, or with so many other sacrifices attending it, or so exactly agreeable to the law of God, and with such munificence and liberality; the king, and the chief of the priests and Levites, providing out of their own substance for the people and their brethren.

Het woord Pascha is een aanduiding van het feest dat gaat om het offer dat geslacht werd, het Pascha en het feest van de ongezuurde broden, vinden wij ook terug in de kleine pro­fe­ten.

21* In de eerste maand, op den veertienden dag der maand, zal ulieden het Pascha zijn; een feest van zeven dagen, ongezuurde broden zal men eten. # Eze. 45:21

49• zal men eten. Hebreeuws, zal gegeten worden.[32]

 

Jullie zullen een Pascha hebben in de maand Nisan de veertiende dag van de maand en daar zal een zondoffer wezen voor de koning en het volk. Christus is het Pascha dat voor onze zonden geofferd is zoals het Woord van God ons leert en bewijst en God  de Vader gepland heeft, alreeds in de tijd van Egypte. Dus Pascha is een type van Christus en reinheid en kracht, als een lam dat geslacht word en geen blaam heeft. En Hij is geofferd tussen de twee avonden, zijn bloed is overal gesprengkeld, zoals aan de deurposten van de Israëlieten zo is hij geofferd voor onze ongerechtigheden, zodat wij het eeuwige leven mogen hebben.

Eerst moest het volk Israël het onge­zuurde brood eten, en dan haastig uit Egypteland vertrekken. Het word ge­noemd: brood der verdrukking, als een herinnering over het lijden dat Israël in Egypte leed.

3*  Gij zult niets gedesemds op hetzelve eten; zeven dagen zult gij ongezuurde broden op hetzelve eten, een brood der ellende, (want in der haast zijt gij uit Egypteland uitgetogen); opdat gij gedenkt aan den dag van uw uittrekken uit Egypteland, al de dagen uws levens. # Deu. 16:3

7 •  op hetzelve eten; Te weten, feest. Anders, daarmede; te weten, met het lam, en daarna met de offeranden.

8 der ellende. Dat is, waarmede gij indachtig zult zijn aan de verdrukking, die gij in Egypte geleden hebt; of zulk brood, wat in der haast zowat toegemaakt wordt, wanneer de nood en de haast niet  toelaten dat men het naar gewone wijze ten volle bereide en aangenaam of smakelijk make.[33]

 

Velen menen dat het Pascha van Israël “Umdeutung” is van een reeds voor dien bestaand natuur­feest. Sommigen denken  aan  een  oud m­aan­feest, dat werd gevierd bij de vol­le maan om­streeks de voorjaarseve­ning. De plat­te, ronde, ongezuurde bro­den (mazzoth) zouden een herin­nering zijn aan de maan, terwijl het voor de Pèsach oor­spronkelijk in verband zou hebben gestaan met het heengaan van de maan door haar culminatiepunt.

Anderen denken aan een oud oogstfeest, want de Gedachten Pascha werd  gevierd  aan het begin van de  oog­st. In één van de oudste wetten werd dit op één lijn getrokken, het feest  der weken en het loofhutten feest.[34]

 

15* Het feest van de ongezuurde broden zult gij houden; zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten (gelijk Ik u geboden heb), ter bestemder tijd in de maand Abib, want in dezelve zijt gij uit Egypte getogen; doch men zal niet ledig voor Mijn aangezicht verschijnen.

16* En het feest des oogstes, der eerste vruchten van uw arbeid, die gij op het veld gezaaid zult hebben. En het feest der inzameling, op den uitgang des jaars, wanneer gij uw arbeid uit het veld zult ingezameld hebben.

17* Drie malen des jaars zullen al uw mannen voor het aangezicht des Heeren HEEREN verschijnen.

      # Ex 23:15-17

23• Het feest van de ongezuurde broden zult gij houden; Het paasfeest en het feest der ongezuurde broden is wel een en hetzelfde, maar dit onderscheid is er tussen, dat die dag alleen pasen genoemd wordt, op welken men het paaslam at, de andere zeven dagen werden genoemd de dagen van het ongezuurde brood. 

24• maand Abib, Zie Exod. 12:2, en Exod. 13:4. 

25• men zal Dit wordt alleen tot de mannen gesproken, gelijk blijkt Exod. 23:17, en        Deut. 16:16.

26• niet ledig voor Mijn aangezicht verschijnen. Dat is, niet zonder enige geschenk, of offer.

27• het feest. Dit feest is naderhand bij de Grieken genoemd pentecoste, bij ons  pinksteren; komende vijftig dagen na pasen, Lev. 23:15,16; Deut. 16:9; Hand. 2:1. Ten tijde van dit feest heeft God de tien

     geboden gegeven, Exod. 19, en naderhand den Heiligen Geest gezonden op zijn apostelen, Hand. 2:28.

28• des oogstes, Versta hier den tarweoogst.

29• van uw arbeid, Dat is, uwer vruchten, om welke te genieten gij gearbeid en het veld bebouwd hebt, en  welke u God door uw arbeid gegeven heeft.

30• het feest der inzameling, Dit feest kwam in de zevende maand des jaars, te weten in September; het begon op den vijftienden dag der zevende maand, en het duurde zeven dagen. Het wordt anders genoemd het feest der tabernakelen, of, der loofhutten, Lev. 23:34, en Deut. 16:11.

31• Drie malen des jaars Te weten, op de drie genoemde hoge feestdagen.

32• al uw mannen Te weten, tenzij er een wettelijke verhindering is, zoals ziekte, kindse jaren of iets dergelijks.

33• voor het aangezicht des Heeren HEEREN verschijnen. Dit was naderhand de tempel te Jeruzalem; 1 Kon. 14:11.[35]

 

Driemaal in het jaar zullen al uw man­nen voor het aangezicht van de Here verschijnen.

Daar is ook een verband met de eerste­lings garve van de oogst die naar de priesters gebracht werden.

10* Spreek tot de kinderen Israels, en zeg tot hen: Als gij in het land zult gekomen zijn, hetwelk Ik u geven zal, en gij zijn oogst zult inoogsten, dan zult gij een garf der eerstelingen van uw oogst tot den priester brengen.

11* En hij zal die garf voor het aangezicht des HEEREN bewegen, opdat het voor u aangenaam zij; des   anderen daags na den sabbat zal de priester die bewegen # Lev23:10-11

10• garf der eerstelingen:  Het Hebreeuwse woord betekent het tiende deel van een efa; Exod. 16:36. Hierom schijnt een schoof ook zo genoemd te zijn, omdat men een tiende deel van een efa uit een schoof kon dorsen.

11• opdat het voor u aangenaam zij; Hebreeuws, tot uwe aangenaamheid of wel-gevalligheid.

12• des anderen daags na den sabbat Dat is, op den zestienden dag der maand, den tweeden na den paasdag en den tweeden der ongezuurde broden.[36]

 

Het tiende deel van de schoof werd in beweging gebracht, naar achteren en dan naar voren en dan naar  boven en dan naar beneden, ter ere van de Here die hemel en aarde geschapen heeft, dat de vrucht en veelheid van de korenaren, van God de Vader was. En daar prijsden en loofden zij de Here voor. En dat hij het tiende deel daarvan zou accepteren, omdat Hij gul was om te geven. En de morgen na de Sabbat bewoog de priester dit op bovenstaande manier. De Targum van Jonatham noemt  dit de  eerste  goede dag  van het Pascha, dit was de zestiende dag; en Jozephus verwees naar bovenstaande referentie  van de Joodse schrijver 7*  Op den eersten dag zult gij een heilige samenroeping hebben; geen dienstwerk zult gij doen. #Le 23:7;

      the account given of this affair is this; the messengers of the sanhedrim went out (from Jerusalem over the brook Kidron to the fields near it) on the evening of the feast, (i.e. at the going out of the fifteenth) and at the beginning of the sixteenth of Nisan, and bound the standing corn in bundles, that so it might be the more easily reaped; and all the neighbouring cities gathered together there, that it might be reaped in great pomp; and when it was dark, one said to them, is the sun set? they said, yes. With this sickle (shall I reap?) they said, yes. In this basket (shall I put it?) they said, yes. If on a sabbath day, he said to them, On [37]

 

[38]    These questions were put and answered three times; then they reaped it and put it into the baskets, and brought it to the court, where they parched it before the fire, to fulfil the commandment of parched corn; then they put it in mills for grinding beans, and took out of it a tenth part (of an ephah), which was sifted with eighteen sieves; then oil and frankincense were poured upon it, being mixed; and it was waved, and brought, and a handful taken and burnt, and the rest was eaten by the priests; and when they had offered the omer, they went out and found the streets of Jerusalem full of meal and parched corn

De veertiende van de maand Abib was het Pascha, en de vijftiende van de zelfde maand was het feest van de on­ge­zuurde broden zeven dagen lang.

6*  En op den vijftienden dag der derzelver maand is het feest van de ongezuurde broden des HEEREN; zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten. #  Lev. 23:6

[39]    Het ongezuurde brood werd maz­zoth genoemd, dit werd uit pas ge­oogst graan gebakken dat aan de Here toege­wijd werd. Op de veertiende Nisan werd door de huisvader met alle zorg zuur­desem uit het huis verwijderd. Om half drie des namiddag werd begonnen met het slach­ten der lammeren onder het gezang der Levie­ten in de voorhof van de tempel. Het bloed der offer­dieren werd uitge­goten bij het altaar. Aan de maaltijd vroeg, wanneer de eerste be­ker wijn was rondgegaan, de oudste zoon van het gezin naar de betekenis van Pascha, waarop de huisvader de paasgeschiede­nis meedeelde vgl. # Ex.12: ­26,13.

26*  En het zal geschieden, wanneer uw kinderen tot u zullen zeggen: Wat hebt gij daar voor een dienst? # Ex. 12:26

57• Wat hebt gij daar voor een dienst? Hebreeuws, wat is ulieden deze dienst? is, dat is, betekent.

 

13*En dat bloed zal ulieden tot een teken zijn aan de huizen, waarin gij zijt; wanneer Ik het bloed zie, zal  Ik ulieden voorbijgaan; en er zal geen plaag onder ulieden ten verderve zijn, wanneer Ik Egypteland slaan zal. # Ex. 12:13

29• dat bloed zal ulieden:  Te weten, waarmede gij de posten en dorpels besprenkeld hebt, Exod. 12:7.

30• een teken zijn aan de huizen, Om te gedenken aan mijn belofte tot versterking van uw geloof.

31• Egypteland slaan zal. Dat is, de eerstgeborenen in Egypteland.[40]

 

En het bloed zal een teken wezen aan jullie huizen, waar jullie wonen; het bloed van het Pascha lam is gesprenkeld aan de twee zijkanten van de deurpost en de bovenste post van de huizen van de Israëllieten. En de plaats waar jullie het Pascha vieren daar zullen goede beloften van de Here wezen, en jullie zullen gezegend zijn. En de engel van vernietiging zal voorbij jullie deuren gaan.

Daarop werd het eerste deel van de lofzang gezongen. {Ps.113-114}. {Het Hallelujah}

 

30* En als zij den lofzang gezongen hadden, gingen zij uit naar den Olijfberg. # Mat. 26:30

 

4•   den lofzang gezongen hadden, Naar het gebruik der Joden, die toen plachten te zingen enige psalmen, gelijk sommigen menen van de Ps. 113: af tot den Ps. 119: toe.[41]

 

[42]    was  llh Nwej,, “bound to an hymn”. This “Hallell”, or song of praise, consisted of six Psalms, the 113th, 114th, 115th, 116th, 117th, and 118th

[43]    now this they did not sing all at once, but in parts. Just before the drinking of the second cup and eating of the lamb, they sung the first part of it, which contained the 113th and 114th Psalms; and on mixing the fourth and last cup, they completed the “Hallell”, by singing the rest of the Psalms, beginning with the 115th Psalm, and ending with the 118th; and said over it, what they call the “blessing of the song”, which was #Ps 145:10,

[44]    Now the last part of the “Hallell”, Christ deferred to the close of his supper; there being many things in it pertinent to him, and proper on this occasion, particularly #Ps 115:1 116:12-15 118:22-27, and the Jews themselves say

[45]    that xyvm lv wlbx the sorrows of the Messiah” are contained in this part: that this is the hymn hich Christ and his disciples sung, may be rather thought, than that it was one of his own composing; since not only he, but all the disciples sung it, and therefore must be what they were acquainted with; and since Christ in most things conformed to the rites and usages of the Jewish nation; and he did not rise up from table and go away, until this concluding circumstance was over; though it was allowed to finish the “Hallell”, or hymn, in any place they pleased, even though it was not the place where the feast was kept

[46]    The place where he went with his disciples, was the Mount of Olives, which was on the east side of Jerusalem; and was the place where the high priest stood, and burnt the red heifer, and sprinkled its  blood

[47]    now from the temple, or from the mountain of the house, there was a causeway, or bridge on arches, made to the Mount of Olives, in which the high priest and the heifer, hydeom lkw, “and all his assistants”, (the priests that helped him in this service,) went to this mount however, as soon as it was over,

Na de tweede beker werden de onge­zuurde broden gegeten en het lam, dat ‘s middags in de tempel door de pries­ters werd geslacht en daarna thuis was gebraden. Na de derde en de vierde beker werd het tweede deel van het Halleluja gezongen {Ps.11-118}.

Vergelijking van het oude naar het  nieuwe Testament.

Voor de Israëliet  was Pascha het sla­chten van het lam ter herdenking van de uittocht uit Egypte. Maar het Pascha voor de Christenen verwijst naar Je­zus, het Lam Gods. Dus het feest dat God in het Oude Testament aan het volk Is­raël gegeven heeft, wordt in het nie­uwe Testament ver­vuld door Jezus.

 26* En als zij aten, nam Jezus het brood, en gezegend hebbende, brak Hij het, en gaf het den discipelen, en zeide: Neemt, eet, dat is Mijn lichaam# Matt. 26:26

26 als zij aten, Dat is, toen zij na het eten des paaslams nog aan tafel zaten.

27 gezegend hebbende, Luk. 22:19, en Paulus 1 Cor. 11:24, in plaats van gezegend hebbende, gebruike het woord gedankt hebbende, gelijk sommige Griekse boeken hier ook hebben. Zodat zegenen en danken of dankzeggen voor eenzelfde zaak genomen worden en betenen het  brood, alsook daarna den wijn, van algemeen gebruik afzonderen den door dankzegging tot God heiligen, of tot een heilig gebruik toeëigenen, gelijk Gen. 2:3, de zevende dag van God gezegend en geheiligd wordt.

28 dat is Namelijk brood, gelijk de zaak zelve uitwijst en Paulus verklaart 1 Cor. 10:16.

29 mijn lichaam. Dat is, een teken zijns lichaams; naar de manier van spreken in de sacramenten gebruikelijk, gelijk hiervoor een lam een pascha genoemd wordt, Matth. 26:19. Het brood is de gemeenschap des lichaams van Christus, 1 Cor. 10:16, en de drinkbeker het Nieuwe Testament, 1 Cor. 11:25, omdat het tekenen en zegelen zijn van onze geestelijke gemeenschap met Christus, en van het Nieuwe Testament, hetwelk met zijn bloed is bevestigd.[48]

 

Deze paasmaaltijd in het nieuwe Testament is natuurlijk een veel grotere verlossing dan wat Israël ontvangen had toe zij verlost werden uit het land Egypte. Al de verzoensoffers die werden gehouden in het oude Testament, wegen niet op tegen het Lam van God dat geofferd werd op de dag voor het pascha, voor allen die in Hem, Jezus aangenomen hebben als hun persoonlijke zaligmaker. Nu leven wij niet meer onder de wet maar onder Zijn genade namelijk Christus. De wet is vervuld  en wij hoeven geen lammeren meer te offeren, om zodoende vergiffenis te ontvangen. Want Hij, de zoon van God, heeft zoals een Lam zonder smet, zijn leven gegeven voor u en mij, die zijn bloed gestort heeft voor vergeving van zonde. Zo heeft God de Vader het gepland in het oude Testament en zien wij de vervulling in het nieuwe Testament.

 

7* Zuivert dan den ouden zuurdesem uit, opdat gij een nieuw deeg zijn moogt, gelijk gij ongezuurd zijt. Want ook ons Pascha is voor ons geslacht, namelijk Christus.   # 1Cor.5:7

 

Het Feest van de ongezuurde bro­den heeft nog een belangrijke aanwijzing namelijk de eersteling garf, die ver­vuld werd door Jezus Christus.

10* Spreek tot de kinderen Israels, en zeg tot hen: Als gij in het land zult gekomen zijn, hetwelk Ik u geven zal, en gij zijn oogst zult inoogsten, dan zult gij een garf der eerstelingen van uw oogst tot den priester brengen.

11* En hij zal die garf voor het aangezicht des HEEREN bewegen, opdat het voor u aangenaam zij; des anderen daags na den sabbat zal de priester die bewegen.     # Lev. 23:10-11

10• garf der eerstelingen Het Hebreeuwse woord betekent het tiende deel van een efa; Exod. 16:36. Hierom schijnt een schoof ook zo genoemd te zijn, omdat men een tiende deel van een efa uit een schoof  kon dorsen.

11• opdat het voor u aangenaam zij; Hebreeuws, tot uwe aangenaamheid of wel-gevalligheid.

12• des anderen daags na den sabbat Dat is, op den zestienden dag der maand, den tweeden na den paasdag en den tweeden der ongezuurde broden.[49]

 

Wanneer jullie in het land komen, dat ik jullie vaderen belooft heb, het land Canaan waar jullie nu heengaan, niet zoals in de woestijn waar jullie niet hoeven te zaaien of maaien. Zo nu geef  Ik jullie een nieuwe wet, als jullie in het land Canaan komen, en het koren rijp wordt, dit was in de maand Nisan, toen had dit de naam Abib, wanneer  het flas en de gerst neergeslagen wordt, zeven weken later, dan brengen jullie de eersteling garf naar de priester, een gomer nu is het een tiende van een efa # Ex. 16:36 Volgens de Joodse schrijvers, wanneer de schoof gerijpt was, en de korrels uitgeslagen werden, en bij het vuur gedroogd werd,  gemaald tussen de stenen van de molen. dan werd er een omer of het tiende deel van een efa meel genomen. en de olie uit het flas bij  het meel gevoegd en op het altaar geplaats, de rest was voor de priester om van te leven. Josephus schrijft, dat op de tweede dag van het feest  van het ongezuurde brood, de zestiende dag van Nisan, dit was van de vrucht die rijp geworden was, en zij namen een gomer wat aan God behoorde, en God zegende hun.

 

[50]    this has been in some part imitated by the Heathens: the Egyptians, who ascribe the invention of the fruits of the earth, particularly wheat and barley, to Isis and Osiris, in memory of it, and as a testimony of their gratitude for it, at the time of harvest, bring an handful of the first ears of corn, and beating themselves near them, call upon Isis; and in some cities, at the feast of Isis, vessels of wheat and barley were carried about in great pomp, as Diodorus Siculus

[51]    of the fruits they have reaped they take a part; for they do not touch them before, accounting it just to honour God first, from whom they receive the plenty of these things; and bring the firstfruits of the barley after this manner, having dried the handful of ears, and bruised them, and cleansed them from the bran, they bring to the altar a tenth part to God, and casting one handful of it on the altar, they leave the rest for the use of the priests; and from thence forward it is lawful to reap publicly and privately elates.

Dus Christus vervult ook het feest van de oogst, de eersteling garf. ­Hij stierf aan het kruis en stond op als Eersteling, de dood was overwonnen.

20* Maar nu, Christus is opgewekt uit de doden, en is de Eersteling geworden dergenen, die ontslapen zijn. # 1Cor. !5:20

48• is opgewekt uit de: Dat is, uit de voorgaande bewijsredenen blijkt dat het zeker is, dat Christus van de doden is opgewekt.

49• is de eersteling:  Dat is, dewijl Hij eerst opgestaan is, volgt daaruit dat ook degenen, die in Hem ontslapen zijn, zullen opgewekt worden, gelijk door de eerstelingen der vruchten, Gode opgeofferd zijnde, de ganse massa derzelve geheiligd werd; Exod. 22:29; Deut. 26:1; Rom. 11:16.

50• die ontslapen zijn. Namelijk in Christus. Zie 1 Cor. 15:18.[52]

 

Omdat inderdaad Christus als eersteling uit de doden opgewekt is, zoals het offer van de eersteling garf in het oude Testament een waarborg was dat dan de gehele oogst gezegend zal zijn, zodat  het gehele deeg der eersteling op het altaar geheiligd was, zo is ook het gehele lichaam van Christus geheiligd en gezegend. # Rom.11:16  En indien de eerstelingen heilig zijn, zo is ook het deeg heilig, en indien de wortel heilig is, zo zijn ook de takken heilig.

[53]    De christelijke kerk viert op Pascha de opstanding van haar Heer en Hei­land Jezus Christus uit de dood. Op de eer­ste dag van de week, dit is op een Zondag.

De 14de Nisan{Abib}volgens het maan­jaar de eerste Zondag na de lente              {volle maand}.

In het jaar 154 heeft Polycarpus, bis­schop van Smyrna, een poging gedaan om de wester­se kerk te bewegen met deze gewoonte te bre­ken, maar tevergeefs. De Oos­terse kerk vierde nl. Pasen op de 14e Nisan. Met de ban Veertig jaar later, heeft de bis­schop van Rome de christenen van Klein-Azië bedreigd als zij hun tra­ditie niet loslieten, Polycrates van Efeze en Irenaeus verzetten zich daar­tegen. Op den duur heeft de zondagtra­ditie het echter gewonnen en vierde heel de Christenheid haar Pasen op de Zondag na de volle maan in de lente. Deze datum kreeg officieel zijn beslag in de tijd van het Concilie van Nicea (325). Pogingen om het Paasfeest op een vaste datum te vieren zijn tot op dit ogenblik mislukt.

20* Maar nu, Christus is opgewekt uit de doden, en is de Eersteling geworden dergenen, die ontslapen zijn. # 1Cor. 15:20

48• is opgewekt uit de:  Dat is, uit de voorgaande bewijsredenen blijkt dat het zeker is, dat Christus van de doden is opgewekt.

49• is de eersteling:  Dat is, dewijl Hij eerst opgestaan is, volgt daaruit dat ook degenen, die in Hem ontslapen zijn, zullen opgewekt worden, gelijk door de eerstelingen der vruchten, Gode opgeofferd zijnde, de ganse massa derzelve geheiligd werd; Exod. 22:29; Deut. 26:1; Rom. 11:16.

50• die ontslapen zijn. Namelijk in Christus. Zie 1 Cor. 15:18. [54]

 

Wij hebben alreeds in het Oude Testa­ment gelezen over de eersteling garf, hoe God het feest instelde, met het vertrekken uit Egypteland, van zijn ­volk Israël, en dit in vervulling lie­t komen. In het Nieuwe Testa­ment door het offer van God zijn Zoon die Zijn eigen leven op het altaar aflegde voor de zonde van deze Wereld. Het feest dat ingesteld was voor de ver­lossing van het volk Israël, uit het land Egypte. Jezus de Zoon van God bracht de volslagen vervulling van het Pascha, het Lam Gods dat voor ons ge­slacht is, en als eersteling opstond uit de doden, een verlossingswerk om­dat Jezus de dood hééft overwonnen.

10*Spreek tot de kinderen Israels, en zeg tot hen: Als gij in het land zult gekomen zijn, hetwelk Ik u geven zal, en gij zijn oogst zult inoogsten, dan zult gij een garf der eerstelingen van uw oogst tot den priester brengen.

11* En hij zal die garf voor het aangezicht des HEEREN bewegen, opdat het voor u aangenaam zij; des anderen daags na den sabbat zal de priester die bewegen.

12*Gij zult ook op den dag, als gij die garf bewegen zult, bereiden een volkomen lam, dat eenjarig is, ten brandoffer den HEERE; # Lev.23:10-12

10• garf der eerstelingen:  Het Hebreeuwse woord betekent het tiende deel van een efa; Exod. 16:36. Hierom schijnt een schoof ook zo genoemd te zijn, omdat men een tiende deel van een efa uit een schoof kon dorsen.

11• opdat het voor u aangenaam zij; tot uwe aangenaamheid of welgevalligheid.

12•des anderen daags na den sabbat: Dat is, op den zestienden dag der maand, den tweeden na den paasdag en den tweeden der ongezuurde broden.

13• eenjarig is, Hebreeuws, een zoon zijns jaars; dat is, dat een jaar oud is. Alzo Num. 7:17,21,33, enz.[55]

Dus wel degelijk laat de Here de Fees­ten van het O.T.in het Nieuwe Testament in vervulling komen.

 

 

 

 

 

 

 
HOOFDSTUK TWEE

DE OPSTANDINGEN IN CHRISTUS

Met betrekking tot de opstandingen die het Nieuwe Testament beschrijft, als eersteling Christus; Paulus beschrijft dit in de brief aan de Corinte:

20*Maar nu, Christus is opgewekt uit de doden, en is de Eersteling geworden dergenen, die ontslapen zijn. # 1Cor. 15:20

48 is opgewekt uit de:  Dat is, uit de voorgaande bewijsredenen blijkt dat het zeker is, dat Christus van de doden is opgewekt.

49 is de eersteling:  Dat is, dewijl Hij eerst opgestaan is, volgt daaruit dat ook degenen, die in Hem ontslapen zijn, zullen opgewekt worden, gelijk door de eerstelingen der vruchten, Gode opgeofferd zijnde, de ganse massa derzelve geheiligd werd; Exod. 22:29; Deut. 26:1; Rom. 11:16.

50 die ontslapen zijn. Namelijk in Christus. Zie 1 Cor. 15:18. [56]

 

En Jezus Christus werd de vrucht, voor diegenen die alreeds  ontslapen waren, diegenen die voor  de  opstanding alreeds gestorven waren, en Christus als eersteling was opgestaan, de tweede opstanding, was de eerste vrucht die in Christus opgestaan zijn, dit was dan de eerste vrucht wat gezondigd  had, op deze aarde, en wat geofferd was voor de Here, dit waren de korenaren, die de priester voor het aangezicht van de Here waaide. #Deu. 26:2 Zo zult gij nemen van de eerstelingen van alle vrucht des lands, die gij opbrengen zult van uw land, dat u de HEERE, uw God, geeft, en zult ze in een korf leggen; en gij zult heengaan tot de plaats, die de HEERE, uw God, verkoren zal hebben, om Zijn Naam aldaar te doen wonen; # Lev.23:10-11 Spreek tot de kinderen Israels, en zeg tot hen: Als gij in het land zult gekomen zijn, hetwelk Ik u geven zal, en gij zijn oogst zult inoogsten, dan zult gij een garf der eerstelingen van uw oogst tot den priester brengen. 11*  En hij zal die garf voor het aangezicht des HEEREN bewegen, opdat het voor u aangenaam zij; des anderen daags na den sabbat zal de priester die bewegen. Toen Christus uit de doden opstond, en Hemzelf als representatief voor zijn volk, en Hem voorstelde als de Heeren, voor diegene wat geofferd waren, en nu uit de aarde in Hem opgestaan zijn.

   [57] interpret, was the morrow after the first good day, or festival of the passover; the passover was on the fourteenth day of the month; the festival, or Chagiga, on the fifteenth, and which, in the year that Christ suffered, was a sabbath day also; and the morrow after that, the sheaf of the firstfruits was waved; now Christ suffered on the passover, rested in the grave on the seventh day sabbath, and on the morrow after that, rose from the dead, the very day that the first fruits were offered to the Lord: so that the allusion and phrase are very appropriately used by the apostle 

 

52* En de graven werden geopend, en vele lichamen der heiligen, die ontslapen waren, werden opgewekt; #Matt27:52

 

En velen lichamen die slapende waren, stonden op, niet toen Christus dood was, maar na zijn opstanding, gingen de graven open met een aardbeving gepaard.,  en dit waren die, die in Jezus waren, de eerste vrucht dezer aarde.

[58]     In the Septuagint on #Job 42:17, Job is said to be one of them, and a tradition is there recorded, which runs thus: ``it is written, that he rose with whom the Lord rose.’’ But it should seem rather, that they were some later saints, such as Zechariah, the father of John the Baptist, John the Baptist himself, good old Simeon, Joseph the husband of Mary, and others, well known to persons now alive. Some think they were such, as had been martyrs in the cause of religion; and so the Persic version renders the words, “and the bodies of many saints who suffered martyrdom, rose out of the graves”.

De tweede opstanding

Deze stonden niet eerder op nadat Hij­zelf opgestaan was zoals in het vol­gende vers beschreven staat.

53* En uit de graven uitgegaan zijnde, na Zijn opstanding, kwamen zij in de heilige stad, en zijn velen verschenen. # Matt. 27:53

46 heilige stad, Namelijk Jeruzalem. Zie Matth. 4:5.[59]

Dus het eerste fruit dat uit de aarde opstond, deze die aan Christus behoren, de eerstgeboren mensen uit het oude Testament. Christus  die de dood heeft overwonnen  en die nu de sleutels van het dodenrijk heeft, om die daaruit vrij te laten, die van Hem waren, die gezien zijn, en op weg gingen naar de heilige stad Jerusalem.

[60]    The Arabic version indeed reads, “after their own resurrection”; and the Ethiopic version, “after they were raised”; both wrong, and scarcely sense:

[61]    and therefore these risen saints, are said to go into it:  and appeared unto many; of their friends and acquaintance, who had personally known them, and conversed with them in their lifetime. These saints, I apprehend, continued on earth until our Lord’s ascension, and then joining the retinue of angels, went triumphantly with him to heaven, as trophies of his victory over sin, Satan, death, and the grave.

12*  Hier is de lijdzaamheid der heiligen; hier zijn zij, die de geboden Gods bewaren en het geloof van Jezus.

13* En ik hoorde een stem uit den hemel, die tot mij zeide: Schrijf, zalig zijn de doden, die in den Heere sterven, van nu aan. Ja, zegt de Geest, opdat zij rusten mogen van hun arbeid; en hun werken volgen met hen. # Openb. 14:12,13

 28• Hier is de lijdzaamheid: Deze volgende twee verzen dienen tot vertroosting der gelovigen, die in den tijd van deze hervormingen door den antichrist opnieuw met alle geweld zouden vervolgd en verdrukt worden. Waartegen hier wordt gesteld hun lijdzaamheid in het verwachten van de rechtvaardige wraak Gods over de dienaars van den antichrist; en de verzekerdheid der zaligheid die hun bereid is, gelijk ook de martelaars, die in de eerste vervolgingen onder de heidense keizers om Christus’ wil waren gestorven, deze beide redenen van troost zijn voorgesteld; Openb. 6:10, enz.

29 die de geboden: Dit zijn de twee merktekenen van een recht gereformeerd christen, gesteld tegen de aanbidders van het beest en zijn beeld; gelijk deze hiervoor, Openb. 12:11,17, ook zijn voorgesteld. Zie de verklaring daar.

 30• in den Heere: Dat is, om des Heeren wil, gelijk Ef. 4:1, of in den Heere; dat is, in het geloof en in de vreze des Heeren, gelijk deze wijze van spreken ook gebruikt wordt 1 Cor. 15:18; 1 Thess. 4:16, enz.

 31•van nu aan.: Sommigen voegen deze woorden bij het voorgaande woord schrijf, en verklaren ze alzo: Schrijf van nu aan, zó, dat hier door den engel zou worden betuigd, dat in den tijd van de vernieuwing der prediking van dit eeuwige Evangelie, door deze drie engelen aangewezen, de ware getuigen van Christus niet zouden prediken noch schrijven, gelijk in de duisternis van het antichristendom geschiedt, dat de kinderen Gods, als zij sterven, beangst moeten zijn voor de vreze des vagevuurs, en van de helse smarten, die zij na hun dood nog zouden moeten uitstaan, tenzij daarin voorzien worde door uitvaar-ten, zielmissen, aflaten, enz. Maar dat zij zalig zijn zodra zij sterven, en dat zij door Christus’ bloed alleen van hun zonden worden gereinigd. Anderen voegen deze woorden: van nu aan bij het woord zalig, en verklaren het  zo, dat die in Christus sterven zalig zijn van nu aan, dat is, zodra zij sterven, enz., niettegenstaande de antichrist met de zijnen hen veroordeelt als ketters en verdoemde mensen; gelijk Christus ook Zijn discipelen zulk een troost voorstelt, Matth. 5:10,11,12, en beide komt met de zaak wel overeen.

32hun werken volgen: Of hun na; dat is, het genadige loon van hun moeite, zwarigheid, lijdzaamheid, enz. om Christus’ wil uitgestaan, vergezelt hen, of volgt hen; een gelijkenis, genomen van degenen die aan het einde van de loopbaan of van den strijd gekomen zijn en daarna rusten, verkwikt en gekroond worden; # 2 Tim. 4:7,8.[62]
      Als wij de geboden van God in onze harten hebben, en niet de traditionele wetten van de mens, of van de antichrist, maar de wetten van het evangelie van Jezus Christus, zodat er in de mens een wedergeboorte zal plaatsvinden. Dan zullen wij niet in corruptie leven, van buiten als een Christen  en  van  binnen vol onge-rechtigheid, maar zullen wij ingeënt zijn, in de wingerd van  Jezus Christus, en genieten wij in de gerechtigheid door met de wetten van God te leven, en met het principe om Hem lief te hebben, ook mijn broeder en zuster, en een zienswijze van zijn glorie en liefde. Dit zijn de verschillen om het beest te vereren zoals de afgoddienaars, alles in een schijn van godzaligheid., zoals de farizeeërs en schriftgeleerden in de tijd van Jezus. Wij moeten uitgaan, het Evangeie verkondigen, zij die aan Hem behoren de blijde boodschap van hoop en het grootste gebod uitleven, het gebod van de liefde, zodat het lichaam van Christus op aarde één zal worden om Hem te dienen 

[63]    the Arabic version, “which die for the faith of the Lord”; and the Ethiopic version, “which die for God”; and so restrain them to the martyrs of Jesus: to suffer death for the sake of Christ and his Gospel is a gift and an honour, and what glorifies Christ; and there is a glory consequent upon it, which such shall12*  Ik zal uw gerechtigheid bekend maken, en uw werken, dat zij u geen nut doen zullen.

 

13*  Wanneer gij roepen zult, zo laat die, die van u vergaderd zijn, u redden; doch de wind zal hen allen wegvoeren, de ijdelheid zal hen wegnemen. Maar die op Mij betrouwt, die zal het aardrijk erven, en Mijn heiligen berg erfelijk bezitten. #Jes.57:12,13

De derde opstanding

In Corrintiërs wordt de derde opstan­ding beschreven die nog in vervulling moet gaan, waar vele kinders van de Here nu op wachten.

51*  Ziet, ik zeg u een verborgenheid: wij zullen wel niet allen ontslapen, maar wij zullen allen veranderd worden

52* In een punt des tijds, in een ogenblik, met de laatste bazuin; want de bazuin zal slaan, en de doden zullen onverderfelijk opgewekt worden, en wij zullen veranderd worden. # 1Cor. 15:51,52.

157•ene verborgenheid:  Dat is, ene zaak, die alle mensen, ook de profeten en apostelen tot nog toe onbe-   kend is geweest.

158•Wij zullen wel niet allen Namelijk mensen die alsdan zullen leven; 1 Thess. 4:17. Want de dag der toekomst van Christus is onzeker.

159•ontslapen, Dat is, sterven; hetwelk niet strijd met hetgeen staat Hebr. 9:27. Want aldaar wordt gesproken van de gewone wet der natuur, en niet van hetgeen in het laatst van de wereld God aan sommigen zal willen doen. Ook zal deze verandering denzulken wezen in plaats van den dood.

160•veranderd worden; Dat is, van sterflijk onsterflijk worden. Hetwelk niet alleen den gelovigen zal geschieden, maar ook den ongelovigen, doch tot verscheiden doeleinden; dezen om den eeuwigen dood onderworpen te zijn, en genen om de eeuwige gelukzaligheid te genieten; en ook op verscheidene wijzen: der gelovigen lichamen bekleed met heerlijkheid, en die der ongelovigen met smaadheid; Dan. 12:2; Joh. 5:29. En deze verandering zal geschieden niet in het wezen der lichamen, maar in hunne hoedanigheden, 1 Cor. 15:48.

161• In een punt des tijds, Dat is, gans haastig en snel.

162•    de laatste bazuin; Dat is, met een groot en verschrikkelijk geluid, gelijk daar is der bazuinen of trompetten. Dit geluid wordt genaamd de stem des Zoons van God, Joh. 5:28; een geschrei en stem des Archangels en bazuin Gods, 1 Thess. 4:16.

163• de doden zullen  Dat is, die vóór dien tijd zullen gestorven zijn.

164• wij zullen veranderd Namelijk die alsdan leven zullen; zie 1 Cor. 15:51.   [64]

 

Paulus schrijft: Ik zal jullie een geheim vertellen wat nog nooit gevonden is zonder een rede, ook niet door een natuurverschijsel, dit is gewoon een openbaring, waar de apostel mee werd geconfronteerd., toen hij was opgenomen in de derde hemel, daarom is nooit gezegd dat het een profetie was, dat wij in een oogwenk zullen veranderen, die nog  leven  in de tijd wanneer Hij op de wolken verschijnt (dit zijn de Zijnen ), maar eerst zullen zij die in Christus ontslapen zijn opstaan Hem tegemoet in de lucht.  Alzo ook Christus, eenmaal geofferd zijnde, om veler zonden weg te nemen, zal ten anderen male zonder zonde gezien worden van degenen, die Hem verwachten tot zaligheid. #Heb. 9:28

       [65]  The Vulgate Latin version; according to which the sense is, all will rise again, both just and unjust, but all will not be changed into a state of glory. and so the Ethiopic version and the Alexandrian copy seem to have read; which is just the reverse of the text, and arises from a wrong sense of. the instances of Enoch and Elijah show; and there will be more at the time of Christ’s coming, for all will not sleep in their graves, or die, for death is meant by sleeping; they will not die as men ordinarily do, and continue under the power of death, but they will be changed at once from corruption to incorruption, from honour to glory, from weakness to power, from being natural to be spiritual bodies; this change all the saints will undergo, whether dead or alive, at Christ’s coming; the dead by a resurrection from the dead, and the living by a secret and sudden power, which will at once render their bodies, without separating them from their souls, immortal and glorious: and this reading and sense are confirmed by the Syriac and Arabic versions.

[66]    ye Prhk egrh, “a moment is as the twinkling of an eye”. This phrase, as the twinkling of an eye, is frequently used in Jewish writings

[67]    to signify how speedily and suddenly anything is done, and which is the design of it here; and the apostle’s meaning is, that the change upon the bodies of living saints will be so quick, that it will be done in a trice, before a man can shut his eyes and open them again; so that it will be as it were imperceptible, and without the least sensation of pain; this may also be referred to the resurrection, which will be quick, and done at once; though it seems rather, and chiefly, to respect the change of the living; what follows, indeed, favours the other sense also; for all will be quick and sudden, the coming of Christ, the raising of the dead, and the change of the living:

 

16*Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem des archangels, en met de bazuin Gods nederdalen van den hemel; en die in Christus gestorven zijn, zullen eerst opstaan; #1Thes. 4:16

 

[68]    it seems very likely to be the same with the shout, the voice of the archangel, and the trumpet of God

[69]    have a notion, that a trumpet will be blown at the time of the resurrection of the dead, as at the giving of the law on Mount Sinai; which will quicken the dead, as they say it then did; and that this will be blown by Michael the archangel

 

Het is een opstanding van alle mensen die Jezus aangenomen hebben als hun persoon­lijke zaligmaker, en zij die nog leven zullen opgenomen worden in de wolken.

 17*Daarna wij, die levend overgebleven zijn, zullen te zamen met hen opgenomen worden in de wolken, den Heere tegemoet, in de lucht; en alzo zullen wij altijd met den Heere wezen. #1Thes.4:16.

38opgenomen Gr. gerukt, getrokken; namelijk nadat zij zullen veranderd en Zijn verheerlijkt lichaam in een ogenblik tijds gelijkvormig gemaakt zijn; 1 Cor. 15:51; Filipp. 3:20, Filipp. 3:21.

39 in de wolken Die namelijk als een wagen zullen zijn, waardoor zij tot Christus in de lucht opgevoerd zullen worden, gelijk van Elia gezegd wordt, 2 Kon. 2:11, en van Christus zelf, Hand. 1:9.

40 in de lucht Namelijk waar Hij Zijn gericht zal houden, voor de ogen aller mensen, die door de engelen zullen bijeengebracht zijn tot Zijne rechter- en tot Zijne linkerhand. Zie Matth. 25:31, enz.; Openb. 1:7.

41 met den Heere Namelijk Christus Jezus in den hemel; Joh. 14:2, Joh. 14:3.[70]

 

 

De vierde opname van de Honderdvieren­veertigduizend verzegeldes:

De twaalf stammen van Israël, twaalf duizend uit elke stam.

 

3*  Zeggende: Beschadigt de aarde niet, noch de zee, noch de bomen, totdat wij de dienstknechten onzes Gods zullen verzegeld hebben aan hun voorhoofden.

4*  En ik hoorde het getal dergenen, die verzegeld waren: honderd vier en veertig duizend waren verzegeld uit alle geslachten der kinderen Israels. # Openb.7:3,4

 

 

5•   Beschadigt de aarde niet, Grieks verongelijkt.

6•   de dienstknechten onzes Gods zullen Dat is, de ware gelovigen en uitverkorenen van God, opdat zij met de anderen niet worden verleid; zie Matth. 24:24.

7•   verzegeld hebben Dat is, met een zegel als een merkteken getekend, opdat zij daardoor van andere onderscheiden zijnde, met die niet worden beschadigd. Deze tekening is de werking en versterking door den Heiligen Geest, waardoor zij tot kinderen Gods gesteld zijnde, tegen alle verleiding verzekerd worden. Zie Rom. 8:15, enz.; 2 Cor. 1:21,22; Ef. 4:30; 2 Tim. 2:19.

8•   aan hun voorhoofden. Hier wordt vooral gezien op hetgeen verhaald staat Ezech. 9:4, en dit wordt ook bij gelijkenis gesproken, omdat eertijds de slaven aan hun voorhoofden getekend waren met de namen van hun heren, en de soldaten aan hun handen met de namen van hun oversten-kaptein; en deze teke-   ning geschiedt op het voorhoofd, omdat die, hoewel zij vooral inwendig is, hun nochtans door hun belijdenis en vruchten voor een ieder openbaar maakt. Zie hierna Openb. 14:1.

9•   uit alle geslachten der kinderen Israëls Sommigen nemen dit eigenlijk voor de uitverkorenen uit de Joden, onder welker benaming nu geen orde wordt gehouden, als in het Oude Testament, omdat God in het Nieuwe Testament al degenen die Hem liefhebben op één lijn heeft gesteld, en in Christus, noch Jood, noch Griek, noch dienstbare, noch vrije wordt aangezien; Gal. 3:28. Anderen nemen het voor het Israël Gods uit Joden en heidenen bijeen gevoegd, die gedurende den tijd van de heerschappij van den antichrist door den Heere zijn vergaderd; een getal dat groot is, en nochtans telbaar voor de mensen. naar het getal, dat hierna in den hemel zal worden gezien, bestaande uit alle uitverkorenen van alle tijden, is ook voor God wel bekend, maar voor de mensen ontelbaar. Zie Gen. 15:5; Jes. 49:20, en Jes. 60:4,5, enz. [71]     

 

[72]     frontes literati”; and by Martial, a servant is called “fronte notatus”

[73]     but then these were such who had committed faults, and this was done by way of punishment

[74]    wherefore it can hardly be thought that the servants of God should be sealed, in allusion to them: but  rather with reference to the mitre on the high priest’s forehead, as some think; or it may be to #Eze 9:4, and shows, that though these persons were hid and concealed from men, they were well known to God and Christ; nor were they ashamed to make a public and open confession of Christ before men, as did the true and faithful witnesses of Christ, the Waldenses and Albigenses, in the midst of the greatest darkness of Popery, and of danger from men; and who seem to be chiefly intended.

 

En zij die verzegeld worden, daarom is daar ook het preciese aantal vermeld, deze zijn wel in groepen van twaalfduizend uit elke stam, “twaalf stammen” van Israël, maakt een totaal van  honderdvierenveertigduizend; het vergelijkt ook met het getal van de “twaalf apostelen van Jezus, zo zijn er ook twaalf fundamenten, het getal twaalf komt nogal veel voor in openbaring,

En de muur der stad had twaalf fondamenten, en in dezelve de namen der twaalf apostelen des Lams

# Openb.  21:14

22*In het midden van haar straat en op de ene en de andere zijde der rivier was de boom des levens, voortbrengende twaalf vruchten, van maand tot maand gevende zijn vrucht; en de bladeren des booms waren tot genezing der heidenen. # Openb. 22: 2

1*  En ik zag, en ziet, het Lam stond op den berg Sion, en met Hem honderd vier en veertig duizend, hebbende den Naam Zijns Vaders geschreven aan hun voorhoofden. # Openb. 14:1

1•   het Lam Waarom Christus het Lam genoemd wordt, is voor dezen verklaard Openb. 5:6.

2•   stond op den berg Christus wordt hier ingevoerd als staande op den berg Sion, waardoor de gemeente wordt afgebeeld, gelijk Jes. 2:2,3; 1 Petr. 2:6, en elders, omdat Hij in het midden van de vervolgingen van den antichrist, altijd een wakend oog heeft over Zijn gemeente, en deze altijd vergadert en beschermt; waarom Hij ook Hand. 7:56 wordt gezegd te staan aan de rechterhand van God, en hiervoor

      Openb. 2:1, te wandelen onder de kandelaars, als altijd vaardig en gereed zijnde, om die bij te staan, en van alle nodige gaven te voorzien.

3•   honderd vier en Deze zijn degenen, die uit alle stammen van het Israël Gods getekend zijn, Openb. 7:3, enz., gedurende den tijd van het rijk van den antichrist, en van de vlucht der vrouw in de woestijn, en die in den algemenen afval van Christus, hun hoofd, altijd bijgebleven zijn; en worden hier gesteld tegen de grote menigte dergenen, die het merkteken van het beest hebben ontvangen, waarvan hiervoor is gesproken, en hierna nog zal gesproken worden.

4•   hebbende den Naam Van welk schrijven dezer namen op hun voorhoofden, zie hiervoor Openb. 7:3, en Openb. 9:4.      [75]        

EEN INTRODUCTION  VAN OPENBARING 14

Na zware beproefingen en al dat hevige lijden, zien wij dat Jezus het hoofd is van zijn getrouwe dienaren. En daar waren bij Jezus ook drie engelen aanwezig die tegen Babylon predikten. En derdens gaat het over de oogst van de Wijnstok, hoe Jezus het hoofd van Zijn getrouwe aanhangers en volgelingen is, het Lam van God staande op de berg Zion, niet het nagemaakte  lam zoals in het vorige hoofdstuk, dat de draak vertegenwoordigde, maar het  echte pascha Lam, dat in het nieuwe Testament het Paaslam genoemd wordt, met de honderdvierenveertigduizend volgelingen, die Zijn Vaders naam geschreven hebben aan hun voorhoofden, het zelfde ogenblik kwam er een stem uit de hemel, gelijk aan vele wateren, en er speelden honderden harpen, en zij zongen een nieuw lied, voor de vier dieren die voor de troon stonden en de  vierentwintig oudsten, niemand kon dat lied leren behalve de honderdvieren-veertigduizend volgelingen, die losgekocht waren van deze aarde en geheiligd waren.

2*  En ik hoorde een stem uit den hemel, als een stem veler wateren, en als een stem van een groten onderslag. En ik hoorde een stem van citerspelers, spelende op hun citers;

3* En zij zongen als een nieuw gezang voor den troon, en voor de vier dieren, en de ouderlingen; en niemand kon dat gezang leren, dan de honderd vier en veertig duizend, die van de aarde gekocht waren.

      # Openb. 14:23

En de drie engelen  spreken over het altijd blijvende Evangelie  tot allemaal , en roepen allemaal bij elkaar  die God vrezen en Hem prijzen en loven, want Hij is de Schepper van hemel en aarde  en dan is het uur gekomen van oordelen.

4*  Dezen zijn het, die met vrouwen niet bevlekt zijn, want zij zijn maagden; dezen zijn het, die het Lam volgen, waar Het ook heengaat; dezen zijn gekocht uit de mensen, tot eerstelingen Gode en het Lam.

5*  En in hun mond is geen bedrog gevonden; want zij zijn onberispelijk voor den troon van God.

            # Openb.14:4:5

 het tweede gebeuren de val van Babylon

8*  En er is een andere engel gevolgd, zeggende: Zij is gevallen, zij is gevallen, Babylon, die grote stad, omdat zij uit den wijn des toorns harer hoererij alle volken heeft gedrenkt.

9*  En een derde engel is hen gevolgd, zeggende met een grote stem: Indien iemand het beest aanbidt en  zijn beeld, en ontvangt het merkteken aan zijn voorhoofd, of aan zijn hand,

10*Die zal ook drinken uit den wijn des toorn Gods, die ongemengd ingeschonken is, in den drinkbeker Zijns toorns; en hij zal gepijnigd worden met vuur en sulfer voor de heilige engelen en voor het Lam.

 

De vijfde opname: De twee getuigen.

12* En zij hoorden een grote stem uit den hemel, die tot hen zeide: Komt herwaarts op. En zij voeren op   naar den hemel in de wolk; en hun vijanden aanschouwden hen. # Openb. 11:12

22• zij voeren op naar  Sommigen verstaan dit van de zaligheid der profeten of getuigen van Christus, die gelijk Christus, hun hoofd, door een wolk is opgenomen in den hemel, en gelijk Lazarus’ ziel door de engelen is gedragen in Abrahams schoot, zo ook uit vele ontering en verdrukking door den dood ten hemel zijn opgenomen, om daar vertroost en verheerlijkt te worden, totdat zij ten uitersten dage in het gezicht van hun vervolgers, naar het lichaam en ziel, Christus tegemoet in de wolken ten hemel opgenomen zijn; 1 Thess. 4:17. Anderen verstaan het van de meerdere kracht en verheerlijking dezer getuigen, door degenen, die in hun plaats zullen komen, gelijk zulke wijze van spreken Jes. 14:13,19, en elders ook gebruikt wordt. Hetwelk door anderen, die hen gevolgd zijn, en die ook met den bur-gerlijken arm zijn gesterkt geweest in Duitsland, Frankrijk, Engeland, Schotland, Zwitserland, Nederland en andere delen der wereld, niettegenstaande al het geweld van den antichrist, geschied en vol  bracht is en nog volbracht wordt.[76]

 

En zij hoorde een grote stem uit de hemel &] The Complutensian edition reads, “I heard”, i.e. “John”;

&]and so the Syriac and Arabic versions; but the copies in general read “they”; not the enemies, but the witnesses: Een engel  zei tegen Johannes in een ander vers &]  Na dezen zag ik, en ziet, een deur was geopend in den hemel; en de eerste stem, die ik gehoord had, als van een bazuin, met mij sprekende, zeide: Kom hier op, en Ik zal u tonen, hetgeen na dezen geschieden moet.  # Openb. 4:1 &]  En Jezus zou zeggen: Alsdan zal de Koning zeggen tot degenen, die tot Zijn rechter hand zijn: Komt, gij gezegenden Mijns Vaders! beerft dat Koninkrijk, hetwelk u bereid is van de grondlegging der wereld.  # Matt. 25:34. En zei antwoorden op naar de wolken in de hemel, “gewoonlijk word dit niet letterlijk verstaan” omdat er nog nooit een mens in het  vlees  geaccepteerd is in de hemel., allenig als wij in de duizend jaar van rust zijn ingegaan, want de zevende dag wordt beschouwd als een rustdag., zes dagen heeft God alles gemaakt en de “zevende dag heeft hij gerust” Als wij de Petrus  brief lezen: Doch deze ene zaak zij u niet onbekend, geliefden, dat een dag bij den Heere is als duizend jaren, en duizend jaren als een dag.  # 2Pet. 3:8 , Grofweg worden de jaren geteld met gebeurtenissen van de Bijbel &] “twee duizend jaar de oprichting van Babel Gen. 10:8-12”; “weer twee duizen jaar verder geboorte van Johannes daarna  Christus” Nu zijn wij weer twee duizen jaar verder” { de zesduizend jaar zijn bijna voorbij}. “Zal de rustdag na de zesduizendjaar nu niet dichtbij wezen?” .  Jesaja beschrijf dit zo mooi:   En aldaar zal een verheven baan, en een weg zijn, welke de heilige weg zal genaamd worden; de onreine zal er niet doorgaan, maar hij zal voor deze zijn; die dezen weg wandelt, zelfs de dwazen zullen niet dwalen. 9*  Er zal geen leeuw zijn, en geen verscheurend gedierte zal daarop komen, noch aldaar gevonden worden; maar de verlosten zullen daarop wandelen. 10*  En de vrij-gekochten des HEEREN zullen wederkeren, en tot Sion komen met gejuich, en eeuwige blijdschap zal op hun hoofd wezen; vrolijkheid en blijdschap zullen zij verkrijgen, maar droefenis en zuchting zullen wegvlieden. #Jes. 35:8-10.

Eerste zienswijze

Over de twee profeten zijn veel meningsverschillen: Want daar zijn in het oude Testament twee profeten naar de hemel opgenomen, namenlijk: Henoch dan wandelde met God; en hij was niet meer; want God nam hem weg. # Gen. 5:24  En het gebeurde, als zij voortgingen, gaande en sprekende, ziet, zo was er een vurige wagen met vurige paarden, die tussen  hen  beiden  scheiding   maakten. Alzo  voer  Elia  met  een onweder ten hemel. # 2Kon. 2:11. En Jezus zij:  Want al de profeten en de wet hebben tot Johannes toe geprofeteerd.14* En zo gij het wilt aannemen, hij is Elias, die komen zou. # Matt.11:13-14. met een verwijzing naar Mal. 4:5. Nu blijft nog Henoch over. De zienswijze van sommige theologen is dit! “Dat de dienaren van het Evangelie, vanaf  de tijd van Jezus, tot en met # Openb. 11 de tweede getuigen zijn van het Evangelie. Geestelijk gezien, naar de profetie is dan de ene getuige Elias die in Johannes gekomen is, en reeds terug naar de hemel is, de tweede getuige kan niet een mens in het vlees wezen, die tweeduizend jaar oud gaat worden, mogelijk wordt met de tweede getuige gedoeld op mensen die al tweeduizend jaar van Hem getuigen over het Evangelie van Christus?

Het vijfde gezicht van Zacharia heeft ook betrekking op de twee getuigen die in Openbaring voorkomen.

Tweede Zienswijze

2*  En Hij zeide tot mij: Wat ziet gij? En ik zeide: Ik zie, en ziet, een geheel gouden kandelaar, en een oliekruikje boven deszelfs hoofd, en zijn zeven lampen daarop; die lampen hadden zeven en zeven pijpen, dewelke boven zijn hoofd waren;

3*  En twee olijfbomen daarnevens, een ter rechterzijde van het oliekruikje, en een tot deszelfs linkerzijde

       # Zach.4:2-3

Dit zijn de twee getuigen die bij de  twee olijfbomen staan # Zach. 4:3,11-14. Dit is het woord voor Zerubbabel, dat zij gezegend zullen zijn met de wederopbouw van de tempel, een  type voor het getuigenis van het Evangelie in de sucsesvolle tijd, wat mogelijk verwijst naar de twee olijfbomen in: Dezen zijn de twee olijfbomen, en de twee kandelaren, die voor den God der aarde staan. # Openb.11:4. Natuurlijk gaat het om de olie van genade, en de vrucht van de Geest, namelijk de zalving.: Toen antwoordde Hij, en sprak tot mij, zeggende: Dit is het woord des HEEREN tot Zerubbabel, zeggende: Niet door kracht noch door geweld, maar door Mijn Geest zal het geschieden, zegt de HEERE der heirscharen. # Zach.4:6. De gouden Olie van het Evangelie van Jezus, en ook de vrede en de wedergeboorte in Christus, waar  het olijfblad het symbool van is, en de vrucht van de olijfboom, waar de olie uitgedrukt wordt, dat zijn geestelijke gaves,  de olie van God de vader, de Here Jezus, en de Heilige Geest die hier op aarde is, die de olie uitgiet op God Zijn gezalfdes.

 

 [77]   here used signifies, #Jos 15:19 to supply his church and people; and from whence they have the oil of grace in measure, which is in him without measure, whereby their lamps are filled, and their lights are kept burning; and who is fitly placed as the Head of the church for this purpose, as this bowl was upon the top of the candlestick:

 [78]   that is, fourteen, two to every lamp; which Fortunatus Scacchus

 [79]   thinks, they being joined to one another, the one put in the neck of the other, were for the better cleansing and purifying of the oil from any dregs that might be in it. Jarchi is of opinion there were seven to every lamp, in all forty nine, but without any foundation: by these are meant, not the seven sacraments, as say the Papists; but either the various gifts of the Spirit, fitting ministers for their service; or the various means they make use of to learn the mind of Christ in the Scriptures, to know the Gospel, and more of it, that they may hold it forth to others; such as reading, meditation, and prayer.

 

De zesde opstanding en de laatste op­standing, die in Openbaring opgetekend staat:

 

 2*  En ik zag als een glazen zee, met vuur gemengd; en die de overwinning hadden van het beest, en van zijn beeld, en van zijn merkteken, en van het getal zijns naams, welke stonden aan de glazen zee, hebbende de citers Gods;  #Openb. 15:2

5•   glazen zee, Daar deze volgende geschiedenis geheel ziet op de verlossing der kinderen Israëls uit Egypte, mitsgaders op de straf van Farao en van de Egyptenaars in de Rode zee, en eindelijk op den lofzang, dien Mozes met de kinderen Israëls, staande op den oever van de Rode zee, over hun verlossing en over de straf der Egyptenaars hebben gezongen, zo moet deze glazen zee, met vuur gemengd, ook vergeleken worden met de Rode zee, waar de Egyptenaars in vergaan, en de Israëlieten door verlost zijn. Deze zijn dan de velerlei volken, die onder de bijgelovige regering van den antichrist staan, gelijk de engel zelf hierna, Openb. 17:1,15, verklaart, die als een zee gedurig in hunne bijgelovigheden woelen en versmoren, en de ware gelovigen daarin nevens zich zoeken te overstelpen; die met vuur is gemengd, vanwege hun wreedheid en blinden ijver in het vervolgen derzelve, en doorzichtig is als glas, in de ogen des Heeren, voor wien al hun doen naakt en openbaar is, die Zijn gelovigen evenwel dwars door al dit gewoel en gevaar overbrengt aan den oever der zaligheid, gelijk Mozes, onder de schaduw van den engel Gods, het volk Israël heeft gedaan. Zie ook hiervoor Openb. 4:6.

 6•  die de overwinning Dat is, de ware gelovigen, die naar den geestelijken stand het beest hadden overwonnen, gelijk zij naar het lichaam verzocht, vervolgd en menigmaal ook gedood waren, daar zij altijd in het geloof volstandig waren gebleven.

 7• van zijn beeld, Zie hiervan en van het volgende, Openb. 13:14, enz.

 8• welke stonden Dat is, nu de gevaren ontkomen en in behouden hand gekomen waren, gelijk de Israëlieten door de Rode zee aan den anderen oever gekomen zijnde van alle zorgen vrij waren; Exod. 15:1, enz.

 9• de citers Gods; Dat is, schone en voortreffelijke, gelijk deze wijze van spreken bij de Hebreën gebruikelijk is. Zie Gen. 23:6; Ps. 36:7, en derhalve bekwaam om Gods lof daarop te spelen en te zingen.[80]

 

Daar zullen mogenlijk  mensen zijn die op dat ogenblik van de vorige opnamens Jezus niet  in de volle zin overtuigend gevolgd hebben. Zij hebben Hem gekend, maar het niet zo zwaar opgenomen, en hebben de heiligmaking niet nagestreeft, Gedenk dan, waarvan gij uitgevallen zijt, en bekeer u, en doe de eerste werken; en zo niet, Ik zal u haastelijk bij komen, en zal uw kandelaar van zijn plaats weren, indien gij u niet bekeert. # Openb.2:5  Want God heeft ons niet geroepen tot onreinigheid, maar tot heiligmaking.8*  Zo dan die dit verwerpt, die verwerpt geen mens, maar God, Die ook Zijn Heiligen Geest in ons heeft gegeven.# 1Thes 4:11 Maar nu komen zij in het conflict: van Daarna wij, die levend overgebleven zijn, zullen te zamen met hen opgenomen worden in de wolken, den Heere tegemoet, in de lucht; en alzo zullen wij altijd met den Heere wezen. # 1Thes. 4:17  Nu zien zij de anderen, die Jezus met alles wat ze hadden  volgden, plotseling niet meer. Daarna openbaart de antichrist zich en neemt beheer over deze wereld, deze dienaren die op dat moment niet recht voor God waren, moeten nu met hun bloed betalen. Zijn het deze die door de verdrukking moeten, van ?  #Openb, 15:2  En ik zag als een glazen zee, met vuur gemengd; en die de overwinning hadden van het beest, en van zijn beeld, en van zijn merkteken, en van het getal zijns naams, welke stonden aan de glazen zee, hebbende de citers Gods;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Derde Hoofdstuk

 

HET TWEEDE FEEST‑ONGE­ZUUR­DE BRODEN.

 

[81]    Dit ongerezen brood was hard en door de slechte kwaliteit der zeven in de oudheid vol stenen en verontreini­gingen.Vandaar ook dat de Joodse wet het meel voor de offerbroden vele ma­len laat zeven om zuiver, wit meel te verkrijgen.

 

14* Drie reizen in het jaar zult gij Mij feest houden.

15*Het feest van de ongezuurde broden zult gij houden; zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten   (gelijk Ik u geboden heb), ter bestemder tijd in de maand Abib, want in dezelve zijt gij uit Egypte getogen; doch men zal niet ledig voor Mijn aangezicht verschijnen. # Ex.23:14,15

23 Het  feest  van de ongezuurde broden zult gij houden;  Het paasfeest en het feest der ongezuurde broden is wel een en hetzelfde, maar dit onderscheid is er tussen, dat die dag alleen pasen genoemd wordt, op welken men het paaslam at, de andere zeven dagen werden genoemd de dagen van het ongezuurde brood.

 24 maand Abib, Zie Exod. 12:2, en Exod. 13:4.

 25 men zal Dit wordt alleen tot de mannen gesproken, gelijk blijkt Exod. 23:17, en Deut. 16:16.

 26 niet ledig voor Mijn aangezicht verschijnen. Dat is, niet zonder enige geschenk, of offer.[82]

 

Driemaal per jaar werd een groot feest gevierd: het feest van de ongezuurde broden, op de veertiende van de  maand Nisan {maart};het wekenfeest vijftig dagen daarna {Pinksteren}, en dan het feest van de oogst, op de vijftiende dag van de maand Tisri {september}.

Het feest van de ongezuurde broden zullen ze vieren op de veertiende dag van de maand Abib of Nisan. Dit feest duurde zeven dagen, dan aten de Israëlieten in hun huizen ongezuurde broden tot de eenentwintigste dag.  Gij zult niets eten, dat gedesemd is; in al uw woningen zult gij ongezuurde broden eten. #Ex. 12:20.

 

[83]    the Jewish doctors {b} say,

      ``there was no measure fixed; for everyone, if he would, might  go up and appear, and go away: according to another interpretation, for the burnt offering of appearance, and the peace offerings of the Chagigah, which a man is bound to bring, as it is written, "ye shall not appear empty"; there  is no measure from the law, as it is written, "a man according to the gift of his hand", #De 16:17, but the wise  men fix a measure; to the burnt offering a meah of silver, to  the Chagigah two pieces of silver:''

 

6*  En op den vijftienden dag derzelver maand is het feest van de ongezuurde broden des HEEREN; zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten. # Lev. 23:6

 

Dit was de dag dat de kinderen van Israël  haastig vertrokken uit Egypte, daarom moest dit feest als herdenking gevierd worden.  En deze dag zal ulieden wezen ter gedachtenis, en gij zult hem den HEERE tot een feest vieren; gij zult # Ex 12:14

.

 

De dag die bepaald  was voor het on­derhouden van het feest van de ongezuurde broden, was de vijftiende dag omdat de kin­de­ren van Israël deze dag uit Egypte getrokken waren.

 

17*Zo onderhoudt dan de ongezuurde broden, dewijl Ik even aan denzelfden dag ulieder heiren uit Egypteland geleid zal hebben; daarom zult gij dezen dag houden, onder uw geslachten, tot een eeuwige inzetting.

18*In de eerste maand, aan den veertienden dag der maand, in den avond, zult gij ongezuurde broden eten, tot den een en twintigsten dag der maand, in den avond. # Ex. 12:17,18

40 broden, Of, koeken, naar het gebruik der Joden.[84]

 

Het werd herhaald, maar toch moeten wij hier notitie van nemen, het was altijd het gebruik zolang de Joodse economie hield. Daarom zullen jullie dit in jullie generatie’s als wet opnemen als het eerste pascha. En deze dag zal ulieden wezen ter gedachtenis, en gij zult hem den HEERE tot een feest vieren; gij zult # Ex.12:14.

 

51*Ik ben dat levende Brood, dat uit den hemel nedergedaald is; zo iemand van dit Brood eet, die zal in der eeuwigheid leven. En het Brood, dat Ik geven zal, is Mijn vlees, hetwelk Ik geven zal voor het leven der wereld. # Joh. 6:51

64levende Brood, Dat is, levendmakende. Zie Joh. 6:35.

65Mijn vlees, hetwelk Dat is, mijn menselijke natuur, die Ik aan het kruis zal overgeven tot een verzoenoffer voor de zonden der uitverkorenen van de gehele wereld, opdat dezen daardoor de vergeving der zonden en het eeuwige leven verkrijgen.[85]

 

Dit is het zelfde dat word gezegd: 33*  Want het Brood Gods is Hij, Die uit den hemel nederdaalt, en Die der wereld het leven geeft.35* En Jezus zeide tot hen: Ik ben het Brood des levens; die tot Mij komt, zal geenszins hongeren, en die in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten. 48  Ik ben het Brood des levens. # Joh. 6:33,35,48. Dit is toch de waarheid van Jezus, Hij is het leven, en de auteur en de gever  om anderen het

leven te schenken, want Hij is het levende brood, gezaait, afgestorven, en weer opgestaan, zoals een korenkorrel die in de grond geplant is, en daarna levend geworden is, tot het rijp word,  toen geoost door God de Vader, en nu is hij het levend Brood, en zo zijn wij, als wij afsterven in Hem, het levend brood in Christus.

Christus heeft zelf gezegd dat het on­gezuurde brood van het Nieuwe‑Testa­ment zijn eigen lichaam is.

22*En als zij aten, nam Jezus brood, en als Hij gezegend had, brak Hij het, en gaf het hun, en zeide: Neemt, eet, dat is Mijn lichaam. Mark. 14:22

23dat is Mijn lichaam. Van deze woorden der instelling van het avondmaal zie de aantekeningen Matth. 26:26, en volgende.[86]

 

Jezus is het Lam,  en het ongezuurde brood, dat was de gedachte van de Vader, dat de vervulling van de  feesten die in het oud Testament plaatsvonden, weer in vervulling gingen in het nieuwe Testament.

 

De Apostel Paulus heeft gezegd ;

 

16* De drinkbeker der dankzegging, dien wij dankzeggende zegenen, is  die niet een gemeenschap des bloeds van Christus? Het brood, dat wij breken, is dat niet een gemeenschap des lichaams van Christus?  #1Cor.10:16

32 De drinkbeker der Of, de drinkbeker der zegening. Want het Griekse woord Eulogia betekent beide, dankzegging en zegening. Doch alzo de apostel hierna, 1 Cor. 11:24, het woord dankzeggen, of danken gebruikt, gelijk ook de Evangelisten, Matth. 26:27; Mark. 14:23; Luk.  22:17, zo wordt daarom dit woord dankzegging hier ook in den tekst behouden.

33 dankzeggende zegenen, Gr. Eulogoumen; welk woord beide zegenen en dankzeggen betekent.  Doch moet hier zegenen en niet dankzeggen overgezet worden, overmits niet gezegd kan worden dan wij den drinkbeker dankzeggen, gelijk Griekse samenvoeging der woorden, of constructie, zou vereisen; maar wel den drinkbeker zegenen. En wordt door dit zegenen verstaan, niet door kracht van enige  woorden den wijn veranderen in het wezenlijke bloed van Christus maar met gebeden, dankzegging en verhaal van de instelling en het doel des Heiligen Avondmaals heiligen, of van anderen algemenen drank afzonderen en tot dit heilige gebruik toeeigenen, gelijk het woord zegenen ook gebruik wordt Gen. 2:3; Exod. 20:11, waar God gezegd wordt den zevenden dag gezegend en geheiligd te hebben, omdat Hij dien van andere gemene dagen heeft afgezonderd en tot een heilig gebruik toegeëigend. Zie hiervan de verklaring in de aantekening Matth. 26:26.

 

34 ene gemeenschap des bloeds Dat is, een teken en onderpand van de geestelijke gemeenschap, die wij met Christus' bloed en lichaam hebben, gelijk 1 Cor. 10:20, dat degenen, die afgodenoffer aten, gemeenschap hadden met de duivelen; ene wijze van spreken in de sacramenten gebruikelijk. Zie 1 Cor. 10:4, en 1 Cor. 11:24,25.       [87]

 

De beker van zegeningen, die wij zegenen, is de beker wijn van het avondmaal, de maaltijd van de Heere, deze is apart gezet voor de dienst, de naam van de Heere is daarover uitgesproken,  de zegen en het prijzen dat daarmee gepaard gaat, met alle wonderen, liefde en genade, de gaven en het offer van  Zijn Zoon het bloed, dat hij voor ons gestord heeft, om ons vrij te kopen van gebondenheid en zonde.

 

[88]    .or at the passover among the Jews, which they used to take and bless God with, and give him thanks for their mercies, and was commonly called hkrb lv owk, "the cup of blessing"

 

[89]    ``Three things (says R. Judah shorten a man's days and years; when they give him the book of the law to read, and he does not read, Krbl hkrb lv owk, "the cup of blessing  to bless with", and he does not bless, and when he accustoms himself to government.''

 

[90]    they comment on #Ge 21:8  ``what is the meaning "of the day that Isaac was weaned?" the holy blessed God will make a feast for the righteous,  in the day that he weans the people of the seed of Isaac, and after they eat and drink, they give to Abraham   Krbl hkrb lv owk, "the cup of blessing to bless with"; he says to them, I will not bless, because Ishmael sprung from me;  they give it to Isaac, he says to them, I am not fit to bless, for Esau came from me; they give it to Jacob, he  says unto them I will not bless, for I married two sisters  in their lifetime, which the law forbids me; they say to  Moses, take it and bless, he says to them I will not bless, for I was not worthy to enter into the land of  Israel, neither in life nor in death; they say to Joshua, take it and bless, he says I cannot bless, for I am not worthy of a son, as it is written, Nun his son, Joshua his son; they say to David, take thou it and bless, he saith  unto them I will bless, and it is comely for me to bless; as it is said, "I will take the cup of salvation, and call  upon the name of the Lord".''

 

 

[91]    De mazzoth zouden dan de uit  het nie­u­we graan gebakken ongezuurde bro­den zijn, die men als eerste en onge­mengde opbrengst van de nieuwe oogst aan de Here bracht en welke men ook zelf at om zo deel te hebben aan het offer aan God. Het type brood(mazzoth) wat door de Jo­den gebruikt word tij­dens de onder­hou­ding van het feest van vandaag, is een duidelijk type van de Here.

24*Die Zelf onze zonden in Zijn lichaam gedragen heeft op het hout; opdat wij, der zonden afgestorven zijnde, der gerechtigheid leven zouden; door Wiens striemen gij genezen zijt. # 1Pet. 2:24

57 Zelf onze zonden Namelijk als een offerande voor onze zonde, om door de straf, die Hij voor deze in lichaam en ziel leed, de zonde teniet te doen, gelijk den bok der verzoening de zonden van het volk opgelegd werden, Lev. 16:21, en gelijk Jesaja daarvan profeteert, Jes. 53:4, en Paulus verklaart 2 Cor. 5:21.

58 op het hout; Of aan het hout; dat is, op of aan het kruis.

59 afgestorven zijnde, Grieks afgeworden zijnde, of afgescheiden zijnde; namelijk door de kracht zijns doods en zijner voldoening.

60 striemen gij genezen zijt. Grieks striem; namelijk die Hij om onzentwil gedragen heeft; welk woord de apostel hier te liever gebruikt, daar de dienstknechten, omdat zij christenen waren, dergelijke striemen van hunne harde heren dikwijls moesten dragen.[92]

 

De hogepriester bracht de heilige dingen van Israël, en dan ging hij in het heilige der heiligen en het schaapram werd geslacht, en het bloed was voor het betalen van de zonde: Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf, die ons den vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden. 6*  Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons een iegelijk naar zijn weg; doch de HEERE heeft onzer aller ongerechtigheid op Hem doen aanlopen.# Jes.53:5,6 Niet meer het ram van de hogepriester, maar Hijzelf gaf zich voor de wereld over, om te herstellen wat de eerste Adam verknoeid had , dus Jezus werd de tweede Adam zonder vlek of rimpel, en Hij werd geofferd zoals een schaapram, zodat wij het eeuwige leven kunnen beerven.

      as the Alexandrian copy, and the Ethiopic version read; as all the elect are, through bearing their sins, and suffering death for them, so as that sin shall not be imputed to them; it is as though it never was; it is dead to them, and they to that, as to its damning power and influence; so as that they are entirely discharged from it, and can never come into condemnation on account of it, and can never be hurt, so as to be destroyed by it; nor by death, either corporeal or eternal, since the sting of death, which is sin, is taken away, and the trength of sin, which is the law, is dead to them, and they to that: in short, through the death of Christ they are so dead to sin, that it is not only finished, made an end of, and put away, but the body of it is destroyed, that it should not be served; which is an end subordinate to the former, and expressed in the next

[93]    #Isa 53:5 which is a prophecy of the Messiah, as is acknowledged by the Jews by whose stripes ye were healed; the passage referred to is in who say

[94]    ``this is the King Messiah, who was in the generation of the ungodly, as it is said, #Isa 53:5 "and with his stripes we are healed"; and for this cause God saved him, that he might save Israel, and rejoice with them in the resurrection of the dead.''

[95]    #Ps 103:3 Isa 33:24 Ps 41:4 on which latter text a learned Jew has this note, ``this interpreters explain hxylo Nwvl, "as expressive of  forgiveness";''

[96]    and the Jews say, there is no healing of diseases but it signifies forgiveness it is an uncommon way of healing by the stripes of another. Some think the apostle alludes to the stripes which servants receive from their masters, to whom he was now speaking; and in order to encourage them to bear them patiently, observes, that Christ himself suffered stripes, and that they had healing for their diseases and wounds, by means of his stripes, or through his being wounded and bruised for them.

 

En dit zijn zoveel won­den.

 

37* En wederom zegt een andere Schrift: Zij zullen zien, in Welken zij gestoken hebben. # Joh. 19:37

62een andere Schrift: Dat is, een andere plaats der Heilige Schrift, te weten Zach. 12:10.

63 Welken zij gestoken Of, op Hem, welken zij doorstoken hebben; hetwelk ten dele vervuld is in enigen der Joden, die Christus ter dood gebracht hebben, en daarna tot Hem bekeerd zijn, Hand. 2:37, en eensdeels vervuld zal worden ten laatsten dage, wanneer Hem ook alle onbekeerlijken als hun rechter zullen zien; Openb. 1:7. [97]

 En weer een ander vers zegt:  Doch over het huis Davids, en over de inwoners van Jeruzalem, zal Ik uitstorten den Geest der genade en der gebeden; en zij zullen Mij aanschouwen, Dien zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwklagen, als met de rouwklage over een enigen zoon; en zij zullen over Hem bitterlijk kermen, gelijk men bitterlijk kermt over een eerstgeborene. # zach. 12:10 in  het Hebreuwse vers staat "upon me whom they have pierced";

 

[98]     The Jewish doctors themselves own that these words respect the Messiah, though they pretend that Messiah ben Joseph is meant, who shall be slain in the wars of Gog and Magog; for since their disappointment, and the blindness and hardness of heart which have followed it, they feign two Messiahs as expected by them; one Messiah ben David, who they suppose will be prosperous and victorious; and the other Messiah ben Joseph, who will suffer much,

 

Was Jezus zijn lichaam < HET WARE BROOD >op de juiste tijd in het graf gelegd, tijdens het feest van de onge­zuurde broden ?

 

1*  En het feest der ongehevelde broden, genaamd pascha, was nabij.

2* En de overpriesters en de Schriftgeleerden zochten, hoe zij Hem ombrengen zouden; want zij vreesde het volk. # Luk. 22:1,2

1   feest der ongehevelde broden, Van dit feest zie Exod. 12:14, enz., en Exod. 23:14, enz.

2   nabij. Namelijk na twee dagen, Matth. 26:2.[99]

 

Het feest van de ongezuurde broden, duurde zeven dagen, gedurende die tijd gebruikten ze geen zuurdesem:  En het volk nam zijn deeg op, eer het gedesemd was, hun deegklompen, gebonden in hun klederen, op hun schouderen. # Ex.12:34 en  Zo dan laat ons feest houden, niet in den ouden zuurdesem, noch in den zuurdesem der kwaadheid en der boosheid, maar in de ongezuurde broden der oprechtheid en der waarheid. # 1Cor. 5:8

Wat  Pascha  genoemd  word, het  engelse woord passover klinkt mooier, want de Heere  heeft het huis van Israel overgegeven, toen hij de eerstgeborenen dood-geslagen heeft in Egypte:  Gij weet, dat na twee dagen het pascha is, en de Zoon des mensen zal overgeleverd worden, om gekruisigd te worden. # Matt. 26:2  En het pascha, en het feest der ongehevelde broden was na twee dagen.

1*  En de overpriesters en de Schriftgeleerden zochten, hoe zij Hem met listigheid vangen en doden zouden. # Mar.14:1

1   pascha, Zie hiervan Matth. 26:2.

2   der ongehevelde broden Zo wordt het feest van pascha genaamd, omdat men op dat feest zeven dagen lang geen geheveld brood mocht eten. Zie Exod. 12:15; Lev. 23:6.[100]

 

      the passover lamb was only eaten on the first night, but unleavened bread was eaten for seven days together. The Syriac, Persic, and Ethiopic versions render it, "the passover of unleavened bread", leaving out the copulative "and". and of unleavened bread; which was the same feast with the other, called so from the unleavened bread which was then eaten; though with this difference, And the chief priests and Scribes sought how they might take him by craft; that is, Jesus, and put him to death: for which purpose they assembled together in Caiaphas the high priest's palace, and there took counsel together how to accomplish it; see

      Gij weet, dat na twee dagen het pascha is, en de Zoon des mensen zal overgeleverd worden, om gekruisigd te worden.  Toen vergaderden de overpriesters en de Schriftgeleerden, en de ouderlingen des volks, in de zaal des hogepriesters, die genaamd was Kajafas;  En zij beraadslaagden te zamen, dat zij Jezus met listigheid vangen en doden zouden.# Matt. 26:2-4

 

7*  En de dag der ongehevelde broden kwam, op denwelken het pascha moest geslacht worden. # Luk. 22:7

8   moest geslacht worden. Namelijk naar de wet, op den veertienden dag van de eerste maand, Exod. 12:6,18, welken dag Christus onderhouden heeft, maar de Joden hebben het uitgesteld tot op den volgenden dag, om de reden aangetekend Matth. 26:20.[101]

 

De twee feesten moesten gelijktijdig onderhouden worden, omdat de tijd van het Pascha en de tijd van de onge­zuur­de broden begonnen waren.

 

16*En in de eerste maand, op den veertienden dag der maand, is het pascha den HEERE.

17*En op den vijftienden dag derzelve maand is het feest; zeven dagen zullen ongezuurde brode gegeten worden. # Num 18:16,17

24 pascha  Zie Lev. 23:5.

25 den HEERE. Anders, des HEEREN.[102]

 

Vers. 17 In de vijftiende dag van deze maand is het feest, ( niet het pascha ) dit was de dag te voren maar de ongezuurde broden begonnen deze dag, en hielden zeven dagen, deze dag word door de Joden Chagigah genoemd.

 

De Schrift toont aan dat het feest van de ongezuurde broden dic­htbij was, toen onze Heer het laatste Avond­maal gehouden heeft op de vooravond van zijn kruisiging. Het is makkelijk om te zien dat Jezus begraven was aan het begin van het feest van de ongezuurde broden, omdat zijn lichaam ter aarde neergelegd was tegen zonsondergang op de dag van het Pascha, het begin van de vijftiende dag van Nisan Abid, de eer­ste maand. Ge­woonlijk neemt de k­ruisi­ging drie da­gen. Het doel daarvan was de Isralieten de schrik op het lijf te jagen. Wij la­zen dat Pilatus verbaast was dat Christus na het zesde uur al gestorven was.

 

44*En Pilatus verwonderde zich, dat Hij alrede gestorven was; en den hoofdman over honderd tot zich geroepen hebbende, vraagde hem, of Hij lang gestorven was. # Mark. 15:44

28 Hij alrede gestorven was; Grieks, of, indien.  [103]

 

Waarom is onze Here in zo'n kort tijdsbestek gestorven, vooral als wij in gedachten houden dat zijn benen niet ge­broken waren ten einde zijn dood te bespoedigen wat wel met de benen van de twee misda­digers ge­daan moest wor­den.

 

31*De Joden dan, opdat de lichamen niet aan het kruis zouden blijven op den sabbat, dewijl het de voorbereiding was (want die dag des sabbats was groot), baden Pilatus, dat hun benen zouden gebroken, en zij weggenomen worden.

32*De krijgsknechten dan kwamen, en braken wel de benen des eersten, en des anderen, die met Hem gekruist was; # Joh. 31,32

52 (want die dag  Anders, want de dag van dien sabbat was een grote dag; namelijk overmits het tezamen sabbat en de eerste paasdag was, naar de gewoonte der Joden, waarvan zie de reden in de aantekeningen Matth. 26:20.

53hun benen zouden  Namelijk der drie gekruisigden; hetwelk schijnt dat een gebruik is geweest om dendood van de misdadigers te verhaasten.

54 weggenomen worden. Namelijk vóór den avond, naar de wet; Deut. 21:22.

55 doorstak Zijn Namelijk òf uit moedwil, òf om te zien of Hij waarlijk dood was.

56 water uit. Dit is een teken dat hij het hart heeft doorstoken, hetwelk ligt in een vel, waarin waterachtige vochtigheid besloten is, tot verkoeling van het hart.[104]

 

46* In een huis zal het gegeten worden; gij zult van het vlees niet buiten uit het huis dragen, en gij zult geen been daaraan breken.  #Ex 12:46

12* Zij zullen daarvan niet overlaten tot den morgen, en zullen daaraan geen been breken; naar alle inzetting van het pascha zullen zij dat houden. # Num.9:12

 

Ik wil toch in het kort iets aanhalen hoe perfect dit door God de Vader en zijn Zoon  Jezus, dit jaren voor de tijd gepland hebben in het pascha feest, dat het lam zijn beenderen niet gebroken mochten worden, en de vervulling van het pascha in het nieuwe Testament zo precies bij de kruisiging van Jezus uitkwam, het Lam van God, dat ook zijn beenderen niet gebroken zouden worden door de vroege dood aan het kruis.

 

33*Maar komende tot Jezus, als zij zagen, dat Hij nu gestorven was, zo braken zij Zijn benen niet. 36*  Want deze dingen zijn geschied, opdat de Schrift vervuld worde: Geen been van Hem zal verbroken worden.# Joh. 19:33,36 

22*Voorts, wanneer in iemand een zonde zal zijn, die het oordeel des doods waardig is, dat hij gedood zal worden, en gij hem aan het hout zult opgehangen hebben;

23*Zo zal zijn dood lichaam aan het hout niet overnachten; maar gij zult het zekerlijk ten zelven dage begraven; want een opgehangene is Gode een vloek. Alzo zult gij uw land niet verontreinigen, dat u de HEERE, uw God, ten erve geeft.Deu. 21:22,23

     

#2Sa 21:9,10. What was the usage of the Jews at this time is not certain; according to the Roman laws, such bodies hung until they were putrefied, or eaten by birds of prey; wherefore that their land might not be defiled, and especially their sabbath, by their remaining on the cross, they desire to have them taken down:

[105]``lwdgh tbv arqn "is called the great sabbath", on account of the miracle or sign of the passover;''

[106] and in the Jewish Liturgy there is a collect for the "great sabbath": hence the Jews pretending a great concern lest that day should be polluted, though they made no conscience of shedding innocent blood,

[107]  ,besought Pilate that their legs might be broken; which was the manner of the Jews partly to hasten death, since, according to their law, the body was to betaken down before night; and partly that it might be a clear point that the person was rightly executed; for this was not the Roman custom, with whom breaking of the legs, or rather thighs, was a distinct punishment, and was done by laying a man's legs or thighs upon an anvil, and striking them with an hammer

[108] which could not be the case here; this seems to have been done by striking the legs of those that were crucified, which were fastened to the cross, with a bar of iron, or some such instrument. Nonnus suggests that their legs were cut off with a saw or sword; but the former seems more reasonable:

 

9*  En hij gaf hen in de hand der Gibeonieten, die ze ophingen op den berg voor het aangezicht des HEEREN; en die zeven vielen tegelijk; en zij werden gedood in de dagen van den oogst, in de eerste dagen, in het begin van den gersteoogst.

10* Toen nam Rizpa, de dochter van Aja, een zak, en spande dien voor zich uit op een rotssteen, van het begin van den oogst, totdat er water op hen drupte van den hemel; en zij liet het gevogelte des hemels op hen niet rusten des daags, noch het gedierte van het veld des nachts. # 2Sam.21:9,10.

In  Joh. 19 :14    En het was de voorbereiding van het pascha, en omtrent de zesde ure; en hij zeide tot de Joden: Ziet, uw Koning!  Dit was de Chagigah of het grote festival, waar ze het vrede offer brachten, en slachten hun stieren, en feeste in groot getallen, eendrachtig;  aannemelijk op de avond van de sabbatsabbath, of op de dag daarvoor. & En als het nu avond was geworden, dewijl het de voorbereiding was, welke is de voorsabbat; # Mar.15:42

 

Het antwoord is voor de hand liggend. Jezus is bijtijds gestorven teneinde be­gra­ven te kunnen worden tegen zons­ondergang die zelfde dag.

 

6*  Maar aan de plaats, die de HEERE, uw God, verkiezen zal om daar Zijn Naam te doen wonen, aldaar zult gij het pascha slachten aan den avond, als de zon ondergaat, ter bestemder tijd van uw uittrekken uit Egypte. # Deut.16:6

25* En het was de derde ure, en zij kruisigden Hem. # Mark.15:25

14 de derde ure, Deze uren moeten naar der Joden wijze gerekend worden, van den opgang der zon tot den ondergang; zie Matth. 20:3, en Joh. 11:9. En alzo pasen toen kwam omtrent den tijd dat de dagen en nachten even lang zijn, zo komt de derde ure overeen met ons negende, de zesde met ons twaalfde, en de negende met ons derde na den middag. Johannes zegt, Joh. 19:14, dat het was omtrent de zesde ure toen hij Hem voorbracht. Hoe dit overeenkomt zie de aantekeningen Joh. 19:14.[109]

 

14*En het was de voorbereiding van het pascha, en omtrent de zesde ure; en hij zeide tot de Joden: Ziet, uw Koning! Joh.19:14

26 voorbereiding van Namelijk volgens der Joden gebruik; want anders was het, naar de instelling Gods, dezelfde dag, op welken het paaslam geslacht en gegeten moest worden, gelijk ook Christus en Zijne apostelen gedaan hebben. Zie de aantekeningen Matth. 26:20.

27de zesde ure; Markus zegt, Mark. 15:25, dat het de derde ure was, als Christus gekruisigd werd, en Johannes zegt hier dat het omtrent de zesde ure was, als Hij voor de Joden voortgebracht werd, eer Hij nog van Pilatus ter dood veroordeeld was. Om welk schijnbaar verschil te verenigen, gevoelen sommigen dat de Joden den dag niet alleen afdeelden in twaalf uren, van den opgang der zon tot den ondergang, Joh. 11:9; maar ook, gelijk zij den nacht in vier waken afdeelden, zij alzo ook in den dag vier delen stelden; Matth. 20:1,3,5; Mark. 15:1,25,34; noemende elk deel van het uur, waar het van begon, het eerste deel de eerste ure, het tweede deel de derde ure, het derde de zesde ure, en het vierde deel de negende ure; en dat volgens dien Johannes niet tegenspreekt hetgeen Markus zegt, dat Christus in het tweede deel van den dag, hetwelk de derde ure genaamd wordt, gekruisigd is, maar dat hij het nader verklaart, namelijk dat het ging naar het derde deel des daags, genaamd de zesde ure, en dat hij daarom het woord omtrent daarbij voegt. Anderen menen dat Markus de uren rekent naar de wijze der Joden, maar dat Johannes die rekent naar de wijze der Romeinen, gelijk wij ook doen, beginnende van den middernacht. Alzo dat hetgeen Johannes hier verhaalt, zou geschied zijn tussen zes en zeven uren des morgens, niet zeer lang na den opgang der zon. Want Christus was des morgens heel vroeg tot Pilatus gebracht, Matth. 27:1,2; Mark. 15:1; Joh. 18:28; daarna heeft hij Hem nog gezocht te verlossen, wederom in het rechthuis gebracht; aldaar is Hij wederom van de krijgsknechten smadelijk mishandeld; Matth. 27:27; Mark. 15:16, en daarna uit de stad geleid en naar het gericht gebracht. Zodat hiermede   lichtelijk nog twee uren zijn verstreken. Want hoewel Johannes, gelijk hij de woorden van Christus of van andere Joden verhaalt, der Joden rekening in de uren volgt, nochtans gelijk hij zelf spreekt, zo schijnt hij ook elders de rekening der Romeinen te volgen, gelijk te zien is Joh. 20:19, overmits toen hij zijn Evangelie schreef, de stad Jeruzalem verwoest was en de Joden geen volk meer waren.

       # Mr 15.25 Joh 11.9 Mt 20.1,3,5 Mr 15.1,25,34 Mt 27.1,2 Mr 15.1

       # Joh 18.28 Mt 27.27 Mr 15.16 Joh 20.19          [110]

 

[111]   the sanhedrim usually began to sit; for ``the grand sanhedrim sat from the daily sacrifice of the morning, to the daily sacrifice of the evening:'' but this being an extraordinary case, and they in a hurry to put Jesus to death, had been sitting up all night; and early in the morning had procured the sentence of death on him, which they were going to execute by the time they used to sit: this was about nine o'clock in the morning, and takes in the time between that and twelve at noon. The Ethiopic version reads, "and it was the sixth hour", to make it agree with #Joh 19:14; and for the reconciling of these two places.

34* En ter negender ure, riep Jezus met een grote stem, zeggende: ELOI, ELOI, LAMMA SABACHTANI, hetwelk is, overgezet zijnde: Mijn God, Mijn God! Waarom hebt Gij Mij verlaten? # Mark. 15:34

 

In Matt. is het “Eli, Eli”, beiden Ëli”en Ëloi”, zijn Hebreeuwse woorden en betekenen het zelfde beiden worden gebruikt in  # Ps. 22:1,2 Een psalm van David, voor den opperzangmeester, op Aijeleth hasschachar. (22:2) Mijn God, mijn God! waarom hebt Gij mij verlaten, verre zijnde van mijn verlossing, van de woorden mijns brullens?  2*  (22:3) Mijn God! Ik roep des daags, maar Gij antwoordt niet; en des nachts, en ik heb geen stilte.

 

Dit was de heilige sabbat ofwel de eerste dag van het feest, dus niet de gewone wekelijkse sab­bat die twee da­gen later zou plaats­vinden.Ongeacht de dag van de week waarop dit zou vallen, dus dit was de eerste dag van het feest van de onge­zuurde bro­den of­wel de heilige sabbat of de heili­ge vier dagen, dit is dus altijd op de vijftiende dag van de maand, > NISAN < In deze tijd was dit op een donderdag, wat dus zal wezen vanaf zonson­dergang op onze woensdag tot en met zonsonder­gang op donderdag, DUS CHRISTUS WAS DRIE VOLLE DAGEN EN DRIE VOLLE NAC­HTEN IN HET GRAF.

 

 40*Want gelijk Jonas drie dagen en drie nachten was in den buik van den walvis, alzo zal de Zoon des mensen drie dagen en drie nachten wezen in het hart der aarde .# Matt.12:40

34 drie dagen en drie nachten  Voor een deel der dagen worden hier genomen gehele dagen en nachten, gelijk dat bij de Hebreën gebruikelijk is. Zie 1 Sam. 30:12, verg. met Matth. 12:13, en Esther 4:16, verg met Esther  5:1. En zo men het neemt naar de Romeinse rekening, die de dagen op de middernacht begonnen en eindigden, zo valt het nog duidelijker.

 

 35 hart der aarde. Dat is, binnen in de aarde, naar de Hebreeuwse wijze van spreken. Zo wordt Tyrus gezegd te liggen in het hart der zee; Ezech. 27:4.        

      but some large fish; nor are there whales in the Phoenician Sea: it might be a kind of a sea dog, called Carcharias, and sometimes Lamia, or Lamina, from its vast swallow

[112]  , and that the fish itself was dead, and was quickened again. According to Josephus, after he had been carried 250 miles in the Hellespont of the Euxine Sea, he was cast ashore

[113]  .So shall the Son of man be three days and three nights in the heart of the earth. That Christ means himself by the "son of man", there is no reason to doubt; and his being laid in a tomb, dug out of a rock, is sufficient to answer this phrase, "the heart of the earth", in distinction from the surface of it; but some difficulty arises about the time of his continuing there, and the prediction here made agreeable to the type: for it was on the sixth day of the week, we commonly call "Friday", towards the close, on the day of the preparation for the sabbath, and when the sabbath drew on, that the body of Christ was laid in the sepulchre; where it lay all the next day, which was the sabbath of the Jews, and what we commonly call "Saturday"; and early on the first of the week, usually called "Sunday", or the Lord's day, he rose from the dead; so that he was but one whole day, and part of two, in the grave. To solve this difficulty, and set the matter in a clear light, let it be observed, that the three days and three nights, mean three natural days, consisting of day and night, or twenty four hours, and are what the Greeks call , "night days"; but the Jews have no other way

      of expressing them, but as here; and with them it is a well known rule, and used on all occasions, as in the computation of their feasts and times of mourning, in the observance of the passover, circumcision, and divers purifications, that wlwkk Mwyh tuqm, "a part of a day is as the whole"

[114]  : and so, whatever was done before sun setting, or after, if but an hour, or ever so small a time, before or after it, it was reckoned as the whole preceding, or following day; and whether this was in the night part, or day part of the night day, or natural day, it mattered not, it was accounted as the whole night day: by this rule, the case here is easily adjusted; Christ was laid in the grave towards the close of the sixth day, a little before sun setting, and this being a part of the night day preceding, is reckoned as the whole; he continued there the whole night day following, being the seventh day; and rose again early on the first day, which being after sun setting, though it might be even before sun rising, yet being a part of the night day following, is to be esteemed as the whole; and thus the son of man was to be, and was three days and three nights in the grave; and which was very easy to be understood by the Jews; and it is a question whether Jonas was longer in the belly of the fish.

Pag. 44” Het is makkelijk om te zien dat Jezus begraven was aan het begin van het feest van de ongezuurde broden, omdat zijn lichaam ter aarde neergelegd was tegen zonsondergang op de dag van het  Pascha het begin van de vijftiende dag van Nisan Abid, de eerste maand.”

Pag. 45” Jezus is bijtijds gestorven teneinde begraven te kunnen worden tegen zonsondergang die zelfde dag.”

Pag.  46 & 47 Dit was de heilige sabbat ofwel de eerste dag van het feest. Dus niet de gewone wekelijkse sabbat die twee dagen later zou plaatsvinden…dus dit was de eerste dag van het feest van de ongezuurde broden…dit is dus altijd op de vijftiende dag van de maand, Nisan. In deze tijd was dit op een donderdag, wat dus zal wezen vanaf zonsondergang op onze woensdag tot en met zonsondergang op donderdag.”

 

Coclusies aan de hand van bovengenoemde citaten:

a)      citaat pag. 46 & 47: 15 Nisan loopt van woensdag 6,00 p.m. tot donderdag        6,00 p.m.

b)      citaat pag. 43 , 44 & 45: Jezus is gekruisigd en begraven op de veertiende Nisan, overdag, op de dag van het pascha:  14 Nisan loopt van dinsdag 6,00 p.m. tot woensdag 6.00 p.m.

Aldus komt de week er als volgt uit te zien:

14 Nisan ® dinsdag 6.00 p.m. tot woensdag 6,00 p.m. :

                  ® dinsdagavond laatste avondmaal;

                ® woensdag overdag: kruisiging en begraven Jezus;

15    Nisan® woensdag 6,00 p.m. tot donderdag 6,00 p.m.;

                ® eerste dag van het feest van de ongezuurde broden, een rusdag;

16    Nisan® donderdag 6,00 p.m. tot vrijdag 6,00 p.m.;

                ® tweede dag van het feest van de ongezuurde broden: de eerstelinggarf;

17    Nisan® vrijdag 6,00 p.m. tot zaterdag 6,00 p.m. ;

                ® de gewone wekelijkse sabbat;

                ® derde dag van het feest van de ongezuurde broden;

18    Nisan® zaterdag 6,00 p.m. tot zondag 6,00 p.m.;

                ® vierde dag van het feest van de ongezuurde broden;

 

Een aantal uitspraken die problemen mogen opleveren:

Pag. 38 “De morgen na de sabath moest de priester dit bewegen,  dus niet na de zevende dag, maar na de eerste dag van het feest van de ongezuurde broden want dit was een sabath, waar geen werk gedaan mocht worden, en daarom noemt de Targum van Jonathan dit de eerste goede dag van het pascha, de zestiende dag van de maand Nisan.”

Pag. 42  “ Jezus is dus uit het graf opgestaan als het eerstelinggarf op de vastgestelde tijd >DE VERVULLING VAN DE EERSTE GARF>volgens Leviticus moest dit feest van de eerstelingsgarf onderhouden worden op de dag na de sabbat wat overeenkomt met onze zondag.

11* En hij zal die garf voor het aangezicht des HEEREN bewegen, opdat het voor u aangenaam zij: des anderen daags na den sabbat zal de priester die bewegen. # Lev.23:11.

11· opdat het voor u aangenaam zij; Hebreeuws, tot uwe aangenaamheid of welgevalligheid.

12· des anderen daags na den sabbat Dat is op den zestienden dag der maand, den tweeden na den paasdag en den tweeden der ongezuurde broden.

       Dit betekent dus, dat indien Christus de vervulling van het feest was, namelijk de eerstelinggarf die op een bepaalde tijd plaatsvond, moest hij opstaan op de zondag, de eerste dag van de week.”

Pag. 47 “Waarom heeft Jezus drie dagen in het graf gelegen voordat Hij opstond? Het antwoord is nu duidelijk: Hij moest noodzakelijk drie dagen wachten teneinde te kunnen opstaan op de tijd wanneer het feest van de eerstelinggarf zou beginnen, wat Hij dus ook gedaan heeft.

 

De reden voor Jezus zijn snelle dood is voor de hand liggend; Hij moest een afspraak na komen. Zijn lichaam moest voor de vijftiende de dag van Nisan <april> in het graf liggen om in de vervulling te zijn, op het feest van de ongezuurde broden.

 

6*  En op den vijftienden dag der derzelver maand is het feest van de ongezuurde broden des HEEREN; zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten. # Lev.23:6

 

Paulus beschrijft de vervulling van  het feest als volgt;

 

7*  Zuivert dan den ouden zuurdesem uit, opdat gij een nieuw deeg zijn moogt, gelijk gij ongezuurd zijt. Want ook ons Pascha is voor ons geslacht, namelijk Christus.

8*   Zo dan laat ons feest houden, niet in den ouden zuurdesem, noch in den zuurdesem der kwaadheid en der boosheid, maar in de ongezuurde broden der oprechtheid en der waarheid. #1Cor 5:7,8

14 Zuivert dan den  Dit kan òf in het bijzonder verstaan worden van de uitzuivering of uitwerping van dezen ergerlijken mens, opdat de gehele gemeente mocht zijn buiten opspraak en gevaar van verdere besmetting, alzo zij alrede door den Geest Gods van den zuurdesem der natuurlijke verdorvenheid grotendeels waren bevrijd; òf, in het algemeen voor ene algemene vermaning uit aanleiding van de voorgaande gelijkenis, dat namelijk elk in het bijzonder den ouden zuurdesem der zonde uit zich meer en meer zou uitzuiveren, gelijk zij alrede van de heerschappij derzelve verlost waren. Zie Ef. 4:22; Col. 3:5,9,10.

15 ons pascha  Of, ons pascha is voor ons geofferd; dat is, het pascha, dat voor ons tot verzoening onzer zonden is geofferd. Christus wordt hier genaamd het pascha, door een oneigenlijke manier van spreken, die van de sacramenten dikwijls gebruikt wordt gelijk het brood in het Avondmaal genaamd wordt het lichaam van Christus en de gemeenschap des lichaams van Christus], omdat het paaslam een teken en figuur van Christus en zijne offerande was.  Zie Joh. 19:36.

16 Zo dan laat  Hetgeen de Israelieten na het slachten van het uiterlijke pascha, in het voorbeeld moesten doen op de voorbereiding van pascha met het uitzuiveren van allen zuurdesem, en met zeven dagen lang zich van gezuurde broden te onthouden, volgens Gods bevel, Exod. 12:15, dat gebiedt de apostel den Christenen in de betekende zaak al hun leven lang te doen; namelijk heilig en rechtvaardig te wandelen voor God en de mensen, en derhalve ook alle ergernissen uit hen te werpen, nadat zij door de offerande en besprenging van het bloed van Christus met God verzoend zijn.

 17in den ouden Dat is, in de besmetting van de aangeboren natuurlijke verborgenheid.

 18 in den zuurdesem  Dat is, nog in andere moedwillige zonden en boosheden, die de natuurlijke mensen nog dagelijks daarbij hopen.

 19 in de ongezuurde Dat is, in een zuiveren en onbesmetten wandel.  [115]

 

 Dit feest heeft aange­houden voor ze­ven dagen.

 

 6*  En op den vijftienden dag der derzelver maand is het feest van de ongezuurde broden des HEEREN; zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten. # Lev 23:6

 

Het was de gewoonte om drie volle da­gen en nachten te rouwen voor de do­den, zogenaamde dagen van rouw, wat ge­volgd wordt door vier dagen van rou­w­klagen, wat een totaal van zeven is.

 

41*  En Ezau haatte Jakob om dien zegen, waarmede zijn vader hem gezegend had; en Ezau zeide in zijn hart: De dagen van den rouw mijns vaders naderen, en ik zal mijn broeder Jakob doden. #Gen. 27:41

10* Toen zij nu aan het plein van het doornbos kwamen, dat aan gene zijde van de Jordaan is, hielden zij daar een grote en zeer zware rouwklage; en hij maakte zijn vader een rouw van zeven dagen.  # Gen.50:10

19 plein van Versta hier een effen, ledige en open plaats, die met doornen bezet, of omtuind was, of omtrent welke een menigte van doornen groeiden.

20 doornbos Datzelfde woord hebben wij Richt. 9:14; Ps. 58:10. Anderenbehouden het Hebreeuwse woord ATAD als den eigen naam van deze plaats.

21 aan gene zijde Ten aanzien van de plaats, waar Mozes was, toen hij dit schreef.

22 Jordaan is, Zie boven, Gen. 13:10.

23 hielden zij Hebr. zo rouwklaagden zij daar een rouwklacht.

24 zeven dagen. Dat is, Jozef verordende den tijd van zeven dagen, om te beschikken al wat tot het rouwdragen en de begrafenis nodig was; zie Pred. 12:13.[116]

 

13* En zij namen hun beenderen, en begroeven ze onder het geboomte te Jabes; en zij vastten zeven dagen .# 1Sam. 31:13

20 onder het geboomte te Jabes; Zie 1 Kron. 10:12.

21 zij vastten zeven dagen. Versta, dagelijks tot op den avond; zie 1 Kron. 10:12. Alzo bewijzende hundroefenis over Saul en zijn zonen.[117]

 

[118] And they took their bones, and buried them under a tree at Jabesh, and fasted seven days.

 

 13*Alzo zaten zij met hem op de aarde, zeven dagen en zeven nachten; en niemand sprak tot hem een woord, want zij zagen, dat de smart zeer groot was. # Job 2:13

 

Volgens een rabbijnse opvatting heeft de geest bij het graf r­ond­gedwaald  voor drie dagen, met de hoop om weer in het lichaam in te gaan, maar wan­neer verrotting plaatsvindt, dan ver­laat de geest de plaats. Zij geloofden  dat dit op de vierde dag plaatsvond, dan begonnen zij hevig te klagen. Je­zus heeft dus drie volle dagen in het graf gelegen, om te bewijzen dat Hij de sleutels van het dodenrijk en de hel afgenomen heeft.

 

18* En Die leef, en Ik ben dood geweest; en zie, Ik ben levend in alle eeuwigheid. Amen. En Ik heb de sleutels der hel en des doods. # Openb.1:18

49 die leef, Anders: en ik was de levende en was dood. Want Christus, dood zijnde naar het vlees, bleef evenwel levend naar den geest, dat is naar Zijn goddelijke natuur, gelijk Hij ook nu naar beide in der eeuwigheid leeft. de sleutels  Dat is, de macht om u van dood en hel te verlossen, en de vijanden daarin te werpen. Zie Matth. 10:28. [119]

 

Jezus is de fontein  en auteur van het leven  en de verlosser voor diegene die zijn verlossing wil aanvaarden want Hij heeft zijn leven voor anderen gegegeven zodat een ieder die in Hem gelooft de fontein van water mag drinken om in het hiernamaals te kunnen leven samen met Hem. Hij was dood als een mens, hij stierf aan het kruis, voor de zonde van Zijn mensen, en in een korte tijd heeft  Hij de kracht van het dodenrijk overwonnen. [120]            The word "Amen" is left out in the Alexandrian copy, the Vulgate Latin, Syriac, and Ethiopic versions; but is in others, and is rightly retained, either as an asseveration of Christ to the truth of what is before said, or as an assent of John's unto it, who was a proper witness both of the death and resurrection of Christ: and have the keys of hell and death; or "of death and hell"; as the words are transposed in the Alexandrian copy and Complutensian edition, in the Vulgate Latin and in all the Oriental versions, agreeably to #Re 6:8 20:13,14, by which phrase is expressed the power of Christ over both: his power over death is seen in taking away persons by death when he pleases, the instances of Ananias and Sapphira are proofs of this; and in delivering persons from death when near it, as the centurion's servant, Peter's wife's mother, and the nobleman's son of Capernaum; and in raising persons from the dead, as Jairus's daughter, the widow of Naam's son, and Lazarus, when he was here on earth; and in his raising up his own body when dead, and which will also appear in raising all the dead at the last day: and his power over "hell", by which may be meant the grave, or the place of the departed, and separate souls, or the place of the damned and of the devils which are there, will be seen in opening the graves at the time of the resurrection, when death and hell, or the grave, will deliver up the dead in them, at his command; and in retaining or sending out the separate souls "in hades"; and in opening the doors of hell, and casting in the wicked, and destroying them, soul and body, there; and in shutting them up, that they cannot come out from thence who are once in; and in binding Satan, and casting him into the bottomless pit, and shutting him up there, the key of which he has in his hand; and in preserving his church and people from his power and malice, so that the gates of hell cannot prevail against them. This is an expression of the sovereignty, power, and authority of Christ; and is designed to encourage and support John under his present concern and anxiety of mind about the person he saw in this vision: hrwbq lv xtpm, "the key of the grave", and of the resurrection of the dead, is frequently said by the Jews to be one of the keys which are in the hands of the holy blessed God, and his only; not in the hands of an angel or a seraph, or any other

 

Christus heeft het feest van de on­ge­zuurde broden vervuld op de precieze dag die God gespecificeerd heeft, niet een dag later of een dag vroeger.

 

 

 

 

 

 

 .

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vierde Hoofdstuk

HET DERDE FEES­T‑EERSTELINGSGARF

 

6*  En op den vijftienden dag der derzelver maand is het feest van de ongezuurde broden des HEEREN; zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten.

7*   Op den eersten dag zult gij een heilige samenroeping hebben; geen dienstwerk zult gij doen.

8*  Maar gij zult zeven dagen vuuroffer den HEERE offeren; en op den zevenden dag zal een heilige samenroeping wezen; geen dienstwerk zult gij doen.

9*  En de HEERE sprak tot Mozes, zeggende:

10* Spreek tot de kinderen Israels, en zeg tot hen: Als gij in het land zult gekomen zijn, hetwelk Ik u geven zal, en gij zijn oogst zult inoogsten, dan zult gij een garf der eerstelingen van uw oogst tot den priester brengen.

11* En hij zal die garf voor het aangezicht des HEEREN bewegen, opdat het voor u aangenaam zij; des anderen daags na den sabbat zal de priester die bewegen. # Lev. 23:6-11

7   eersten dag  Dat is, op dezen dag en op den zevenden, gelijk volgt Lev. 23:8, zal men zich in godsdienstige werken oefenen, en zich onthouden van den dagelijksen arbeid.

8   geen dienstwerk  Wat u van den godsdienst, dien gij schuldig zijt te plegen, zou mogen aftrekken en vermoeien.

9   vuuroffer den HEERE offeren;  Zie boven, Lev. 1:9.

10 garf der eerstelingen  Het Hebreeuwse woord betekent het tiende deel van een efa; Exod. 16:36. Hierom schijnt een schoof ook zo genoemd te zijn, omdat men een tiende deel van een efa uit een schoof kon dorsen.

11 opdat het voor u aangenaam zij; Hebreeuws, tot uwe aangenaamheid of wel-gevalligheid.

12 des anderen daags na den sabbat Dat is, op den zestienden dag der maand, den tweeden na den paasdag en den tweeden der ongezuurde broden.   [121]

 

 De eerstelingsgarf was een verordering die door de priester in de tabernakel werd gedaan, voor God  Zijn aangezicht werd een handvol korenaren gewaaid of heen en weer bewogen en  op het altaar gelegd, om zo de Heere daarmee te verhogen, opdat de vrucht van deze aarde gezegend was, en daar gaven ze Hem alle Eer en Glorie voor. En dat God dit offer zou aanvaarden uit dankbaarheid voor de zegen die de Israëlieten van Hem ontvangen hadden.

De morgen na de sabath moest de priester dit bewegen, dus niet na de zevende dag, maar na de eerste dag van het feest van de ongezuurde broden want dit was een sabath, waar geen werk gedaan mocht worden, en daarom noemt de Targum van Jonathan dit de eerste goede dag van het pascha, de zestiende dag van de maand Nisan.

 

Dit feest was een herdenking van hun verlossing, die gegeven was aan Is­raël nadat zij uit Egypte kwamen. Het on­derhouden van dit feest was dus inge­sloten bij de eerstelingsgarf om het ook voor de Here te bewegen op de dag na de sabbat, en de eerstelingsgarf be­stond uit een garsgarf, gebraden ko­ren en een dankoffer. Dit was een Nieuwtesta­mentische ver­vulling van het Oude Testament, Chris­tus  was dus de vervulling van het feest van de eersteling garf op de ochtend van zijn opstanding.

 

 

 PAULUS ZEIDE.     

 

20* Maar nu, Christus is opgewekt uit de doden, en is de Eersteling geworden dergenen, die ontslapen zijn.

21* Want dewijl de dood door een mens is, zo is ook de opstanding der doden door een Mens.

22* Want gelijk zij allen in Adam sterven, alzo zullen zij ook in Christus allen levend gemaakt worden.

23*Maar een iegelijk in zijn orde: de eersteling Christus, daarna die van Christus zijn, in Zijn toekomst.          # 1Cor. 15:20-23

48 is opgewekt uit de Dat is, uit de voorgaande bewijsredenen blijkt dat het zeker is, dat Christus van de doden is opgewekt.

49 is de eersteling Dat is, dewijl Hij eerst opgestaan is, volgt daaruit dat ook degenen, die in Hem ontslapen zijn, zullen opgewekt worden, gelijk door de eerstelingen der vruchten, Gode opgeofferd zijnde, de ganse massa derzelve geheiligd werd; Exod. 22:29; Deut. 26:1; Rom. 11:16.

50 die ontslapen zijn. Namelijk in Christus. Zie 1 Cor. 15:18.

51een mens is, Namelijk Adam, 1 Cor. 15:22.

52 zo is ook de Dat is, zo heeft ook God geordineerd dat de opwekking der doden door een mens zou gedaan worden.

53 een mens. Namelijk Christus, 1 Cor. 15:22.

54 in Adam Of, door Adam; dat is, door de zonde die Adam heeft gedaan, en al zijne nakomelingen in hem, als zijnde in zijne lenden; Rom. 5:12.

55 sterven, alzo zullen Dat is, de schuld en noodzakelijkheid van te sterven, of van den tijdelijken dood want van deze wordt hier alleen gesproken over zich gehaald en gebracht hebben.

56 in Christus Of, door Christus.

57 allen Namelijk gelovigen, die in Christus zijn ontslapen; gelijk de tegenstelling hier vereist. Want hoewel Christus alle mensen in het algemeen zal opwekken, ook de goddelozen en ongelovigen, als hun rechtvaardige rechter, om hen aan lichaam en ziel eeuwiglijk te straffen, Matth. 25:32; Joh. 5:28; Hand. 24:15; 2 Cor. 5:10; Openb. 20:12,13, zo worden hier nochtans verstaan degenen, die van Christus zijn en die Hij opwekken zal als hun hoofd, waarvan hij de eersteling is, 1 Cor. 15:23.

58 levend gemaakt worden. Dat is, opgewekt uit de doden. Want daarvan wordt hier gesproken, niet van de geestelijke levendmaking.

59 in zijne orde; Namelijk van den tijd van God daartoe bestemd.

60 de eersteling Christus Dat is, gelijk tussen de opoffering der eerstelingen en het inzamelen der vruchten enigen tijd tussenbeiden was, Exod. 23:16, en Exod. 34:22, alzo is er ook tijd tussen de opstanding van Christus en der gelovigen.

61 die van Christus zijn, Dat is, die Hem toebehoren, die Zijne lidmaten zijn, Hem door een waar geloof ingelijfd. Zie de aantekeningen op 1 Cor. 15:22.

62 in Zijne toekomst. Namelijk om te oordelen de levenden en doden, ten uitersten dage.[122]

 

BEVESTIGDE SCHRIFTEN.

­LEV.23:11,EX.23:19.

 

 Daar kan een reden voor zijn, dat de opstanding van de eersteling bij Christus begonnen is, en dat daarna volgens de andere opstandingen perso­nen die deel hebben aan deze opstan­dingen, op verschillende tijdstippen zullen opstaan, welke dan ten einde zal lopen op het eind van het Mil­lenium. <duizend jaar vrede>.

 

24* Daarna zal het einde zijn, wanneer Hij het Koninkrijk aan God en den Vader zal overgegeven hebben; wanneer Hij zal te niet gedaan hebben alle heerschappij, en alle macht en kracht.# 1Cor.15:24

63      het einde zijn,  Namelijk van deze tegenwoordige eeuw of wereld, of van deze regering van Christus, die hij nu als Middelaar bedient.

64      Hij Namelijk Christus.

65      het koninkrijk Namelijk dat Hij nu als Middelaar bedient, door de predikatie des Woords Zijne kerk vergaderende, door Zijnen Geest haar wederbarende, en door Zijne kracht tegen de vijanden beschermende. Want dat zal alsdan niet meer nodig zijn.

66 Gode en den Vader Dat is, Gode, die daar is Vader, namelijk van Christus, en ook der gelovigen; Joh. 20:17.

67 teniet gedaan hebben Dat zij niet alleen de overhand niet hebbe, maar ook niet meer is.

68 alle heerschappij, en alle Dit verstaan sommigen van alle overheden, ook wettige en goede, want die zullen alsdan niet meer van node zijn; anderen, van alle heerschappij en macht, het zeider onreine geesten, of der mensen, die zich tegen Christus' rijk gesteld hebben.         [123]

 

Misschien na deze tijd, of na het einde, het einde van alle dingen; of misschien na de duizend jarige vrede, wanneer de zwakken zullen opstaan, de doden die het laatste zullen opstaan, en wanneer de states van allen openlijk zal plaatsvinden, een finale states van de rechtvaardige die plaatsvindt, met een altijddurende vrede, om altijd met Christus te zijn, een altijddurende vreugde. En  na het oordeel zal daar voor diegene die niet in Christus gestorven zijn een tweede dood zijn. & Want Ik zeg u, dat nog dit, hetwelk geschreven is, in Mij moet volbracht worden, namelijk: En Hij is met de misdadigen gerekend. Want ook die dingen, die van Mij geschreven zijn, hebben een einde.# Luk.22:37  Want het einde der wet is Christus, tot rechtvaardigheid een iegelijk, die gelooft. Ro.10:4

 

[124]  The Jews speak of ``ten kings that have ruled, from one end of the world to another; the first King is the holy and blessed God, the second Nimrod, the third Joseph, the fourth Solomon, the fifth Ahab, the sixth Nebuchadnezzar, the seventh Cyrus,  the eighth Alexander the Macedonian, the ninth will be the King Messiah, according to #Da 2:35 and of the tenth King they say, "then shall the kingdom return to its author";  or to him that was the first King, and he shall be the last; as is said, #Isa 44:6, Zec 14:9.''

 

23* Maar een iegelijk in zijn orde: de eersteling Christus, daarna die van Christus zijn, in Zijn toekomst.

      # 1Cor. 15:23

59 in zijne orde; Namelijk van den tijd van God daartoe bestemd.

60 de eersteling Christus Dat is, gelijk tussen de opoffering der eerstelingen en het inzamelen der vruchten enigen tijd tussenbeiden was, Exod. 23:16, en Exod. 34:22, alzo is er ook tijd tussen de opstanding van Christus en der gelovigen.

61 die van Christus zijn, Dat is, die Hem toebehoren, die Zijne lidmaten zijn, Hem door een waar geloof ingelijfd. Zie de aantekeningen op 1 Cor. 15:22.

62 in Zijne toekomst. Namelijk om te oordelen de levenden en doden, ten uitersten dage.[125]

Een geselecteerd groepje van de Ou­dtestamentische heiligen, de tweede gro­ep, en overal waar gesproken wordt na Openbaring  hoofdstuk vier, zal deel uitmaken van de toekomstige op­stan­dingsvolgorde. Zelfs de 144.000 Isralieten die straks in de toekomst geopenbaard zullen worden, zullen deel  hebben aan de eerste opstanding.

 

4*  Dezen zijn het, die met vrouwen niet bevlekt zijn, want zij zijn maagden; dezen zijn het, die het Lam volgen, waar Het ook heengaat; dezen zijn gekocht uit de mensen, tot eerstelingen Gode en het Lam.

      # Openb. 14:4

11 die met vrouwen Dit kan niet verstaan worden van den huwelijken staat, gelijk sommigen drijven. Want die is eerlijk onder allen en het bed onbevlekt, gelijk Paulus getuigt Hebr.13:4; en Christus wordt gevolgd waar Hij gaat, niet alleen van de gelukzaligen die hier ongetrouwd zijn geweest, maar ook van de getrouwden, als patriarchen, apostelen, martelaars en talloze anderen, gelijk de  Schrift spreekt 2 Cor. 5:6 enz., 1 Thess. 4:17, enz. Maar door deze maagden worden hier verstaan degenen, die met haar geloof en ware belijdenis van Christus, haar Bruidegom standvastig zijn bijgebleven, als de hoer van Babel met den kelk van hare hoererij, dat is afgoderij, alle koningen en volken der aarde heeft dronken gemaakt. Waarvan het in het vervolg breder gesproken zal worden. Op gelijke wijze spreekt ook de apostel Paulus van allerlei ware gelovigen; 2 Cor. 11:2.

 12 eerstelingen Gode Dat is, opdat zij Gode en het Lam heilig en eigen zouden zijn, gelijk de eerstelingen der vruchten Gode moesten geheiligd en toegeëigend worden. Zie Lev. 23:10; Num. 15:20, enz.  [126]

 

Jezus is dus uit het graf opgestaan als de eerstelinggarf op de vastge­stelde tijd <DE VERVULLiNG VAN DE EER­STE GARF> volgens Leviticus moest dit feest van de eerstelinggarf onder­hou­den worden op de dag na de sabbat wat overeenkomt met onze zondag.

 

11*En hij zal die garf voor het aangezicht des HEEREN bewegen, opdat het voor u aangenaam zij; des anderen daags na den sabbat zal de priester die bewegen. # Lev. 23:11

11opdat het voor u aangenaam zij; Hebreeuws, tot uwe aangenaamheid of welgevalligheid.

12des anderen daags na den sabbat Dat is, op den zestienden dag der maand, den tweeden na den paasdag en den tweeden der ongezuurde broden.   [127]

 

Dit betekent dus, dat indien Christus de vervulling van het feest was, na­melijk de eerstelinggarf die op een bepaalde tijd plaatsvond, moest hij opstaan op de zondag, de eerste dag van de week.

MARK.16:9,Joh.20:19,MATT.28­:1,MARK. 16­:2,JOH.20:1.

    

Traditioneel houden the­ologen nog vast aan de verkeerde idee dat Jezus op­gestaan was met zonsopkomst,< zon­dagmorgen >. Schriftuurlijk echter is Hij op 6:00 nm.dit was op een zaterdagavond op­gestaan. Onthouden wij nog dat gerekend wordt van zonson­der­gang tot zonsondergang. Dus begint hun eerste dag van de week om ongeveer 6:00 nm.< zaterdagavond >.

 

1*  En laat na de sabbat, als het begon te lichten, tegen den eersten dag der week, kwam Maria Magdalena, en de andere Maria, om het graf te bezien.

2* En ziet, er geschiedde een grote aardbeving; want een engel des Heeren, nederdalende uit den hemel, kwam toe, en wentelde den steen af van de deur, en zat op denzelven.

1   laat na den sabbat, Grieks, laat der sabbaten; dat is, gelijk verklaard wordt Mark. 16:1, toen de sabbatdag voorbij was. Want door het woord sabbaten in het getal van velen wordt ook de sabbatdag of zevende dag verstaan, Matth. 12:1; Hand. 13:14.

2   eersten dag  Grieks, enen; dat is, eersten, gelijk verklaard wordt Mark. 16:9.

3   der week, Grieks, der sabbaten; welk woord somtijds ook genomen wordt voor de gehele week; Mark. 16:9; Joh. 20:1; 1 Cor. 16:2.

4   Maria Magdalena, Bij welke twee nog enige andere waren, die genoemd worden Mark. 16:1; Luk. 24:10.

5   om het graf te bezien. Hebbende bij zich specerijen, Luk. 24:1, om het lichaam van Christus te zalven, Mark. 16:1.

6   nederdalende uit de hemel, Namelijk in de gedaante van een jongeling, Mark. 16:5.

7   wentelde den steen af Namelijk om het graf te openen. Niet dat Christus zulks door zijn goddelijke kracht zelf niet zou hebben kunnen doen, maar om aan te wijzen de waarheid Zijner menselijke natuur, ook na Zijne verrijzenis, gelijk ook Joh. 11:39,41, te zien is.    [128]

 

      and intends not what the Jews call the sabbath eve, for that began the sabbath; but what they call tbv yauwm, "the goings out of the sabbath"; and as Mark says, #Mr 16:1, "when the sabbath was past": that is, when the sun was set, and any stars appeared. The Vulgate Latin, Arabic, and Ethiopic versions, and Munster's Hebrew Gospel render it, "the evening of the sabbath"; and the Persic version, "the night of the sabbath"; but must mean, not the evening and night, which preceded the sabbath, and was a part of it, but what followed it, and belonged to the first day. As it began to dawn; not the day, but the night; a way of speaking used by the Jews, who call the night, rwa, "light": thus they say

[129] rve hebral rwa, "on the light, or night of the fourteenth" (of the month Nisan) "they search for leavened bread", &c. And so the word is used, in #Lu 23:54, of the eve of the sabbath, or the beginning of it, as here of the going out of it; towards the first day of the week, or "sabbaths"; so the Jews used to call the days of the week, the first day of the sabbath, the second day of the sabbath, &c. take an instance or two

[130]   ``The stationary men fast four days in the week, from the second day to the fifth day; and they do not fast on the sabbath eve (so they sometimes call the sixth day), because of the glory of the sabbath; nor tbvb dxab, "on the first day of the sabbath", or week, that they may not go from rest and delight, to labour and fasting, and die.'' On which the Gemara has these words

[131]  ; ``the stationary men go into the synagogue, and sit four fastings; tbvb ynvb, "on the second of the sabbath", or "week": on the third, and on the fourth, and on the fifth.''

 

Het woord dat vertaald is met "toen het licht begon te worden" {Matt.28} is het Griekse woord <EPIP­HOSKOUSA>  dat betekent letterlijk "de komst van dit licht. Dr.H.A. Griesemer, een ge­leerde in het Grieks, heeft de vol­gen­de opmerkingen gemaakt in verband met dit woord. "Dit woord<licht worden > is heel misleidend. Wij  praten  daar­van als het begint licht te worden< als het begin van een nieuwe dag> het licht dat opkomt zoals de zon opkomt. Wij  associëren  het licht dat begint te  schijnen met zonlicht, maar het Gri­ekse  woord  hier is  epophoskousa  wat  betekent  het  schi­jnsel van de zon of van de maan. Wij zullen opmerken dat het feest van het pascha altijd plaats­gevonden heeft tijdens vollemaan. Net zoals de zon zakt, begint de maan op te komen.

 

De Nederlandse Staten  Bijbel schrijft dit zo; En laat na den sabbat, als het begon te lichten." Stemt overeen met de vertaling van Dr.George R.Berry in zijn Interlinear Greek,English New­Tes­tament."

 

Wij kunnen dus bepalen dat de tijd waarnaar Mattheus verwees, de tijd was van de ondergaande zon op de ze­vende dag namelijk de sabbatdag.  Dus, net zoals de zon zakte was dit de eer­ste Joodse dag van de week. Ont­houden wij nog dat de Joodse dag al­tijd be­gon in de avond, nadat de zon gezakt was, toen was daar een aard­be­ving en is de engel van God neerge­daald, en heeft de steen weggerold en is daar­op gaan zit­ten.

 

De opstanding heeft dus  plaatst­gevonden "laat na de sabbat " net zo­als dat de eerste dag van de week be­gonnen is, wat volgens Hebreeuw­se bere­keningen zou plaatsvinden on­geveer 6.00 n.m. tegen zonsondergang, de zaterdagavond.

De steen kon zeker niet weggerold zijn voor de grafopening, voordat Jezus uit de doden opgestaan was.

 

51* En ziet, het voorhangsel des tempels scheurde in tweeen, van boven tot beneden; en de aarde beefde, en de steenrotsen scheurden.# Matt. 27:51

45 het voorhangsel des tempels scheurde in tweeën, Dit was een tapijt of geborduurd kleed, hetwelk voor het heilige der heiligen hing, en dat afscheidde van het heilige of voorste deel des tempels. Wat dit beduidde wordt verklaard Hebr. 10:20.        [132]

      Toen het voorhangsel van boven na beneden scheurde, precies op de tijd dat Jezus met een luide stem riep en de Geest gaf, was dit precies op de tijd dat het offeren in de tempel plaatsvond waar de priester en zijn assistent goed konden zien wat er gebeurde, want het offeren was dichtbij het voorhangsel, en dit moest voor hun een beangstigend ogenblik geweest zijn. Want het voorhangsel was heel dik en sterk het was gemaakt van fijn getweernd linnen

31*Daarna zult gij een voorhang maken, van hemelsblauw, en purper, en scharlaken, en fijn getweernd linnen; van het allerkunstelijkste werk zal men dien maken, met cherubim.

32*En gij zult hem hangen aan vier pilaren van sittim hout, met goud overtogen; hun haken zullen van goud zijn; staande op vier zilveren voeten.

33*En gij zult den voorhang onder de haakjes hangen, en gij zult de ark der getuigenis aldaar binnen den voorhang brengen; en deze voorhang zal ulieden een scheiding maken tussen het heilige, en tussen het heilige der heiligen.# Ex 26:31-33

 

[133]  and it is a rule with the Jews, that ``where ever mention is made in the law of fine linen, or fine twined linen, it means a thread six times doubled:'' and whereas this was made of blue, and purple, and scarlet, Jarchi's note on the place is, that ``every kind was doubled with each thread of six threads.'' His sense is more clearly expressed in his note on #Ex 26:1, ``lo! here are four sorts to every thread; one of linen, and  three of wool, and every thread is six times doubled;  behold four sorts when they are twisted together, make  twenty four doubles to a thread.''

 [134]  Yea, some of them make it to be forty eight doubles What a thick piece of tapestry must this be! and this makes the rending of it the more amazing; for no doubt but that the vail of the second temple was made after the manner of the first; and this was rent from top to bottom; and which was no less than forty cubits in length, which was the height of the holy of holies in the second temple; and which made the rent the more astonishing. The account

[135]  :the Jews give of the vail, is this``R. Simeon ben Gamaliel said, on account of R. Simeon, the son of the Sagan, the thickness of the vail is an hand's  breadth, and it is woven of seventy two threads, and every      thread has twenty four threads in it: it is forty cubits long, and twenty broad, and is made of eighty two myriads;  (which is either the number of the threads in it, or the sum of the golden pence it cost. Some copies read, is made by eighty two virgins

[136]  two are made every year; and three hundred priests wash it.''

[137]  The Syriac version renders it, "the face of the gate of the temple"; by which may be meant, perhaps, the vail of the gate of Ulam, or of the porch

[138]  The Jews have a tradition that ``forty years before the destruction of the temple, the gates of it opened of themselves. R. Jochanan ben Zaccai  reproved them, saying, O temple! temple! wherefore dost thou fright thyself? I know thy end is to be destroyed;  for so prophesied of thee Zechariah, the son of, Iddo, "open thy gates, O Lebanon", &c. #Zec 11:1.'' And the earth did quake: whether this earthquake reached only to the spot of ground where Christ was crucified, and on which the city and temple of Jerusalem stood; or whether it extended to other parts of the earth; since, in the reign of Tiberius Caesar, as Pliny {c} relates, there was an earthquake, in which twelve cities in Asia fell, is not certain. However, it was an indication of the divine anger and resentment, and in detestation of he sin of crucifying Christ; see #Ps 18:7, and was an emblem of the shaking and removing of the Jewish church state and ordinances, #Heb 12:26,27. And the rocks rent; which were near Mount Calvary, and about Jerusalem; and, as we are told, the clefts are to be seen to this day, and which appear to be supernatural. This was also a token of divine wrath and fury, #Na 1:5,6, and a rebuke of the stupidity and hardness of the Jews, who were unmoved when rocks were rent asunder, being harder than they; and an emblem of the future conversion of many through the powerful ministry of the word, and in consequence of Christ's death; when hearts, as hard as rocks, were broke in pieces, stony hearts taken away, and hearts of flesh given; of which the three thousand being pricked to the heart under Peter's sermon, were an instance.

 

 Mattheus  vertelde ons dat de tweede aardbeving zou plaats gevonden hebben op het ogenblik dat Je­zus opgestaan was. Mattheus verschaft dus een defi­nitief bewijs daarvan, dat onze Here opgestaan vroeg zondagmorgen of te wel zaterdagavond na zonsondergang 72 uur na Zijn begrafenis

 

 2*En zie, er kwam een grote aardbeving, want een engel des Heren daalde uit de hemel neder en kwam nader, en hij wentelde de steen weg en zette zich daarop. # Matt.28:2

 

DIT IS DUIDELIJK UIT

 

1*  En op den eersten dag der week, zeer vroeg in den morgenstond, gingen zij naar het graf, dragende de specerijen, die zij bereid hadden, en sommigen met haar.

2*  En zij vonden den steen afgewenteld van het graf.

3*  En ingegaan zijnde, vonden zij het lichaam van den Heere Jezus niet. # Luk. 24:1-3

1   eersten dag  Grieks op ene.

2   der week, Grieks der sabbaten. Zie Matth. 28:1; Mark. 16:2.

3•   zeer vroeg in den morgenstond, Zie hiervan de aantekeningen Mark. 16:2.

4•   sommigen met haar. Namelijk andere vrouwen, van welke zie nader Luk. 24:10.[139]

 

Christus nu opgestaan uit de doden na de derde dag de schriften wat in vervulling gegaan zijn, de eerste dag van de week, voor onze begrippen op de avond van de sabath of te wel vroeg in de morgen &  En op den eersten dag der week ging Maria Magdalena vroeg, als het nog duister was, naar het graf; en zag den steen van het graf weggenomen.# joh. 20:1 en zo lezen wij in  Syriac and Persic versie; en de Ethiopic versie, "dat het nog nacht was": &  En zeer vroeg op den eersten dag der week, kwamen zij tot het graf, als de zon opging; # Mark 16:2 Wij moeten verstaan de liefde die deze vrouwen hadden voor Jezus, want de schrift zegt dat het nog donker was toen zij bij het graf aankwamen, dan moeten wij beseffen, hoe vroeg zij in werkelijkheid opgestaan zijn,vanuit de stad gelopen, bij het graf gekomen toen het nog donker was, en hoe zij op de avond van de sabbat alles moesten voorbereiden &  En wedergekeerd zijnde, bereidden zij specerijen en zalven; en op den sabbat rustten zij naar het gebod# Luk.23:56

 

1*  En op den eersten dag der week ging Maria Magdalena vroeg, als het nog duister was, naar het graf; en zag den steen van het graf weggenomen.

2*  Zij liep dan, en kwam tot Simon Petrus en tot den anderen discipel, welken Jezus liefhad, en zeide tot hen: Zij hebben den Heere weggenomen uit het graf, en wij weten niet, waar zij Hem gelegd hebben.

      #Joh. 20:1,2

1   op den eersten  Grieks op een der sabbaten. Zie Matth. 28:1; Mark. 16:2,9, en hierna Joh. 20:19.

2   Maria Magdalena  En nog enige andere vrouwen met haar, Matth. 28:1; Luk. 24:1,10; dan het schijnt dat Maria Magdalena vooruit is gegaan en eerst aan het graf gekomen.

3   vroeg, als het  Zie de aantekeningen Mark. 16:2.

4   den steen van het Hetwelk van den engel vóór hare komst gedaan was; Matth. 28:2.

5   weggenomen uit Dit zegt zij omdat zij nog van den engel niet was onderricht van Christus' opstanding, dien zij daarna, zijnde wedergekeerd, gezien heeft, Joh. 20:12.

6   wij weten niet, Dat is, ik en de andere vrouwen, die mij gevolgd zijn.[140]

 

Waarom heeft Jezus drie dagen in het graf gelegen voordat Hij opstond? Het antwoord is nu dui­delijk; Hij moest­  n­oodzakelijk drie dagen wachten ten­einde te kunnen opstaan op de tijd wanneer het feest van de eersteling­garf zou beginnen, wat Hij dus ook gedaan heeft. HOOFDSTUK VIJF

 

HET VIERDE FEEST. FEEST DER WEKEN.

 

Het vierde feest dat God hen beval om te onderhouden, was het feest van de weken.

 

15*Daarna zult gij u tellen van den anderen dag na den sabbat, van den dag, dat gij de garf des beweeg offers zult gebracht hebben; het zullen zeven volkomen sabbatten zijn; # Lev. 23:15

18 beweegoffers zult gebracht hebben; Zie van het beweegoffer boven, Lev. 7:30.

19 sabbatten zijn; Of, weken.  [141]

 

Niet de zevende dag de sabbath in de week van het passcha, ook niet het feest van de ongezuurde broden, maar de eerste dag van dit feest, was een geheiligde opdracht, een sabbath waarop geen werk mocht gedaan worden # Lev.23:7;  Op den eersten dag zult gij een heilige samenroeping hebben; geen dienstwerk zult gij doen. En het was de dag na deze, de zestiende van de maand Nisan dat  de volgende telling moest gemaakt worden; zoals de Targim van Jonathan zegt, na de eerste feestdag van het pascha.

 

[142]  and Josephus is very clear in it, that Pentecost, or the feast of weeks, was the fiftieth day from the sixteenth of Nisan, when the above offerings were made: from the day that ye brought the sheaf of the wave offering; which plainly points out the express day from whence the count was to begin, even on the day when the sheaf of the firstfruits of the barley harvest was offered: seven sabbaths shall be complete; or seven weeks, that is, forty nine days; and hence, Jarchi says, we learn that the count began from the evening, or otherwise the weeks would not be complete; and Gersom thinks the day in which the sheaf was offered is included in the days counted; for the count began from the day after the first of the passover, and lo, seven days are seven weeks of days, which make forty nine days.

Dit feest wordt genoemd bij niet min­der dan vijf namen,

 

HET FEEST VAN DE OOGSTEN.

 

(1) Het feest der oosten

(2) Het Feest der inzameling

(3) door de Grieken genoemd Pentecoste

(4) het feest der tabernakelen

(5) loofhutten

16*En het feest des oogstes, der eerste vruchten van uw arbeid, die gij op het veld gezaaid zult hebben. En het feest der inzameling, op den uitgang des jaars, wanneer gij uw arbeid uit het veld zult ingezameld hebben. # Ex. 23:16

27 het feest Dit feest is naderhand bij de Grieken genoemd pentecoste, bij ons pinksteren; komende vijftig dagen na pasen, Lev. 23:15,16; Deut. 16:9; Hand. 2:1. Ten tijde van dit feest heeft God de tien geboden gegeven, Exod. 19, en naderhand den Heiligen Geest gezonden op zijn apostelen, Hand. 2:28.

28 des oogstes, Versta hier den tarweoogst.

29 van uw arbeid, Dat is, uwer vruchten, om welke te genieten gij gearbeid en het veld bebouwd hebt, en welke u God door uw arbeid gegeven heeft.

30 het feest der inzameling, Dit feest kwam in de zevende maand des jaars, te weten in September; het begon op den vijftienden dag der zevende maand, en het duurde zeven dagen. Het wordt anders genoemd het feest der tabernakelen, of, der loofhutten, Lev. 23:34, en Deut. 16:11.[143]  

 Dit is het tweede feest, het feest  van de inzameling van de oogst, tussen de eerstelingvrucht en de eerstelingvrucht van het andere waren zeven weken zoals Aben Ezra dit verduidelijkt, dit werd soms het feest van de weken genoemd, het was een feest waarbij zij de eerste vruchten van hun arbeid, die zij in het veld maaiden en samen met het onkruid droogden, en dan werd het gedorst. Dit is het derde feest van het jaar.

 

HET FEEST DER WEKEN.

 

22* Het feest der weken zult gij ook houden, zijnde het feest der eerstelingen van den tarweoogst, en het feest der inzameling, als het jaar om is. # Ex 34:22

27 Het feest der weken Versta hier het pinksterfeest, hetwelk gevierd werd zeven weken na pasen; Lev. 23:15; Hand. 2:1.

28 houden, Hebreeuws, doen; alzo ook Exod. 31:16; Deut. 16:1.

29 feest der inzameling, Dat is, ten tijde wanneer gij uwe vruchten uit het veld thuis brengt.

30 als het jaar om is. Hebreeuws, de omloping van het jaar.   [144]

 

Bij ons de maand september, is bij hun het einde van het kalenderjaar, wanneer de dagen korter worden . 

 

HET FEEST DER EERSTELINGEN.

 

26*Insgelijks op den dag der eerstelingen, als gij een nieuw spijsoffer den HEERE zult offeren naar uw weken, zult gij een heilige samenroeping hebben; geen dienstwerk zult gij doen. # Num. 28:26

28 nieuw spijsoffer den HEERE Zie Lev. 23:16.

29naar uw werken, Dat is, nadat de zeven weken, van welke wij lezen Lev. 23:15,16, zullen afgelopen zijn.  [145]

 

 Wanneer de eerste vruchten van de oogst, aan de Heere geofferd werden, dit was de dag van Pinksteren, vijftig dagen na de eerstelingsgarf die voor de Heere gewaaid werd, dit werd dan gemaakt  van het nieuwe koren, dat geoogst was. # Lev.23:15 Daarna zult gij u tellen van den anderen dag na den sabbat, van den dag, dat gij de garf des beweegoffers zult gebracht hebben; het zullen zeven volkomen sabbatten zijn;

 

PINKSTEREN.

 

8* Maar ik zal te Efeze blijven tot den pinkster dag. # 1Cor. 16:8

25te Efeze  Waar hij al twee jaren geweest was; Hand. 19:10.

26den pinkster-dag. Zie van dit woord de aantekeningen Hand. 2:1, en Hand. 20:16.[146]

 

Shabuoth zoals het onder de Joden van­daag bekend staat. Het feest van de oogst wordt vijftig dagen na het feest van de eerstelingsgarf, onderhouden.

 

Het tijdsverloop tussen de twee fees­ten, namelijk zeven sab­batten <49 da­gen > was genoemd het feest van de we­ken. Dit begon wanneer de eerstelingen van de gerstoogst geofferd werden.

 

Het ein­de van de ko­renoogst, met het feest  van  de  eerstelinggarf, die pla­ats­vond op de eerste dag, en het feest van de oogst die plaatsvond op de laa­tste dag. Slechts de eerste en de laat­ste dag werd gevierd.

 

Tijdens  het feest van de oogst, moes­ten zij een nieuw offer aan de Here brengen. Dit werd een nieuw offer ge­noemd, omdat dit moest bestaan uit graan van de nieuwe oogst. Tijdens  het feest van de eerstelinggarf, moest men graan aren offeren als ook be­we­gen, maar tijdens het feest van de ­oogst, moesten ze het graan fijnmalen tot meel en twee broden daaruit vormen en dit bakken met zuurdeeg.

 

Wat was de Nieuwtes­tamen­tische vervulling  van het Oudtesta­menti­sche type?

 

De twee broden hebben twee klassen men­sen  voorgesteld, wat de kerk zou uit­maken namelijk, de Joden en de hei­de­nen.

 

 Jezus heeft aan zijn discipelen ge­zegd, vlak voordat Hij weggegaan was;

 

7*  Doch Ik zeg u de waarheid: Het is u nut, dat Ik wegga; want indien Ik niet wegga, zo zal de Trooster tot u niet komen; maar indien Ik heenga, zo zal Ik Hem tot u zenden. #Joh. 16:7

10de Trooster Of, de voorspraak; dat is, de Heilige Geest. Zie Joh. 14:16.

11niet komen; Namelijk met Zijn overvloedige en wonderbaarlijke gaven en werkingen.[147]

 

Wij lezen in  #Gen.6:3  Toen zeide de HEERE: Mijn Geest zal niet in eeuwigheid twisten met den mens, dewijl hij ook vlees is; doch zijn dagen zullen zijn honderd en twintig jaren. De Geest van God kwam in het oude Testament niet zomaar meer op de mens behalve op profeten & 1Sa 10:10*  Toen zij daar aan den heuvel kwamen, zie, zo kwam hem een hoop profeten tegemoet; en de Geest des HEEREN werd vaardig over hem, en hij profeteerde in het midden van hen. en de Koningen van israel 1Sa 16:13*  Toen nam Samuel den oliehoorn, en hij zalfde hem in het midden zijner broederen. En de Geest des HEEREN werd vaardig over David van dien dag af en voortaan. Daarna stond Samuel op, en hij ging naar Rama. En de priesters 2Ch 24:20*  En de Geest Gods toog Zacharia aan, den zoon van Jojada, den priester, die boven het volk stond, en hij zeide tot hen: Zo zegt God: Waarom overtreedt gij de geboden des HEEREN? Daarom zult gij niet voorspoedig zijn; dewijl gij den HEERE verlaten hebt, zo zal Hij u verlaten. De gewone mens werd de Geest van God niet meer vaardig, maar allenig Koningen die gezalfd waren, profeten en Priesters. Dit lezen wij ook in de begin van het Evangelie Luk 2:25*  En ziet, er was een mens te Jeruzalem, wiens naam was Simeon; en deze mens was rechtvaardig en godvrezende; verwachtende de vertroosting Israels, en de Heilige Geest was op hem. De discipelen waren niet eens vervuld met de Heilige Geest, daardoor verloochende Petrus Jezus: hij vreesde, dat Jezus nog op deze aarde was. Maar toen Jezus aan de rechterhand van de Vader zat en de Trooster naar de aarde stuurde en de Heilige Geest op de discipelen kwam, waren zij niet meer bevreesd. Want Jezus  herstelde wat weggenomen was in Gen.6. Nu kan elkeen Hem ontvangen diegene die Hem dienen.

 

Na zijn opstanding was Jezus 40 dagen  samen met zijn discipelen ge­zien.

 

3*   Aan welke Hij ook, nadat Hij geleden had, Zichzelven levend vertoond heeft, met vele gewisse kentekenen, veertig dagen lang, zijnde van hen gezien, en sprekende van de dingen, die het Koninkrijk Gods aangaan.# Hand. 1:3

6   vertoond heeft, Grieks voorgesteld, of tegenwoordig gesteld heeft in velen.

7   kentekenen, Namelijk waaruit klaarlijk is gebleken, dat hij waarlijk met hetzelfde lichaam van de doden was opgestaan; als daar zijn geweest, dat hij hun dikwijls is verschenen, met hen dikwijls heeft gesproken en gegeten, en dat zij Zijne littekens gezien en getast hebben; Luk. 24; Joh. 20,21.      [148]

 

Veertig dagen is een heel bijzonder getal in de schriften, Jezus die veertig dagen gezien is, na zijn opstan -ding, veertig dagen vastte in de woesstijn & Matt 4:2*  En als Hij veertig dagen en veertig nachten gevast had, hongerde Hem ten laatste. Ge 8:6*  En het geschiedde, ten einde van veertig dagen, dat Noach het venster der ark, die hij gemaakt had, opendeed. Mozus op de Berg Sinaï De 9:11*  Zo geschiedde het, ten einde van veertig dagen en veertig nachten, als mij de HEERE de twee stenen tafelen, de tafelen des verbonds, gaf, Het getal veertig komt liefst  vijfentachtigmaal  voor  in de Schriften.

 

[149]  ``the Messiah, after his resurrection, shall converse with the righteous, and they shall hear his precepts "forty days", answerable to those forty days in which he shall be in the wilderness to afflict his soul, before they shall kill him; and these being finished, he shall ascend to  heaven, and sit at the right hand of God, as it is said, #Ps 110:1.'' But this seems rather to be the pious fraud of some Christian,

      than the words of a Jew: however, they do say 

[150]  that ``the days of the Messiah are "forty days", as it is said, #Ps 95:10 "forty years long was I grieved"; or, as they interpret it, "shall I be grieved with this generation":''

 

Aan welke Hij ook, nadat Hij gele­den had, zichzelven levend ver­toond hee­ft, met vele gewisse kente­kenen, veer­tig dagen lang, zijnde van hen gezien, en sprekende van het Ko­ninkrijk Gods. Aan het einde van deze veertig dagen periode, heeft Jezus zijn vol­gelingen het bevel gege­ven om niet uit Jeruzalem weg te gaan, maar om te w­ach­ten op de belofte van de H.G. van de Vader. Tien  dagen  later  heeft dit plaatsgevonden.

 

Het feest van de oogst is vervuld op de Pinkster­dag.

Heeft Je­zus de Trooster gestuurd op de voor­afbepaalde tijd van dit feest? Vol­gens het bevel dat aan Mozes ge­ge­ven is, mo­est dit onderhouden worden vijftig dagen na het feest van de eer­steling­garf.

16* Tot den anderen dag, na den zevenden sabbat, zult gij vijftig dagen tellen, dan zult gij een nieuw     spijsoffer den HEERE offeren. # Lev. 23:16

20     nieuw spijsoffer den HEERE offeren. Vergelijk Num. 28:26, en versta dit van het offer, dat van nieuw koren of vruchten moest komen, en te onderscheiden is van de vrijwillige spijsoffers, van welke te zien is boven, Lev. 2:12.      [151]

 

1*   En als de dag van het Pinkster feest vervuld werd, waren zij allen eendrachtelijk bijeen.

2*   En er geschiedde haastelijk uit den hemel een geluid, gelijk als van een geweldigen, gedreven wind, en vervulde het gehele huis, waar zij zaten.

3*  En van hen werden gezien verdeelde tongen als van vuur, en het zat op een iegelijk van hen.

4*  En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest, en begonnen te spreken met andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken. # Hand. 2:1-4

1   Pinksterfeest  Het woord Pinkster is een gebroken woord van het Griekse woord Pentecoste, dat is, de vijftigste dag; waarmede genaamd werd het tweede grote jaarfeest, op hetwelk de eerstelingen der vruchten geofferd werden, Num. 28:26, omdat het begon op den vijftigsten dag na den tweeden paasdag, Lev. 23:15,16, op welken vijftigsten dag na het eerste pasen en den uitgang der kinderen Israëls uit Egypte, ook de wet van God op den berg Sinaï is gegeven; Exod. 19;1,11. Zie van dit feest ook Hand. 20:16; 1 Cor. 16:8.

2   vervuld werd, Dat is, gekomen was.

3   zij allen  Namelijk de twaalf apostelen, wien deze belofte voornamelijk was gedaan. Zie hierna Hand. 2:4,14,15.

4   bijeen. Dat is, in ééne plaats vergaderd, namelijk in ene opperzaal binnen Jeruzalem; Hand. 1:13.

5   haastelijk uit  Dat is, onvoorziens.

6   gedreven Dat is, met sterk gedruis waaiende.

7   wind, en Of, blas. Deze wind beduidde den Heiligen Geest, die den apostelen gegeven is, en door den dienst der apostelen zou worden gegeven, en doordringen tegen alle geweld.

8   van hen werden Aan hen; namelijk de apostelen.

9   verdeelde tongen  Dat is, gedaanten van tongen, die gedeeld of gespleten waren; waarmede te kennen geven werden de menigerlei talen, met welke de apostelen zouden spreken, en het Evangelie onder alle volken verkondigen. Zie Hand. 2:4.

10 van vuur, en Dat is, vurig; waarmede beduid werd dat de Heilige Geest de harten der apostelen en van hunne toehoorders ontsteken zou met een licht der kennis Gods, met vurige liefde Gods en des naasten, en ijver tot Gods eer en der mensen zaligheid.

11 het zat op Namelijk het vuur der verdeelde tongen.

12 van hen. Namelijk van de apostelen. Zie Hand. 2:1.

13 met den Heiligen  Dat is, met de buitengewone gaven des Heiligen Geestes.

14andere Dat is, vreemde, den apostel tevoren onbekende talen. Markus zegt nieuwe; Mark. 16:17.

15 talen, zoals Grieks tongen; gelijk Hand. 2:11.

16 de Geest hun Dat is, de Heilige Geest; 2 Petr. 1:21.

17uit te spreken. Het Griekse woord betekent enige treffelijke zaken of spreuken voortbrengen. Zie Hand. 2:11.      [152]

 

De vervulling van de honderdentwintig discipelen, met de Heilige Geest gebeurde  op het derde uur of op negen uur in de morgen, toen  Petrus begon te prediken op de dag van het pinksterfeest # Hand 2:15 Want deze zijn niet dronken, gelijk gij vermoedt; want het is eerst de derde ure van de dag.

[153]  The Vulgate Latin and Syriac versions read, "when the days of Pentecost were fulfilled"; not that there were more days than one, kept at this festival; for though the feasts of passover and tabernacles were observed each of them seven days, according to the law, and eight days according to the Scribes, yet the feast of Pentecost was kept but one day; and hence it is often said by the Jews, that Atzereth, which is one of the names they call this feast by, is but one day; in the captivity they kept two days

[154]  , as they did for the beginning of the year, because of the uncertainty of calculations; but the sense is, when the whole fifty days from the passover to this time were fully come, or fulfilled, when the fiftieth day from thence, which was properly the day of Pentecost, was come: on the second day of the passover, on the sixteenth of Nisan, the sheaf of the first fruits was offered up; after which, and not before, it was lawful to reap the corn, #Le 23:10,11 from this time the Jews reckoned their feast of weeks, or seven weeks, or fifty days; see #Ex 34:22, De 16:9 #Le 23:15,16 which measured out the time of their harvest. Now the last of these fifty days was the day of Pentecost, on which day was offered the two wave loaves, as a thanksgiving that their harvest was ended.

[155]  Josephus calls this feast by the same name that Luke heredoes; and says

[156]  , the Jews so call it, from the number of the days, that is fifty; and so R.  Sol Jarchi

[157]  calls this day, Myvymx Mwy, "the fiftieth day": on this day, the Jews say

[158]  , the law was given; and observe

[159]  , that ``from the day that Israel went out of Egypt, unto the day  that the law was given, were fifty days.''  And on this day, and which was the first day of the week, the Spirit was poured forth upon the disciples; the Gospel began to be preached to all nations, and a harvest of souls was gathered in:

[160]  ,and the Jews say ``the holy blessed God baptizeth with fire, and the wise  shall understand.''  Through this baptism of the Holy Ghost and fire, the apostles became more knowing, and had a greater understanding of the mysteries of the Gospel, and were more qualified to preach it to people of all nations and languages. The Holy Spirit, in his gifts and graces, is compared to fire, because of its purity, light, and heat, as well as consuming nature; the Spirit sanctifies, and makes men pure and holy, purges from the dross of sin, error and superstition; and enlightens the minds of men, and gives them knowledge of divine and spiritual things; and fills them with zeal and fervour for the glory of God and Christ, and the good of hischurch and interest, and for the doctrines and ordinances of the Gospel; as well as fortifies them against their enemies, whom he consumes, according to #Zec 2:5 a passage of Scripture the Jews make use of in an uncommon sense; for they say

[161]  , that as  ``Jerusalem was destroyed by fire, "by fire it shall be built again"; as it is said, #Zec 2:5 "For I, saith the Lord, will be unto her a wall of fire round about".''

 

Wanneer is de belofte van de Vader gekomen? Dit was de dag van Pink­ste­ren vijftig dagen na de eerstelings­garf. Het woord Pinkster in het Gri­eks  betekent vijftig en dit wordt beves­tigd door de Oudtestamentische Apo­kriefen, het boek van Tobit.

 

1*  Toen ik naar huis was te­rug­gekeerd en mijn vrouw Hanna en mij zoon Tobias aan mij waren teruggegeven op het Pin­ksterfeest, dat is het heili­ge feest van de zeven weken, kreeg ik een goed maal en ik ging aanliggen om te eten .# TOBIT 2:1

 

En in  het N.T. omdat het gevierd wordt op de  50e  dag na het afmaaien en aanbieden van de eerstelingsgarfve, dat is een bundel aren van de gersteoogst. Deze perioden wordt aangeduid als ’vijftig dagen’maar ook als ‘zevenweken (Deut.16:9; Lev.23:15} vandaar die naam’feest der weken’ of wekenfeest’. (Ex.34: 22; Num. 28:26; Deut.16:10; Kron. 8:13). Het feest wordt dus gedateerd naar de rituele aan bieding van de eerstelingsgarve, maar wanneer vond die plaats? Volgens Lev. 23:23:11,15 ‘daags na de sabbat’ , maar omwelke sabbat gaat het hier?

Dit is een oud geschilpunt in het jodendom, waarover de farizeeën en de sadduceeën het nooit eens zijn geworden. Een deel van de sadduceeën vatte deze sabbat op als eenreguliere sabbat die in demassõtweek viel,terwijl de farizeeër er de eerste paasdag onder verstonden. De joodse traditie sluit zich aan bij de laatste mening, en doen dat denken voor de dag van de eerstelingsgarve aan de 16e Nisan. Het ‘voordeel’ van deze opvatting is dat hierbij pinksteren altijd op de vijtigste dag na pasen viel. Ook volgens Flavius Josephus en Philo van Alexandrië valt het wekenfeest inderdaad op de vijftigste dag na het pascha.

 

Liever eindig ik met iets te zeggen over de heilshistorische betekenis van het loof huttenfeest. Daarvoor knoop ik aam aan bij Joh. 7, de enige plaats in het N.T. waar rechtstreeks over dit feest wordt gesproken

De vervulling van de honderdentwintig discipelen, met de Heilige Geest gebeurde  op het derde uur of op negen uur in de morgen, toen  Petrus begon te prediken op de dag van het pinksterfeest # Hand 2:15 Want deze zijn niet dronken, gelijk gij vermoedt; want het is eerst de derde ure van de dag.

[162]  The Vulgate Latin and Syriac versions read, "when the days of Pentecost were fulfilled"; not that there were more days than one, kept at this festival; for though the feasts of passover and tabernacles were observed each of them seven days, according to the law, and eight days according to the Scribes, yet the feast of Pentecost was kept but one day; and hence it is often said by the Jews, that Atzereth, which is one of the names they call this feast by, is but one day; in the captivity they kept two days

[163]  , as they did for the beginning of the year, because of the uncertainty of calculations; but the sense is, when the whole fifty days from the passover to this time were fully come, or fulfilled, when the fiftieth day from thence, which was properly the day of Pentecost, was come: on the second day of the passover, on the sixteenth of Nisan, the sheaf of the first fruits was offered up; after which, and not before, it was lawful to reap the corn, #Le 23:10,11 from this time the Jews reckoned their feast of weeks, or seven weeks, or fifty days; see #Ex 34:22, De 16:9 #Le 23:15,16 which measured out the time of their harvest. Now the last of these fifty days was the day of Pentecost, on which day was offered the two wave loaves, as a thanksgiving that their harvest was ended.

[164]  Josephus calls this feast by the same name that Luke heredoes; and says

[165]  , the Jews so call it, from the number of the days, that is fifty; and so R.  Sol Jarchi

[166]  calls this day, Myvymx Mwy, "the fiftieth day": on this day, the Jews say

[167]  , the law was given; and observe

[168]  , that ``from the day that Israel went out of Egypt, unto the day  that the law was given, were fifty days.''  And on this day, and which was the first day of the week, the Spirit was poured forth upon the disciples; the Gospel began to be preached to all nations, and a harvest of souls was gathered in:

[169]  ,and the Jews say ``the holy blessed God baptizeth with fire, and the wise  shall understand.''  Through this baptism of the Holy Ghost and fire, the apostles became more knowing, and had a greater understanding of the mysteries of the Gospel, and were more qualified to preach it to people of all nations and languages. The Holy Spirit, in his gifts and graces, is compared to fire, because of its purity, light, and heat, as well as consuming nature; the Spirit sanctifies, and makes men pure and holy, purges from the dross of sin, error and superstition; and enlightens the minds of men, and gives them knowledge of divine and spiritual things; and fills them with zeal and fervour for the glory of God and Christ, and the good of his church and interest, and for the doctrines and ordinances of the Gospel; as well as fortifies them against their enemies, whom he consumes, according to #Zec 2:5 a passage of Scripture the Jews make use of in an uncommon sense; for they say

[170]  , that as  ``Jerusalem was destroyed by fire, "by fire it shall be built again"; as it is said, #Zec 2:5 "For I, saith the Lord, will be unto her a wall of fire round about".''

 

Wanneer is de belofte van de Vader gekomen? Dit was de dag van Pink­ste­ren vijftig dagen na de eerstelings­garf. Het woord Pinkster in het Gri­eks  betekent vijftig en dit wordt beves­tigd door de Oudtestamentische Apo­kriefen, het boek van Tobit.

 

1*  Toen ik naar huis was te­rug­gekeerd en mijn vrouw Hanna en mij zoon Tobias aan mij waren teruggegeven op het Pin­ksterfeest, dat is het heili­ge feest van de zeven weken, kreeg ik een goed maal en ik ging aanliggen om te eten .# TOBIT 2:1

 

En in  het N.T. omdat het gevierd wordt op de  50e  dag na het afmaaien en aanbieden van de eerstelingsgarfve, dat is een bundel aren van de gersteoogst. Deze perioden wordt aangeduid als ’vijftig dagen’maar ook als ‘zevenweken (Deut.16:9; Lev.23:15} vandaar die naam’feest der weken’ of wekenfeest’. (Ex.34: 22; Num. 28:26; Deut.16:10; Kron. 8:13). Het feest wordt dus gedateerd naar de rituele aan bieding van de eerstelingsgarve, maar wanneer vond die plaats? Volgens Lev. 23:23:11,15 ‘daags na de sabbat’ , maar omwelke sabbat gaat het hier?

Dit is een oud geschilpunt in het jodendom, waarover de farizeeën en de sadduceeën het nooit eens zijn geworden. Een deel van de sadduceeën vatte deze sabbat op als eenreguliere sabbat die in demassõtweek viel,terwijl de farizeeër er de eerste paasdag onder verstonden. De joodse traditie sluit zich aan bij de laatste mening, en doen dat denken voor de dag van de eerstelingsgarve aan de 16e Nisan. Het ‘voordeel’ van deze opvatting is dat hierbij pinksteren altijd op de vijtigste dag na pasen viel. Ook volgens Flavius Josephus en Philo van Alexandrië valt het wekenfeest inderdaad op de vijftigste dag na het pascha.

 

Liever eindig ik met iets te zeggen over de heilshistorische betekenis van het loof huttenfeest. Daarvoor knoop ik aam aan bij Joh. 7, de enige plaats in het N.T. waar rechtstreeks over dit feest wordt gesproken

De vervulling van de honderdentwintig discipelen, met de Heilige Geest gebeurde  op het derde uur of op negen uur in de morgen, toen  Petrus begon te prediken op de dag van het pinksterfeest # Hand 2:15 Want deze zijn niet dronken, gelijk gij vermoedt; want het is eerst de derde ure van de dag.

[171]  The Vulgate Latin and Syriac versions read, "when the days of Pentecost were fulfilled"; not that there were more days than one, kept at this festival; for though the feasts of passover and tabernacles were observed each of them seven days, according to the law, and eight days according to the Scribes, yet the feast of Pentecost was kept but one day; and hence it is often said by the Jews, that Atzereth, which is one of the names they call this feast by, is but one day; in the captivity they kept two days

[172]  , as they did for the beginning of the year, because of the uncertainty of calculations; but the sense is, when the whole fifty days from the passover to this time were fully come, or fulfilled, when the fiftieth day from thence, which was properly the day of Pentecost, was come: on the second day of the passover, on the sixteenth of Nisan, the sheaf of the first fruits was offered up; after which, and not before, it was lawful to reap the corn, #Le 23:10,11 from this time the Jews reckoned their feast of weeks, or seven weeks, or fifty days; see #Ex 34:22, De 16:9 #Le 23:15,16 which measured out the time of their harvest. Now the last of these fifty days was the day of Pentecost, on which day was offered the two wave loaves, as a thanksgiving that their harvest was ended.

[173]  Josephus calls this feast by the same name that Luke heredoes; and says

[174]  , the Jews so call it, from the number of the days, that is fifty; and so R.  Sol Jarchi

[175]  calls this day, Myvymx Mwy, "the fiftieth day": on this day, the Jews say

[176]  , the law was given; and observe

[177]  , that ``from the day that Israel went out of Egypt, unto the day  that the law was given, were fifty days.''  And on this day, and which was the first day of the week, the Spirit was poured forth upon the disciples; the Gospel began to be preached to all nations, and a harvest of souls was gathered in:

[178]  ,and the Jews say ``the holy blessed God baptizeth with fire, and the wise  shall understand.''  Through this baptism of the Holy Ghost and fire, the apostles became more knowing, and had a greater understanding of the mysteries of the Gospel, and were more qualified to preach it to people of all nations and languages. The Holy Spirit, in his gifts and graces, is compared to fire, because of its purity, light, and heat, as well as consuming nature; the Spirit sanctifies, and makes men pure and holy, purges from the dross of sin, error and superstition; and enlightens the minds of men, and gives them knowledge of divine and spiritual things; and fills them with zeal and fervour for the glory of God and Christ, and the good of his church and interest, and for the doctrines and ordinances of the Gospel; as well as fortifies them against their enemies, whom he consumes, according to #Zec 2:5 a passage of Scripture the Jews make use of in an uncommon sense; for they say

[179]  , that as  ``Jerusalem was destroyed by fire, "by fire it shall be built again"; as it is said, #Zec 2:5 "For I, saith the Lord, will be unto her a wall of fire round about".''

 

Wanneer is de belofte van de Vader gekomen? Dit was de dag van Pink­ste­ren vijftig dagen na de eerstelings­garf. Het woord Pinkster in het Gri­eks  betekent vijftig en dit wordt beves­tigd door de Oudtestamentische Apo­kriefen, het boek van Tobit.

 

1*  Toen ik naar huis was te­rug­gekeerd en mijn vrouw Hanna en mij zoon Tobias aan mij waren teruggegeven op het Pin­ksterfeest, dat is het heili­ge feest van de zeven weken, kreeg ik een goed maal en ik ging aanliggen om te eten .# TOBIT 2:1

 

En in  het N.T. omdat het gevierd wordt op de  50e  dag na het afmaaien en aanbieden van de eerstelingsgarfve, dat is een bundel aren van de gersteoogst. Deze perioden wordt aangeduid als ’vijftig dagen’maar ook als ‘zevenweken (Deut.16:9; Lev.23:15} vandaar die naam’feest der weken’ of wekenfeest’. (Ex.34: 22; Num. 28:26; Deut.16:10; Kron. 8:13). Het feest wordt dus gedateerd naar de rituele aan bieding van de eerstelingsgarve, maar wanneer vond die plaats? Volgens Lev. 23:23:11,15 ‘daags na de sabbat’ , maar omwelke sabbat gaat het hier?

Dit is een oud geschilpunt in het jodendom, waarover de farizeeën en de sadduceeën het nooit eens zijn geworden. Een deel van de sadduceeën vatte deze sabbat op als eenreguliere sabbat die in demassõtweek viel,terwijl de farizeeër er de eerste paasdag onder verstonden. De joodse traditie sluit zich aan bij de laatste mening, en doen dat denken voor de dag van de eerstelingsgarve aan de 16e Nisan. Het ‘voordeel’ van deze opvatting is dat hierbij pinksteren altijd op de vijtigste dag na pasen viel. Ook volgens Flavius Josephus en Philo van Alexandrië valt het wekenfeest inderdaad op de vijftigste dag na het pascha.

 

Liever eindig ik met iets te zeggen over de heilshistorische betekenis van het loof huttenfeest. Daarvoor knoop ik aam aan bij Joh. 7, de enige plaats in het N.T. waar rechtstreeks over dit feest wordt gesproken. Op elk de zeven dagen van het feest putte een priester in een gouden kruik water uit de vijver Siloam en bracht het in processie onder bazuingeschal naar de tempel. Daar werd het water in een schaal naast het feestelijk versierde altaar gegoten, vandaar het door een buis naar de voet van het altaar stroomde. Deze ceremonie geschiedde uit  geschiedde uit dankbaarheid voor de gevallen regen,die de oogst had mogenlijk gemaakt. Daarbij zong men de woorden van Jes. 12:3: ‘Dan zult gij met vreugde water scheppen uit de bronnen des heils.’De Talmud verklaart dit als volgt: Waarom wordt dit ”Het Waterputten genoemd? Vanwegen de uitstorting van de Heilige Geest, naar wat er geschreven staat…, en dan wordt Jes. 12:3 geciteerd. En ziedaar, in Joh. 7 vinden we de Here Jezus op de laatste en voornaamste aller feesten, als het tempelplein vol mensen is, die  bidden om de nieuwe regentijd in de herfst als voorwaarde voor de nieuwe oogst. En daar roept Christus luid: Als iemand dorst heeft, laat hij bij mij komen en drinken! Wie in Mij gelooft , zoals de schrift zegt: Stromen vanlevend water zullen uit zijn binesste vloeien’.

 

De H. Geest was door Christus ge­stuurd toen de dag van Pinksteren aanbrak, dit was geen dag te vroeg of te laat. Vol­gens Levitikus 23:16. moest het feest van de weken <Pinkster> plaats­vinden zeven sabbatten en een dag na het feest van de eerste-lin­gsgarf.

 

1*  En als de dag van het Pinkster feest vervuld werd, waren zij allen eendrachtelijk bijeen. #Hand.2:1

1   Pinksterfeest  Het woord Pinkster is een gebroken woord van het Griekse woord Pentecoste, dat is, de vijftigste dag; waarmede genaamd werd het tweede grote jaarfeest, op hetwelk de eerstelingen der vruchten geofferd werden, Num. 28:26, omdat het begon op den vijftigsten dag na den tweeden paasdag, Lev. 23:15,16, op welken vijftigsten dag na het eerste pasen en den uitgang der kinderen Israëls uit Egypte, ook de wet van God op den berg Sinaï is gegeven; Exod. 19;1,11. Zie van dit feest ook Hand. 20:16; 1 Cor. 16:8.

2   vervuld werd, Dat is, gekomen was.

3   zij allen Namelijk de twaalf apostelen, wien deze belofte voornamelijk was gedaan. Zie hierna Hand. 2:4,14,15.

4   bijeen. Dat is, in ééne plaats vergaderd, namelijk in ene opperzaal binnen Jeruzalem; Hand. 1:13.  [180]

 Het is interessant om te weten dat de wet ook gegeven was op Pink­ster­dag. EX.19. Drie duizend zielen waren gedood op de dag toen de stenen tafels met de wet daarop van de berg Sinaï afgedra­gen werden, omdat zij het gouden kalf aanba­den EX 32:28. Het zelfde aantal men­sen  werd gered op Pinkster­dag HAND.2:41 vele jaren later. De letter maakt dood maar de Geest van God Maakt  levend.

Op dit stadium is een ontegenzeglijk feit vastgesteld. Dat God werkt vol­gens een meesterkalender om Zijn plan  voor  de mens in vervul­ling te bren­gen. De eerste drie feesten zijn pre­cies op de goede tijd vervuld door de dood, begrafenis en opstanding van Christus.Ex.23:14‑15. Het vierde feest is precies vijftig dagen daarna, tij­dens Pinksterdag vervuld. Ex.23:16.­

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

SESDE HOOFDSTUK

 

DE LAATSTE FEESTEN

 

Dit is een precieze tijds-berekening, en  een goddelijke tijdsberekening. De laatste van deze drie feesten die God door Mozes ingesteld heeft, zijn ech­ter nooit vervuld door Christus, ter­wijl Hij op aarde geleefd heeft. Net zoals in Daniël zijn profetieën, is er een gat van ongeveer 2.000 jaar tussen de eerste vier en de laatste drie fees­ten.

 

ZULLEN DE LAATSTE DRIE FEESTEN OOIT IN VERVULLING GAAN?

Kom laten we kijken. Waarop duiden deze vier maanden? Jezus heeft gezegd,

 

38* En de akker is de wereld; en het goede zaad, zijn de kinderen des Koninkrijks; en het onkruid zijn de kinderen des bozen; # Matt 13:38

 

Dit is niet  hetzelfde als wij duivels uitdrijven, bij de prins van de duivels, maar anderen  # Matt 11:16  En anderen, Hem verzoekende, begeerden van Hem een teken uit den hemel. zij wilden het evangelie bestrijden en vroegen om tekens zoals bij Jona en de vis. Zij zeiden zelfs dat Jezus een discipel van Beëlzebul was, en door hem duivels uitdreef,  maar Jezus zeide dat een huis wat verdeeld was niet staande kon blijven .

 

[181]  they should believe him to be the prophet that was spoken of, and the true Messiah; but if not, should give no credit to him: however, this is to be learned from hence, that the Jews, in Christ's time, expected signs and wonders to be wrought by the Messiah, in proof of his being so, though now they reject them as needless

 

35*Zegt gijlieden niet: Het zijn nog vier maanden, en dan komt de oogst? Ziet, Ik zeg u: Heft uw ogen op en aanschouw # Joh. 4:35

35 de oogst?  Namelijk de natuurlijke oogst, welke begon in Judea van pasen aan. Zie Lev. 23:10,15; Deut. 16:9.

36om te oogsten. Grieks tot den oogst. Dit moest verstaan worden van een geestelijken oogst, welke hier waren de Samaritanen, die met menigte over de velden kwamen om Christus te horen derhalve als rijp waren om geestelijk geoogst, dat is, tot de gemeente gebracht te worden.         [182][183]    '' ``Half Tisri, Marcheshvan, and half Cisleu, were, erz, seed time The earliest they sowed their wheat was in Tisri, which answers to our September and October; i.e. to half one, and half the other. The month of Marcheshvan, which answers to October and November,

[184]  : was the principal month for sowing ithence that paraphrase on #Ec 11:2:``give a good part of thy seed to thy field in Tisri, and do not refrain from sowing even in Cisleu.'' As for the barley, that was sown in the months of Shebet and Adar,

[185]  and usually in the latter; the former of which answers to January and February, and the latter to February and March.

[186]  And we read of their sowing seventy days before the passover, which was within six weeks of the beginning of barley harvest. Behold, I say unto you, lift up your eyes, and look on the fields: pointing to the lands which lay near the city of Sychar: for they are white already to harvest; alluding to the corn fields, which, when ripe, and near harvest, look white:

[187]  hence we read of  Nblh hdv, "the white field": which the Jews say is a field sown with wheat or barley, and so called to distinguish it from a field planted with trees; though it may be rather, that it is so called from its white look when ripe. So the three Targums paraphrase #Ge 49:12:``his hills (his valleys, or fields, as Onkelos) Nrwwxy, "are white" with corn, and flocks of sheep.''

De oogst van zielen was alreeds op handen. De les is dat het niet no­dig is om vier maanden te gaan zitten wac­hten voor het verloop van een geestelijke oogst; wij kunnen nu een onmiddellij­ke  inzameling hebben van het zaad dat ge­zaaid is. Dus zijn deze vier maanden een tijdperk tussen de twee feesten en  vertegenwoordigen de kerkeeuwen wan­neer de inzameling van zielen  zal plaatsvinden.

 

37*Toen zeide Hij tot Zijn discipelen: De oogst is wel groot; maar de arbeiders zijn weinige;

38*Bidt dan den Heere des oogstes, dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitstote.# Matt. 9:37-38

41 groot, Grieks, veel.

42uitstote. Grieks, uitwerpe, dat is uitzende, hun door de krachts zijns Geestes gewillig en bekwaam gemaakt hebbende.      [188]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



[1] strong vertaling.        

[2]  rmayw "dixerat", some in Vatablus, Ainsworth, Cartwright; so Aben     Ezra.

[3] Kanttekening  Staten vertaling

[4] Kanttekening

[5] Kanttekening

[6]  Jonh Gill notiesie  over Lev. 23:5

[7] Kanttekening

[8] Kanttekening

[9] Antiqu. Heb. par. 4. c. 12. sect. 1.

[10] Vid. Macrob. Saturnal l. 1. c. 16. Alex. ab Alex. Genial. Dier. l.  4. c. 20.

[11] • Kanttekening

[12] • Kanttekening

[13] •  Kanttekening

[14]  Lebush, par. 1. No. 433. sect. 1. 3. 10.

[15] Schulcan Aruch, par. 1.  No. 433. sect. 3. 10.

[16] Lebush & Schulcan No. 431. sect. 1

[17]  Kantekening

[18] Kanttekening

[19] T. Bab. Pesachim, fol. 70. 2.

[20] Jarchi in loc. Maimon. Hilchot Corban Pesach, c. 8. l. 3.

[21] T. Bab. Pesachim, fol. 71. 1, 2. Maimon. ut supra, ({n}) c. 10.  sect. 13.  Aruch in voc. gx, fol. 58. 1.

[22] Kantekening

[23] De Vita Mosis, l. 3. p. 686. & de Decalogo, p. 766.

[24]• kantekening

[25] • kantekening

[26] • kantekening

[27] Kantekening

[28] Kanttekening

[29] Kanttekening

[30] •  Kanttekening

[31]    Stromat. l. 1. p. 328.

[32]  Kanttekening

[33] Kanttekening

[34]  .Christelijke encyclopedie deel 5 onder redactie van Prof.Dr.F.­W.Gros­heide. {Paasfeest blz.357

 

[35] Kanttekening

[36] Kanttekening

[37] Jarchi & Ben Gersom in loc. Jarchi in Misn. Succah, c. 3. sect. 12.

[38]  Misn. Menachot, c. 10. sect. 3, 4.

[39]  Christelijke encyclodie deel 5 onder redactie van Prof. Dr.F.W.Grosheide, { paasfeest blz..358b 359 Gill d.

 

[40] Kanttekening

[41] Kanttekening

[42] Misn. Pesach. c. 9. 3. T. Bab. Pesach. fol. 95. 1, 2.

[43] Seder Tephillot, fol. 101, &c. Ed. Amstelod

[44] Maimon. Hilch. Chametz Umetzah, c. 8. sect. 5. 10.

[45] T. Bab. Pesachim, fol. 118. 1.

[46] Talmud ib. & Jarchi in Dent. xvi. 7.

[47] Misn. Middot, c. 2. sect. 4. T. Bab. Yoma, fol. 16. 1.

[48] Kanttekening

[49] Kanttekening

[50]    Antiqu. l. 3. c. 10. sect. 5.

[51]   Bibliothec. l. 1. p. 13.

[52] Kanttekening

[53]   Christelijke encyclopedie deel 5 blz. 359

[54] Kanttekening

[55] Kanttekening

[56]Kanttekening

[57] Targum & Jarchi in Lev. xxiii. 11.

[58]          the Septuagint

[59]  • Kanttekening

[60]  The Arabic version

[61]  Vid. Gloss. in T. Bab. Kiddushin, fol. 80. 2. & Maimon. Hilch. Shemitta veyobel, c. 13. sect. 3.

[62] Kanttekening                    

[63] the Arabic version, and the Ethiopic version

[64]  Kanttekening

[65]     The Vulgate Latin version,  the Ethiopic version and the Alexandrian copy, the instances of  Enoch and

[65]     Elijah. Syriac and Arabic versions.

[66]     T. Hieros. Beracot, fol. 2. 4. Eeha Rabbati, fol. 54. 4.

[67]   Bemidbar Rabba, sect. 11. fol. 202. 3.

[68]   Abkath Rochel, p. 138.

[69]   Targum. Jon. in Exod. xx. 18. & Kettoreth Hassammim in ib. Abarbinel. Mashmia Jeshua, fol. 11. 4.

[70]  Kanttekening

[71] Kanttekening

[72]    Metamorph. l. 9. p. 130.

[73]    Epigr. l. 3. Ep. 20.

[74]    Vid. Popma de Operis Servorum, p. 170, &c.

[75] •       Kanttekening

[76]  •      Kanttekening

[77]   hlg "fons", Pembellus; "scaturigo", Sanctius

[78]  hebvw hebv "septem et septem", Pagninus, Montanus, Calvin,  Piscator

[79]  Sacrer. Elaeochrism. Myrothec. l. 1. c. 10. p. 53.

[80]  Kanttekening

[81] CHristelijke Encyclopedie onderredac­tie Prof.DR.F.W.GROSHEI­DE,DR.G.P. VAN I­TERZON

[82]         Kanttekening

[83]   Bartenora in Misn. Peah, c. 1. sect. 1.

[84] Kanttekening

[85] kanttekening

[86] kanttekening

[87]  Kanttekening

[88]    T. Hieros. Beracot, fol. 11. 3, 4. T. Bab. Beracot, fol. 51. 1, 2. & 52. 1. Pesachim, fol. 105. 2. 106. 1. 109. 2.

 

[89]    T. Bab. Berncot, fol. 55. 1.

[90]    Capthor, fol. 47. 1.

[91] Christelijke Encyclopedie onder re­dactie van Prof.Dr F.W.Gros­heide en Prof.Dr.G.P.Van Itterzon.{Deel 5 blz.358}

 

[92] Kanttekening

[93] Zohar in Exod. fol. 85. 2. Midrash Ruth, fol. 33. 2. Yalkut Simeoni, par. 2. fol. 53. 3. & 90. 1.

[94] R. Moses Haddarsan apud Galatin. de Areanis Cathol. Verit. l. 6. c. 2.

[95] R. Sol. Urbin Ohel Moed, fol. 64. 1.

[96] Yalkut Simeoni, par. 2. fol. 43. 1.

[97] Kanttekening

[98] T. Bab. Succa, fol. 52. 1. & ex codem R. Sol. Jarchi, R. David Kimchi, R. Aben Ezra, & R. Sol. ben Melech. in Zech. xii. 10.

[99] Kanttekening

[100] Kanttekening

[101] Kanttekening

[102]  Kanttekening

[103]  Kanttekening

[104] Kanttekening

[105]   Piske Tosephot Sabbat, art. 314.

[106] . Seder Tephillot, fol. 183. 2. &c. Ed. Basil.

[107]   Lactantii Divin. Institut. l. 4. c. 26

[108]   Lipsius de Cruce, l. 2. c. 14. p. 110, 114. {

[109] Kanttekening

[110] Kanttekening   [110]  kanttekening

[111]   Maimon. Hilch. Sanhedrin, c. 3, sect. 1.

[112]     R. David Kimchi & Jarchi, in Jonah i. 17. & ii. 1. Zohar in Exod.  fol. 20. 3. & 78. 3.

[113]    Antiq. 1. 9. c. 18.

[114]    T. Hieros. Pesach. fol. 31. 2. T. Bab. Moed. Katon, fol. 16. 2. 17. 2. 19. . & 20. 2. Bechorot, fol. 20. 2. & 21. 1,   Nidda, fol. 33. 1.  Maimon. Hilch. Ebel, c. 7. sect. 1, 2, 3. Aben Ezra in Lev. xii. 3.

[115] Kanttekening

[116] Kanttekening

[117] Kanttekening

[118]   According to the custom of mourners.

[119] Kanttekening

[120]        Bereshit Rabba, sect. 73. fol. 64. 3. Targum Jerus. in Gen. xxx. 21. & Jon in Deut. xxviii. 12. Zohar in Gen. fol. 67.    3. Pirke  Eliezer, c. 34. T. Bab. Taanith, fol. 2. 1. & Sandedrin, fol. 113. 1.

[121] Kanttekening

[122] Kanttekening

[123] Kanttekening

[124]   Pirke Eliezer, c. 11.

[125] Kanttekening

[126] Kanttekening

[127] Kanttekening

[128] Kanttekening

[129]   Misn. Pesachim, c. 1. sect. 1. Vid. Maimon. & Bartenora in ib.

[130]  {z} Misn. Taanilh, c. 4. sect. 3.

[131]    T. Bab. Taanith, fol. 27. 2. Vid. T. Bab. Nidda, fol. 4. 2. & 11. 1.  & 67. 2.

[132] Kanttekening

[133]  Maimon. Cele Hamikdash, c. 8. sect. 14. Kimchi in Sepher Shorash rad. rzv.

[134]   T. Hieros. Shekalim, fol. 51.

[135]  Misn. Shekalim, c. 8. sect. 5. Shernot Rabba, sect. 50. fol. 144.  2. Bernidbar Rabba, sect. 4. fol. 183. 2.

[136]  Vid. Bartenora & Yom. Tob. in ib.

[137]   Vid. Bartenora in ib.

[138]   T. Bab. Yoma, fol. 39. 2. Jarchi & Kimchi in Zech. xi. i. Ganz  Tzemach David, par. 1. fol. 25. 2.

 {a} L. 8. c. 12. {b} L. 5. c. 44. {c} L. 2. c. 84.

[139] Kanttekening

[140] Kanttekening

[141] Kanttekening

[142]   Antiqu. l. 3. c. 10. sect. 6.

[143] · Kanttekening

[144] Kanttekening

[145]  Kanttekening

[146]  Kanttekening

[147] Kanttekening

[148] Kanttekening

[149]  Gale Razeya apud Galatin. de Arcan. Cathol. ver. l. 8. c. 23.

[150]   T. Bab. Sanhedrin, fol. 99. 1.

[151] Kanttekening

[152] Kanttekening

[153]    T. Bab. Menachot, fol. 65. 1. Gloss. in. T. Bab. Beracot, fol. 17. 2. Bereshit Rabba, sect. 100. fol. 88. 2.

[154]    T. Bab. Erachin, fol. 10. 1.

[155]    Antiqu. l. 3. c. 10. sect. 6.

[156]    De Bello Jud. l. 2. c. 3. sect. 1.

[157]    In Lev. xxiii. 15.

[158]    T. Bab. Pesachim, fol. 68. 2.

[159]  Zohar in Exod. fol. 34. 4. Shirhashirim Rabba, fol. 9. 4.

[160]   R. Menachem in Lev. viii. apud Ainsworth in Gen. xvii. 12.

[161]    T. Hieros. Taaniot, fol. 65. 3. Seder Tepillot, fol. 23. 2. Ed.  Basil.

[162]    T. Bab. Menachot, fol. 65. 1. Gloss. in. T. Bab. Beracot, fol. 17. 2. Bereshit Rabba, sect. 100. fol. 88. 2.

[163]    T. Bab. Erachin, fol. 10. 1.

[164]    Antiqu. l. 3. c. 10. sect. 6.

[165]    De Bello Jud. l. 2. c. 3. sect. 1.

[166]    In Lev. xxiii. 15.

[167]    T. Bab. Pesachim, fol. 68. 2.

[168]  Zohar in Exod. fol. 34. 4. Shirhashirim Rabba, fol. 9. 4.

[169]   R. Menachem in Lev. viii. apud Ainsworth in Gen. xvii. 12.

[170]    T. Hieros. Taaniot, fol. 65. 3. Seder Tepillot, fol. 23. 2. Ed.  Basil.

[171]    T. Bab. Menachot, fol. 65. 1. Gloss. in. T. Bab. Beracot, fol. 17. 2. Bereshit Rabba, sect. 100. fol. 88. 2.

[172]    T. Bab. Erachin, fol. 10. 1.

[173]    Antiqu. l. 3. c. 10. sect. 6.

[174]    De Bello Jud. l. 2. c. 3. sect. 1.

[175]    In Lev. xxiii. 15.

[176]    T. Bab. Pesachim, fol. 68. 2.

[177]  Zohar in Exod. fol. 34. 4. Shirhashirim Rabba, fol. 9. 4.

[178]   R. Menachem in Lev. viii. apud Ainsworth in Gen. xvii. 12.

[179]    T. Hieros. Taaniot, fol. 65. 3. Seder Tepillot, fol. 23. 2. Ed.  Basil.

[180]   Kanttekening

[181]   Maimon. Hilch. Melachim. c. 11. sect. 3.

[182] Kanttekening

[183]   T. Bab. Bava Metzia, fol. 106. 2.

[184]   Gloss in T. Bab. Roshhashana, fol. 16. 1.

[185]   Gloss in Bava Metzia & in Roshhashana ib.

[186]   Misn. Menachot, c. 8. sect. 2.

[187]   Misn. Sheviith, c. 2. sect. 1. & Moed Katon, c. 1. sect. 4.

[188] Kanttekening

 

 

 

 

 

HOOFDSTUK ZEVEN

 

VIJFDE FEEST

FEEST VAN DE BAZUINEN.

 

HET VIJFDE EN HET VOLGENDE FEEST DAT DOOR GOD INGESTELD WAS, IS HET BLAZEN VAN DE BAZUINEN.

 

24*Spreek tot de kinderen Israels, zeggende: In de zevende maand, op den eersten der maand, zult gij een rust hebben, een gedachtenis des geklanks, een heilige samenroeping.

31zevende maand, Genaamd Ethanim, 1 Kon. 8:2, beginnende in onzen September, wanneer de zon in het teken van de Weegschaal gaat, en dag en nacht gelijk maakt.

32gedachtenis des geklanks, Of, een gedenkfeest des geklanks, of gelijk enigen, een geklank ter gedachtenis, hetwelk geschiedde door de priesters met het blazen van een trompet:

 I.   Om het volk te waarschuwen dat nu het politieke jaar inging, naar hetwelk men alle burgerlijke contracten en handelingen moest bereiden en rekenen;

II.   Om het volk te vermanen dat zij God zouden danken voor de weldaden, die zij het gehele jaar genoten hadden;

III.       Dat zij met erkentenis en leedwezen over hunne zonden zich zouden bereiden tegen den dag der verzoening, welke was de tiende dag van dezelfde maand. Zie onder, Lev. 23:27.      [188]       

 

[188]  and children, were not obliged to hear the sound of the trumpets, and which were blown not in Jerusalem only, but in all cities and towns where the sanhedrim was

[188]  ; and it was the hearing of them the people were bound unto, and not less than nine distinct soundings were they obliged to hear

[188]  ; to which perhaps respect is had in #Ps 89:15; in the seventh month; the month Tisri, as the Targum of Jonathan, which was the seventh from the month Nisan or Abib; which was appointed the first month of the year, on account of the Israelites coming out of Egypt in it; otherwise, before, this month Tisri was the first, and so it still continued, for the fixing the years, and settling the sabbatical and jubilee years, and for the planting of trees and herbs

[188]  : in the first day of the month shall ye have a sabbath; not entirely as the weekly sabbath, in which no manner of work at all was to be done, but in which no servile work was to be done; and was observed in like manner as the first and seventh days of unleavened bread, and the day of pentecost, #Le 23:7,8,21;

[188]  ;a memorial of blowing of trumpets; which, according to the Jewish writers, was continued from sun rising to sun setting but what this blowing of trumpets was a memorial of is not easy to say; some think it was in memory of the wars the people of Israel had with their enemies the Amalekites and Canaanites, and the victories they obtained over them, and particularly in remembrance of the walls of Jericho falling down at the sound of rams' horns; but then it must be by anticipation:

[188]  it is more commonly received with the Jews that it was on the account of the binding of Isaac on this day, being delivered through a ram being sacrificed in his stead; and on this account it is said, that the trumpets blown on this day were made of rams horns,

[188]  and no other might be used }; yea, that ram's head was used to be eaten on this day, in remembrance of the ram of Isaac, and also to intimate that the Jews would be the head and not the tail

[188]  : the Jews also say, that this day, every year, was a sort of day of judgment, in which God sat and judged men, and also determined all events of the following year

[188]  ; and this was attended with blowing of trumpets, to strike a terror into them, and put them in mind of the judgment of God, and to induce them to repent of their sins 

[188]  : and it may be observed, that the resurrection of the dead, in order to the last general judgment, will be attended with the voice of the archangel and the trumpet of God, #1Co 15:52 1Th 4:16; whether this is so represented in reference to this notion, let it be considered: but as this was New Year's Day, as before observed, this ceremony seems to have been appointed to express joy for all the mercies and blessings of the last year; and the rather, at this time of the year all the fruits of the earth were gathered in, not only the barley and the wheat, but the oil and wine, and under such grateful acknowledgment, to expect the divine blessing to attend them the following year; and besides, at this time of the year, it was generally thought by the Jews

[188]  ,and by others, that the world was created, and this blowing of trumpets might be in memory of that, and as an emblem of the shoutings of the sons of God, the angels, the morning stars, who sang for joy when the foundations of the earth were laid, #Job 38:6,7; to which it may be added, this seventh month was very memorable for holy solemnities, as the day of atonement on the tenth, and the feast of tabernacles, which began on the fifteenth, and therefore was ushered in with blowing of trumpets to make it the more significant, and particularly to put the people in mind to prepare for the day of atonement near at hand; and so Gersom observes, that as the sound of a trumpet strikes men with fear, the design of this precept was, to fill the mind with fear, and to excite to repentance and brokenness of heart, and humiliation for sin, and to search their works and actions, and correct what was amiss, and so be ready for the day of atonement: hence Ainsworth thinks, that this was a figure of the ministry of John the Baptist preaching the baptism of repentance for the remission of sins; but rather it seems to be an emblem of the Gospel, and the ministry of it, in the acceptable year of the Lord, or the Gospel dispensation, which is sometimes signified by the blowing of the great trumpet, and by the ministers of it lifting up their voice like a trumpet, #Isa 27:13 58:1; by which sinners are roused and awakened to a sense of their sin and danger, and to hear a joyful sound of love, grace, mercy, peace, pardon, righteousness, and salvation through Christ: the Jews say

[188]  , this blowing of trumpets was to disturb Satan, when he came to accuse the Israelites; it is certain there is nothing gives him more disturbance than the pure and powerful preaching of the Gospel, which he endeavours to obstruct as much as possible, and there is nothing like what that brings to silence his accusations, see #2Co 4:3,4 1Th 2:18 Ro 8:33,34,

[188]  .an holy convocation; on which the people were called together to holy exercises; and so the Jews observe it to this day; for after they return home from attendance to the blowing of the trumpets in their synagogues, they sit down to meat, and spend the rest of the day in hearing sermons, and in other religious exercises

 

Onder het Jodendom staat dit feest bekent als Rosh‑Hasha­nah en is het begin van hun nieuwe jaar volgens de traditionele Joodse ka­lender. Het  feest van de ba­zuinen werd gehouden op  de eerste dag van de ze­vende maand {Tishri} (dit stemt overeen met onze september of vroeg ok­tober) tijdens  de zevende nieuwe maan en het tweede stel feesten in­gevoegd. De Hebreeuwse  kalender bestaat uit maan-maanden die  gebaseerd zijn op de bewegingen van de maan. Onze Gregoriaanse kalender die vandaag nog algemeen gebruikt wordt, b­estaat uit  zon ‑ maanden  en  is  geba­s­eerd op de aarde zijn rotatie om de zon. Op dit feest was daar de gewone offe­rande plus het bla­zen van bazui­nen zoals gezongen wordt in Ps. 81,4.

 

3*  Blaast de bazuin in de nieuwe maan, ter bestemder tijd, op onzen feestdag. # Psalm. 81:4

4   Blaast Zie de aantekening bij Lev. 23: Lev. 24:

5   in de Te weten, te dien tijde als God een bijzonder feest had ingesteld; Num. 10:10, en Num. 28:11,14.

6   ter Anders, in de bedekking; te weten, der maan, dat is, als de maan duister is. Sommigen verstaan hier het feest des geklanks, waarvan te zien is Lev. 23:24. Anderen verstaan in het eerste lid de nieuwe manen in het volgende de drie jaarfeesten, waarvan te zien is Deut. 16:16.[188]

 

Dit blazen van de ba­zuinen was dus beheert door de nieuwe maan die de onderhouding van ver­schillende dagen van het jaar laat veranderen, net zo­als onze paasdag van vandaag. Dit feest van de bazuinen was een herinnering aan Gods genade aan Abraham toen Hij een ram in de plek van zijn zoon Izaak  substituut liet of­fe­ren(Gen.22). Dit is waarom  het  Joodse volk vandaag een  ram­shoren blaast op Rosh Hashanah.

Veel Bijbelgeleerden menen dat deze dag de geboortedag was van veel van Gods zijn grote aartsva­ders: Abraham, Izaak, Jacob en Samuel bijvoorbeeld. Volgens de nieuwste bewijzen, is Jezus Christus geboren in een stal te Betlehem op Rosh Hashanah, 11 september, 3 v.C. Hij is ook door Johannes in de Jordaan gedoopt op dezelfde dag.

Het feest van de ba­zuinen vertegen­w­oordigd drie dingen voor de Joodse Rabbi's van ouds;

1.   de jaarlijkse herden­king van de schepping van Adam;

2.   de toekomstige dag van oordeel.

3.   de toekomstige dag waarop het verbond tussen God en Israël ver­nieuwd zal worden.

Wat zal nu de Nieuw‑Testamenti­sche vervulling van deze Oud‑Tes­tamen­ti­sche type zijn ?

De apos­tel Paulus stelt dit antwoord duide­lijk.

 

16*      Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem des archangels, en met de bazuin Gods nederdalen van den hemel; en die in Christus gestorven zijn, zullen eerst opstaan;

17* Daarna wij, die levend overgebleven zijn, zullen te zamen met hen opgenomen worden in de wolken, den Heere tegemoet, in de lucht; en alzo zullen wij altijd met den Heere wezen. # 1Thes. 4:16,17

34      een geroep Het Griekse woord Keleusma betekent eigenlijk een geroep, dat met een bevel gevoegd is, gelijk aan degenen placht te geschieden, die enig werk gelijkelijk moeten doen, of een schip gelijkelijk voortroeien, of een strijd beginnen.

35 de stem Wat dit voor ene stem of bazuin zal zijn, verklaart de Schrift niet breder, dan, daardoor wordt de grote macht en heerlijkheid van Christus in Zijn tweede toekomst voor ogen gesteld, die met Zijne engelen, als een overste zijn leger, met trompettengeluid en groot geschal zal komen, hetwelk schrikkelijk zal zijn voor zijne vijanden, en moed en troost geven aan zijne vrienden. Zie dergelijke beschrijvingen Matth. 25:31; Joh. 5:28; 1 Cor. 15:52;

36 des archangels Dat is, van den oversten engel, die hier uitdrukkelijk wordt onderscheiden van Christus. Zie hiervan nader Jud.:9.

37 in Christus Dat is, in het geloof van Christus, gelijk Openb. 14:13.

38 opgenomen Gr. gerukt, getrokken; namelijk nadat zij zullen veranderd en Zijn verheerlijkt lichaam in een ogenblik tijds gelijkvormig gemaakt zijn; 1 Cor. 15:51; Filipp. 3:20, Filipp. 3:21.

39 in de wolken Die namelijk als een wagen zullen zijn, waardoor zij tot Christus in de lucht opgevoerd zullen worden, gelijk van Elia gezegd wordt, 2 Kon. 2:11, en van Christus zelf, Hand. 1:9.

40 in de lucht Namelijk waar Hij Zijn gericht zal houden, voor de ogen aller mensen, die door de engelen zullen bijeengebracht zijn tot Zijne rechter- en tot Zijne linkerhand. Zie Matth. 25:31, enz.; Openb. 1:7.

41 met den Heere Namelijk Christus Jezus in den hemel; Joh. 14:2, Joh. 14:3.           [188]

 

Christus zal nu komen als Koning der Koningen, en Heere der Heere, nu komt Hij als Rechter van de hele wereld, de afbreking van de antichrist en zijn rijk, En de bruid zij die uitgenodigd zijn op het feest #Mt 22:11  En als de koning ingegaan was, om de aanzittende gasten te overzien, zag hij aldaar een mens, niet gekleed zijnde met een bruiloftskleed; dus als wij als gasten uitgenodigd zijn moeten wij gereinigd wezen door het bloed van Jezus, dit betekent wedergeboren, en dat wij een kleed van gerechtigheid moeten aanhebben, het bruilofskleed.

 

      The Vulgate Latin, Syriac, and Ethiopic versions render it, "in", or "with command"; and the Arabic version, "with his own government", or "authority"; that is, he shall descend, either by the command of his Father, as man and Mediator, having authority from him, as the son of man, to execute judgment; or with his commanding power and authority over the mighty angels, that shall descend with him:

[188]  , and of which the Jews say , that it aytymaxam, "quickened the dead"; for they have a notion, that, when the Israelites first heard the voice of the Lord, they died; but upon hearing it the second time, they returned to life

[188]  : and they suppose also in the time, to come, at the resurrection of the dead, a trumpet will be blown, which will quicken the dead

[188]  , and the day of judgment

[188]  ; and this is reckoned by them as one of the signs of the Messiah's coming

[188]  :`Michael shall shout with a great shout, and the graves of the dead shall be opened at Jerusalem, and the holy blessed God will restore the dead to life, and Messiah the son of David shall come,'' &c.

[188]  ,it is asked``is there no land of the living but Tyre and its neighbours, and Caesarea, and its neighbours, where is cheapness and fulness? says R. Simeon ben Lekish, in the name of Bar Kaphra, the land in which the dead live, hlyxt, "first", in the days of the Messiah:'' and on the same place elsewhere

[188]  they observe, that ``our Rabbins say two things, or give two reasons, why the fathers loved to be buried in the land of Israel, because  the dead in the land of Israel hlyxt Myyx, "live", or "rise first", in the days of the Messiah, and shall enjoy the years of the Messiah:'' and in another place

[188] they take notice of what is written in #Isa 26:19 "and the earth shall cast out the dead": says R. Jochanan,``the dead which are in the land (i.e. of Israel), they shall "live first"; as it is said, "thy dead men shall live, together with my dead body shall they arise": these  are they that are without the land; "awake and sing ye that dwell in the dust", these are they that die in the  wilderness:'' and again

[188]  ,  ``as it is said, Isa 40:26 "that bringeth out their host by numbers", come see, it is said, all that die in the land of Israel atymdqb Nwmwqy, "shall rise first", because the  holy blessed God shall awake them, and raise them, according  to #Isa 26:19.'' Once more they say

 [188] ,`they that study in the law as they ought, these are they that shall "rise first" to everlasting life, as it is said #Da 12:2, "and many of them that sleep in the dust of the earth shall awake, some to everlasting life", &c. and  these are for everlasting life, because they study in  everlasting life, which is the law:'' to which may be added the following passage

[188]  , ``they that are worthy to be buried in the land of Israel, shall "be raised first"--and they shall be raised and quickened before the rest of the children of the world, who draw the waters of the law; and they draw, because they study to draw out of the waters of the law; and they are strengthened by the tree of life, and they shall go out "first", because the tree of life is the cause why  they shall "rise first":'' they sometimes endeavour to fix the time, how long they will rise before the rest

[188]  ;  ``"many of those that sleep", &c. these are the righteous  that shall "go before" others in life, and how many years  shall they go before them? R. Judah says, two hundred and ten years; R. Isaac says, two hundred and fourteen;  according to others, the righteous shall go (or be raised) a year before the rest of men; says R. Nachman, it will be according to the computation (of time) that the carcass has been in the dust; R. Jose replies, if so, there will be many resurrections.''

[188]  The resurrection by the Mahometans is called hlla aql, "a meeting of God", or a going to meet God: and so shall we ever be with the Lord; now the saints are with him at times, and have communion with him, but not always; but then they shall be ever with him; wherever he is; first in the air, where they shall meet him; then in the third heaven, where they shall go up with him; then on earth, where they shall descend and reign with him a thousand years; and then in the ultimate glory to all eternity: and this will be the issue and accomplishment of the counsel and covenant of grace, of the sufferings and death of Christ, and of his preparations and prayers.

 

De  symbolische beteke­nis van de ba­zuinen is duidelijk uit ;

 

2*  Maak u twee zilveren trompetten; van dicht werk zult gij ze maken; en zij zullen u zijn tot de samenroeping der vergadering, en tot den optocht der legers.#  Num 10:2

1   twee zilveren trompetten; Welker gebruik drieërlei was:

I.    Om de vergadering samen te roepen, Num. 10:2; te weten, de kerkelijke, Num. 10:3,7,10; en de burgerlijke, Num. 10:4;

II.  Om het leger te doen verreizen, Num. 10:2,5,6;

 

 

 

 III. Om de krijgslieden te doen wapenen en op te maken ten strijde tegen de vijanden, Num. 10:9.

 2 dicht werk zult gij ze maken;  Of, geslagen werk. Zie boven, Num. 8:4, waar gesproken wordt van den kandelaar, die van dicht goud gemaakt was.

 3 tot de samenroeping der vergadering, Dat is, om de vergadering samen te roepen, en de legers te doen optrekken.      [188]

 

Dit waren zeer waardevolllen zilveren instrumenten, en er waren net twee zonen van Aaron die deze instumenten mochten blazen, Eleazar en Ithamar # Num 10:8 En de zonen van Aaron, de priesters, zullen met die trompetten blazen; en zij zullen ulieden zijn tot een eeuwige inzetting bij uw geslachten.

 

[188]  Josephus gives a description of them, and says, that they were little less than a cubit long, the pipe of them narrow, but broader about the mouth to receive the breath, and ended like a bell; they seem to be much of the shape of our trumpets:

 

Deze trompetten zijn het embleem van het Evangelie, genoemd  de machtige trompetten , de dienaren van het Evangele spraken met een luide stem van bekering van zonde en redding # Jes. 27:13  En het zal te dien dage geschieden, dat er met een grote bazuin geblazen zal worden; dan zullen die komen, die in het land van Assur verloren zijn, en de heengedrevenen in het land van Egypte; en zij zullen den HEERE aanbidden op den heiligen berg te Jeruzalem. #Jes. 58:1 Roep uit de keel, houd niet in, verhef uw stem als een bazuin, en verkondig Mijn volk hun overtreding, en het huis Jakobs hun zonden.

 

36* En Ik zal de vier winden uit de vier hoeken des hemels over Elam aanbrengen, en zal hen in al diezelve winden verstrooien; en er zal geen volk zijn, waarhenen Elams verdrevenen niet zullen komen .            # Jer. 49:36

18      vier windenn  Dat is, de vijanden van alle kanten.

119verstrooien; Gelijk boven Jer. 49:32.

120zullen komen. Hebreeuws, zal, dat is, van hun verdreven volk zal er overal zijn.    [188]

 

Jeremia betreurt deze situatie wan­neer hij zegt:

 

20*  De oogst is voorbijgaande, de zomer is ten einde; nog zijn wij niet verlost. #Jer.8:20

 

Dit was in de maand Ijar, dit is een stuk van april en mei, het einde van de zomer is in de helft van de maand junie, jullie, en wij zijn nog niet verlost, van de Galdeërs, en oogst is alreeds voorbij

 

      the people of the Jews, despairing of help and salvation. So the Targum,  ``the congregation of Israel said, the time is passed, the end  is up, and we are not redeemed.''

 

Paulus nam ook het thema van de opna­me.

 

51* Ziet, ik zeg u een verborgenheid: wij zullen wel niet allen ontslapen, maar wij zullen allen veranderd worden;

52*In een punt des tijds, in een ogenblik, met de laatste bazuin; want de bazuin zal slaan, en de doden zullen onverderfelijk opgewekt worden, en wij zullen veranderd worden. # 1Cor. 15:51,52

157 ene verborgenheid: Dat is, ene zaak, die alle mensen, ook de profeten en apostelen tot nog toe onbekend is geweest.

158 Wij zullen wel niet allen Namelijk mensen die alsdan zullen leven; 1 Thess. 4:17. Want de dag der toekomst van Christus is onzeker.

159 ontslapen, Dat is, sterven; hetwelk niet strijd met hetgeen staat Hebr. 9:27. Want aldaar wordt gesproken van de gewone wet der natuur, en niet van hetgeen in het laatst van de wereld God aan sommigen zal willen doen. Ook zal deze verandering denzulken wezen in plaats van den dood.

160 veranderd worden; Dat is, van sterflijk onsterflijk worden. Hetwelk niet alleen den gelovigen zal geschieden, maar ook den ongelovigen, doch tot verscheiden doeleinden; dezen om den eeuwigen dood onderworpen te zijn, en genen om de eeuwige gelukzaligheid te genieten; en ook op verscheidene wijzen: der gelovigen lichamen bekleed met heerlijkheid, en die der ongelovigen met smaadheid; Dan. 12:2; Joh. 5:29. En deze verandering zal geschieden niet in het wezen der lichamen, maar in hunne     hoedanigheden, 1 Cor. 15:48.

161 In een punt des tijds, Dat is, gans haastig en snel.

162 de laatste bazuin; Dat is, met een groot en verschrikkelijk geluid, gelijk daar is der bazuinen of trompetten. Dit geluid wordt genaamd de stem des Zoons van God, Joh. 5:28; een geschrei en stem des Archangels en bazuin Gods, 1 Thess. 4:16.

163 de doden zullen Dat is, die vóór dien tijd zullen gestorven zijn.

164 wij zullen veranderd Namelijk die alsdan leven zullen; zie 1 Cor. 15:51.[188]

 

 Paulus schrijft: Ik zal jullie een geheim vertellen wat nog nooit gevonden is zonder een rede, ook niet door een natuurverschijsel dit is gewoon een openbaring, waar de apostel mee werd geconfronteerd, toen hij was opgenomen in de derde hemel, daar is nooit genoemd dat het een profetie was, dat wij in een oogwenk zullen veranderen, zij die nog  leven  in die tijd wanneer Hij op de wolken verschijnt, (dit zijn de Zijnen ) maar eerst zullen zij die in Christus ontslapen zijn opstaan Hem tegemoet in de lucht.   Alzo ook Christus, eenmaal geofferd zijnde, om veler zonden weg te nemen, zal ten anderen male zonder zonde gezien worden van degenen, die Hem verwachten tot zaligheid. #Heb. 9:28

            The Vulgate Latin version; according to which the sense is, all will rise again, both just and unjust, but all will not be changed into a state of glory. and so the Ethiopic version and the Alexandrian copy seem to have read; which is just the reverse of the text, and arises from a wrong sense of. the instances of Enoch and Elijah show; and there will be more at the time of Christ’s coming, for all will not sleep in their graves, or die, for death is meant by sleeping; they will not die as men ordinarily do, and continue under the power of death, but they will be changed at once from corruption to incorruption, from dishonour to glory, from weakness to power, from being natural to be spiritual bodies; this change all the saints will undergo, whether dead or alive, at Christ’s coming; the dead by a resurrection from the dead, and the living by a secret and sudden power, which will at once render their bodies, without separating them from their souls, immortal and glorious: and this reading and sense are confirmed by the Syriac and Arabic versions.

[188]        ye Prhk egrh, “a moment is as the twinkling of an eye”. This phrase, as the twinkling of an eye, is frequently used in Jewish writings

[188]  to signify how speedily ard suddenly anything is done, and which is the design of it here; and the apostle’s meaning is, that the change upon the bodies of living saints will be so quick, that it will be done in a trice, before a man can shut his eyes and open them again; so that it will be as it were imperceptible, and without the least sensation of pain; this may also be referred to the resurrection, which will be quick, and done at once; though it seems rather, and chiefly, to respect the change of the living; what follows, indeed, favours the other sense also; for all will be quick and sudden, the coming of Christ, the raising of the dead, and the change of the living:

 

16*Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem des archangels, en met de bazuin Gods nederdalen van den hemel; en die in Christus gestorven zijn, zullen eerst opstaan; #1Thes. 4:16

 

[188]    it seems very likely to be the same with the shout, the voice of the archangel, and the trumpet of God

[188]  have a notion, that a trumpet will be blown at the time of the resurrection of the dead, as at the giving of the law on Mount Sinai; which will quicken the dead, as they say it then did; and that this will be blown by Michael the archangel

 

Dit zal de volgorde van de acht opstandingsordes zijn waarnaar in het vo­rige hoofdstukken al verwezen is. Dit zal plaatsvinden aan het begin van het verdrukkingstijdperk zoals gezien zal worden als wij het volgende feest zullen behandelen.

De laatste bazuin waar­van Paulus hier melding maakt, wordt soms ver­ward met  de zevende engel die blaast op de ba­zuin in Openbaring.

 

2*        En ik zag de zeven engelen, die voor God stonden; en hun werden zeven bazuinen gegeven.                  # Openb. 8:2

3   de zeven engelen, Door deze zeven engelen verstaan sommigen de gehele menigte der heilige engelen, die rondom den troon van God gedurig staan, omdat het getal van zeven een volmaakt getal is. Doch dit kan alhier ook wel van zeven bijzondere engelen worden verstaan, die uit al de menigte waren gevorderd, om dezen bijzonderen last van God te ontvangen. En de engelen worden gezegd voor God te staan, Openb. 8:2 en Luk. 1:19, en het aangezicht van den Vader in den hemel altijd te zien, Matth. 18:10, omdat zij altijd toegang hebben tot den troon Gods, en altijd bereid zijn om Gods bevelen te ontvangen en uit te voeren; Hebr. 1:14.

 4 zeven bazuinen gegeven. Namelijk om de een na den ander Gods oordelen over de mensen te verkondigen, gelijk van Openb. 8:7 tot het einde van Openb. 9 zal verhaald worden.[188]

 

Dit zijn niet de zeven geesten van God: # Openb. 1:4  Johannes aan de zeven Gemeenten, die in Azie zijn: genade zij u en vrede van Hem, Die is, en Die was, en Die komen zal; en van de zeven geesten, die voor Zijn troon zijn; ook niet; Openb. 5:5 En een van de ouderlingen zeide tot mij: Ween niet; zie, de Leeuw, Die uit den stam van Juda is, de Wortel Davids, heeft overwonnen, om het boek te openen, en zijn zeven zegelen open te breken. ook niet het gesproken Woord, daar word dikwijls in het boek gesproken, over engelen met   een luide stem iets bekend maken, zoals  trompetten,  deze zijn  kwaadaardig en brengen oordelen op deze aarde, en toch staan zij zo nu en dan voor Gods troon  #1Kon.22:21,22 Toen ging een geest uit, en stond voor het aangezicht des HEEREN, en zeide: Ik zal hem overreden. 22*  En de HEERE zeide tot hem: Waarmede? En hij zeide: Ik zal uitgaan, en een leugengeest zijn in den mond van al zijn profeten. En Hij zeide: Gij zult overreden, en zult het ook vermogen; ga uit en doe alzo .en  #Job 1:6   Er was nu een dag, als de kinderen Gods kwamen, om zich voor den HEERE te stellen, dat de satan ook in het midden van hen kwam.

[188]  and to them were given seven trumpets: everyone had one; and which were an emblem of those wars, and desolations, and calamities, which would come upon the empire, and upon the world, at the blowing of each of them; the trumpet being an alarm, preparing for, proclaiming, and introducing these things; #Jer 4:19 Ho 5:8; these are said to be given them; either by him that sat upon the throne, about which they were; or by the Lamb that opened the seal; and shows that they did nothing but what they had a commission and order to do. Here is manifestly an allusion to the priests and Levites blowing their trumpets at the close of the daily sacrifice, and at the offering of incense 

 

15* En de zevende engel heeft gebazuind, en er geschiedden grote stemmen in den hemel, zeggende: De koninkrijken der wereld zijn geworden onzes Heeren en van Zijn Christus, en Hij zal als Koning heersen in alle eeuwigheid. # Openb. 11:15

27      de zevende engel  Hetgeen op deze bazuin is gevolgd, wordt het best verstaan van de oprichting van het rijk Gods en van zijn Christus in den hemel, na de voleinding der wereld, hetwelk met de laatste woorden van Openb. 11:15, en met Openb. 11:18,19 wel overeenkomt, en met de orde, die in deze gezichten wordt gehouden, dat elk bijzonder gezicht met het einde der wereld in zijn voorzegging eindigt, gelijk hiervoor Openb. 10:7, ook is betuigd.

28 grote stemmen Namelijk van blijdschap, die onder de heilige geesten in den hemel was, gelijk volgt.

29 zijn geworden onzes Dat is, staan nu allen onder zijn regering, nadat onder den voet zijn gebracht al degenen die zich daartegen stelden. Zie 1 Cor.15:24.[188]

 

De laatste zeven engelen die trompetten hadden # Openb. 8:2  En ik zag de zeven engelen, die voor God stonden; en hun werden zeven bazuinen gegeven. #Opeb.8:6   En de zeven engelen, die de zeven bazuinen hadden, bereidden zich om te bazuinen. De dag van de stem van deze engel  #  Openb. 10:7  Maar in de dagen der stem des zevenden engels, wanneer hij bazuinen zal, zo zal de verborgenheid Gods vervuld worden, gelijk Hij Zijn dienstknechten, den profeten, verkondigd heeft. Dit kan niet de tijd wezen van Constantijn, dit was een eigennaardig tijdperk, in het voordeel voor het koningkrijks Gods, grote veranderingen op veel plaatsen, en veel kerken werden gebouwd in verscheidene landen, en hele volkeren werden Christenen, dit was het zesde zegel, dit was voor dat er enige klank van een trompet gehoord werd, en veel minder is de zevende trompet , het behoort ook niet tot het tijdperk van de Reformatie in Duitsland. Probeer het geluid vast te maken aan het jaar 1558, toen de koningen van Zweden en Denemarken, het Evangelie hebben verwel-   komt in hun land  e.z.v .De engel heeft nog niet geblazen op de trompet, en wij kunnen dit niet vastmaken aan enige gebeurtenis van vroeger. Wij zijn dus in het tijdperk van de zesde trompet die nog geblazen moet worden, dus de deur van het Koningkrijk der hemelen is nog open voor de heidenen. De antichrist is nog niet geopenbaard en daar is nog geen voltallige vervolging voor diegenen die het Evangelie met blijdschap aanvaard hebben.

 

Dit zijn echter niet de bazuinen waar­van Paulus hier melding ma­akt. Dit kan niet zo zijn om drie redenen:

 

1.   Paulus heeft nog niet geweten van de bazuinen die de engelen zouden bla­zen, want dit was pas 35 jaar na­dat hij aan de Korinthiërs geschreven he­eft­, aan Johannes geopenb­aard.

2.   Het laatste woord wat in Korinthiërs gebruikt wordt, betekent niet noodzakelijk overal in Hei­lige Sch­rift als finale of laa­tste; dit  verwijst eerder naar de laatste bazuin van een reeks bazuinen. Dit kan bewezen wor­den door na Paulus zijn gebruik van het Laatste woord te kijken in dat zelfde hoofd­stuk.

 

8*   En ten laatste van allen is Hij ook van mij, als van een ontijdig geborene, gezien. # 1Cor. 15:8

20 van een ontijdig-geborene, De apostel vergelijkt zichzelf hierbij, ten aanzien van zijn plotselinge en onverwachte bekering en beroeping, die beschreven wordt Hand. 9, en geschied is nadat de Heere Christus ten hemel gevaren was, en omdat hij Christus tevoren had vervolgd.              [188]

 

Hier zegt hij dat Jezus als laatste van allemaal door hem < Paulus > ge­zien is. Maar hij was slechts de laat­ste van een zekere groep mensen die Christus gezien hebben, omdat Johannes  Hem ook wel jaren later gezien heeft. 1Kor. ­15:8; Openb.1:17‑18.

 

3.   De zevende bazuin is niet de laatste finale bazuin waarvan de Bijbel melding maakt. Mozes vertelt ons dat de  bazuinen geblazen zullen worden zo­ lang als Israël bestaat en dat zal  dus voortdurend zo zijn.

 

8* En de zonen van Aaron, de priesters, zullen met die trompetten blazen; en zij zullen ulieden zijn tot een eeuwige inzetting bij uw geslachten. #Num. 10:8

9•   een eeuwige inzetting  Hebreeuws, inzetting der eeuwigheid. Zie Gen. 13:15.         [188]

 

 Dit waren zeer waardevolllen zilveren instrumenten, en er waren net twee zonen van Aaron die deze instumenten mochten blazen, Eleazar en Ithamar # Num 10:8 En de zonen van Aaron, de priesters, zullen met die trompetten blazen; en zij zullen ulieden zijn tot een eeuwige inzetting bij uw geslachten.

 

[188]  Josephus gives a description of them, and says, that they were little less than a cubit long, the pipe of them narrow, but broader about the mouth to receive the breath, and ended like a bell; they seem to be much of the shape of our trumpets:

 

Deze trompetten zijn het embleem van het Evangelie, genoemd  de machtige trompetten, de dienaren van het Evangelie spraken met een luide stem van bekering van zonde en redding # Jes. 27:13  En het zal te dien dage geschieden, dat er met een grote bazuin geblazen zal worden; dan zullen die komen, die in het land van Assur verloren zijn, en de heengedrevenen in het land van Egypte; en zij zullen den HEERE aanbidden op den heiligen berg te Jeruzalem. #Jes. 58:1 Roep uit de keel, houd niet in, verhef uw stem als een bazuin, en verkondig Mijn volk hun overtreding, en het huis Jakobs hun zonden.

 

Na welke bazuinen heeft Paulus dan verwezen toen hij zei:"de laatste ba­zuin".

 

Rosh Hashana en het volgende feest Yom Kipper. Dit zijn zulke hoog­heilige da­gen dat de voorbe­reiding  voor hen eigenlijk een maand vroeger op de eer­sten van de Joodse maand Elul begon. Elke dag recht door deze maand wordt de ramshoren geblazen. Op de dag voor Rosh Hashana werd geen bazuin ge­bla­zen. De laatste ba­zuin wordt voor de dag van Rosh Has­hana, het feest van de bazuinen geblazen en de laatste en finale bazuin die in de reeks van der­tig dagen geblazen werd. Dit was de laatste bazuin volgens de eerste her­denking van het feest van de bazuinen tijdens de instelling in Levitikus.

 

 

HOOFDSTUK ZEVEN

 

VIJFDE FEEST

FEEST VAN DE BAZUINEN.

 

HET VIJFDE EN HET VOLGENDE FEEST DAT DOOR GOD INGESTELD WAS, IS HET BLAZEN VAN DE BAZUINEN.

 

24*  Spreek tot de kinderen Israels, zeggende: In de zevende maand, op den eersten der maand, zult gij een rust hebben, een gedachtenis des geklanks, een heilige samenroeping.

31      zevende maand, Genaamd Ethanim, 1 Kon. 8:2, beginnende in onzen September, wanneer de zon in het teken van de Weegschaal gaat, en dag en nacht gelijk maakt.

32 gedachtenis des geklanks, Of, een gedenkfeest des geklanks, of gelijk enigen, een geklank ter gedachtenis, hetwelk geschiedde door de priesters met het blazen van een trompet:

 I.   Om het volk te waarschuwen dat nu het politieke jaar inging, naar hetwelk men alle burgerlijke contracten en handelingen moest bereiden en rekenen;

II.   Om het volk te vermanen dat zij God zouden danken voor de weldaden, die zij het gehele jaar genoten hadden;

III.       Dat zij met erkentenis en leedwezen over hunne zonden zich zouden bereiden tegen den dag der verzoening, welke was de tiende dag van dezelfde maand. Zie onder, Lev. 23:27.      [188]       

 

[188]  and children, were not obliged to hear the sound of the trumpets, and which were blown not in Jerusalem only, but in all cities and towns where the sanhedrim was

[188]  ; and it was the hearing of them the people were bound unto, and not less than nine distinct soundings were they obliged to hear

[188]  ; to which perhaps respect is had in #Ps 89:15; in the seventh month; the month Tisri, as the Targum of Jonathan, which was the seventh from the month Nisan or Abib; which was appointed the first month of the year, on account of the Israelites coming out of Egypt in it; otherwise, before, this month Tisri was the first, and so it still continued, for the fixing the years, and settling the sabbatical and jubilee years, and for the planting of trees and herbs

[188]  : in the first day of the month shall ye have a sabbath; not entirely as the weekly sabbath, in which no manner of work at all was to be done, but in which no servile work was to be done; and was observed in like manner as the first and seventh days of unleavened bread, and the day of pentecost, #Le 23:7,8,21;

[188]  ;a memorial of blowing of trumpets; which, according to the Jewish writers, was continued from sun rising to sun setting but what this blowing of trumpets was a memorial of is not easy to say; some think it was in memory of the wars the people of Israel had with their enemies the Amalekites and Canaanites, and the victories they obtained over them, and particularly in remembrance of the walls of Jericho falling down at the sound of rams' horns; but then it must be by anticipation:

[188]  it is more commonly received with the Jews that it was on the account of the binding of Isaac on this day, being delivered through a ram being sacrificed in his stead; and on this account it is said, that the trumpets blown on this day were made of rams horns,

[188]  and no other might be used }; yea, that ram's head was used to be eaten on this day, in remembrance of the ram of Isaac, and also to intimate that the Jews would be the head and not the tail

[188]  : the Jews also say, that this day, every year, was a sort of day of judgment, in which God sat and judged men, and also determined all events of the following year

[188]  ; and this was attended with blowing of trumpets, to strike a terror into them, and put them in mind of the judgment of God, and to induce them to repent of their sins 

[188]  : and it may be observed, that the resurrection of the dead, in order to the last general judgment, will be attended with the voice of the archangel and the trumpet of God, #1Co 15:52 1Th 4:16; whether this is so represented in reference to this notion, let it be considered: but as this was New Year's Day, as before observed, this ceremony seems to have been appointed to express joy for all the mercies and blessings of the last year; and the rather, at this time of the year all the fruits of the earth were gathered in, not only the barley and the wheat, but the oil and wine, and under such grateful acknowledgment, to expect the divine blessing to attend them the following year; and besides, at this time of the year, it was generally thought by the Jews

[188]  , and by others, that the world was created, and this blowing of trumpets might be in memory of that, and as an emblem of the shoutings of the sons of God, the angels, the morning stars, who sang for joy when the foundations of the earth were laid, #Job 38:6,7; to which it may be added, this seventh month was very memorable for holy solemnities, as the day of atonement on the tenth, and the feast of tabernacles, which began on the fifteenth, and therefore was ushered in with blowing of trumpets to make it the more significant, and particularly to put the people in mind to prepare for the day of atonement near at hand; and so Gersom observes, that as the sound of a trumpet strikes men with fear, the design of this precept was, to fill the mind with fear, and to excite to repentance and brokenness of heart, and humiliation for sin, and to search their works and actions, and correct what was amiss, and so be ready for the day of atonement: hence Ainsworth thinks, that this was a figure of the ministry of John the Baptist preaching the baptism of repentance for the remission of sins; but rather it seems to be an emblem of the Gospel, and the ministry of it, in the acceptable year of the Lord, or the Gospel dispensation, which is sometimes signified by the blowing of the great trumpet, and by the ministers of it lifting up their voice like a trumpet, #Isa 27:13 58:1; by which sinners are roused and awakened to a sense of their sin and danger, and to hear a joyful sound of love, grace, mercy, peace, pardon, righteousness, and salvation through Christ: the Jews say

[188]  , this blowing of trumpets was to disturb Satan, when he came to accuse the Israelites; it is certain there is nothing gives him more disturbance than the pure and powerful preaching of the Gospel, which he endeavours to obstruct as much as possible, and there is nothing like what that brings to silence his accusations, see #2Co 4:3,4 1Th 2:18 Ro 8:33,34,

[188]  .an holy convocation; on which the people were called together to holy exercises; and so the Jews observe it to this day; for after they return home from attendance to the blowing of the trumpets in their synagogues, they sit down to meat, and spend the rest of the day in hearing sermons, and in other religious exercises

 

Onder het Jodendom staat dit feest bekent als Rosh‑Hasha­nah en is het begin van hun nieuwe jaar volgens de traditionele Joodse ka­lender. Het  feest van de ba­zuinen werd gehouden op  de eerste dag van de ze­vende maand {Tishri} (dit stemt overeen met onze september of vroeg ok­tober) tijdens  de zevende nieuwe maan en het tweede stel feesten in­gevoegd. De Hebreeuwse  kalender bestaat uit maan-maanden die  gebaseerd zijn op de bewegingen van de maan. Onze Gregoriaanse kalender die vandaag nog algemeen gebruikt wordt, b­estaat uit  zon ‑ maanden  en  is  geba­s­eerd op de aarde zijn rotatie om de zon. Op dit feest was daar de gewone offe­rande plus het bla­zen van bazui­nen zoals gezongen wordt in Ps. 81,4.

 

3*  Blaast de bazuin in de nieuwe maan, ter bestemder tijd, op onzen feestdag. # Psalm. 81:4

4   Blaast Zie de aantekening bij Lev. 23: Lev. 24:

5   in de Te weten, te dien tijde als God een bijzonder feest had ingesteld; Num. 10:10, en Num. 28:11,14.

6   ter Anders, in de bedekking; te weten, der maan, dat is, als de maan duister is. Sommigen verstaan hier het feest des geklanks, waarvan te zien is Lev. 23:24. Anderen verstaan in het eerste lid de nieuwe manen in het volgende de drie jaarfeesten, waarvan te zien is Deut. 16:16.[188]

 

Dit blazen van de ba­zuinen was dus beheert door de nieuwe maan die de onderhouding van ver­schillende dagen van het jaar laat veranderen, net zo­als onze paasdag van vandaag. Dit feest van de bazuinen was een herinnering aan Gods genade aan Abraham toen Hij een ram in de plek van zijn zoon Izaak  substituut liet of­fe­ren(Gen.22). Dit is waarom  het  Joodse volk vandaag een  ram­shoren blaast op Rosh Hashanah.

Veel Bijbelgeleerden menen dat deze dag de geboortedag was van veel van Gods zijn grote aartsva­ders: Abraham, Izaak, Jacob en Samuel bijvoorbeeld. Volgens de nieuwste bewijzen, is Jezus Christus geboren in een stal te Betlehem op Rosh Hashanah, 11 september, 3 v.C. Hij is ook door Johannes in de Jordaan gedoopt op dezelfde dag.

Het feest van de ba­zuinen vertegen­w­oordigd drie dingen voor de Joodse Rabbi's van ouds;

1.   de jaarlijkse herden­king van de schepping van Adam;

2.   de toekomstige dag van oordeel.

3.   de toekomstige dag waarop het verbond tussen God en Israël ver­nieuwd zal worden.

Wat zal nu de Nieuw‑Testamenti­sche vervulling van deze Oud‑Tes­tamen­ti­sche type zijn ?

De apos­tel Paulus stelt dit antwoord duide­lijk.

 

16*      Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem des archangels, en met de bazuin Gods nederdalen van den hemel; en die in Christus gestorven zijn, zullen eerst opstaan;

17* Daarna wij, die levend overgebleven zijn, zullen te zamen met hen opgenomen worden in de wolken, den Heere tegemoet, in de lucht; en alzo zullen wij altijd met den Heere wezen. # 1Thes. 4:16,17

34      een geroep Het Griekse woord Keleusma betekent eigenlijk een geroep, dat met een bevel gevoegd is, gelijk aan degenen placht te geschieden, die enig werk gelijkelijk moeten doen, of een schip gelijkelijk voortroeien, of een strijd beginnen.

35 de stem Wat dit voor ene stem of bazuin zal zijn, verklaart de Schrift niet breder, dan, daardoor wordt de grote macht en heerlijkheid van Christus in Zijn tweede toekomst voor ogen gesteld, die met Zijne engelen, als een overste zijn leger, met trompettengeluid en groot geschal zal komen, hetwelk schrikkelijk zal zijn voor zijne vijanden, en moed en troost geven aan zijne vrienden. Zie dergelijke beschrijvingen Matth. 25:31; Joh. 5:28; 1 Cor. 15:52;

36 des archangels Dat is, van den oversten engel, die hier uitdrukkelijk wordt onderscheiden van Christus. Zie hiervan nader Jud.:9.

37 in Christus Dat is, in het geloof van Christus, gelijk Openb. 14:13.

38 opgenomen Gr. gerukt, getrokken; namelijk nadat zij zullen veranderd en Zijn verheerlijkt lichaam in een ogenblik tijds gelijkvormig gemaakt zijn; 1 Cor. 15:51; Filipp. 3:20, Filipp. 3:21.

39 in de wolken Die namelijk als een wagen zullen zijn, waardoor zij tot Christus in de lucht opgevoerd zullen worden, gelijk van Elia gezegd wordt, 2 Kon. 2:11, en van Christus zelf, Hand. 1:9.

40 in de lucht Namelijk waar Hij Zijn gericht zal houden, voor de ogen aller mensen, die door de engelen zullen bijeengebracht zijn tot Zijne rechter- en tot Zijne linkerhand. Zie Matth. 25:31, enz.; Openb. 1:7.

41 met den Heere Namelijk Christus Jezus in den hemel; Joh. 14:2, Joh. 14:3.           [188]

 

Christus zal nu komen als Koning der Koningen, en Heere der Heere, nu komt Hij als Rechter van de hele wereld, de afbreking van de antichrist en zijn rijk, En de bruid zij die uitgenodigd zijn op het feest #Mt 22:11  En als de koning ingegaan was, om de aanzittende gasten te overzien, zag hij aldaar een mens, niet gekleed zijnde met een bruiloftskleed; dus als wij als gasten uitgenodigd zijn moeten wij gereinigd wezen door het bloed van Jezus, dit betekent wedergeboren, en dat wij een kleed van gerechtigheid moeten aanhebben, het bruilofskleed.

 

      The Vulgate Latin, Syriac, and Ethiopic versions render it, "in", or "with command"; and the Arabic version, "with his own government", or "authority"; that is, he shall descend, either by the command of his Father, as man and Mediator, having authority from him, as the son of man, to execute judgment; or with his commanding power and authority over the mighty angels, that shall descend with him:

[188]  , and of which the Jews say , that it aytymaxam, "quickened the dead"; for they have a notion, that, when the Israelites first heard the voice of the Lord, they died; but upon hearing it the second time, they returned to life

[188]  : and they suppose also in the time, to come, at the resurrection of the dead, a trumpet will be blown, which will quicken the dead

[188]  , and the day of judgment

[188]  ; and this is reckoned by them as one of the signs of the Messiah's coming

[188]  :`Michael shall shout with a great shout, and the graves of the dead shall be opened at Jerusalem, and the holy blessed God will restore the dead to life, and Messiah the son of David shall come,'' &c.

[188]  ,it is asked``is there no land of the living but Tyre and its neighbours, and Caesarea, and its neighbours, where is cheapness and fulness? says R. Simeon ben Lekish, in the name of Bar Kaphra, the land in which the dead live, hlyxt, "first", in the days of the Messiah:'' and on the same place elsewhere

[188]  they observe, that ``our Rabbins say two things, or give two reasons, why the fathers loved to be buried in the land of Israel, because  the dead in the land of Israel hlyxt Myyx, "live", or "rise first", in the days of the Messiah, and shall enjoy the years of the Messiah:'' and in another place

[188] they take notice of what is written in #Isa 26:19 "and the earth shall cast out the dead": says R. Jochanan,``the dead which are in the land (i.e. of Israel), they shall "live first"; as it is said, "thy dead men shall live, together with my dead body shall they arise": these  are they that are without the land; "awake and sing ye that dwell in the dust", these are they that die in the  wilderness:'' and again

[188]  ,  ``as it is said, Isa 40:26 "that bringeth out their host by numbers", come see, it is said, all that die in the land of Israel atymdqb Nwmwqy, "shall rise first", because the  holy blessed God shall awake them, and raise them, according  to #Isa 26:19.'' Once more they say

 [188] ,`they that study in the law as they ought, these are they that shall "rise first" to everlasting life, as it is said #Da 12:2, "and many of them that sleep in the dust of the earth shall awake, some to everlasting life", &c. and  these are for everlasting life, because they study in  everlasting life, which is the law:'' to which may be added the following passage

[188]  , ``they that are worthy to be buried in the land of Israel, shall "be raised first"--and they shall be raised and quickened before the rest of the children of the world, who draw the waters of the law; and they draw, because they study to draw out of the waters of the law; and they are strengthened by the tree of life, and they shall go out "first", because the tree of life is the cause why  they shall "rise first":'' they sometimes endeavour to fix the time, how long they will rise before the rest

[188]  ;  ``"many of those that sleep", &c. these are the righteous  that shall "go before" others in life, and how many years  shall they go before them? R. Judah says, two hundred and ten years; R. Isaac says, two hundred and fourteen;  according to others, the righteous shall go (or be raised) a year before the rest of men; says R. Nachman, it will be according to the computation (of time) that the carcass has been in the dust; R. Jose replies, if so, there will be many resurrections.''

[188]  The resurrection by the Mahometans is called hlla aql, "a meeting of God", or a going to meet God: and so shall we ever be with the Lord; now the saints are with him at times, and have communion with him, but not always; but then they shall be ever with him; wherever he is; first in the air, where they shall meet him; then in the third heaven, where they shall go up with him; then on earth, where they shall descend and reign with him a thousand years; and then in the ultimate glory to all eternity: and this will be the issue and accomplishment of the counsel and covenant of grace, of the sufferings and death of Christ, and of his preparations and prayers.

 

De  symbolische beteke­nis van de ba­zuinen is duidelijk uit ;

 

2*  Maak u twee zilveren trompetten; van dicht werk zult gij ze maken; en zij zullen u zijn tot de samenroeping der vergadering, en tot den optocht der legers.#  Num 10:2

1   twee zilveren trompetten; Welker gebruik drieërlei was:

I.    Om de vergadering samen te roepen, Num. 10:2; te weten, de kerkelijke, Num. 10:3,7,10; en de burgerlijke, Num. 10:4;

II.  Om het leger te doen verreizen, Num. 10:2,5,6;

 

 

 

 III. Om de krijgslieden te doen wapenen en op te maken ten strijde tegen de vijanden, Num. 10:9.

 2 dicht werk zult gij ze maken;  Of, geslagen werk. Zie boven, Num. 8:4, waar gesproken wordt van den kandelaar, die van dicht goud gemaakt was.

 3 tot de samenroeping der vergadering, Dat is, om de vergadering samen te roepen, en de legers te doen optrekken.      [188]

 

Dit waren zeer waardevolllen zilveren instrumenten, en er waren net twee zonen van Aaron die deze instumenten mochten blazen, Eleazar en Ithamar # Num 10:8 En de zonen van Aaron, de priesters, zullen met die trompetten blazen; en zij zullen ulieden zijn tot een eeuwige inzetting bij uw geslachten.

 

[188]  Josephus gives a description of them, and says, that they were little less than a cubit long, the pipe of them narrow, but broader about the mouth to receive the breath, and ended like a bell; they seem to be much of the shape of our trumpets:

 

Deze trompetten zijn het embleem van het Evangelie, genoemd  de machtige trompetten , de dienaren van het Evangele spraken met een luide stem van bekering van zonde en redding # Jes. 27:13  En het zal te dien dage geschieden, dat er met een grote bazuin geblazen zal worden; dan zullen die komen, die in het land van Assur verloren zijn, en de heengedrevenen in het land van Egypte; en zij zullen den HEERE aanbidden op den heiligen berg te Jeruzalem. #Jes. 58:1 Roep uit de keel, houd niet in, verhef uw stem als een bazuin, en verkondig Mijn volk hun overtreding, en het huis Jakobs hun zonden.

 

36* En Ik zal de vier winden uit de vier hoeken des hemels over Elam aanbrengen, en zal hen in al diezelve winden verstrooien; en er zal geen volk zijn, waarhenen Elams verdrevenen niet zullen komen .            # Jer. 49:36

18      vier windenn  Dat is, de vijanden van alle kanten.

119verstrooien; Gelijk boven Jer. 49:32.

120zullen komen. Hebreeuws, zal, dat is, van hun verdreven volk zal er overal zijn.    [188]

 

Jeremia betreurt deze situatie wan­neer hij zegt:

 

20*  De oogst is voorbijgaande, de zomer is ten einde; nog zijn wij niet verlost. #Jer.8:20

 

Dit was in de maand Ijar, dit is een stuk van april en mei, het einde van de zomer is in de helft van de maand junie, jullie, en wij zijn nog niet verlost, van de Galdeërs, en oogst is alreeds voorbij

 

      the people of the Jews, despairing of help and salvation. So the Targum,  ``the congregation of Israel said, the time is passed, the end  is up, and we are not redeemed.''

 

Paulus nam ook het thema van de opna­me.

 

51* Ziet, ik zeg u een verborgenheid: wij zullen wel niet allen ontslapen, maar wij zullen allen veranderd worden;

52*In een punt des tijds, in een ogenblik, met de laatste bazuin; want de bazuin zal slaan, en de doden zullen onverderfelijk opgewekt worden, en wij zullen veranderd worden. # 1Cor. 15:51,52

157 ene verborgenheid: Dat is, ene zaak, die alle mensen, ook de profeten en apostelen tot nog toe onbekend is geweest.

158 Wij zullen wel niet allen Namelijk mensen die alsdan zullen leven; 1 Thess. 4:17. Want de dag der toekomst van Christus is onzeker.

159 ontslapen, Dat is, sterven; hetwelk niet strijd met hetgeen staat Hebr. 9:27. Want aldaar wordt gesproken van de gewone wet der natuur, en niet van hetgeen in het laatst van de wereld God aan sommigen zal willen doen. Ook zal deze verandering denzulken wezen in plaats van den dood.

160 veranderd worden; Dat is, van sterflijk onsterflijk worden. Hetwelk niet alleen den gelovigen zal geschieden, maar ook den ongelovigen, doch tot verscheiden doeleinden; dezen om den eeuwigen dood onderworpen te zijn, en genen om de eeuwige gelukzaligheid te genieten; en ook op verscheidene wijzen: der gelovigen lichamen bekleed met heerlijkheid, en die der ongelovigen met smaadheid; Dan. 12:2; Joh. 5:29. En deze verandering zal geschieden niet in het wezen der lichamen, maar in hunne     hoedanigheden, 1 Cor. 15:48.

161 In een punt des tijds, Dat is, gans haastig en snel.

162 de laatste bazuin; Dat is, met een groot en verschrikkelijk geluid, gelijk daar is der bazuinen of trompetten. Dit geluid wordt genaamd de stem des Zoons van God, Joh. 5:28; een geschrei en stem des Archangels en bazuin Gods, 1 Thess. 4:16.

163 de doden zullen Dat is, die vóór dien tijd zullen gestorven zijn.

164 wij zullen veranderd Namelijk die alsdan leven zullen; zie 1 Cor. 15:51.[188]

 

 Paulus schrijft: Ik zal jullie een geheim vertellen wat nog nooit gevonden is zonder een rede, ook niet door een natuurverschijsel dit is gewoon een openbaring, waar de apostel mee werd geconfronteerd, toen hij was opgenomen in de derde hemel, daar is nooit genoemd dat het een profetie was, dat wij in een oogwenk zullen veranderen, zij die nog  leven  in die tijd wanneer Hij op de wolken verschijnt, (dit zijn de Zijnen ) maar eerst zullen zij die in Christus ontslapen zijn opstaan Hem tegemoet in de lucht.   Alzo ook Christus, eenmaal geofferd zijnde, om veler zonden weg te nemen, zal ten anderen male zonder zonde gezien worden van degenen, die Hem verwachten tot zaligheid. #Heb. 9:28

            The Vulgate Latin version; according to which the sense is, all will rise again, both just and unjust, but all will not be changed into a state of glory. and so the Ethiopic version and the Alexandrian copy seem to have read; which is just the reverse of the text, and arises from a wrong sense of. the instances of Enoch and Elijah show; and there will be more at the time of Christ’s coming, for all will not sleep in their graves, or die, for death is meant by sleeping; they will not die as men ordinarily do, and continue under the power of death, but they will be changed at once from corruption to incorruption, from dishonour to glory, from weakness to power, from being natural to be spiritual bodies; this change all the saints will undergo, whether dead or alive, at Christ’s coming; the dead by a resurrection from the dead, and the living by a secret and sudden power, which will at once render their bodies, without separating them from their souls, immortal and glorious: and this reading and sense are confirmed by the Syriac and Arabic versions.

[188]        ye Prhk egrh, “a moment is as the twinkling of an eye”. This phrase, as the twinkling of an eye, is frequently used in Jewish writings

[188]  to signify how speedily ard suddenly anything is done, and which is the design of it here; and the apostle’s meaning is, that the change upon the bodies of living saints will be so quick, that it will be done in a trice, before a man can shut his eyes and open them again; so that it will be as it were imperceptible, and without the least sensation of pain; this may also be referred to the resurrection, which will be quick, and done at once; though it seems rather, and chiefly, to respect the change of the living; what follows, indeed, favours the other sense also; for all will be quick and sudden, the coming of Christ, the raising of the dead, and the change of the living:

 

16*Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem des archangels, en met de bazuin Gods nederdalen van den hemel; en die in Christus gestorven zijn, zullen eerst opstaan; #1Thes. 4:16

 

[188]    it seems very likely to be the same with the shout, the voice of the archangel, and the trumpet of God

[188]  have a notion, that a trumpet will be blown at the time of the resurrection of the dead, as at the giving of the law on Mount Sinai; which will quicken the dead, as they say it then did; and that this will be blown by Michael the archangel

 

Dit zal de volgorde van de acht opstandingsordes zijn waarnaar in het vo­rige hoofdstukken al verwezen is. Dit zal plaatsvinden aan het begin van het verdrukkingstijdperk zoals gezien zal worden als wij het volgende feest zullen behandelen.

De laatste bazuin waar­van Paulus hier melding maakt, wordt soms ver­ward met  de zevende engel die blaast op de ba­zuin in Openbaring.

 

2*        En ik zag de zeven engelen, die voor God stonden; en hun werden zeven bazuinen gegeven.                  # Openb. 8:2

3   de zeven engelen, Door deze zeven engelen verstaan sommigen de gehele menigte der heilige engelen, die rondom den troon van God gedurig staan, omdat het getal van zeven een volmaakt getal is. Doch dit kan alhier ook wel van zeven bijzondere engelen worden verstaan, die uit al de menigte waren gevorderd, om dezen bijzonderen last van God te ontvangen. En de engelen worden gezegd voor God te staan, Openb. 8:2 en Luk. 1:19, en het aangezicht van den Vader in den hemel altijd te zien, Matth. 18:10, omdat zij altijd toegang hebben tot den troon Gods, en altijd bereid zijn om Gods bevelen te ontvangen en uit te voeren; Hebr. 1:14.

 4 zeven bazuinen gegeven. Namelijk om de een na den ander Gods oordelen over de mensen te verkondigen, gelijk van Openb. 8:7 tot het einde van Openb. 9 zal verhaald worden.[188]

 

Dit zijn niet de zeven geesten van God: # Openb. 1:4  Johannes aan de zeven Gemeenten, die in Azie zijn: genade zij u en vrede van Hem, Die is, en Die was, en Die komen zal; en van de zeven geesten, die voor Zijn troon zijn; ook niet; Openb. 5:5 En een van de ouderlingen zeide tot mij: Ween niet; zie, de Leeuw, Die uit den stam van Juda is, de Wortel Davids, heeft overwonnen, om het boek te openen, en zijn zeven zegelen open te breken. ook niet het gesproken Woord, daar word dikwijls in het boek gesproken, over engelen met   een luide stem iets bekend maken, zoals  trompetten,  deze zijn  kwaadaardig en brengen oordelen op deze aarde, en toch staan zij zo nu en dan voor Gods troon  #1Kon.22:21,22 Toen ging een geest uit, en stond voor het aangezicht des HEEREN, en zeide: Ik zal hem overreden. 22*  En de HEERE zeide tot hem: Waarmede? En hij zeide: Ik zal uitgaan, en een leugengeest zijn in den mond van al zijn profeten. En Hij zeide: Gij zult overreden, en zult het ook vermogen; ga uit en doe alzo .en  #Job 1:6   Er was nu een dag, als de kinderen Gods kwamen, om zich voor den HEERE te stellen, dat de satan ook in het midden van hen kwam.

[188]  and to them were given seven trumpets: everyone had one; and which were an emblem of those wars, and desolations, and calamities, which would come upon the empire, and upon the world, at the blowing of each of them; the trumpet being an alarm, preparing for, proclaiming, and introducing these things; #Jer 4:19 Ho 5:8; these are said to be given them; either by him that sat upon the throne, about which they were; or by the Lamb that opened the seal; and shows that they did nothing but what they had a commission and order to do. Here is manifestly an allusion to the priests and Levites blowing their trumpets at the close of the daily sacrifice, and at the offering of incense 

 

15* En de zevende engel heeft gebazuind, en er geschiedden grote stemmen in den hemel, zeggende: De koninkrijken der wereld zijn geworden onzes Heeren en van Zijn Christus, en Hij zal als Koning heersen in alle eeuwigheid. # Openb. 11:15

27      de zevende engel  Hetgeen op deze bazuin is gevolgd, wordt het best verstaan van de oprichting van het rijk Gods en van zijn Christus in den hemel, na de voleinding der wereld, hetwelk met de laatste woorden van Openb. 11:15, en met Openb. 11:18,19 wel overeenkomt, en met de orde, die in deze gezichten wordt gehouden, dat elk bijzonder gezicht met het einde der wereld in zijn voorzegging eindigt, gelijk hiervoor Openb. 10:7, ook is betuigd.

28 grote stemmen Namelijk van blijdschap, die onder de heilige geesten in den hemel was, gelijk volgt.

29 zijn geworden onzes Dat is, staan nu allen onder zijn regering, nadat onder den voet zijn gebracht al degenen die zich daartegen stelden. Zie 1 Cor.15:24.[188]

 

De laatste zeven engelen die trompetten hadden # Openb. 8:2  En ik zag de zeven engelen, die voor God stonden; en hun werden zeven bazuinen gegeven. #Opeb.8:6   En de zeven engelen, die de zeven bazuinen hadden, bereidden zich om te bazuinen. De dag van de stem van deze engel  #  Openb. 10:7  Maar in de dagen der stem des zevenden engels, wanneer hij bazuinen zal, zo zal de verborgenheid Gods vervuld worden, gelijk Hij Zijn dienstknechten, den profeten, verkondigd heeft. Dit kan niet de tijd wezen van Constantijn, dit was een eigennaardig tijdperk, in het voordeel voor het koningkrijks Gods, grote veranderingen op veel plaatsen, en veel kerken werden gebouwd in verscheidene landen, en hele volkeren werden Christenen, dit was het zesde zegel, dit was voor dat er enige klank van een trompet gehoord werd, en veel minder is de zevende trompet , het behoort ook niet tot het tijdperk van de Reformatie in Duitsland. Probeer het geluid vast te maken aan het jaar 1558, toen de koningen van Zweden en Denemarken, het Evangelie hebben verwel-   komt in hun land  e.z.v .De engel heeft nog niet geblazen op de trompet, en wij kunnen dit niet vastmaken aan enige gebeurtenis van vroeger. Wij zijn dus in het tijdperk van de zesde trompet die nog geblazen moet worden, dus de deur van het Koningkrijk der hemelen is nog open voor de heidenen. De antichrist is nog niet geopenbaard en daar is nog geen voltallige vervolging voor diegenen die het Evangelie met blijdschap aanvaard hebben.

 

Dit zijn echter niet de bazuinen waar­van Paulus hier melding ma­akt. Dit kan niet zo zijn om drie redenen:

 

1.   Paulus heeft nog niet geweten van de bazuinen die de engelen zouden bla­zen, want dit was pas 35 jaar na­dat hij aan de Korinthiërs geschreven he­eft­, aan Johannes geopenb­aard.

2.   Het laatste woord wat in Korinthiërs gebruikt wordt, betekent niet noodzakelijk overal in Hei­lige Sch­rift als finale of laa­tste; dit  verwijst eerder naar de laatste bazuin van een reeks bazuinen. Dit kan bewezen wor­den door na Paulus zijn gebruik van het Laatste woord te kijken in dat zelfde hoofd­stuk.

 

8*   En ten laatste van allen is Hij ook van mij, als van een ontijdig geborene, gezien. # 1Cor. 15:8

20 van een ontijdig-geborene, De apostel vergelijkt zichzelf hierbij, ten aanzien van zijn plotselinge en onverwachte bekering en beroeping, die beschreven wordt Hand. 9, en geschied is nadat de Heere Christus ten hemel gevaren was, en omdat hij Christus tevoren had vervolgd.              [188]

 

Hier zegt hij dat Jezus als laatste van allemaal door hem < Paulus > ge­zien is. Maar hij was slechts de laat­ste van een zekere groep mensen die Christus gezien hebben, omdat Johannes  Hem ook wel jaren later gezien heeft. 1Kor. ­15:8; Openb.1:17‑18.

 

3.   De zevende bazuin is niet de laatste finale bazuin waarvan de Bijbel melding maakt. Mozes vertelt ons dat de  bazuinen geblazen zullen worden zo­ lang als Israël bestaat en dat zal  dus voortdurend zo zijn.

 

8* En de zonen van Aaron, de priesters, zullen met die trompetten blazen; en zij zullen ulieden zijn tot een eeuwige inzetting bij uw geslachten. #Num. 10:8

9•   een eeuwige inzetting  Hebreeuws, inzetting der eeuwigheid. Zie Gen. 13:15.         [188]

 

 Dit waren zeer waardevolllen zilveren instrumenten, en er waren net twee zonen van Aaron die deze instumenten mochten blazen, Eleazar en Ithamar # Num 10:8 En de zonen van Aaron, de priesters, zullen met die trompetten blazen; en zij zullen ulieden zijn tot een eeuwige inzetting bij uw geslachten.

 

[188]  Josephus gives a description of them, and says, that they were little less than a cubit long, the pipe of them narrow, but broader about the mouth to receive the breath, and ended like a bell; they seem to be much of the shape of our trumpets:

 

Deze trompetten zijn het embleem van het Evangelie, genoemd  de machtige trompetten, de dienaren van het Evangelie spraken met een luide stem van bekering van zonde en redding # Jes. 27:13  En het zal te dien dage geschieden, dat er met een zijn, en de heengedrevenen in het land van Egypte; en zij zullen den HEERE aanbidden op den heiligen berg te Jeruzalem. #Jes. 58:1 Roep uit de keel, houd niet in, verhef uw stem als een grote bazuin geblazen zal worden; dan zullen die komen, die in het land van Assur verloren bazuin, en verkondig Mijn volk hun overtreding, en het huis Jakobs hun zonden.

 

Na welke bazuinen heeft Paulus dan verwezen toen hij zei:"de laatste ba­zuin".

 

Rosh Hashana en het volgende feest Yom Kipper. Dit zijn zulke hoog­heilige da­gen dat de voorbe­reiding  voor hen eigenlijk een maand vroeger op de eer­sten van de Joodse maand Elul begon. Elke dag recht door deze maand wordt de ramshoren geblazen. Op de dag voor Rosh Hashana werd geen bazuin ge­bla­zen. De laatste ba­zuin wordt voor de dag van Rosh Has­hana, het feest van de bazuinen geblazen en de laatste en finale bazuin die in de reeks van der­tig dagen geblazen werd. Dit was de laatste bazuin volgens de eerste her­denking van het feest van de bazuinen tijdens de instelling in Levitikus.

 

 

HOOFDSTUK ACHT

 

HET ZESDE FEEST.

<<VERZOE­NING>>

 

Het zesde feest dat door God ingesteld was, was de verzoening.

 

26* Verder sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:

27* Doch op den tienden dezer zevende maand zal de verzoendag zijn, een heilige samenroeping zult gij hebben; dan zult gij uw zielen verootmoedigen, en zult den HEERE een vuuroffer offeren.

28* En op dienzelven dag zult gij geen werk doen; want het is de verzoendag, om over u verzoening te doen voor het aangezicht des HEEREN uws Gods. # Lev. 23:26-28

33 Doch op den tienden dezer zevende maand  Of, immers.

34      verzoendag zijn, Versta, een feest bij de Israëlieten, waarin zij zich verzoenden met den Heere over hunne zonden, zich vernederende door vasten en bidden.

35 uw zielen verootmoedigen, Zie boven, Lev. 16:29.            [188]

 

      Verzoendag staat vandaag onder het Jodendom bekend als Yom Kippur en dit betekent een dag van bedekking. Deze dag wordt jaarlijks on­derhouden  als de dag waarop Israël gereinigd werd van haar zon­den. Lees Lev.16 voor meer volledige uiteenzetting van deze dag en zijn diensten. Dit is een dag waarop gevast werd en is het heiligste feest van alle Joodse fees­ten.

 

      Op deze dag moest Aäron, de hoge­p­ries­ter achter het voorhang­sel gaan tot bij het verzoendeksel dat bovenop de verbondsark was. De ver­zoendag was de enigste dag dat de hogepriester in het aller­heiligste kon ingaan. Tijdens deze gelegenheid moest de priester zichzelf wassen en hij moest als kle­ren een lin­nenrok, linnenbroek, lin­nengordel  en een linnen tulband aan­trek­ken.

 

      Het was noodzakelijk voor de hoge­priester om eerst verzoening te doen voor zichzelf en zijn  huis  door voor zijn zonde een stier te offeren. De mensen wac­htten voor hem tot dit offer was afgehandeld. Als hij dan uit de tabernakel kwam, waren ze verzekerd dat dit offer aangeno­men was. Dan ging hij weer terug, het allerheiligste bin­nen, met het bloed van de zondof­ferbok  wat voor  het hele volk bedoeld was. Zonder het bloed was daar geen ­vergiffenis van zonde. Zelfs de Jood­se Talmoed is hier in volle overeenstem­ming: Yomo, hoofdstuk 5‑a. [188] Daar is geen ver­zoening behalve door het bloed. Tra­ditioneel is Yom Kipper de dag waarop Mozes van de berg Sinai afkwam met  het tweede stel stenen tafelen, nadat hij van God ver­geving had verkregen voor de zonden van Is­raël en van het gouden kalf.

 

 

[188]  De Talmoed < Tractaten Yoma 39:b. > vertelt ons dat het gebruikelijk was dat gedurende de tijd van de tweede tempel, rode wol aan de tempelpoort  vast werd gebonden wat dan wit zou worden als een teken daarvan dat de mensen vergeving hadden ontvangen. Er wordt ook in de Talmoed genoemd, dat de rode wol die aan de tem­pelpoort vast­gemaakt was, rood gebleven is tij­dens  de veertig jaar voor de vernietiging  van de Tempel door Herodus 70 na C­hri­stus < Het tijd­perk net na de kruisiging van Christus >. De Rabbi's zijn tot de gevolgtrek­king gekomen  dat God bezig was om te zeggen: Ik zal dit niet vergeven. Wat zal nu de N­ieu­wtestamentische ver­vulling zijn van dit Ou­dtestamenti­sche ty­pe?

 

11* En niet alleenlijk dit, maar wij roemen ook in God, door onzen Heere Jezus Christus, door Welken wij nu de verzoening gekregen hebben. # Rom.  5:11

27 wij roemen ook in God, Namelijk hiervan, dat wij, nu verzoend zijnde, ook zullen behouden worden van den toekomenden toorn, Rom. 5:9,10, en dat God onze God is en eeuwiglijk zal blijven.         [188]

 

Iets moet verstaan worden, van wat er aan ons gegeven wordt, niet alleen dat wij gered zijn, doordat Hij zijn leven gegeven heeft voor geredde en ongeredde, maar wij zijn nu aanvaard door God de Vader door Jezus Christus, de Heilige Geest die wij op deze aarde ontvangen hebben, om te helpen tegen de verzoekingen van deze wereld. Alles is door genade ontvangen, wij hebben verzoening ontvangen door Zijn Zoon, zodat wij nu een Hemelse Vader hebben net zoals voorheen in het paradijs Adam had. Wij hebben niet meer de wet zoals Mozes dit onvangen had, maar nu hebben wij een nieuw verbond, dat wij ontvangen hebben doordat Jezus zichzelf geofferd heeft voor de zonde van de wereld.

 

[188]  us it is by confession, repentance, and good works; sometimes by beneficence and hospitality

[188]  ; sometimes they say their captivity is their atonement

[188]  ; and, at other times, that death expiates all their sins

[188]  . Blessed be God for the atoning sacrifice of Christ!

 

Op dit ogenblik is Jezus in de he­me­len in het Allerheiligste, waar Hij voor de Vader verschijnt en verzoe­ning doet, niet voor Hemzelf maar voor de heiligen.

 

Dit wordt verduide­lijkt in Levitikus.     

 

17* En geen mens zal in de tent der samenkomst zijn, als hij zal ingaan, om in het heilige verzoening te doen, totdat hij zal uitkomen; alzo zal hij verzoening doen, voor zichzelven, en voor zijn huis, en voor de gehele gemeente van Israel. # Lev. 16:17

25hij zal ingaan, Te weten, de hogepriester.

26het heilige verzoening te doen, Het heilige der heiligen, gelijk boven, Lev. 16:2.      [188]

 

Zelfs geen andere priesters als allenig Aaron de hogepriester, want dit was zo hoog Heilig, dat allenig de hogepriester kon ingaan in het allerheiligste, nadat hij zichzelf en zijn huis geheiligd heeft door een zondebok te offeren, elke andere priester die zou ingaan zou sterven. Maar nu heeft Hij het Lam van God dat zonder zonde was, zichzelf ten offer gesteld, namenlijk Christus; nu heeft iedereen de kans om door Jezus in het allerheiligste in te gaan om verzoening te ontvangen .

 

Jezus is voor ons een bloedoffer ge­worden.

 

12* Noch door het bloed der bokken en kalveren, maar door Zijn eigen bloed, eenmaal ingegaan in het heiligdom, een eeuwige verlossing teweeggebracht hebbende. # Hebr. 9:12

35      der bokken en kalveren, Want beide deze soorten van dieren werden geslacht als de hogepriester in het heilige der heiligen zou ingaan, Lev. 16:11,15, met welker beider bloed hij ook in het heilige der heiligen inging, Hebr. 9:18.

36      een eeuwige Dat is, altijddurend en van eeuwige kracht, gelijk Hebr. 10:14.

37 verlossing teweeggebracht Grieks rantsoening; dat is, verlossing, die door rantsoen geschiedt, gevonden hebbende.      [188]

 

[188]  another copy reads, for the redemption of Messiah the son of David; and to the same purpose is the Jerusalem paraphrase on the place; in Talmudic language it would be called tymlwe hyydp

 

Hij is nu de Ene die voor ons intreedt en {de bemiddelaar} is tussen God en het mensdom.

 

Het Jodendom als geheel heeft nooit het bloedoffer van Chris­tus aanvaard. Ze hebben nog nooit de verzoening {zo­nder dekking} op henzelf toegepast toen Jezus Zijn bloed vergo­ten had. Zij zullen dit nog eenmaal moeten doen, voordat ze hun konink­lij­ke erf­portie zullen Lev.23.ont­vangen. Verzoe­ning vindt plaats tussen het feest van de bazuinen en het lo­ofhuttenfeest. Nadat de bazuin zal bla­zen zal de eerste toekomstige op­standings­orde weggeroepen worden. Dan  zal de Joodse natie een verschrik­kelijke verdrukkingstijdperk ingaan, waarnaar Jeremia verwijst, als een tijd van benauwdheid voor Jakob { Isra­ël }.

 

7*  O wee! want die dag is zo groot, dat zijns gelijke niet geweest is; en het is een tijd van benauwdheid voor Jakob; nog zal hij daaruit verlost worden. # Jerm.30:7

7   want Of, immer, zekerlijk is die dag, enz., of, dat die dag zo groot is.

8   dag is zo groot, Dat is, de bestemde tijd des oordeels over Jakobs nakomelingen zie Ps. 37:13, en Joël. 1:15, dat zij nooit tevoren zo hard zijn gestraft.  [188]

 

[188]  "therefore he shall be saved out of it" as the effect of the divine compassion to him in such great trouble.

 

Gedurende deze tijd zul­len de overge­bleven Joden, na veel beproe­vingen en smart, Jezus erkennen als hun Messi­as.

Volgens Mozes moest daar een vuurof­fer aan de Here gebracht worden op dit feest.

 

27* Doch op den tienden dezer zevende maand zal de verzoendag zijn, een heilige samenroeping zult gij hebben; dan zult gij uw zielen verootmoedigen, en zult den HEERE een vuuroffer offeren. Lev. 23:27

33 Doch op den tienden dezer zevende maand  Of, immers.

34 verzoendag zijn, Versta, een feest bij de Israëlieten, waarin zij zich verzoenden met den Heere over hunne zonden, zich vernederende door vasten en bidden.

35 uw zielen verootmoedigen, Zie boven, Lev. 16:29.            [188]

 

Dit was de maand Tisri, een part van september en oktober, dit was verzoening voor het jaar dat voorbij gegaan was  # Lev. 16:29,30  En dit zal voor u tot een eeuwige inzetting zijn: gij zult in de zevende maand, op den tienden der maand, uw zielen verootmoedigen, en geen werk doen, inboorling noch vreemdeling, die in het midden van u als vreemdeling verkeert. 30*  Want op dien dag zal hij voor u verzoening doen, om u te reinigen; van al uw zonden zult gij voor het aangezicht des HEEREN gereinigd worden.

 

      the Targum of Jonathan paraphrases it,``by abstaining from eating and drinking, and the advantage of bathing and wiping, and the use of the bed and sandals;''

 

De Schrift zegt dat God een derde deel in het vuur zal brengen, wan­neer Hij over de verdrukking spreekt.

 

9*  En Ik zal dat derde deel in het vuur brengen, en Ik zal het louteren, gelijk men zilver loutert, en Ik zal het beproeven, gelijk men goud beproeft; het zal Mijn Naam aanroepen, en Ik zal het verhoren; Ik zal zeggen: Het is Mijn volk; en het zal zeggen: De HEERE is mijn God. # Zach. 13:9

33dat derde deel Te weten, dat derde deel, hetwelk mijne uitverkorenen zijn.

34      in het vuur brengen, Versta hier, het vuur der vervolging en van het kruis. Zie Jes. 1:25, en Jes. 48:10; 1 Petr. 1:7.

35 het zal Mijn Naam aanroepen, Het derde deel. De zin is: Een iegenlijk dezer uitverkorenen, die Ik alzo zal beproefd hebben, zal mijnen naam aanroepen, enz.   [188]

 

      Into tribulation, as the Targum explains it; or into great distresses, comparable to fire, as Kimchi observes; this is the hour of temptation that will be in the Philadelphian church state, #Re 3:10. Daniel's time of trouble, such as there never was since there was a nation, #Da 12:1 and the time of the slaying of the witnesses, #Re 11:7-9:

 

Zij zullen Mijn naam aanroepen, en zullen Mij eren, en mij aanbidden  # Mal. 1:11  Maar van den opgang der zon tot haar ondergang, zal Mijn Naam groot zijn onder de heidenen; en aan alle plaats zal Mijn Naam reukwerk toegebracht worden, en een rein spijsoffer; want Mijn Naam zal groot zijn onder de heidenen, zegt de HEERE der heirscharen.

 

      so the Targum paraphrases the words, ``he shall pray in my name, and I will receive his prayer:''

 

Mozes bevestigt dat Israël ver­zoe­ning zal ontvangen tijdens het ver­druk­kingstijdperk.

 

30* Wanneer gij in angst zult zijn, en u al deze dingen zullen treffen; in het laatste der dagen, dan zult gij wederkeren tot den HEERE, uw God, en Zijn stem gehoorzaam zijn.

31* Want de HEERE, uw God, is een barmhartig God; Hij zal u niet verlaten, noch u verderven; en Hij zal het verbond uwer vaderen, dat Hij hun gezworen heeft, niet vergeten. # Deu. 4:30,31

34      al deze dingen zullen treffen; Hebreeuws, al deze woorden, of zaken zullen vinden. Zie gelijke manier van spreken onder, Deut. 31:17, en 1 Sam. 23:17; versta die voorgezegde ellenden. Zie boven, Deut. 4:26,27.

35      dan zult gij wederkeren  Dit alsook Deut. 4:29 schijnt een profetie te zijn van de bekering der Joden. Vergelijk onder, Deut. 30:1,2,3, enz. Hos. 3:5. Anders, en gij u bekeren zult tot den Heere uwen God, enz., en dan in Deut. 5:31, zo zal Hij u niet verlaten, enz.

36 tot den HEERE, uw God, Anders, tot den Heere uwen God toe. Zie hiervan Joël. 2:12.   [188]

 

Nu zullen zij erachterkomen wat zij gedaan hebben met de Mesias, en zullen zij hun zonde belijden, en zullen ze beseffen dat zij Christus nodig hebben. # Hos. 3:5. Daarna zullen zich de kinderen Israels bekeren, en zoeken den HEERE, hun God, en David, hun Koning; en zij zullen vrezende komen tot den HEERE en tot Zijn goedheid, in het laatste der dagen. # 2Cor. 3:16  Doch zo wanneer het tot den Heere zal bekeerd zijn, zo wordt het deksel weggenomen.

 

15*      Ik zal henengaan en keren weder tot Mijn plaats, totdat zij zichzelven schuldig kennen en Mijn aangezicht zoeken; als hun bange zal zijn, zullen zij Mij vroeg zoeken. # Hos. 5:15

41 plaats, Menselijk van God gesproken, die gezegd wordt neder te dalen wanneer Hij iets bijzonders op aarde werkt, of zijne oordelen uitvoert, en weder in zijne plaats te keren en zich stil te houden, als Hij de mensen in ellende laat of niet verlost, totdat zij zich bekeren, en zijn tijd daar is. Vergelijk Gen. 11:7; Jes. 18:4 en Jes. 26:21.

 42     aangezicht zoeken; Zie 2 Kron. 7:14, en 2 Kron. 11:16.

 43     vroeg zoeken. Dat is, met groten vlijt, ijver en tijdig. Zie Job 7:21, en Job 8:5; Ps. 5:4; Spreuk. 7:15, met de aantekening en vergelijk Jer. 29:12,13,14; Dan. 9, en de boeken Ezra en Nehemia, en voorts den tijd van het Nieuwe Testament, voornamelijk Matth. 11:12, enz.[188]

 

      as the Targum; and then humbly seek the face and favour of God, the remission of their sins from him, and acceptance with him: in their affliction they will seek me early; in the morning, betimes,

 

 39* Want Ik zeg u: Gij zult Mij van nu aan niet zien, totdat gij zeggen zult: Gezegend is Hij, Die komt in den Naam des Heeren! # Matt. 23:39

46 totdat gij zeggen zult: Namelijk ten uitersten dage, wanneer Hij in zijne heerlijkheid zal komen ten oordeel, en zij alsdan zullen moeten bekennen dat Hij de gezegende des Heeren, dat is de ware Messias is; Openb. 1:7.

47 is Hij, Of, zij.         [188]

 

De Joden hebben vele malen Jezus gezien toen hij nog in de tempel kwam, hoe hij voor Pilatus gestaan heeft, en hoe Jezus gekruisigd werd, maar na de opstanding heeft Jezus zich alleen aan zijn discipelen vertoond, nooit aan het Jodedom. Dit is een van de redenen dat het Jodedom verward is, want zij hebben het bewijs niet dat Jezus de Mesias was, door hun ongeloof, want zij verwachtten een heel andere koning zoals David die hun zou verlossen van de Romeinen.

 

Hun pleidooi om verzoening is opgete­kend in Zacharia.

 

5*   Dan zullen de leidslieden van Juda in hun hart zeggen: De inwoners van Jeruzalem zullen mij een sterkte zijn in den HEERE der heirscharen, hun God.  # Zach. 12:5

16  de leidslieden van Juda  Dat is, alle voorstanders der kerk.

17 De inwoners van Jeruzalem Dat is, de ledematen der kerk.

18 zullen mij een sterkte zijn Of, zijn mij enen sterkte; of dat mij de inwoners van Jeruzalem een sterken moed hebben.

19  in den HEERE der heirscharen, hun God. Dat is, dewijl de Heere met hen is, of om des Heeren wil.  [188]

 

[188]   their strength and confidence in the inhabitants of Jerusalem, but as they are strengthened in and by the Lord their God, from whom all strength, safety, and salvation come. In this and the following verse #Zec 12:6, by "the governors of Judah" are not meant Judas Maccabeus, and his brethren, as some think; for though there are some things in the context that seem to agree with them, and they may be an emblem of the governors in the times referred to, for their courage, bravery, and success; yet the thread of history, and series of prophecy, will not admit such a sense.

 

 

Jezus zal dit bekrachtigen.

 

10*  Doch over het huis Davids, en over de inwoners van Jeruzalem, zal Ik uitstorten den Geest der genade en der gebeden; en zij zullen Mij aanschouwen, Dien zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwklagen, als met de rouwklage over een enigen zoon; en zij zullen over Hem bitterlijk kermen, gelijk men bitterlijk kermt over een eerstgeborene. # Zach 12:10

37 den Geest der genade en der gebeden; Dat is, den Heilige Geest, die den uitverkorenen betuigt dat God hun wil genadig zijn; en Hij verwekt hen ten gebede en smekingen, alzo dat zij God om genade en vergeving hunner zonden bidden. Verg. Hand. 2:37.

38 zij zullen Mij aanschouwen, Eendeeld met lichamelijke ogen ten tijde van zijn lijden. Zie Joh. 19:37; anderdeels door het geloof, ten aanzien van de boetvaardigen en gelovigen, Hand. 2;37, en met schrik ten aanzien van de ongelovigen ten jongste dage; Openb. 1:7.

39 Dien zij doorstoken hebben, Dit doorsteken der zijde van Christus wordt hier gesteld voor de gehele kruiseging. Zie Joh. 19:34,37. En ofschoon maar één soldaat dit gedaan heeft, zo wordt het nochtans de ganse Joodse natie toegeschreven, als die Pilatus gedrongen hebben Christus te doden.

40 zij zullen over Hem rouwklagen, Dat is, zij zullen hartelijk bedroefd zijn over hun schrikkelijke zonden.

41 over een enigen zoon; Te weten, die gestorven is; zie Jer. 6:26, en Amos 8:10.

42  zij zullen over Hem bitterlijk kermen, Hebr. zullen bitter maken.   [188]

 

Dit zijn de Joden die tot de familie van Christus behoren, en ook in het hemelse Jeruzalem, de kerk van de eerstgeborenen, diegenen die geschreven staan in het boek van het Lam. Dit zijn diegenen die onder de genade vallen, door Zacharia in het Oude Testament geprofeteerd, deze Oudtestamentische Joden zullen vallen onder de bedeling van het Nieuwe Testament. # Jes. 44:3 Want Ik zal water gieten op de dorstigen, en stromen op het droge; Ik zal Mijn Geest op uw zaad gieten, en Mijn zegen op uw nakomelingen. Dit lijk ook of het naar de Schrift verwijst in #Openb.1:7  Ziet, Hij komt met de wolken en alle oog zal Hem zien, ook degenen, die Hem doorstoken hebben; en alle geslachten der aarde zullen over Hem rouw bedrijven; ja, amen.

  

[188]   In the Talmud mention being made of the mourning after spoken of, it is asked, what this mourning was made for? and it is replied, R. Dusa and the Rabbins are divided about it: one says, for Messiah ben Joseph, who shall be slain; and another says, for the evil imagination, that shall be slain; it must be granted to him that says, for Messiah the son of Joseph that shall be slain; as it is written, "and they shall look upon whom they have pierced, and mourn", &c. for, for the other, why should they mourn? hence Jarchi and Kimchi on the place say, our Rabbins interpret this of Messiah the son of Joseph, who shall be slain; and the note of Aben Ezra is, all the nations shall look unto me, to see what I will do to those who have pierced Messiah the son of Joseph. Grotius observes, that Hadarsan on #Ge 28:10-16 understands it of Messiah the son of David. The Jews observing some prophecies speaking of the Messiah in a state of humiliation, and others of him in an exalted state, have coined this notion of two Messiahs, which are easily reconciled without it. The Messiah here prophesied of appears to be both God and man; a divine Person called Jehovah, who is all along speaking in the context, and in the text itself; for none else could pour out the spirit of grace and supplication; and yet he must be man, to be pierced; and the same is spoken of, that would do the one, and suffer the other; and therefore must be the , or God-man in one person. As to what a Jewish writer

[188]   objects, that this was spoken of one that was pierced in war, as appears from the context; and that if the same person that is pierced is to be looked to, then it would have been said, "and mourn for me, and be in bitterness for me"; it may be replied, that this prophecy does not speak of the piercing this person at the time when the above wars shall be; but of the Jews mourning for him at the time of their conversion, who had been pierced by them, that is, by their ancestors, hundreds of years ago; which now they will with contrition remember, they having assented to it, and commended it as a right action; and as for the change from the first person to the third, this is not at all unusual in Scripture:

[188]   that is, piercing him; for sin committed against him; because of their rejection of him, their hardness of heart, and unbelief with respect to him; and on account of their many sins, which were the occasion of his being pierced; which mourning will arise from, and be increased by, a spiritual sight of him, a sense of his love to them, and a view of benefits by him. Evangelical repentance springs from faith, and is accompanied with it; and this godly sorrow is like that which is expressed for an only son; see #Am 8:10 Lu 7:12 and indeed Christ is the only begotten of the Father, as well as the firstborn among many brethren, as follows:

 

     Deze tijd van rouwklagen zal zonder twijfel plaatsvinden op de precieze datum van dit feest { verzoendag }.

 

25*  Want ik wil niet, broeders, dat u deze verborgenheid onbekend zij (opdat gij niet wijs zijt, bij uzelven), dat de verharding voor een deel over Israel gekomen is, totdat de volheid der heidenen zal ingegaan zijn.

26*  En alzo zal geheel Israel zalig worden; gelijk geschreven is: De Verlosser zal uit Sion komen en zal de goddeloosheden afwenden van Jakob.

27*  En dit is hun een verbond van Mij, als Ik hun zonden zal wegnemen. #Rom. 11:25-27

117 deze verborgenheid onbekend zij Dat is, deze zaak, die tot nog toe weinig bekend is geweest.

118 wijs zijt, Dat is, laatdunkend of hoogmoedig in uwe ogen; Spreuk. 3:7; Rom. 12:16.

119 de verharding Dat is, de ongehoorzaamheid, gelijk Rom. 11:30,32; zie Rom. 11:7.

120 voor een deel Dat is, niet van alle Joden, maar van enigen, hoewel zeer velen. Want daar is nog altijd enig overblijfsel behouden geweest, en daarna zullen zij zich met grote menigte bekeren.

121 Israel gekomen is, Dat is, het Israëlietische volk, de Joden.

122de volheid der heidenen  Dat is, het volle getal, of de menigte der heidenen, en gelijk als het lichaam derzelve. Zie dergelijk Rom. 11:12.

123 ingegaan zijn. Namelijk door belijdenis des Christelijken geloofs in de gemeente Gods.

124 alzo zal Dat is, alsdan, namelijk als de volheid der heidenen zal ingegaan zijn.

125 geheel Israel Dat is, niet enige weinigen, maar ene zeer grote menigte, en gelijk als de ganse Joodse natie.

126zalig worden; Namelijk door de predikatie des Evangelies krachtig geroepen, en door het geloof gerechtvaardigd zijnde.

127 De Verlosser zal uit Sion komen Grieks, die uittrekt; namelijk iemand uit enige zwarigheid. Hebreeuws, Goël. Waardoor de Messias verstaan wordt, die, als een naaste bloedverwant der Joden, hen uit het verderf zal trekken en verlossen.

128 de goddeloosheden Namelijk hen door den Geest der wedergeboorte van dezelve bekerende, en hen die vergevende.

129 van Jakob. Dat is, van de Joden, die Jakobs nakomelingen zijn.

130 hun een verbond van Mij,  Namelijk den Joden, die derhalve, alzo dit verbond onveranderlijk en vast is, nog bekeerd zullen worden tot het geloof, opdat hunne zonden daardoor mogen vergeven en weggenomenworden.      [188]

[188]   that this name signifies , "the vision of God"; indeed, Jacob had it given him when he wrestled with the angel, and saw God face to face, though it does not seem to be for that reason; however, blindness had now befallen the Jews, who had been favoured with a divine revelation, with the knowledge of God, his will and worship; and none were more blind than those who were called the servants and messengers of the Lord of hosts, as the Scribes and Pharisees, the priests and princes of the Jewish world. This "blindness" designs their unbelief, the hardness of their hearts, and darkness of their understandings with respect to God himself, whom they knew not in Christ; not as the Father of Christ; nor even the perfections of his nature, particularly his righteousness; which was the reason of their setting up their own righteousness, and of their non-submission to the righteousness of Christ: they were blind as to the Messiah; they knew him not, when he came; they saw no beauty and comeliness in him; could not discern the characters of him in Jesus, though they were so manifest; and rejected him notwithstanding the clear evidence of his ministry and miracles.  They were in the dark about the sense of the prophecies of the Old Testament; a vail was upon their hearts when they read them, so that they understood them not, and could not see their accomplishment in Christ; they were even ignorant of the law, the spiritual nature, true use, and right end and scope of it; and it is no wonder that the Gospel should be hidden from them. This blindness "happened" to them not by chance, but befell them by the decree, and according to the will of God, who hardens whom he pleases; and according to various predictions in the Old Testament, cited in #Mt 13:14,15 Joh 12:39,40 Ro 11:8-10; and in righteous judgment, for since they liked not to retain God and his Christ in their knowledge, it was but just in God to give them up to reprobate minds, to judicial blindness, and hardness of heart: but then this blindness only happened to them "in part"; not that it was only in some measure or some degree, for it was total, they were darkness itself, and had no spiritual and evangelic light at all on whom it fell; but that this blindness was not general with respect to persons, there were some few, a seed, a remnant, that were delivered from it, though the far greater part of the nation were involved in it, and continue in it to this day; and will do, "until the fulness of the Gentiles be come in": that is, till the whole number of God's elect among them, be called and brought into the Gospel church state, which in the latter day will be very great; when the earth shall be filled with the knowledge of the Lord, as the waters cover the sea; when the kingdoms of this world shall become the kingdoms of our Lord and his Christ; and the abundance of the sea shall be converted, and the forces of the Gentiles shall come to the church, and multitudes of them shall flock thither, as doves to their windows: and since the blindness of the Jews is not yet removed, it seems plain that the full number of God's chosen ones among the Gentiles is not yet completed in regeneration; for as soon as ever they are all called and brought in, the vail will be taken away from the Jews, and they will be turned unto the Lord.

 

 

 [188]  abh Mlwel qlx Mhl vy larvy lk, "all Israel shall have a part", or "portion in the world to come"; and in support of this they usually produce the passage in #Isa 60:21: "thy people also shall be all righteous": yea, they even go so far as to say

[188]  ``that hell fire will have no power over the transgressors of Israel;'' fancying, that every individual person of their nation will be saved; though they sometimes except such who deny the resurrection of the dead, and that the law is from heaven, or is an epicure, and he that reads foreign books, or is an enchanter, or pronounces the ineffable name: but the apostle is not to be understood with such a latitude; he refers to the last times, and to a very general conversion of them to the Messiah: as it is written, #Isa 59:20:

[188]   as the Jews themselves own, and apply this passage to him; who is the "Goel", or near kinsman of his people, to whom the right of their redemption belongs as man; and who as God was able to effect it, and, as God-man and Mediator, was every way qualified for it, and has obtained it for them: and whereas, in the prophet Isaiah, he is said to "come to", and by the apostle, "out of Zion", this may be reconciled by observing, that the servile letter l sometimes signifies "from", as well as to, when it is put in the room of m; of which instances may be given, as #Ex 16:1 19:1 Nu 33:38 Ezr 3:8 1Ki 12:24 compared with #2Ch 11:4. Besides, the Messiah was to come out of Zion, as well as to come to it, according to #Ps 14:7; so that the apostle fitly expresses the faith and expectation of the old Jewish church in this citation:

 [188]  so that the Jew has no reason to charge the apostle with a perversion of the prophet's words, when they are cited so agreeably to their own Targumist: and the sense of them relates not to what Christ did on the cross, when the iniquities of his people were laid on him, and he bore them, and removed them all in one day from them; but to what he will do to the Jews in the latter day, in consequence thereof; he will convince them of their ungodliness, give them repentance for it and remission of it.

 [188]  Philo the Jew observes, that this name signifies , "the vision of God"; indeed, Jacob had it given him when he wrestled with the angel, and saw God face to face, though it does not seem to be for that reason; however, blindness had now befallen the Jews, who had been favoured with a divine revelation, with the knowledge of God, his will and worship; and none were more blind than those who were called the servants and messengers of the Lord of hosts, as the Scribes and Pharisees, the priests and princes of the Jewish world. This "blindness" designs their unbelief, the hardness of their hearts, and darkness of their understandings with respect to God himself, whom they knew not in Christ; not as the Father of Christ; nor even the perfections of his nature, particularly his righteousness; which was the reason of their setting up their own righteousness, and of their non-submission to the righteousness of Christ: they were blind as to the Messiah; they knew him not, when he came; they saw no beauty and comeliness in him; could not discern the characters of him in Jesus, though they were so manifest; and rejected him notwithstanding the clear evidence of his ministry and miracles.  They were in the dark about the sense of the prophecies of the Old Testament; a vail was upon their hearts when they read them, so that they understood them not, and could not see their accomplishment in Christ; they were even ignorant of the law, the spiritual nature, true use, and right end and scope of it; 

 

Daar is een ongewoon verschijnsel in de Hebreeuwse tekst die in geen van de vele vertalingen voorkomt. Vlak na dit woord dat precies in het midden van Zacharia staat.

 

10* Doch over het huis Davids, en over de inwoners van Jeruzalem, zal Ik uitstorten den Geest der genade en der gebeden; en zij zullen Mij aanschouwen, Dien zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwklagen, als met de rouwklage over een enigen zoon; en zij zullen over Hem bitterlijk kermen, gelijk men bitterlijk kermt over een eerstgeborene. # Zach. 12:10

37 den Geest der genade en der gebeden; Dat is, den Heilige Geest, die den uitverkorenen betuigt dat God hun wil genadig zijn; en Hij verwekt hen ten gebede en smekingen, alzo dat zij God om genade en vergeving hunner zonden bidden. Verg. Hand. 2:37.

38 zij zullen Mij aanschouwen, Eendeels met lichamelijke ogen ten tijde van zijn lijden. Zie Joh. 19:37; anderdeels door het geloof, ten aanzien van de boetvaardigen en gelovigen, Hand. 2;37, en met schrik ten aanzien van de ongelovigen ten jongste dage; Openb. 1:7.

39 Dien zij doorstoken hebben, Dit doorsteken der zijde van Christus wordt hier gesteld voor de gehele kruisiging. Zie Joh. 19:34,37. En ofschoon maar één soldaat dit gedaan heeft, zo wordt het nochtans de ganse Joodse natie toegeschreven, als die Pilatus gedrongen hebben Christus te doden.

40 zij zullen over Hem rouwklagen, Dat is, zij zullen hartelijk bedroefd zijn over hun schrikkelijke zonden.

41  over een enigen zoon; Te weten, die gestorven is; zie Jer. 6:26, en Amos 8:10.

42  zij zullen over Hem bitterlijk kermen, Hebr. zullen bitter maken.    [188]

 

Dit zijn Joden, die tot de familie van Christus behoren, zij die in het boek  van het leven geschreven zijn. Dit betekent bij de genade van de Heilige Geest van God ”de Geest der genade” omdat Jezus de zijnen liefheeft.

 

Volgt een woord bestaande uit twee He­breeuwse letters. De letters {ia Aleph} en {Tau} de eerste en de laat­ste let­ter van het Hebreeuwse alfabet. De  eerste naar wie zal wor­den opgezien, is de Eerste en de Laatste, het Begin en het Einde. Hier wordt over niemand anders dan Jezus Christus gesproken.

 

8*   Ik ben de Alfa en de Omega, het Begin en het Einde, zegt de Heere, Die is, en Die was, en Die komen zal, de Almachtige. # Openb. 1:8

23 Alfa Deze wijze van spreken is genomen uit het Griekse A. B., in welke taal Johannes hier schrijft, waar de A., door hen genoemd Alfa, de eerste, en de grote O, door hen genoemd Omega, de laatste letter is, gelijk in den tekst ook wordt verklaard.

24  het begin Namelijk van alle dingen, hetwelk van God gezegd wordt, niet alleen omdat Hij van eeuwigheid vóór alle schepselen geweest is, en, al is het dat de schepselen veranderen of vergaan, Hij evenwel altijd dezelfde blijft. Hebr. 1:11,12; maar ook omdat Hij de oorsprong en het einde is van allen, daar alle dingen van Hem en tot Zijn eer zijn; Spreuk. 16:4; Rom. 11:36. Zie ook Jes. 41:4, en Jes. 44:6.

25 de Heere, Namelijk Christus, die zich hier aan Johannes openbaart, en van wien in Openb. 1:7 is gesproken; wien als den enigen God met den Vader, deze eigenschappen ook hierna Openb. 1:11,17, en Openb. 22:13, uitdrukkelijk worden toegeschreven.     [188]

 

Dit waren de woorden van Jezus zelf, die sprak met Johannes en zei, ik  ben de  Alfa en de Omega, dat  betekent  het begin  en ook het einde # Openb. 1:11  Zeggende: Ik ben de Alfa en de Omega, de Eerste en de Laatste; en hetgeen gij ziet, schrijf dat in een boek, en zend het aan de zeven Gemeenten, die in Azie zijn, namelijk naar Efeze, en naar Smyrna, en naar Pergamus, en naar Thyatire, en naar Sardis, en naar Filadelfia, en naar Laodicea.

 

[188]   ``Macmas and Mezonicha (names of places) are tlol apla, "Alpha for fine flour";'' that is, the best fine flour is there, they are the chief places for it: and again,``Tekoah is Nmvl apla, "Alpha for oil",'' so Christ, he is the Alpha, the chief as to his divine nature, being God over all, blessed for ever; and in his divine sonship, none, angels or men, are in such sense the Son of God as he is; and in all his offices, of prophet, priest, and King; he is the prophet, the great prophet of the church, never man spake like him, or taught as he did; he is the most excellent priest, that exceeds Aaron and all his sons, having an unchangeable priesthood; and he is the King of kings, and Lord of lords; he has the chief place in the church, he is the head of it, and has in all things the preeminence; he is the chief in honour and dignity, is at the right hand of God, and has a name above every name: he also in some sense may be said to be the Omega, the last and the lowest; as in his state of humiliation, he was not only made lower than the angels, but than man; he was despised and rejected of men, and scarcely reckoned a man, a worm, and no man; and he humbled himself, and became obedient to death, even the death of the cross. Moreover, these letters, Alpha and Omega, being the first and the last in the alphabet, may stand for the whole; and it seems to be a proverbial expression taken from the Jews, who use the phrase, from Aleph to Tau, for the whole of any thing, which two letters in the Hebrew alphabet stand in the same place as these; accordingly the Syriac version renders it Olaph and Tau; and the Arabic version Aleph and Ye. It is said in #Eze 9:6, "begin at my sanctuary";

 

`R. Joseph taught, do not read "my sanctuary", but "sanctified ones", these are the children of men who confirm "the whole law", wyt dew Plam, "from Aleph to Tau";''

 

[188]   .''``says R. Levi, Tau is the end of the seal of the holy blessed God, for says R. Chanina, the seal of the holy blessed God is tma, "truth": says R. Samuel bar Nachmani, these are the children of men who confirm the whole law"from Aleph to Tau"

 

1*   Te dien dage zal er een Fontein geopend zijn voor het huis Davids, en voor de inwoners van Jeruzalem, tegen de zonde en tegen de onreinigheid. # Zach 13:1

1    dien dage Te weten, als de Messias zal gekomen zijn.

2    een Fontein Of, springader, bronwel; dat is, de genade Gods van de vergeving der zonden door het bloed van Jezus Christus, in hetwelk wij gewassen zijn.

3    geopend zijn Te weten, geopend zijnde, of wordende, door de predikatie van het heilig Evangelie.

4    voor het huis Davids, Dat is, voor de gelovige kinderen Gods.

5    tegen de zonde Dat is, tot afwassing der zonden en alle onreinheden uit en met de zonden ontstaande.

6    de onreinigheid. Het Hebr. woord betekent eigenlijk de afzondering vanwege de onzuiverheid der maandstonden, van welke gehandeld wordt Lev. 12, en Lev. 15.        [188]

 

 Waarlijk dit zal een tijd van berouw zijn. Dit is duidelijk dat dit de ver­zoendag is zoals voor­speld in :

 

 27*  Doch op den tienden dezer zevende maand zal de verzoendag zijn, een heilige samenroeping zult gij hebben; dan zult gij uw zielen verootmoedigen, en zult den HEERE een vuuroffer offeren. # Lev. 23:27

33 Doch op den tienden dezer zevende maand Of, immers.

34 verzoendag zijn, Versta, een feest bij de Israëlieten, waarin zij zich verzoenden met den Heere over hunne zonden, zich vernederende door vasten en bidden.

35  uw zielen verootmoedigen, Zie boven, Lev. 16:29.            [188]

 

 Dit is de maand Tisri dit is een stuk van de maand september en october, dit zijn heilige verplichtingen, en je zult jullie haten openmaken, en jullie zonden beleiden.

 

       the Targum of Jonathan paraphrases it,``by abstaining from eating and drinking, and the advantage of bathing and wiping, and the use of the bed and sandals;'' and offer an offering made by fire unto the Lord; a burnt offering, of which see #Nu 29:8-11.

 

Hier kan naar niets an­ders verwezen  worden dan naar het vlug nade­ren van  het verdrukkingstijd­perk. Wanneer de Joden de bedekking van het bloed van Jezus deelachtig zullen worden. Kom  we gaan even voor een ogenblik terug kijken naar de tijdskalender die hier van toepassing is. Vlak na Rosh Has­hanah {bazuinen} volgt daar zeven da­gen van ongerechtig­heid. Deze worden de dagen van ontzag ge­noemd of ontzag­wekkende dagen en vertegenwoordigen  de zeven jaren van het verdrukkings­tijdperk.

 

5*   Want Ik heb u gegeven de jaren hunner ongerechtigheid, naar het getal der dagen, driehonderd en negentig dagen, dat gij de ongerechtigheid van het huis Israels dragen zult. # Ezech. 4:5

16 gegeven Dat is, bescheiden, geordineerd en bevolen, om zoveel dagen, als die jaren zijn, hunne ongerechtigheid te dragen.

17 de jaren hunner ongerechtigheid, Welke hier door de dagen der nederligging van den profeet, gelijk volgt, te kennen gegeven worden. Zij zijn in getal drie honderd en negentig, beginnende van den afval der tien stammen onder Jerobeam; 1 Kon. 12:16; 2 Kron. 10:16; waarop ook terstond gevolgd is de afval der Joden, 1 Kon. 14:22; 2 Kron. 12:1; en eindigende met de belegering of innemening der stad Jeruzalem en de verstoring van den tempel, geschied door Nebukadnezar, 2 Kon. 25, 2 Kron. 36; welverstaande, dat onder de voorgemelde drie honderd en negentig jaren ook begrepen zijn de veertig jaren gemeld in Ezech. 4:6, van welke begin zie aldaar. Dit is af te nemen uit Ezech. 4:9, waar den profeet de leeftocht voorgeschreven wordt, alleen voor drie honderd en negentig dagen. Enigen beginnen de jaren, door deze dagen betekend, van het zeven en twintigste jaar van den koning Salomo, als hij en het land begonnen in openbare afgoderij te vervallen; 1 Kon. 11:4.

18•  driehonderd en negentig dagen, Dit getal wordt alzo juist gesteld, omdat de vaste en nauwe belegering van Jeruzalem zoveel tijd duren zou, overeenkomende met den tijd der jaren, in welken de Israëlieten en Joden zich met de afgoderij besmet hadden, tot een openbaar bewijs van Gods rechtvaardig oordeel. Uit Jer. 52:4,5,6, blijkt, dat er meer dagen zijn verlopen van het begin der belegering tot het innemen der stad, maar men moet weten dat de belegering een tijdlang gestaakt is geweest om het optrekken der Egyptenaren, Jer. 37:5, welke tijd hier van Ezechiël wordt overgeslagen en niet gerekend.   [188]

 

 [188] ; and the captivity of Judah began in the first year of Jeconiah, which, to the first of Cyrus, were forty years. The Jewish writers make these years to be the time of the idolatry of these people in their hronicle

 [188]  they say, from hence we learn that Israel provoked the Lord to anger, from the time they entered into the land until they went out of it, three hundred and ninety years. Which, according to Jarchi and Kimchi, are, to be reckoned partly in the times of the judges, and partly in the times of the kings of Israel; in the times of the former, a hundred and eleven years: from Micah, till the ark was carried captive in the days of Eli, forty years; and from the time of Jeroboam to Hoshea, two hundred and forty; which make three hundred and ninety one: but the last of Hoshea is not of the number, since it was in the ninth year of his reign the city of Samaria was taken. So Jarchi. Kimchi's reckoning is different. Abarbinel is of opinion that these years describe the four hundred and thirty years of Israel's bondage in Egypt; though, he says, they may be understood of the time of the division of the kingdom under Rehoboam, from whence, to the destruction of Jerusalem, were three hundred and ninety years; which sense is best, and is what is first given; so shalt thou bear the iniquity of the house of Israel; as many days as answer to these years; by the house of Israel is meant not merely the ten tribes, who had been carried captive long before this time, but such of them also as were mixed with the tribes of Judah and Benjamin.

 

Rabbi Saadiah Gaon, die in de ne­gen­tiende eeuw geleefd heeft, heeft ge­zegd dat Rosh Hashanah de zeven dagen van berouw waren en dat de ramshoren een oproep is om berouw te hebben. Drie dagen zijn prominent uit deze zeven dagen van berouw dat elk jaar onderhouden werd door het Joodse volk;

 

 

1.    Vast van Gedalliah die op de eer­ste dag onderhouden werd;

2.    Sabbat Shuvah die op de vierde dag onderhouden werd;

3.    En Yom Kippur dat op de ze­ven­de dag onderhouden werd.

Na de zeven dagen van berouw was dit de verzoendag op de tiende dag van Tisri.

 

Hier bevestigd de Sch­rift weer eens dat de opstanding van de Bruid waar­naar meer in het algemeen verwezen+ word als de opname, zal plaatsvinden vóór, en niet ná de zeven jaar lange verdrukking. Om dus de stelling aan te  hangen van na de ver­drukking, zou het­zelfde betekenen als om te zeggen dat Oktober dit jaar voor September zal  zijn. God heeft bestemd dat de tijd van het blazen van de bazui­nen zal zijn zoals dit uiteengezet is in Levi­tikus 23, namelijk de verzoendag en dàn het {verdruk­kings‑tijd­perk}.

 

Hoofdstuk negen

 

Zevende feest- Loofhuttenfeest.

 

Het zevende feest is het laatste feest dat ze moesten onderhouden op het bevel van God. Dat is het Loofhuttenfeest ;

 

33*  En de HEERE sprak tot Mozes, zeggende:

34*  Spreek tot de kinderen Israels, zeggende: Op den vijftienden dag van deze zevende maand zal het feest der loofhutten zeven dagen den HEERE zijn. # Lev 23:33,34                    [188]

40  loofhutten  Welke gemaakt waren niet van borden, vellen, wol of linnentuig, maar van takken van groene bomen, gelijk hierna, Lev. 23:40, verklaard wordt. Hiervan is te zien een exempel Neh. 8:16.

 

De vijftiende dag van de zevende maand, in de maand Tisri of September, dit is het Loofhuttenfeest voor zeven dagen voor het aangezicht van de Heere, dit was uit dankbaarheid dat God hen gezegend had, het meeste voor de vruchten van de aarde # Lev 23:39 39*  Doch op den vijftienden dag der zevende maand, als gij het inkomen des lands zult ingegaderd hebben, zult gij des HEEREN feest zeven dagen vieren; op den eersten dag zal er rust zijn, en op den achtsten dag zal er rust zijn.

 

[188]   the Jews say, why this feast was kept at this time of the year and not at the season when they went out of Egypt and first dwelt in booths, as at Succoth which had its name from thence, #Ex 12:37, was this; because then the summer season began when men commonly used to build tabernacles to shelter them from the heat of the sun, wherefore, if the feast had been kept at that time, it would not have been known that it was kept at the command of God, and in remembrance of the above circumstance; but the month Tisri or September being usually a cold and rainy season in those parts, men were wont to leave their tabernacles and go into their houses; and so it was a plain case that the feast was observed not for convenience or through custom, but that it was at the command of God they went out of their houses into tabernacles at this season of the year, in commemoration of the miraculous benefit of dwelling in tents under the clouds of glory: and they also say, that for this reason it was ordered to begin on the fifteenth day, because it was on the fifteenth day of the month (though of another month) they went out of Egypt, and the clouds began to protect and accompany them; and this was enjoined them seven days, to teach them that the miraculous benefits of God are always and every day to be remembered: the Jews have a whole treatise in their Misnah, called "Succah", the "booth" or "tabernacle"; in which they give an account of the form and fabric and measure of their tabernacles, and of their dwelling and dining in them; and of the branches they carry in their hands, and of the manner of carrying and shaking them; and of the pouring out of water at this time, and of their piping and singing and other rites and ceremonies attending this feast .

Onder het Jodendom staat dit feest bekend als Succoth. Dit was het laatste van de zeven gegeven feesten en was een feestviering die aan het einde van de oogst onderhouden moest worden.

 

Zevendagen lang moesten ze dit feest vieren.

 

13*      Het feest der loofhutten zult gij u zeven dagen houden, als gij zult hebben ingezameld van uw dorsvloer en van uw wijnpers. # Deut 16:13

20 loofhutten  Zie Lev. 23:34. [188]

 

[188]    after that thou hast gathered in thy corn and thy wine; and therefore sometimes called the feast of ingathering, #Ex 23:16, barley harvest began at the passover, and wheat harvest at Pentecost; and before the feast of tabernacles began, the vintage and the gathering of the olives were over, as well as all other summer fruits were got in.

 

De mensen moesten in hutten verblijven die zij van palmtakken en wilgebomen hadden gemaakt die ze verzamelden van spruiten bij rivieren. Dit moest hen ook daaraan herinneren dat hun vaders in tenten in de woestijn moesten blijven en dit heeft gediend als een soort van een aanhoudende hernieuwing van hun geestelijke jeugd. Toen het verbond als eerste aan hen gegeven was. Een jaarlijks dankoffer was op het huttenfeest gegeven, nadat de hele opbrengst van de aarde, n.l koren. vruchten. wijn en olie voor het jaar ingezameld was.

 

De laatste dag van dit feest werd het Hoshana Rabba genoemd, wat de dag van het groot hosanna betekent.

Wat zal de Nieuwtestamentische vervulling van dit Oudtestamentische type zijn ?

 

16*  Na dezen zal Ik wederkeren, en weder opbouwen de tabernakel van David, die vervallen is, en hetgeen daarvan verbroken is, weder opbouwen, en Ik zal denzelven weder oprichten.

       # Hand. !5:16

39 de tabernakel Dat is, de gemeente in welke Christus de Zoon Davids woont.

40 verbroken is, Grieks ondergraven; namelijk in de gelovige Joden, in welker plaats de heidenen als levende stenen gebouwd zijn.       [188]

 

Dit is het tijdperk dat het zondige koningschap vernietigd is op deze aarde, en het huis der  Israëlieten uitgesorteerd is, {word ook wel genoemd met het woord uitziften} onder de volkeren, en de zondigen worden geslagen met het zwaard, na de belofte als zij Hem aanroepen zal de Heere hen verlossen uit hun benauwdheden, de profeet Amos 9:11 zegt net: ”Te dien dage” zal Ik de vervallen hut van David weder oprichten, en Ik zal haar reten vertuinen, en wat aan haar is afgebroken, weder oprichten, en zal ze bouwen, als in de dagen van ouds;

       upon which Jarchi's note is,    ``after all these things shall have come upon them, that day  shall ome which is appointed for redemption;''

[188]   as the Jewish writers themselves interpret it, the kingdom of the house of David, though in a emporal sense, which was now in a most ruinous condition; the sceptre was departed from Judah; all; power and authority were falling off apace from the Jews, into the hands of the Romans;

[188]   of professors, and the small number of truly godly persons: the Jews themselves refer this prophecy to the times of the Messiah, yea, one of the names by which they call the Messiah is taken from hence

[188]   it is asked,  ``who is Bar Naphli? it is replied, the Messiah; the Messiah  is called Bar Naphli (the son fallen, or of the fallen);  is it not written, "in that day I will raise up the  tabernacle of David that is fallen down?"''

[188]   one of their own commentators on this text, has this note,  ``if we interpret this of the Messiah, the matter is clear:''

[188]   the Jews themselves interpret it; ``the holy blessed God will raise up the tabernacle of David that is fallen, as it is said, #Am 9:11 in that day I will raise up the tabernacle of David; for all the world shall  be txa hdwga, "one bundle"; as it is said, #Zep 3:9''

 

Hier kan naar niets anders verwezen worden dan naar de toekomstige heerschappij van Christus. Waarnaar meer algemeen verwezen wordt als het Millennium {Openb. 2O}.

Jezus heeft dit zo mooi uitgedrukt terwijl Hij op aarde was.

 

2*   En het feest der Joden, namelijk de loof huttenzetting, was nabij.

14*  Doch als het nu in het midden van het feest was, zo ging Jezus op in den tempel, en leerde.

37*  En op den laatsten dag, zijnde de grote dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Zo iemand dorst, die kome tot Mij en drinke.

38*  Die in Mij gelooft, gelijkerwijs de Schrift zegt, stromen des levenden waters zullen uit zijn buik vloeien.# Joh. 7:2,14,37,38.

3    het huis Mijns  Dat is, in den hemel.

4    woningen; Of, blijvingen, of verblijfplaatsen; dat is, daar is ruimte genoeg niet alleen voor mij, maar ook voor ulieden en voor alle gelovigen.

 

 5   anderszins zo Grieks en indien niet; namelijk het zo ware.

 6       gezegd hebben; Dat is, Ik zou u met geen ijdele hoop opgehouden hebben.

24 in het midden Namelijk omtrent den vierden dag, alzo het feest der loofhutten zeven dagen duurde, van den vijftienden der zevende maand tot den twee en twintigsten. Zie Lev. 23:34.

66 laatsten dag, Dat is, den achtsten dag, die zowel als de eerste moest gevierd worden met samenkomsten en offeranden. Zie Lev. 23:36.

67  Zo iemand dorst, Alzo de Joden zich voornamelijk op dit feest, al de vruchten nu ingezameld zijnde, vrolijk maakten met eten en drinken, zo schijnt dat Christus daaruit gelegenheid neemt, om hen van den rechten geestelijken drank te onderwijzen en daartoe te noden.

68 die kome tot Dat is, uit het gevoel van zijne ellende verlangt daarvan verlost te worden. Zie Jes. 44:3, en Jes. 55:1; Joh. 4:14.

69  gelijkerwijs de Deze woorden voegen sommigen bij de naast voorgaande, in dezen zin, gelijk de Schrift zegt, dat is, gebiedt. Anderen bij de volgende, alzo dat Christus hier zou hebben gezien op enige plaatsen der heilige Schrift, als Jes. 44:3, en Jes. 49:10, en Jes. 58:11, of dergelijke.

70 stromen des Of, rivieren; dat is in groten overvloed en volheid. Zie Jes. 44:3; Joël. 2:28, en Joël. 3:18; Joh. 4:14. [188]

 

Dit was een profetische voorstelling van het huttenfeest en z'n uiteindelijke vervulling zoals voorgesteld  in het Oude Testament.

 

 8* Ook zal het te dien dage geschieden, dat er levende wateren uit Jeruzalem vlieten zullen, de helft van die naar de oostzee, en de helft van die naar de achterste zee aan; zij zullen des zomers en des winters zijn.

9*   En de HEERE zal tot Koning over de ganse aarde zijn; te dien dage zal de HEERE een zijn, en Zijn Naam een. #Zach. 14:8,9

32  te dien dage geschieden, Ten tijde der verschijning van Christus in het vlees.

33 levende wateren uit Jeruzalem vlieten zullen, Dat is, altijd vloeiende en vliedende. Hierdoor moet men verstaan de gaven van de Heilige Geest , die Christus overvloedig over zijne kerk uitstorten zou; zie Ezech. 47:1; Joel 3:18; Openb. 22:1; verg. Joh. 4:14, en Joh. 7:38.

34 de helft van die naar de oostzee, Dat is, alle gelovigen der ganse wereld, zij zijn waar zij zijn mogen, hetzij tegen den opgang of den ondergang der zon, zullen die geestelijke gaven deelachtig worden.

35 de achterste zee aan; Aldus wordt de Middellandse zee genoemd. Zie Deut. 11:24, en Deut. 34:2.

36 zij zullen des zomers en des winters Dat is, in eeuwigheid en altoosdurend.

37 zijn. Dat is, duren, vlieten. Anders: het zal des zomers, en des winters geschieden.

38 de HEERE Te weten, de Heere Christus Jezus.

39 zal de HEERE Dat is, Hij zal alleen geëerd worden, als zijnde de enige ware God en Zaligmaker, de afgoden zullen uitgeroeid worden; Zach. 13:2.

40  zijn, en Zijn Naam een. Dat is, bekend worden te zijn. Aldus wordt het woord zijn ook gebruikt Joh. 15:8; Gij zult mijne discipelen zijn; dat is, voor mijne discipelen bekend worden.[188]

Wanneer het licht zal wezen, en dit is één van deze dingen, dat zijn de levende wateren, wat betekent het Evangelie, en de doctrines van het lopende wateren is, dat het geluid over de hele wereld gehoord zal worden, en dit zal gedronken worden door de dorstige zielen, om nooit meer dorstig te worden, en die het zullen drinken zullen vruchtbaar in de Heere zijn. # Heb. 12:22 Maar gij zijt gekomen tot den berg Sion, en de stad des levenden Gods, tot het hemelse Jeruzalem, en de vele duizenden der engelen; Dit zijn de eerste geluiden van het Evangelie, namelijk uit de profetie die uit Jeruzalem kwam # Jes. 2:3  En vele volken zullen heengaan en zeggen: Komt, laat ons opgaan tot den berg des HEEREN, tot het huis van den God Jakobs, opdat Hij ons lere van Zijn wegen, en dat wij wandelen in Zijn paden; want uit Sion zal de wet uitgaan, en des HEEREN woord uit Jeruzalem. # Hos 1:11  En de kinderen van Juda, en de kinderen Israels zullen samenvergaderd worden, en zich een enig hoofd stellen, en uit het land optrekken; want de dag van Jizreel zal groot zijn.

 

 

       Half of them towards the former sea; or the eastern sea, as the Targum, the Persian sea; and may signify that the Gospel shall be carried into the eastern parts of the world, into Persia, Tartary, and China, and other nations; and those great kingdoms shall become the kingdoms of Christ:

       and half of them toward the hinder sea; or the western sea, as the Targum, the Mediterranean Sea; and may denote the progress and success of the Gospel in the European parts of the world: and the meaning of the whole is, that the Gospel shall be carried from east to west, and preached all the world over, to the conversion of Jews and Gentiles, who, some think, are designed by the two seas; when the abundance of the sea shall be converted by it, and the forces and fulness of the Gentiles brought in, and all Israel saved:

   So the Targum,

       ``they shall serve before the Lord with one shoulder; for his  name is firm in the world, and there is none besides it.'' This passage is referred by the ancient Jews

[188]   to the times of the Messiah.

 

Dit zal plaatsvinden wanneer Jezus naar de

planeet aarde teruggekeerd.

 

 4*       En Zijn voeten zullen te dien dage staan op den Olijfberg, die voor Jeruzalem ligt, tegen het oosten; en de Olijfberg zal in tweeen gespleten worden naar het oosten, en naar het westen, zodat er een zeer grote vallei zal zijn; en de ene helft des bergs zal wijken naar het noorden, en de helft deszelven naar het zuiden. # Zach 14:4

8    te dien dage staan op den Olijfberg, Te weten, ten tijde van Christus, die op den Olijfberg verkeerd heeft, aldaar zijn lijden aangevangen en ten hemel is gevaren. Zie Luk. 22:39; Hand. 1:12.

9    die voor Jeruzalem ligt, Hebr. die voor het aangezicht van Jeruzalem is tegen het oosten. Zie Hand. 1:12.

10 in tweeen gespleten worden Hebr. in zijn midden, of in zijn helft gespleten worden.

11  naar het oosten, en naar het westen, Dat is, in de lengten van het oosten tot het westen toe.

12  zodat er een zeer grote vallei zal zijn; Dat is, zodat er een zeer groot dal tussen die twee helften van den berg zal wezen, en dat men Jeruzalem bescheidenlijk zal kunnen zien liggen, hetwelk tevoren met dezen berg en andere als bedekt lag of verborgen was. Versta dit van het geestelijke Jeruzalem, namelijk de kerk Gods, waarvan de heidenen vóór de komst van Christus, geen kennis hadden; maar dan zullen alle hindernissen, die de heidenen den toegang tot Christus en zijne kerk konden verhinderen of afsnijden, weggenomen worden, en zij zullen een open pas hebben tot dezelven. Verg. Jes. 57:14, en Jes. 62:10.        [188]

 

[188]   The Jews, have a notion, that, at the general resurrection of the dead, the mount of Olives will cleave asunder, and those of their nation, who have been buried in other countries, will be rolled through the caverns of the earth, and come out from under that mountain. This is what they call "gilgul hammetim", the rolling of the dead; and "gilgul hammechiloth", the rolling through the caverns

So they say in the Targum of #So 8:5.``when the dead shall live, the mount of Olives shall be leaved asunder, and all the dead of Israel shall come out from under it; yea, even the righteous, which die in captivity, shall pass through subterraneous caverns, and come from under the mount of Olives.''

[188]   This is sometimesrepresented as very painful to the righteous; but another writer

[188]   removes this objection by observing, that at the time of the rolling through the caverns of the earth, we may say that this rolling will be of no other than of the bone "luz", out of which the whole body will spring; so that this business of rolling will be easy and without pain; but they are not all agreed about the thing itself: Kimchi says

[188]   ``there is a division in the words of our Rabbins, concerning the dead without the land (i.e. of Israel); some of them say that those without the land shall come up out of their graves; and others say they shall come out of their graves to the land of Israel by rolling, and by the way of the caverns;  but this verse (#Eze 37:12) proves that those without the land shall live, as the dead of the land of Israel; for it says, "I will open your graves, and cause you to come up out  of your graves"; and after that, "and I will bring you into  the land of Israel".''

 Which is before Jerusalem on the east; a sabbath day's journey from it, about a mile, #Ac 1:12:

 

 De profeet zegt dat de uiteindelijke vervulling eerst dan zal zijn.

 

6*   En het zal geschieden, dat al de overgeblevenen van alle heidenen, die tegen Jeruzalem zullen gekomen zijn, die zullen van jaar tot jaar optrekken om aan te bidden den Koning, den HEERE der heirscharen, en om te vieren het feest der loofhutten. # Zach 14:16

70 al de overgeblevenen van alle heidenen, Dat is, al degenen, die de Heere niet zal verdelgd hebben, te weten, alle uitverkorenen, die tot de ware kennis Gods zullen  gebracht wezen door de predikatie van het heilg Evangelie.

 71     optrekken Te weten, naar Jeruzalem. De Heere zal hen bekeren, alzo dat zij zich ook tot de Christelijke gemeente begeven zullen om den Heere te dienen. De profeet beschrijft hier den inwendigen godsdienst der kerk van het Nieuwe Testament door den uiterlijken godsdienst, die in het Oude Testament is gebruikelijk geweest.

72  den Koning, den HEERE der heirscharen, Dat is, den Heere Christus.

73  om te vieren het feest der loofhutten. Dat is, om God te loven voor zijne weldaden, gelijk het volk Gods placht te doen, als het het feest der loofhutten placht te houden. Zie Lev. 23:34, enz. En onder den naam van dit feest vervat hij allerhande eer, die men Gode te doen schuldig is.  [188]

 

              as all the Jewish feasts have been long since abolished, having had their accomplishment in Christ, not one of them will ever be revived in the latter day. This feast was originally kept in commemoration of the Israelites dwelling in tents in the wilderness, and was typical of Christ's incarnation, who was made flesh, and tabernacled among us; so that to keep this feast is no other than to believe in Christ as come in the flesh, and in the faith of this to attend to the Gospel feast of the word and ordinances; and whereas this feast was observed by drawing water with expressions of joy, this may respect the pouring forth of the Spirit in the last day, and that spiritual joy saints will then be filled with; to which may be added, that palm tree branches used to be carried in their hands at the time of that feast; and so the keeping of it now may denote the victory that will be obtained over the beast and his image, which palm tree branches are a token of; and this will issue in the personal reign of Christ, when the tabernacle of God shall be with men.  [188]

 

18*  En indien het geslacht der Egyptenaren, over dewelke de regen niet is, niet zal optrekken noch komen, zo zal die plage over hen zijn, met dewelke de HEERE die heidenen plagen zal, die niet optrekken zullen, om te vieren het feest der loofhutten.

19*  Dit zal de zonde der Egyptenaren zijn, mitsgaders de zonde aller heidenen, die niet optrekken zullen, om te vieren het feest der loofhutten. # Zach. 14:18,19

75  het geslacht der Egyptenaren, Enigen verstaan hier door de Egyptenaars die grote vijanden der kerk Gods waren] ook alle andere heidense natiën, vijanden van Gods kerk.

76 over dewelke de regen niet is, Dat is, over welke het gewoonlijk niet regent gelijk over andere landen. Want zeer zelden regent het in Egypte, maar de Nijl bevochtigt gewoonlijk het land tweemalen des jaars. Zie Deut. 11:10. Anders: alhoewel het over hen niet placht te regenen zo zal dan nog die plaag over hen komen met welke de Heere plagen zal die heidenen, die niet, enz. Alsof de Heere zeide: Alhoewel het daar niet regent, zo zullen zij dan nog dezen vloek niet ontgaan, want de plaag, die anderen overkomen zal door de onthouding van den regen, zal hen ook treffen bij andere middelen. Of, aldus: En indien het geslacht der Egyptenaars niet zal optrekken noch komen, zo zal de regen over hen niet zijn; de plaag zal er zijn met welke, enz.

77 de zonde der Egyptenaren zijn, Dat is, de straf der zonde.

78 om te vieren het feest der loofhutten. Dat is, om den Heere te dienen.        [188]

 

Dit vers heeft betrekking op het Millienium. Geen wonder dat de laatste dag van dit feest de dag van het grote Hosanna wordt genoemd.

 

Dit beeld staat voor de dag , wanneer de aardbewoners letterlijk het grote Hosanna zullen aanbidden.

De profeten verwijzen daarheen als de Grote dag van de Here.

Het getal zeven is prominent tijdens dit feest.

Dit is het zevende feest, dat gehouden moest worden op de zevende maand en zeven dagen moest duren.

 

34*  Spreek tot de kinderen Israels, zeggende: Op den vijftienden dag van deze zevende maand zal het feest der loofhutten zeven dagen den HEERE zijn. # Lev23:34

40  loofhutten  Welke gemaakt waren niet van borden, vellen, wol of linnentuig, maar van takken van groene bomen, gelijk hierna, Lev. 23:40, verklaard wordt. Hiervan is te zien een exempel Neh. 8:16.    [188]

 

[188]   the Jews say, why this feast was kept at this time of the year and not at the season when they went out of Egypt and first dwelt in booths, as at Succoth which had its name from thence,

 

       was this; because then the summer season began when men commonly used to build tabernacles to shelter them from the heat of the sun, wherefore, if the feast had been kept at that time, it would not have been known that it was kept at the command of God, and in remembrance of the above circumstance; but the month Tisri or September being usually a cold and rainy season in those arts, men were wont to leave their tabernacles and go into their houses; and so it was a plain case that the feast was observed not for convenience or through custom, but that it was at the command of God they went out of their houses into tabernacles at this season of the year, in commemoration of the miraculous benefit of dwelling in tents under the clouds of glory: and they also say, that for this reason it was ordered to begin on the fifteenth day, because it was on the fifteenth day of the month (though of another month) they went out of Egypt, and the clouds began to protect and accompany them; and this was enjoined them seven days, to teach them that the miraculous benefits of God are always and every day to be remembered: the Jews have a whole treatise in their Misnah, called "Succah", the "booth" or "tabernacle"; in which they give an account of the form and fabric and measure of their tabernacles, and of their dwelling and dining in them; and of the branches they carry in their hands,

 

Zeven is het Bijbelse getal voor voltooiïng. Het was op de zevende dag dat God rustte van Zijn scheppingswerk.

 

2*  Als nu God op den zevenden dag volbracht had Zijn werk, dat Hij gemaakt had, heeft Hij gerust op den zevenden dag van al Zijn werk, dat Hij gemaakt had. #Gen. 2:2

3   heeft Hij gerust Dat is menselijker wijze van God gesproken; want er wordt gezegd dat Hij rustte, niet omdat Hij moede was van het werken, maar omdat Hij opgehouden heeft enige nieuwe soorten van dingen te scheppen; hoewel Hij nog altijd werkt in het onderhouden en regeren van dezelve. Jes. 40:28; Joh. 5:17.      [188]

 

Dit feest wijst definitief vooruit op het Millenium, welke de zevende dispensatie is { zie het 7.ooo jaarplan}

 

Dit was een vreugdefeest

 

13*      Het feest der loofhutten zult gij u zeven dagen houden, als gij zult hebben ingezameld van uw dorsvloer en van uw wijnpers.

14*      En gij zult vrolijk zijn op uw feest, gij, en uw zoon, en uw dochter, en uw dienstknecht, en uw dienstmaagd, en de Leviet, en de vreemdeling, en de wees, en de weduwe, die in uw poorten zijn. # Deut. 16:13,14

20 loofhutten Zie Lev. 23:34. [188]

 

       and therefore sometimes called the feast of ingathering, in token of gratitude and thankfulness for the goodness of God bestowed on them; the Targum of Jonathan adds, with the flute and the pipe, making use of instrumental music to increase the joy on this occasion

 

Zelfs het land zal jubelen in deze toekomstige dag. 

 

1*   De woestijn en de dorre plaatsen zullen hierover vrolijk zijn, en de wildernis zal zich verheugen, en zal bloeien als een roos.

2*   Zij zal lustig bloeien, en zich verheugen, ja, met verheuging, en juichen; de heerlijkheid van Libanon is haar gegeven, het sieraard van Karmel en Saron; zij zullen zien de heerlijkheid des HEEREN, het sieraad onzes Gods. # Jes. 35:1,2

1    woestijn Alle creaturen zullen zich daarover verblijden, dat de Heere zijn rechtvaardige oordelen zal geoefend hebben over de vijanden van zijn volk. Wijders, versta hier door de woestijn de gelovigen, of de gemeente Gods, die tevoren was als een woestijn] dor, droog en onvruchtbaar, maar door Gods genade verheerlijkt, verheven en vruchtbaar worden zou; vergelijk boven Jes. 32:15,16, en hiet het volgende.

2    de dorre plaatsen  Hebreeuws, de dorrigheid, of de dorre; dat is, de dorre eenzame plaatsen of landen.

3    hierover Of, over deze dingen; te weten dat de vijanden van het volk Gods alzo gestraft en verdelgd zullen worden, gelijk in Jes. 34: gezegd is.

4    Zij zal lustig  Hebreeuws, het zal bloeiende bloeien, of zij; te weten de woestijn; verstaande door de woestijn de gelovigen, gelijk op Jes. 35:1 is aangetekend.

5    de heerlijkheid Dat is, de kerk Gods is schoon, heerlijk en vruchtbaar gemaakt, gelijk de Libanon, Karmel en Saron plachten te zijn, van welke bergen zie Jes. 33:9.

 

 

6    zij zullen zien  Te weten de gelovigen zullen zien, dat is genieten, enz. Anders, die plaatsen, te weten de woestijn, Jes. 35:1.         [188]

 

       and beauty of divine grace, in the blessings of it bestowed upon them; they shall see the glory of the Lord, which shall then be risen upon them, #Isa 60:1,2 the Lord our God is the Lord Jesus Christ, who is Lord and God; the glory and excellency of whose person and offices, and of his righteousness and salvation, is seen in the Gospel, by those whose eyes are enlightened by the Spirit of God; and will be more clearly discerned, when there will be a greater effusion of the Spirit, as a spirit, of wisdom and revelation in the knowledge of him; and to this sight of the glory and excellency of Christ, the joy and fruitfulness of the church will be greatly owing. The Septuagint and Arabic versions render it, "my people shall see", &c.       [188]

 

Nu heeft elk Oudtestamentisch feest een

 Nieuwtestamentische vervulling

 

Net zoals de eerste vier feesten op hun juiste tijd zijn vervuld, zo verwacht ik ook dat de volgende drie feesten op hun voorafbepaalde tijden vervuld zullen worden. De discipelen moesten, net na de Pinksterdag, een groot getuigenis gehad hebben, toen zij tegenover de Joden getuigd hadden dat die feesten op een merkwaardige manier vervuld waren in dit belangrijke jaar.

Wij moeten ook zekerlijk erkennen dat dit meer dan toevallig blijkt dat Jezus gekruisigd werd, op het Paasfeest, begraven was op de dag van het Ongezuurde Brood, opgestaan is op de dag wanneer zij hun eerstelingsgarf moesten brengen en de Heilige Geest gestuurd was op de Pinksterdag.

 

Vier overeenkomsten zijn moeilijk weg te redeneren, vooral als elkeen zo volkomen bestemd was voor zijn doel

 

Hoofstuk tien.

 

BLAAS BAZUIN. BLAAS.

 

Wij komen nu bij een inzichtgevende vraag. Zal de wegname tijdens het Hebreeuwse onderhouden feest van de bazuinen plaatsvinden?

 

Indien dit zo is, is de Hebreeuwse kalender de enige die gebruikt kan worden zoals God dit aan Mozes gegeven heeft. Dit elimineert dus de mogelijkheid om onze hedendaagse Gregoriaanse kalender te gebruiken voor profetische doeleinden.

 

Paulus impliceert dat elk een van de zeven vooraf ingestelde feesten uiteindelijk vervuld zullen worden door Jezus Christus.

 

16*  Dat u dan niemand oordele in spijs of in drank, of in het stuk des feest dags, of der nieuwe maan, of der sabbatten;

17* Welke zijn een schaduw der toekomende dingen, maar het lichaam is van Christus. #Col. 2:16,17

61 Dat u dan niemand  Hiermede besluit de apostel den voorgaanden handel, en eerst tegen de ceremoniën, daarna tegen de Platonische filosofie, en eindelijk tegen de inzettingen van mensen.

62 oordele Dat is, veroordele als onreinen en overtreders der wet, gelijk de Joden plachten te doen.

63 in spijze of Dat is, omdat gij zulk onderscheid der spijs of drank niet meer onderhoudt, als God in het Oude Testament had ingesteld.

64 in drank, Gelijk de Joden in het Oude Testament in zeker geval bevolen was, ook in den drank onderscheid te maken; Num. 6:3.

65  of in het stuk  Of, vanwege de zaak des feestdags; gelijk deze wijze van spreken ook genomen wordt 1 Petr. 4:16.

66 des feestdags, Hierdoor worden verstaan de drie jaarlijkse feestdagen, die God in het Oude Testament had ingesteld, Lev. 23:4, gelijk door de nieuwe maan de maandelijkse feesten, Num. 28:11, en door het woord sabbaten de Sabbaten der jaren, en bijzonderlijk de wekelikse, voorzoveel dezelve ceremonieel waren, Exod. 20:11; Lev. 19:3, welke door de komst van Christus zijn teniet gedaan, ten aanzien van hun bijzondere en meerdere heiligheid, die zij door Gods instelling hadden, alsook vanwege hunne betekenis en noodwendigheid. Hoewel de Christelijke kerk ook sommige feestdagen, naar de vrijheid der Christenen, heeft goedgevonden te onderhouden, tot gedachtenis van enige bijzondere weldaden van Christus, om God naar Zijn bevel in dezelve te dienen, met gehoor van Zijn woord, gebruik der heilige sacramenten, openbare en algemene gebeden en lofzangen, en geven van aalmoezen, enz. Aan welke dagen evenwel de conscientie der Christenen nu niet verder is gebonden, dan om goede orde te onderhouden, en om elkander in de Christelijke vergaderingen, door onderlinge opwekkingen, meer en meer te stichten en te sterken. Hetwelk ook op andere tijden wel mag gedaan worden, wanneer het met goede orde kan geschieden. Zie 1 Cor. 11:17, enz., en 1 Cor. 14:23, enz. Doch in plaats van den wekelijksen sabbat is van der apostelen tijden af de eerste dag der week tot hetzelfde einde altijd onderhouden. Zie Hand. 20:7; 1 Cor. 16:1,2; Openb. 1:10.

67 het lichaam is van  Dat is, de betekenende zaak is Christus; dat is, in Christus vervuld. Want alle schaduwen des Ouden Testaments hebben op Christus en Zijne weldaden gezien, door wiens komst zij ook een einde hebben. Zie Joh. 1:17; Gal. 4:3,4. [188]

 

       The Syriac version renders it, Nwkdwdn, "let no man trouble you", or make you uneasy, by imposing ceremonies on you: the sense is, that the apostle would not have them submit to the yoke they would lay upon them, nor be terrified by their anathemas against them, for the non-observation of the things that follow:

       and even believing Jews were freed from them, as having had their accomplishment in Christ; and therefore were not to be imposed upon them, or they condemned for the neglect of them. The hrase , which we render "in respect", has greatly puzzled interpreters; some reading it "in part of a feast"; or holyday; as if the sense was, that no man should judge or condemn them, for not observing some part of a festival, since they were not obliged to observe any at all: others "in the partition", or "division of a feast";

[188]   some think the apostle respects the Misna, or oral law of the Jews, in which are several treatises  concerning a good day, or an holyday, the beginning of the new year, and the sabbath, which treatises are divided into sections or chapters; and that it is one of these sections or chapters, containing rules about these things, that is here regarded; and then the sense is, let no man judge you or condemn you, for your non-observance of feast days, new moons, and sabbaths, by any part, chapter, or section, of bwj Mwy, or by anything out of the treatise "concerning a feast day"; or by any part, chapter, or section, of  hnvh var, the treatise "concerning the beginning of the year"; or by any part, chapter, or section, of tbv, the treatise "concerning the sabbath"; and if these treatises are referred to, it proves the antiquity of the Misna. The Syriac version renders it, adaed aglwpb, "in the divisions of the feast": frequent mention is made of gxh owrp, "the division", or "half of the feast", in the Jewish writings: thus for instance it is said ,

[188]   ``three times in a year they clear the chamber (where the  half-shekels were put), owrpb, "in the half", or middle of the passover, in the middle of Pentecost, and in the  middle of the feast.''again

[188]  ``there are three times for tithing of beasts, in the middle of the passover, in the middle of Pentecost, and the  middle of the feast;'' that is, of tabernacles: and this, the Jewish commentators say ,

[188]   was fifteen days before each of these festivals: now whether it was to this, owrp, "middle", or "half space", before each and any of these feasts the apostle refers to, may be considered:

       or of the new moon; which the Jews were obliged to observe, by attending religious worship, and offering sacrifices; see #Nu 28:11  #2Ki 4:23.

       Or of the sabbath days, or "sabbaths"; meaning the jubilee sabbath, which was one year in fifty; and the sabbath of the land, which was one year in seven; and the seventh day sabbath, and some copies read in the singular number, "or of the sabbath"; which were all peculiar to the Jews, were never inding on the Gentiles, and to which believers in Christ, be they who they will, are by no means obliged; nor ought they to observe them, the one any more than the other; and should they be imposed upon them, they ought to reject them; and should they be judged, censured, and condemned, for so doing, they ought not to mind it. It is the sense of the Jews themselves, that the Gentiles are not obliged to keep their sabbath; no, not the proselyte of the gate, or he that dwelt in any of their cities; for they say

[188]   that ``it is lawful for a proselyte of the gate to do work on the sabbath day for himself, as for an Israelite on a common feast day; R. Akiba says, as for all Israelite on a feast day; R. Jose says, it is lawful for a proselyte of  the gate to do work on the sabbath day for himself, as for an Israelite on a common or week day:''

[188]   and this last is the received sense of the nation; nay, they assert that a Gentile that keeps a sabbath is guilty of death;

[188]   they say, that ``if a Gentile sabbatizes, or keeps a sabbath, though on any of the days of the week, if he makes or appoints it as a  sabbath for himself, he is guilty of the same.''

       It is the general sense of that people, that the sabbath was peculiarly given to the children of Israel; and that the Gentiles, strangers, or others, were not punishable for the neglect and breach of it

[188]   ; that it is a special and an additional precept, which, with some others, were given them at Marah, over and above the seven commands, which the sons of Noah were only obliged to regard

[188]   ; and that the blessing and sanctifying of it were by the manna provided for that day; and that the passage in #Ge 2:3; refers not to the then present time,

[188]   .but dyteh le, "to time to come", to the time of the manna

       as the Syriac version reads it, "the body is Christ"; that is, the body, or sum and substance of these shadows, is Christ; he gave rise unto them, he existed before them, as the body is before the shadow; not only as God, as the Son of God, but as Mediator, whom these shadows regarded as such, and as such he cast them; and he is the end of them, the fulfilling end of them; him, and he himself the sum of them all. The allusion seems to be to a way of speaking among

[188]   :the Jews, who were wont to call the root, foundation, substance, and essence of a thing, apwg, "the body of it"

[188]   so they say, ``the constitutions concerning the sanctification of the offerings and the tithes, are, both the one and the other,  hrwt ypwg, "the bodies", or substantial parts of the  law:''

[188]   and again, that  ``the constitutions or rules about the sabbath, the  festivals and prevarications, they are as mountains that  hang by an hair; for the Scripture is small, and the constitutions are many; the judgments and the services,  the purifications and uncleannesses, and the incests, they  have, upon which they can support themselves, and these,  and these, are hrwt ypwg, "the bodies of the law":''

[188]   they say of a small section, or paragraph, that all the bodies of the law depend upon it: once more,

[188]   ``the sabbaths, and the good days (the feasts or holy days) are Npwg, "the bodies" of the sign;''

        which the phylacteries or frontlets were for; but our apostle says, that Christ is the body and substance of all these shadows, in opposition to these sayings and notions of the Jews: some connect this last clause with the former part of the following verse, rendering it as the Arabic version thus, "because of the communion of the body of Christ, let no man condemn you"; and the Ethiopic version thus, "and let no man account you fools, because of the body of Christ", but there is nothing in the text to support these versions.

 

Hij heeft ook gezegd:

 

16*  Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem des archangels, en met de bazuin Gods nederdalen van den hemel; en die in Christus gestorven zijn, zullen eerst opstaan;

34 een geroep Het Griekse woord Keleusma betekent eigenlijk een geroep, dat met een bevel gevoegd is, gelijk aan degenen placht te geschieden, die enig werk gelijkelijk moeten doen, of een schip gelijkelijk voortroeien, of een strijd beginnen.

35 de stem Wat dit voor ene stem of bazuin zal zijn, verklaart de Schrift niet breder, dan, daardoor wordt de grote macht en heerlijkheid van Christus in Zijn tweede toekomst voor ogen gesteld, die met Zijne engelen, als een overste zijn leger, met trompettengeluid en groot geschal zal komen, hetwelk schrikkelijk zal zijn voor zijne vijanden, en moed en troost geven aan zijne vrienden. Zie dergelijke beschrijvingen Matth. 25:31; Joh. 5:28; 1 Cor. 15:52; 2 Thess. 1:7, 2 Thess. 1:8; Jud.:14; Openb. 11:15.

36 des archangels Dat is, van den oversten engel, die hier uitdrukkelijk wordt onderscheiden van Christus. Zie hiervan nader Jud.:9.

 

37 in Christus Dat is, in het geloof van Christus, gelijk Openb. 14:13.            [188]

 

       The Vulgate Latin, Syriac, and Ethiopic versions render it, "in", or "with command"; and the Arabic version, "with his own government", or "authority"; that is, he shall descend, either by the command of his Father, as man and Mediator, having authority from him, as the son of man, to execute judgment; or with his commanding power and authority over the mighty angels, that shall descend with him: it follows,

[188]   the Jews say, that it aytym axam, "quickened the dead"; for they have a notion, that, when the Israelites first heard the voice of the Lord, they died; but upon hearing it the second time, they returned to life

[188]   and they suppose also in the time, to come, at the resurrection of the dead, a trumpet will be blown, which will quicken the dead ,

[188]   and the day of judgment ;

[188]   and this is reckoned by them as one of the signs of the Messiah's coming :

[188]   ``Michael shall shout with a great shout, and the graves of the dead shall be opened at Jerusalem, and the holy blessed God will restore the dead to life, and Messiah the son of David shall come,'' &c.

       ``Wheresoever thou findest the dead, take them and bury them, and I will give thee the first place in my resurrection.''  (2 Esdras 2:23)

[188]   Having mentioned those words in #Ps 116:9 "I will walk before the  Lord in the land of the living", it is asked, ``is there no land of the living but Tyre and its neighbours, and Caesarea, and its neighbours, where is cheapness and  fulness? says R. Simeon ben Lekish, in the name of Bar Kaphra, the land in which the dead live, hlyxt, "first",  in the days of the Messiah:'' and on the same place elsewhere

[188]   they observe, that ``our Rabbins say two things, or give two reasons, why the fathers loved to be buried in the land of Israel, because the dead in the land of Israel hlyxt Myyx, "live", or      "rise first", in the days of the Messiah, and shall enjoy  the years of the Messiah:''

[188]   and in another place they take notice of what is written in #Isa 26:19 "and the earth shall cast out the dead": says R. Jochanan, ``the dead which are in the land (i.e. of Israel), they  shall "live first"; as it is said, "thy dead men shall live, together with my dead body shall they arise": these      are they that are without the land; "awake and sing ye  that dwell in the dust", these are they that die in the  wilderness:''

[188]   and again, ``as it is said, Isa 40:26 "that bringeth out their host by  numbers", come see, it is said, all that die in the land of Israel atymdqb Nwmwqy, "shall rise first", because the  holy blessed God shall awake them, and raise them, according  to #Isa 26:19.''

[188]   Once more they say, ``they that study in the law as they ought, these are they that shall "rise first" to everlasting life, as it is said  #Da 12:2, "and many of them that sleep in the dust of the      earth shall awake, some to everlasting life", &c. and these are for everlasting life, because they study in everlasting life, which is the law:'' to which may be added the following passage ,

[188]   ``they that are worthy to be buried in the land of Israel, shall "be raised first"--and they shall be raised and quickened before the rest of the children of the world, who draw the waters of the law; and they draw, because  they study to draw out of the waters of the law; and they are strengthened by the tree of life, and they shall go  out "first", because the tree of life is the cause why they shall "rise first":''

 

[188]   they sometimes endeavour to fix the time, how long they will rise before the rest;  ``"many of those that sleep", &c. these are the righteous that shall "go before" others in life, and how many years shall they go before them? R. Judah says, two hundred and ten years; R. Isaac says, two hundred and fourteen; according to others, the righteous shall go (or be raised) a year before the rest of men; says R. Nachman, it will be  according to the computation (of time) that the carcass has been in the dust; R. Jose replies, if so, there will  be many resurrections.''

       These instances may suffice to show, that the Jews had a notion of some persons rising before thers, to which the apostle may have some reference; though his sense is not only this, but also that the dead in Christ shall rise before the living saints are changed, and taken up to be with Christ, and so shall not go before to him; which illustrates and proves what he had before asserted.

 

Ik heb direct uit het woord van God zelf gegevens uitgezocht die bevestigen dat elk feest tot op heden {pasch, ongezuurde broden, eerstelingsgarf en Pinkster} vervuld zijn de juiste dag en tijd zoals God alles gepland heeft in Lev.23. Ik heb ook in vorige lessen aangetoond dat God alreeds de datum van de wederkomst van Zijn Zoon naar de aarde voorafbepaald heeft en dat de Schrift duidelijk is hierin dat wij deze datum behoren te weten. Mijn vraag is: {Zal God al Goddelijke plannen laten varen, zoals de orden wat door Hem is vastgesteld in Lev. 23 bij het geklank van de bazuinen?}.

 

89*  Lamed. O HEERE! Uw woord bestaat in der eeuwigheid in de hemelen. #Psalm 119:89

 

       The Syriac version makes two propositions of these words, rendering them thus, "for ever thou art, O Lord; and thy word stands", or "is firm in heaven": and which agrees with the accents: the first of which is expressive of the eternity and immutability of God; and the other of the stability of his word: it is true of the essential Word of God, who was with God from all eternity; in time came down from heaven indeed to earth, and did his work, and then went to heaven again; where he is and will remain, until the times of the restitution of all things.

 

Tot vier maal wordt er gezegd dat de feesten onderhouden moesten worden zoals in Levticus.

 

14*  En gij zult geen brood, noch geroost koren, noch groene aren eten, tot op dienzelven dag, dat gij de offerande uws Gods zult gebracht hebben; het is een eeuwige inzetting voor uw geslachten, in al uw woningen.

21*  En gij zult op dienzelfden dag uitroepen, dat gij een heilige samenroeping zult hebben; geen dienstwerk zult gij doen; het is een eeuwige inzetting in al uw woningen voor uw geslachten.

31*  Gij zult geen werk doen; het is een eeuwige inzetting voor uw geslachten, in al uw woningen.

41*  En gij zult dat feest den HEERE zeven dagen in het jaar vieren; het is een eeuwige inzetting voor uw geslachten; in de zevende maand zult gij het vieren. # Lev.23:14,21,31,41.

 

Dus de uiteindelijke vervulling van deze feesten heeft nog niet plaatsgevonden. Ze zullen ook niet volkomen in vervulling gaan tot de tijd dat Christus op aarde zal regeren zoals we zien in het laatste feest.

Zelfs gedurende die tijd zal dit onderhouden worden door Israël als een herinnering aan God. Zo ook heden, omdat dit feest eeuwigdurend is. Vandaag de dag worden deze feesten niet meer door de heidenen onderhouden, omdat wij het ware paaslam {Jezus} alreeds geofferd hebben. Dit weerspreekt echter nog niet het feit dat elk feest volgens de apostel Paulus, vervuld zal worden door Christus volgens het patroon dat gegeven is in Lev.23. God wist precies dat deze heilige dagen op specifieke data's onderhouden moest worden. Ik kan tot geen andere gevolgtrekking komen, behalve door te zeggen zonder veroordeling dat de door God voorafbepaalde dag voor de vervulling van lThes.4.16-17 {de volgende opstandingsorde} zal plaatsvinden op een toekomstig feest van de bazuinen.

 

3*   (81:4) Blaast de bazuin in de nieuwe maan, ter bestemder tijd, op onzen feestdag. # Psalm 81:4

4    Blaast  Zie de aantekening bij Lev. 23: Lev. 24:

5    in de Te weten, te dien tijde als God een bijzonder feest had ingesteld; Num. 10:10, en Num. 28:11,14.

6    ter Anders, in de bedekking; te weten, der maan, dat is, als de maan duister is. Sommigen verstaan hier het feest des geklanks, waarvan te zien is Lev. 23:24. Anderen verstaan in het eerste lid de nieuwe manen in het volgende de drie jaarfeesten, waarvan te zien is Deut. 16:16.[188]

       and so the Targum,``blow the trumpet in the month of Tisri,'' when their new year began, and was typical of the year of the redeemed of the Lord, of the acceptable year of our God, of the famous new year, the Gospel dispensation, when old things passed away, and all things became new. The Jews say this blowing of trumpets was in commemoration of Isaac's deliverance, a ram being sacrificed for him, and therefore they sounded with trumpets made of rams' horns; or in remembrance of the trumpet blown at the giving of the law; though it rather was an emblem of the Gospel, and the ministry of it, by which sinners are aroused, awakened and quickened, and souls are charmed and allured, and filled with spiritual joy and gladness:

       and so the Targum,``in the moon that is covered;'' though the Latin interpreter renders it, ``in the month which is covered with the days of our solemnities,'' there being many festivals in the month of Tisri; the blowing of trumpets on the first day of it, the atonement on the tenth, and the  feast of tabernacles on the fifteenth. But De Dieu has made it appear, from the use of the word in the Syriac language, that it should be rendered "in the full moon", and so directs to the right understandingof the feast next mentioned;

[188]   the word used has the signification of covering; and the former of these understand it of the  time just before the change of the moon, when it is covered, which falls in with the former phrase; on our solemn feast day, which must design a feast which was at the full of the moon; and so must be either the feast of the passover, which was on the fourteenth day of the month Nisan, and was a type of Christ our Passover,

 

Jezus zal volgens de Hebreeuwse kalender voor Zijn kerk in de zevende maand. terugkomen. Om de overeenstemmende maand, volgens onze hedendaagse Gregoriaanse kalender vast te stellen, moeten wij weten in welke verhouding dit staat tot de Hebreeuwse kalender.

 

De zevende maand wordt volgens de Hebreeuwse kalender .( Etanim } genoemd volgens lKon.

 

2*   En alle mannen van Israel verzamelden zich tot den koning Salomo, in de maand Ethanim op het feest; die is de zevende maand. # 1Kon. 8:2

7    Ethanim  Deze maand komt meest overeen met onzen September. Zij wordt Ethanim genoemd, dat is, der sterken, of der sterkten; omdat, gelijk enigen menen in dezelve de vruchten des lands ingezameld werden, die als de kracht der aarde zijn, van God verordend om het leven des mensen te onderhouden en te versterken.

8    het feest; Versta, het feest der inwijding, gaande vóór het loofhuttenfeest. Zie onder, 1 Kon. 8:65, en van het feest der loofhutten Lev. 23:24; Deut. 16:13; 2 Kron. 5:3.

9    de zevende maand.  Te weten, naar de rekening der kerkelijke maanden van God verordend, Exod. 12:2. Anders, vóór den uittocht der Israëlieten uit Egypte was deze maand de eerste, te weten van het burgerlijk jaar.           

 [188] ; so September is "septimus imber", according to Isidore ,

            and the three following months are alike derived; this, by the Egyptians, was called Theuth, and was with them the first month in the year ;

[188]   so Porphyry says ,

[188]   with the Egyptians the beginning of the year was not Aquarius, as with the Romans, but Cancer; and so the month of September was the first with the Ethiopians ,

[188]   and with most people ;

[188]   though with the Chinese about the middle of Aquarius

[188]   Now, though the temple was finished in the eighth month, #1Ki 6:38, it was not dedicated until the seventh in the following year; it required time to finish the utensils and vessels, and put them in their proper place, and for the drying of the walls, &c.

 

 Later werd dit september of vroeg oktober genoemd. Wij kunnen nu op een schriftuurlijke wijze de maand van de vervulling vaststellen.

 

16*  Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem des archangels, en met de bazuin Gods nederdalen van den hemel; en die in Christus gestorven zijn, zullen eerst opstaan;

17*  Daarna wij, die levend overgebleven zijn, zullen te zamen met hen opgenomen worden in de wolken, den Heere tegemoet, in de lucht; en alzo zullen wij altijd met den Heere wezen.        # 1Thes. 4:16,17

34 een geroep Het Griekse woord Keleusma betekent eigenlijk een geroep, dat met een bevel gevoegd is, gelijk aan degenen placht te geschieden, die enig werk gelijkelijk moeten doen, of een schip gelijkelijk voortroeien, of een strijd beginnen.

35 de stem Wat dit voor ene stem of bazuin zal zijn, verklaart de Schrift niet breder, dan, daardoor wordt de grote macht en heerlijkheid van Christus in Zijn tweede toekomst voor ogen gesteld, die met Zijne engelen, als een overste zijn leger, met trompettengeluid en groot geschal zal komen, hetwelk schrikkelijk zal zijn voor zijne vijanden, en moed en troost geven aan zijne vrienden. Zie dergelijke beschrijvingen Matth. 25:31; Joh. 5:28; 1 Cor. 15:52; 2 Thess. 1:7, 2 Thess. 1:8; Jud.:14; Openb. 11:15.

36 des archangels Dat is, van den oversten engel, die hier uitdrukkelijk wordt onderscheiden van Christus. Zie hiervan nader Jud.:9.

37 in Christus Dat is, in het geloof van Christus, gelijk Openb. 14:13.

38 opgenomen Gr. gerukt, getrokken; namelijk nadat zij zullen veranderd en Zijn verheerlijkt lichaam in een ogenblik tijds gelijkvormig gemaakt zijn; 1 Cor. 15:51; Filipp. 3:20, Filipp. 3:21.

39 in de wolken Die namelijk als een wagen zullen zijn, waardoor zij tot Christus in de lucht opgevoerd zullen worden, gelijk van Elia gezegd wordt, 2 Kon. 2:11, en van Christus zelf, Hand. 1:9.

40 in de lucht Namelijk waar Hij Zijn gericht zal houden, voor de ogen aller mensen, die door de engelen zullen bijeengebracht zijn tot Zijne rechter- en tot Zijne linkerhand. Zie Matth. 25:31, enz.; Openb. 1:7.

41   met den Heere  Namelijk Christus Jezus in den hemel; Joh. 14:2, Joh. 14:3.        [188]

 

       The Vulgate Latin, Syriac, and Ethiopic versions render it, "in", or "with command"; and the Arabic version, "with his own government", or "authority"; that is, he shall descend, either by the command of his Father, as man and Mediator, having authority from him, as the son of man, to execute judgment; or with his commanding power and authority over the mighty angels, that shall descend with him: it follows,

[188]   the Jews say, that it aytym axam, "quickened the dead"; for they have a notion, that, when the Israelites first heard the voice of the Lord, they died; but upon hearing it the second time, they returned to life

[188]   and they suppose also in the time, to come, at the resurrection of the dead, a trumpet will be blown, which will quicken the dead ,

[188]   and the day of judgment ;

[188]   and this is reckoned by them as one of the signs of the Messiah's coming :

[188]   ``Michael shall shout with a great shout, and the graves of the dead shall be opened at Jerusalem, and the holy blessed God will restore the dead to life, and Messiah the son of David shall come,'' &c.

       ``Wheresoever thou findest the dead, take them and bury them, and I will give thee the first place in my resurrection.''  (2 Esdras 2:23)

[188]   Having mentioned those words in #Ps 116:9 "I will walk before the  Lord in the land of the living", it is asked, ``is there no land of the living but Tyre and its neighbours, and Caesarea, and its neighbours, where is cheapness and  fulness? says R. Simeon ben Lekish, in the name of Bar Kaphra, the land in which the dead live, hlyxt, "first",  in the days of the Messiah:'' and on the same place elsewhere

[188]   they observe, that ``our Rabbins say two things, or give two reasons, why the fathers loved to be buried in the land of Israel, because the dead in the land of Israel hlyxt Myyx, "live", or "rise first", in the days of the Messiah, and shall enjoy  the years of the Messiah:''

[188]   and in another place they take notice of what is written in #Isa 26:19 "and the earth shall cast out the dead": says R. Jochanan, ``the dead which are in the land (i.e. of Israel), they  shall "live first"; as it is said, "thy dead men shall live, together with my dead body shall they arise": these      are they that are without the land; "awake and sing ye  that dwell in the dust", these are they that die in the  wilderness:''

[188]   and again, ``as it is said, Isa 40:26 "that bringeth out their host by  numbers", come see, it is said, all that die in the land of Israel atymdqb Nwmwqy, "shall rise first", because the  holy blessed God shall awake them, and raise them, according  to #Isa 26:19.''

[188]   Once more they say, ``they that study in the law as they ought, these are they that shall "rise first" to everlasting life, as it is said  #Da 12:2, "and many of them that sleep in the dust of the earth shall awake, some to everlasting life", &c. and these are for everlasting life, because they study in everlasting life, which is the law:'' to which may be added the following passage ,

[188]   ``they that are worthy to be buried in the land of Israel, shall "be raised first"--and they shall be raised and quickened before the rest of the children of the world, who draw the waters of the law; and they draw, because  they study to draw out of the waters of the law; and they are strengthened by the tree of life, and they shall go  out "first", because the tree of life is the cause why they shall "rise first":''

 

[188]   they sometimes endeavour to fix the time, how long they will rise before the rest;  ``"many of those that sleep", &c. these are the righteous that shall "go before" others in life, and how many years shall they go before them? R. Judah says, two hundred and ten years; R. Isaac says, two hundred and fourteen; according to others, the righteous shall go (or be raised) a year before the rest of men; says R. Nachman, it will be  according to the computation (of time) that the carcass has been in the dust; R. Jose replies, if so, there will  be many resurrections.''

       These instances may suffice to show, that the Jews had a notion of some persons rising before thers, to which the apostle may have some reference; though his sense is not only this, but also that the dead in Christ shall rise before the living saints are changed, and taken up to be with Christ, and so shall not go before to him; which illustrates and proves what he had before asserted.

[188]   The resurrection by the Mahometans is called hlla aql, "a meeting of God", or a going to meet God: 

 

Deze gebeurtenis waarnaar algemeen verwezen wordt, als de wegnamen, zal in september of vroeg in oktober in één of ander toekomstig jaar plaatsvinden.

 

Volgens de profetische gedeelten.

 

zal de wegnamen en de verschijning van de valse messias {de antichrist}op het zelfde tijdstip of kort daarna plaatsvinden.

Interessant genoeg heeft een Joodse Rabbi van ouds Rabbi Joshua. lang terug geleerd dat de Messias in de maand Tishra {september of Oktober]. zal komen om Israël te verlossen.

 

Waakzame Christenen kunnen, als zij al zo lang verlangen, weten in welke maand Jezus voor Zijn gemeente terug zal komen. Sommige stribbelen tegen deze vaste tijd theorie van de nabijheid of de enige dag benadering tot Christus. Wij moeten echter beseffen dat de nabijheidstheorie een veronderstelling is en niet consequent is met Bijbelse beginselen. De Schrift, wanneer deze korrekt verklaard wordt, leert echter niet de nabijheid van de wederkomst van Jezus, maar eerder dat Hij in de hemel zal moeten blijven totdat zekere  profetieën vervuld zijn.

 

21*  Welken de hemel moet ontvangen tot de tijden der wederoprichting aller dingen, die God gesproken heeft door den mond van al Zijn heilige profeten van alle eeuw. #Hand. 3:21

33 ontvangen Dat is, ontvangen hebbende, behouden.

34 tot de tijden Dat is, tot den dag des algemenen oordeels, op welken alle dingen, dienu om der zonden wil der ijdelheid onderworpen zijn, weder terecht zullen gebracht en hersteld worden; Rom. 8:20; 2 Petr. 3:13, of, totdat alles volkomen zal vervuld zijn, wat door de profeten is voorzegd geweest.

 35     van alle eeuw. Dat is, eertijds in voortijden; of van het begin der eeuwen; Joh. 9:32. Onder dezen is ook geweest Enoch; Jud.:14.                 [188]

 

       and this sense is further confirmed by the Syriac and Arabic versions, the former rendering the words, "until the filling or fulfilling of the times of all things"; and the latter, "until the times which will confirm the perfection of all the words which God hath spoken", &c. and from the sense of the word used, which some lexicographers explain by , "perfection" or "fulfilling".

 

Voordat de wederkomst kan plaatsvinden.

 

{Twee waren er na de Hemelvaart en Christus waarschuwt ons om waakzaam te zijn voor Zijn wederkomst.}

 

VOORBEELDEN:

 

Aan Petrus werd gezegd dat hij terechtgesteld zou worden, wanneer hij oud zou worden.

 

18*  Voorwaar, voorwaar, zeg Ik u: Toen gij jonger waart, gorddet gij uzelven, en wandeldet, alwaar gij wildet; maar wanneer gij zult oud geworden zijn, zo zult gij uw handen uitstrekken, en een ander zal u gorden, en brengen, waar gij niet wilt.

19*      En dit zeide Hij, betekenende, met hoedanigen dood hij God verheerlijken zou. En dit gesproken hebbende, zeide Hij tot hem: Volg Mij. # Joh. 21:18,19

27 gorddet gij Dit wordt gezegd naar de wijze van die volken, die lange klederen droegen, welke zij opschortten met een gordel, als zij ergens wilden heenreizen, of zich tot enig werk bereiden. Zie 2 Kon. 9:1; Luk. 17:8; Joh. 13:4.

28 uitstrekken, en Namelijk om gebonden te worden.

29 een ander zal Namelijk de scherprechter.

30 gorden, en brengen, Dat is, banden en koorden, om gedood te worden.

31 niet wilt. Namelijk naar de natuurlijke genegenheid, die den dood altijd ontziet. Want anders heeft Petrus ook hetzelve gewilliglijk en met blijdschap geleden.

32 God verheerlijken Dat is, met welk lijden Hij de leer des Evangelies tot Gods eer bevestigen zou. [188]

 

[188]   for he lived to the times of Nero, under whom he suffered, about forty years after this: thou shalt stretch forth thy hands, and another shall gird thee. This refers not so much to an inability through old age to gird himself, and therefore should stretch forth his hands, that another might with more ease do it for him, and which would be the reverse of his former and present case; for the word gird is used in another sense than before, and signifies the binding of him as, a prisoner with cords, or chains; so "girding", with the Jews, is the same as hryoahw hryvqh, "tying and binding"

[188]   but either to the stretching out of his hands upon the cross, when he should be girt and bound to that; for persons were sometimes fastened to the cross with cords, and not always with nails

[188]   or, as others think, to his carrying of his cross on his shoulders, with his hands stretched out and bound to the piece of wood which went across; though his being girded or bound may as well be thought to follow the former, as this: indeed, what is added best suits with the latter, and carry thee whither thou wouldst not; to a painful, cruel, shameful, and accursed death, the death of the cross; not that Peter in spirit would be unwilling to die for Christ, nor was he; but it signifies, that he should die a death disagreeable to the flesh.

 

Christus kon dus niet terugkeren voordat dit plaatsgevonden had. Paulus was ingelicht dat Hij een grote bediening voor hem had in Korinthe.

 

9*   En de Heere zeide tot Paulus door een gezicht in den nacht: Zijt niet bevreesd, maar spreek en zwijg niet.

10*      Want Ik ben met u, en niemand zal de hand aan u leggen om u kwaad te doen; want Ik heb veel volks in deze stad.

11*      En hij onthield zich aldaar een jaar en zes maanden, lerende onder hen het Woord Gods.     # Hand. 18:9-11

20 en zwijg niet. Dit wordt aldus tweemaal verhaald, om te kennen te geven dat hij door generlei zwarigheid zich zou laten afschrikken van het Evangelie vrijmoedig te spreken en te prediken. Zie Joh. 1:20.

21 met u, en Zie Luk. 1:66.

22 veel volks in Dat is, vele uitverkorenen, die door uwe predikatie zullen bekeerd worden. Zie Joh. 10:16.

23 onthield zich Grieks zat aldaar; namelijk in Corinthe. Hebreën. Zie Matth. 4:16.    [188]

 

En later werd, door de Here, tegen hem gezegd, dat hij aangaande Hem zal getuigen in Rome.

 

11*  En den volgenden nacht stond de Heere bij hem, en zeide: Heb goeden moed, Paulus, want gelijk gij te Jeruzalem van Mij betuigd hebt alzo moet gij ook te Rome getuigen. # Hand. 23:11

18 stond de Heere Namelijk in een gezicht, òf in een droom, òf in ene vertrekking van zinnen; 2 Cor. 12:1.

19 van Mij betuigd  Of, van die dingen die mij aangaan.         [188]

 

Christus kon dus ook niet terugkeren. voordat deze profetieën in vervulling waren gegaan. Jezus sprak in Math.23 en 24 over Jeruzalem dat vernietigd zou worden en over het Joodse volk dat verstrooid zou worden tot aan het einde der aarde.

Daar zijn echter verscheidene voorspellingen in verband met het laatste der dagen die ook eerst vervuld moeten worden. Ze worden echter nu vlug vervuld. Maar Christus kan niet eerder terugkeren, voordat zij allemaal vervuld zijn. Dit bevestigt dat de volkomen nabijheid van de wederkomst nog nooit schriftuurlijk gefundeerd was, maar eerder dat God bezig is om progressief volgens een meesterkalender te werken om Zijn eeuwige plan voor de mens tot vervulling te brengen.

HOOFDSTUK ZEVEN

 

VIJFDE FEEST

FEEST VAN DE BAZUINEN.

 

HET VIJFDE EN HET VOLGENDE FEEST DAT DOOR GOD INGESTELD WAS, IS HET BLAZEN VAN DE BAZUINEN.

 

24*  Spreek tot de kinderen Israels, zeggende: In de zevende maand, op den eersten der maand, zult gij een rust hebben, een gedachtenis des geklanks, een heilige samenroeping.

31      zevende maand, Genaamd Ethanim, 1 Kon. 8:2, beginnende in onzen September, wanneer de zon in het teken van de Weegschaal gaat, en dag en nacht gelijk maakt.

32 gedachtenis des geklanks, Of, een gedenkfeest des geklanks, of gelijk enigen, een geklank ter gedachtenis, hetwelk geschiedde door de priesters met het blazen van een trompet:

> I.   Om het volk te waarschuwen dat nu het politieke jaar inging, naar hetwelk men alle burgerlijke contracten en handelingen moest bereiden en rekenen;

>II.   Om het volk te vermanen dat zij God zouden danken voor de weldaden, die zij het gehele jaar genoten hadden;

>III.       Dat zij met erkentenis en leedwezen over hunne zonden zich zouden bereiden tegen den dag der verzoening, welke was de tiende dag van dezelfde maand. Zie onder, Lev. 23:27.      [188]       

 

[188]  and children, were not obliged to hear the sound of the trumpets, and which were blown not in Jerusalem only, but in all cities and towns where the sanhedrim was

[188]  ; and it was the hearing of them the people were bound unto, and not less than nine distinct soundings were they obliged to hear

[188]  ; to which perhaps respect is had in #Ps 89:15; in the seventh month; the month Tisri, as the Targum of Jonathan, which was the seventh from the month Nisan or Abib; which was appointed the first month of the year, on account of the Israelites coming out of Egypt in it; otherwise, before, this month Tisri was the first, and so it still continued, for the fixing the years, and settling the sabbatical and jubilee years, and for the planting of trees and herbs

[188]  : in the first day of the month shall ye have a sabbath; not entirely as the weekly sabbath, in which no manner of work at all was to be done, but in which no servile work was to be done; and was observed in like manner as the first and seventh days of unleavened bread, and the day of pentecost, #Le 23:7,8,21;

[188]  ;a memorial of blowing of trumpets; which, according to the Jewish writers, was continued from sun rising to sun setting but what this blowing of trumpets was a memorial of is not easy to say; some think it was in memory of the wars the people of Israel had with their enemies the Amalekites and Canaanites, and the victories they obtained over them, and particularly in remembrance of the walls of Jericho falling down at the sound of rams' horns; but then it must be by anticipation:

[188]  it is more commonly received with the Jews that it was on the account of the binding of Isaac on this day, being delivered through a ram being sacrificed in his stead; and on this account it is said, that the trumpets blown on this day were made of rams horns,

[188]  and no other might be used }; yea, that ram's head was used to be eaten on this day, in remembrance of the ram of Isaac, and also to intimate that the Jews would be the head and not the tail

[188]  : the Jews also say, that this day, every year, was a sort of day of judgment, in which God sat and judged men, and also determined all events of the following year

[188]  ; and this was attended with blowing of trumpets, to strike a terror into them, and put them in mind of the judgment of God, and to induce them to repent of their sins 

[188]  : and it may be observed, that the resurrection of the dead, in order to the last general judgment, will be attended with the voice of the archangel and the trumpet of God, #1Co 15:52 1Th 4:16; whether this is so represented in reference to this notion, let it be considered: but as this was New Year's Day, as before observed, this ceremony seems to have been appointed to express joy for all the mercies and blessings of the last year; and the rather, at this time of the year all the fruits of the earth were gathered in, not only the barley and the wheat, but the oil and wine, and under such grateful acknowledgment, to expect the divine blessing to attend them the following year; and besides, at this time of the year, it was generally thought by the Jews

[188]  , and by others, that the world was created, and this blowing of trumpets might be in memory of that, and as an emblem of the shoutings of the sons of God, the angels, the morning stars, who sang for joy when the foundations of the earth were laid, #Job 38:6,7; to which it may be added, this seventh month was very memorable for holy solemnities, as the day of atonement on the tenth, and the feast of tabernacles, which began on the fifteenth, and therefore was ushered in with blowing of trumpets to make it the more significant, and particularly to put the people in mind to prepare for the day of atonement near at hand; and so Gersom observes, that as the sound of a trumpet strikes men with fear, the design of this precept was, to fill the mind with fear, and to excite to repentance and brokenness of heart, and humiliation for sin, and to search their works and actions, and correct what was amiss, and so be ready for the day of atonement: hence Ainsworth thinks, that this was a figure of the ministry of John the Baptist preaching the baptism of repentance for the remission of sins; but rather it seems to be an emblem of the Gospel, and the ministry of it, in the acceptable year of the Lord, or the Gospel dispensation, which is sometimes signified by the blowing of the great trumpet, and by the ministers of it lifting up their voice like a trumpet, #Isa 27:13 58:1; by which sinners are roused and awakened to a sense of their sin and danger, and to hear a joyful sound of love, grace, mercy, peace, pardon, righteousness, and salvation through Christ: the Jews say

[188]  , this blowing of trumpets was to disturb Satan, when he came to accuse the Israelites; it is certain there is nothing gives him more disturbance than the pure and powerful preaching of the Gospel, which he endeavours to obstruct as much as possible, and there is nothing like what that brings to silence his accusations, see #2Co 4:3,4 1Th 2:18 Ro 8:33,34,

[188]  .an holy convocation; on which the people were called together to holy exercises; and so the Jews observe it to this day; for after they return home from attendance to the blowing of the trumpets in their synagogues, they sit down to meat, and spend the rest of the day in hearing sermons, and in other religious exercises

 

Onder het Jodendom staat dit feest bekent als Rosh‑Hasha­nah en is het begin van hun nieuwe jaar volgens de traditionele Joodse ka­lender. Het  feest van de ba­zuinen werd gehouden op  de eerste dag van de ze­vende maand {Tishri} (dit stemt overeen met onze september of vroeg ok­tober) tijdens  de zevende nieuwe maan en het tweede stel feesten in­gevoegd. De Hebreeuwse  kalender bestaat uit maan-maanden die  gebaseerd zijn op de bewegingen van de maan. Onze Gregoriaanse kalender die vandaag nog algemeen gebruikt wordt, b­estaat uit  zon ‑ maanden  en  is  geba­s­eerd op de aarde zijn rotatie om de zon. Op dit feest was daar de gewone offe­rande plus het bla­zen van bazui­nen zoals gezongen wordt in Ps. 81,4.

 

3*  Blaast de bazuin in de nieuwe maan, ter bestemder tijd, op onzen feestdag. # Psalm. 81:4

4   Blaast Zie de aantekening bij Lev. 23: Lev. 24:

5   in de Te weten, te dien tijde als God een bijzonder feest had ingesteld; Num. 10:10, en Num. 28:11,14.

6   ter Anders, in de bedekking; te weten, der maan, dat is, als de maan duister is. Sommigen verstaan hier het feest des geklanks, waarvan te zien is Lev. 23:24. Anderen verstaan in het eerste lid de nieuwe manen in het volgende de drie jaarfeesten, waarvan te zien is Deut. 16:16.[188]

 

Dit blazen van de ba­zuinen was dus beheert door de nieuwe maan die de onderhouding van ver­schillende dagen van het jaar laat veranderen, net zo­als onze paasdag van vandaag. Dit feest van de bazuinen was een herinnering aan Gods genade aan Abraham toen Hij een ram in de plek van zijn zoon Izaak  substituut liet of­fe­ren(Gen.22). Dit is waarom  het  Joodse volk vandaag een  ram­shoren blaast op Rosh Hashanah.

Veel Bijbelgeleerden menen dat deze dag de geboortedag was van veel van Gods zijn grote aartsva­ders: Abraham, Izaak, Jacob en Samuel bijvoorbeeld. Volgens de nieuwste bewijzen, is Jezus Christus geboren in een stal te Betlehem op Rosh Hashanah, 11 september, 3 v.C. Hij is ook door Johannes in de Jordaan gedoopt op dezelfde dag.

Het feest van de ba­zuinen vertegen­w­oordigd drie dingen voor de Joodse Rabbi's van ouds;

1.   de jaarlijkse herden­king van de schepping van Adam;

2.   de toekomstige dag van oordeel.

3.   de toekomstige dag waarop het verbond tussen God en Israël ver­nieuwd zal worden.

Wat zal nu de Nieuw‑Testamenti­sche vervulling van deze Oud‑Tes­tamen­ti­sche type zijn ?

De apos­tel Paulus stelt dit antwoord duide­lijk.

 

16*      Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem des archangels, en met de bazuin Gods nederdalen van den hemel; en die in Christus gestorven zijn, zullen eerst opstaan;

17* Daarna wij, die levend overgebleven zijn, zullen te zamen met hen opgenomen worden in de wolken, den Heere tegemoet, in de lucht; en alzo zullen wij altijd met den Heere wezen. # 1Thes. 4:16,17

34      een geroep Het Griekse woord Keleusma betekent eigenlijk een geroep, dat met een bevel gevoegd is, gelijk aan degenen placht te geschieden, die enig werk gelijkelijk moeten doen, of een schip gelijkelijk voortroeien, of een strijd beginnen.

35 de stem Wat dit voor ene stem of bazuin zal zijn, verklaart de Schrift niet breder, dan, daardoor wordt de grote macht en heerlijkheid van Christus in Zijn tweede toekomst voor ogen gesteld, die met Zijne engelen, als een overste zijn leger, met trompettengeluid en groot geschal zal komen, hetwelk schrikkelijk zal zijn voor zijne vijanden, en moed en troost geven aan zijne vrienden. Zie dergelijke beschrijvingen Matth. 25:31; Joh. 5:28; 1 Cor. 15:52;

36 des archangels Dat is, van den oversten engel, die hier uitdrukkelijk wordt onderscheiden van Christus. Zie hiervan nader Jud.:9.

37 in Christus Dat is, in het geloof van Christus, gelijk Openb. 14:13.

38 opgenomen Gr. gerukt, getrokken; namelijk nadat zij zullen veranderd en Zijn verheerlijkt lichaam in een ogenblik tijds gelijkvormig gemaakt zijn; 1 Cor. 15:51; Filipp. 3:20, Filipp. 3:21.

39 in de wolken Die namelijk als een wagen zullen zijn, waardoor zij tot Christus in de lucht opgevoerd zullen worden, gelijk van Elia gezegd wordt, 2 Kon. 2:11, en van Christus zelf, Hand. 1:9.

40 in de lucht Namelijk waar Hij Zijn gericht zal houden, voor de ogen aller mensen, die door de engelen zullen bijeengebracht zijn tot Zijne rechter- en tot Zijne linkerhand. Zie Matth. 25:31, enz.; Openb. 1:7.

41 met den Heere Namelijk Christus Jezus in den hemel; Joh. 14:2, Joh. 14:3.           [188]

 

Christus zal nu komen als Koning der Koningen, en Heere der Heere, nu komt Hij als Rechter van de hele wereld, de afbreking van de antichrist en zijn rijk, En de bruid zij die uitgenodigd zijn op het feest #Mt 22:11  En als de koning ingegaan was, om de aanzittende gasten te overzien, zag hij aldaar een mens, niet gekleed zijnde met een bruiloftskleed; dus als wij als gasten uitgenodigd zijn moeten wij gereinigd wezen door het bloed van Jezus, dit betekent wedergeboren, en dat wij een kleed van gerechtigheid moeten aanhebben, het bruilofskleed.

 

>      The Vulgate Latin, Syriac, and Ethiopic versions render it, "in", or "with command"; and the Arabic version, "with his own government", or "authority"; that is, he shall descend, either by the command of his Father, as man and Mediator, having authority from him, as the son of man, to execute judgment; or with his commanding power and authority over the mighty angels, that shall descend with him:

[188]  , and of which the Jews say , that it aytymaxam, "quickened the dead"; for they have a notion, that, when the Israelites first heard the voice of the Lord, they died; but upon hearing it the second time, they returned to life

[188]  : and they suppose also in the time, to come, at the resurrection of the dead, a trumpet will be blown, which will quicken the dead

[188]  , and the day of judgment

[188]  ; and this is reckoned by them as one of the signs of the Messiah's coming

[188]  :`Michael shall shout with a great shout, and the graves of the dead shall be opened at Jerusalem, and the holy blessed God will restore the dead to life, and Messiah the son of David shall come,'' &c.

[188]  ,it is asked``is there no land of the living but Tyre and its neighbours, and Caesarea, and its neighbours, where is cheapness and fulness? says R. Simeon ben Lekish, in the name of Bar Kaphra, the land in which the dead live, hlyxt, "first", in the days of the Messiah:'' and on the same place elsewhere

[188]  they observe, that ``our Rabbins say two things, or give two reasons, why the fathers loved to be buried in the land of Israel, because  the dead in the land of Israel hlyxt Myyx, "live", or "rise first", in the days of the Messiah, and shall enjoy the years of the Messiah:'' and in another place

[188] they take notice of what is written in #Isa 26:19 "and the earth shall cast out the dead": says R. Jochanan,``the dead which are in the land (i.e. of Israel), they shall "live first"; as it is said, "thy dead men shall live, together with my dead body shall they arise": these  are they that are without the land; "awake and sing ye that dwell in the dust", these are they that die in the  wilderness:'' and again

[188]  ,  ``as it is said, Isa 40:26 "that bringeth out their host by numbers", come see, it is said, all that die in the land of Israel atymdqb Nwmwqy, "shall rise first", because the  holy blessed God shall awake them, and raise them, according  to #Isa 26:19.'' Once more they say

 [188] ,`they that study in the law as they ought, these are they that shall "rise first" to everlasting life, as it is said #Da 12:2, "and many of them that sleep in the dust of the earth shall awake, some to everlasting life", &c. and  these are for everlasting life, because they study in  everlasting life, which is the law:'' to which may be added the following passage

[188]  , ``they that are worthy to be buried in the land of Israel, shall "be raised first"--and they shall be raised and quickened before the rest of the children of the world, who draw the waters of the law; and they draw, because they study to draw out of the waters of the law; and they are strengthened by the tree of life, and they shall go out "first", because the tree of life is the cause why  they shall "rise first":'' they sometimes endeavour to fix the time, how long they will rise before the rest

[188]  ;  ``"many of those that sleep", &c. these are the righteous  that shall "go before" others in life, and how many years  shall they go before them? R. Judah says, two hundred and ten years; R. Isaac says, two hundred and fourteen;  according to others, the righteous shall go (or be raised) a year before the rest of men; says R. Nachman, it will be according to the computation (of time) that the carcass has been in the dust; R. Jose replies, if so, there will be many resurrections.''

[188]  The resurrection by the Mahometans is called hlla aql, "a meeting of God", or a going to meet God: and so shall we ever be with the Lord; now the saints are with him at times, and have communion with him, but not always; but then they shall be ever with him; wherever he is; first in the air, where they shall meet him; then in the third heaven, where they shall go up with him; then on earth, where they shall descend and reign with him a thousand years; and then in the ultimate glory to all eternity: and this will be the issue and accomplishment of the counsel and covenant of grace, of the sufferings and death of Christ, and of his preparations and prayers.

 

De  symbolische beteke­nis van de ba­zuinen is duidelijk uit ;

 

2*  Maak u twee zilveren trompetten; van dicht werk zult gij ze maken; en zij zullen u zijn tot de samenroeping der vergadering, en tot den optocht der legers.#  Num 10:2

1   twee zilveren trompetten; Welker gebruik drieërlei was:

I.    Om de vergadering samen te roepen, Num. 10:2; te weten, de kerkelijke, Num. 10:3,7,10; en de burgerlijke, Num. 10:4;

II.  Om het leger te doen verreizen, Num. 10:2,5,6;

 

 

 

 III. Om de krijgslieden te doen wapenen en op te maken ten strijde tegen de vijanden, Num. 10:9.

 2 dicht werk zult gij ze maken;  Of, geslagen werk. Zie boven, Num. 8:4, waar gesproken wordt van den kandelaar, die van dicht goud gemaakt was.

 3 tot de samenroeping der vergadering, Dat is, om de vergadering samen te roepen, en de legers te doen optrekken.      [188]

 

Dit waren zeer waardevolllen zilveren instrumenten, en er waren net twee zonen van Aaron die deze instumenten mochten blazen, Eleazar en Ithamar # Num 10:8 En de zonen van Aaron, de priesters, zullen met die trompetten blazen; en zij zullen ulieden zijn tot een eeuwige inzetting bij uw geslachten.

[188]  Josephus gives a description of them, and says, that they were little less than a cubit long, the pipe of them narrow, but broader about the mouth to receive the breath, and ended like a bell; they seem to be much of the shape of our trumpets:

 

Deze trompetten zijn het embleem van het Evangelie, genoemd  de machtige trompetten , de dienaren van het Evangele spraken met een luide stem van bekering van zonde en redding # Jes. 27:13  En het zal te dien dage geschieden, dat er met een grote bazuin geblazen zal worden; dan zullen die komen, die in het land van Assur verloren zijn, en de heengedrevenen in het land van Egypte; en zij zullen den HEERE aanbidden op den heiligen berg te Jeruzalem. #Jes. 58:1 Roep uit de keel, houd niet in, verhef uw stem als een bazuin, en verkondig Mijn volk hun overtreding, en het huis Jakobs hun zonden.

 

36* En Ik zal de vier winden uit de vier hoeken des hemels over Elam aanbrengen, en zal hen in al diezelve winden verstrooien; en er zal geen volk zijn, waarhenen Elams verdrevenen niet zullen komen .            # Jer. 49:36

18 vier windenn  Dat is, de vijanden van alle kanten.

119verstrooien; Gelijk boven Jer. 49:32.

120zullen komen. Hebreeuws, zal, dat is, van hun verdreven volk zal er overal zijn.    [188]

 

Jeremia betreurt deze situatie wan­neer hij zegt:

 

20*  De oogst is voorbijgaande, de zomer is ten einde; nog zijn wij niet verlost. #Jer.8:20

 

Dit was in de maand Ijar, dit is een stuk van april en mei, het einde van de zomer is in de helft van de maand junie, jullie, en wij zijn nog niet verlost, van de Galdeërs, en oogst is alreeds voorbij

 

>      the people of the Jews, despairing of help and salvation. So the Targum,  ``the congregation of Israel said, the time is passed, the end  is up, and we are not redeemed.''

 

Paulus nam ook het thema van de opna­me.

 

51* Ziet, ik zeg u een verborgenheid: wij zullen wel niet allen ontslapen, maar wij zullen allen veranderd worden;

52*In een punt des tijds, in een ogenblik, met de laatste bazuin; want de bazuin zal slaan, en de doden zullen onverderfelijk opgewekt worden, en wij zullen veranderd worden. # 1Cor. 15:51,52

157 ene verborgenheid: Dat is, ene zaak, die alle mensen, ook de profeten en apostelen tot nog toe onbekend is geweest.

158 Wij zullen wel niet allen Namelijk mensen die alsdan zullen leven; 1 Thess. 4:17. Want de dag der toekomst van Christus is onzeker.

159 ontslapen, Dat is, sterven; hetwelk niet strijd met hetgeen staat Hebr. 9:27. Want aldaar wordt gesproken van de gewone wet der natuur, en niet van hetgeen in het laatst van de wereld God aan sommigen zal willen doen. Ook zal deze verandering denzulken wezen in plaats van den dood.

160 veranderd worden; Dat is, van sterflijk onsterflijk worden. Hetwelk niet alleen den gelovigen zal geschieden, maar ook den ongelovigen, doch tot verscheiden doeleinden; dezen om den eeuwigen dood onderworpen te zijn, en genen om de eeuwige gelukzaligheid te genieten; en ook op verscheidene wijzen: der gelovigen lichamen bekleed met heerlijkheid, en die der ongelovigen met smaadheid; Dan. 12:2; Joh. 5:29. En deze verandering zal geschieden niet in het wezen der lichamen, maar in hunne     hoedanigheden, 1 Cor. 15:48.

161 In een punt des tijds, Dat is, gans haastig en snel.

162 de laatste bazuin; Dat is, met een groot en verschrikkelijk geluid, gelijk daar is der bazuinen of trompetten. Dit geluid wordt genaamd de stem des Zoons van God, Joh. 5:28; een geschrei en stem des Archangels en bazuin Gods, 1 Thess. 4:16.

163 de doden zullen Dat is, die vóór dien tijd zullen gestorven zijn.

164 wij zullen veranderd Namelijk die alsdan leven zullen; zie 1 Cor. 15:51.[188]

 

 Paulus schrijft: Ik zal jullie een geheim vertellen wat nog nooit gevonden is zonder een rede, ook niet door een natuurverschijsel dit is gewoon een openbaring, waar de apostel mee werd geconfronteerd, toen hij was opgenomen in de derde hemel, daar is nooit genoemd dat het een profetie was, dat wij in een oogwenk zullen veranderen, zij die nog  leven  in die tijd wanneer Hij op de wolken verschijnt, (dit zijn de Zijnen ) maar eerst zullen zij die in Christus ontslapen zijn opstaan Hem tegemoet in de lucht.   Alzo ook Christus, eenmaal geofferd zijnde, om veler zonden weg te nemen, zal ten anderen male zonder zonde gezien worden van degenen, die Hem verwachten tot zaligheid. #Heb. 9:28

            The Vulgate Latin version; according to which the sense is, all will rise again, both just and unjust, but all will not be changed into a state of glory. and so the Ethiopic version and the Alexandrian copy seem to have read; which is just the reverse of the text, and arises from a wrong sense of. the instances of Enoch and Elijah show; and there will be more at the time of Christ’s coming, for all will not sleep in their graves, or die, for death is meant by sleeping; they will not die as men ordinarily do, and continue under the power of death, but they will be changed at once from corruption to incorruption, from dishonour to glory, from weakness to power, from being natural to be spiritual bodies; this change all the saints will undergo, whether dead or alive, at Christ’s coming; the dead by a resurrection from the dead, and the living by a secret and sudden power, which will at once render their bodies, without separating them from their souls, immortal and glorious: and this reading and sense are confirmed by the Syriac and Arabic versions.

[188]  ye Prhk egrh, “a moment is as the twinkling of an eye”. This phrase, as the twinkling of an eye, is frequently used in Jewish writings

[188]  to signify how speedily ard suddenly anything is done, and which is the design of it here; and the apostle’s meaning is, that the change upon the bodies of living saints will be so quick, that it will be done in a trice, before a man can shut his eyes and open them again; so that it will be as it were imperceptible, and without the least sensation of pain; this may also be referred to the resurrection, which will be quick, and done at once; though it seems rather, and chiefly, to respect the change of the living; what follows, indeed, favours the other sense also; for all will be quick and sudden, the coming of Christ, the raising of the dead, and the change of the living:

 

16*Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem des archangels, en met de bazuin Gods nederdalen van den hemel; en die in Christus gestorven zijn, zullen eerst opstaan; #1Thes. 4:16

 

[188]  it seems very likely to be the same with the shout, the voice of the archangel, and the trumpet of God

[188]  have a notion, that a trumpet will be blown at the time of the resurrection of the dead, as at the giving of the law on Mount Sinai; which will quicken the dead, as they say it then did; and that this will be blown by Michael the archangel

 

Dit zal de volgorde van de acht opstandingsordes zijn waarnaar in het vo­rige hoofdstukken al verwezen is. Dit zal plaatsvinden aan het begin van het verdrukkingstijdperk zoals gezien zal worden als wij het volgende feest zullen behandelen.

De laatste bazuin waar­van Paulus hier melding maakt, wordt soms ver­ward met  de zevende engel die blaast op de ba­zuin in Openbaring.

 

2*        En ik zag de zeven engelen, die voor God stonden; en hun werden zeven bazuinen gegeven.                  # Openb. 8:2

3   de zeven engelen, Door deze zeven engelen verstaan sommigen de gehele menigte der heilige engelen, die rondom den troon van God gedurig staan, omdat het getal van zeven een volmaakt getal is. Doch dit kan alhier ook wel van zeven bijzondere engelen worden verstaan, die uit al de menigte waren gevorderd, om dezen bijzonderen last van God te ontvangen. En de engelen worden gezegd voor God te staan, Openb. 8:2 en Luk. 1:19, en het aangezicht van den Vader in den hemel altijd te zien, Matth. 18:10, omdat zij altijd toegang hebben tot den troon Gods, en altijd bereid zijn om Gods bevelen te ontvangen en uit te voeren; Hebr. 1:14.

 4 zeven bazuinen gegeven. Namelijk om de een na den ander Gods oordelen over de mensen te verkondigen, gelijk van Openb. 8:7 tot het einde van Openb. 9 zal verhaald worden.[188]

 

Dit zijn niet de zeven geesten van God: # Openb. 1:4  Johannes aan de zeven Gemeenten, die in Azie zijn: genade zij u en vrede van Hem, Die is, en Die was, en Die komen zal; en van de zeven geesten, die voor Zijn troon zijn; ook niet; Openb. 5:5 En een van de ouderlingen zeide tot mij: Ween niet; zie, de Leeuw, Die uit den stam van Juda is, de Wortel Davids, heeft overwonnen, om het boek te openen, en zijn zeven zegelen open te breken. ook niet het gesproken Woord, daar word dikwijls in het boek gesproken, over engelen met   een luide stem iets bekend maken, zoals  trompetten,  deze zijn  kwaadaardig en brengen oordelen op deze aarde, en toch staan zij zo nu en dan voor Gods troon  #1Kon.22:21,22 Toen ging een geest uit, en stond voor het aangezicht des HEEREN, en zeide: Ik zal hem overreden. 22*  En de HEERE zeide tot hem: Waarmede? En hij zeide: Ik zal uitgaan, en een leugengeest zijn in den mond van al zijn profeten. En Hij zeide: Gij zult overreden, en zult het ook vermogen; ga uit en doe alzo .en  #Job 1:6   Er was nu een dag, als de kinderen Gods kwamen, om zich voor den HEERE te stellen, dat de satan ook in het midden van hen kwam.

[188]  and to them were given seven trumpets: everyone had one; and which were an emblem of those wars, and desolations, and calamities, which would come upon the empire, and upon the world, at the blowing of each of them; the trumpet being an alarm, preparing for, proclaiming, and introducing these things; #Jer 4:19 Ho 5:8; these are said to be given them; either by him that sat upon the throne, about which they were; or by the Lamb that opened the seal; and shows that they did nothing but what they had a commission and order to do. Here is manifestly an allusion to the priests and Levites blowing their trumpets at the close of the daily sacrifice, and at the offering of incense 

 

15* En de zevende engel heeft gebazuind, en er geschiedden grote stemmen in den hemel, zeggende: De koninkrijken der wereld zijn geworden onzes Heeren en van Zijn Christus, en Hij zal als Koning heersen in alle eeuwigheid. # Openb. 11:15

27 de zevende engel  Hetgeen op deze bazuin is gevolgd, wordt het best verstaan van de oprichting van het rijk Gods en van zijn Christus in den hemel, na de voleinding der wereld, hetwelk met de laatste woorden van Openb. 11:15, en met Openb. 11:18,19 wel overeenkomt, en met de orde, die in deze gezichten wordt gehouden, dat elk bijzonder gezicht met het einde der wereld in zijn voorzegging eindigt, gelijk hiervoor Openb. 10:7, ook is betuigd.

28 grote stemmen Namelijk van blijdschap, die onder de heilige geesten in den hemel was, gelijk volgt.

29 zijn geworden onzes Dat is, staan nu allen onder zijn regering, nadat onder den voet zijn gebracht al degenen die zich daartegen stelden. Zie 1 Cor.15:24.[188]

 

De laatste zeven engelen die trompetten hadden # Openb. 8:2  En ik zag de zeven engelen, die voor God stonden; en hun werden zeven bazuinen gegeven. #Opeb.8:6   En de zeven engelen, die de zeven bazuinen hadden, bereidden zich om te bazuinen. De dag van de stem van deze engel  #  Openb. 10:7  Maar in de dagen der stem des zevenden engels, wanneer hij bazuinen zal, zo zal de verborgenheid Gods vervuld worden, gelijk Hij Zijn dienstknechten, den profeten, verkondigd heeft. Dit kan niet de tijd wezen van Constantijn, dit was een eigennaardig tijdperk, in het voordeel voor het koningkrijks Gods, grote veranderingen op veel plaatsen, en veel kerken werden gebouwd in verscheidene landen, en hele volkeren werden Christenen, dit was het zesde zegel, dit was voor dat er enige klank van een trompet gehoord werd, en veel minder is de zevende trompet , het behoort ook niet tot het tijdperk van de Reformatie in Duitsland. Probeer het geluid vast te maken aan het jaar 1558, toen de koningen van Zweden en Denemarken, het Evangelie hebben verwel-   komt in hun land  e.z.v .De engel heeft nog niet geblazen op de trompet, en wij kunnen dit niet vastmaken aan enige gebeurtenis van vroeger. Wij zijn dus in het tijdperk van de zesde trompet die nog geblazen moet worden, dus de deur van het Koningkrijk der hemelen is nog open voor de heidenen. De antichrist is nog niet geopenbaard en daar is nog geen voltallige vervolging voor diegenen die het Evangelie met blijdschap aanvaard hebben.

 

Dit zijn echter niet de bazuinen waar­van Paulus hier melding ma­akt. Dit kan niet zo zijn om drie redenen:

 

1.   Paulus heeft nog niet geweten van de bazuinen die de engelen zouden bla­zen, want dit was pas 35 jaar na­dat hij aan de Korinthiërs geschreven he­eft­, aan Johannes geopenb­aard.

2.   Het laatste woord wat in Korinthiërs gebruikt wordt, betekent niet noodzakelijk overal in Hei­lige Sch­rift als finale of laa­tste; dit  verwijst eerder naar de laatste bazuin van een reeks bazuinen. Dit kan bewezen wor­den door na Paulus zijn gebruik van het Laatste woord te kijken in dat zelfde hoofd­stuk.

 

8* En ten laatste van allen is Hij ook van mij, als van een ontijdig geborene, gezien. # 1Cor.  15:8

20 van een ontijdig-geborene, De apostel vergelijkt zichzelf hierbij, ten aanzien van zijn plotselinge en onverwachte bekering en beroeping, die beschreven wordt Hand. 9, en geschied is nadat de Heere Christus ten hemel gevaren was, en omdat hij Christus tevoren had vervolgd.              [188]

 

Hier zegt hij dat Jezus als laatste van allemaal door hem < Paulus > ge­zien is. Maar hij was slechts de laat­ste van een zekere groep mensen die Christus gezien hebben, omdat Johannes  Hem ook wel jaren later gezien heeft. 1Kor. ­15:8; Openb.1:17‑18.

 

3.   De zevende bazuin is niet de laatste finale bazuin waarvan de Bijbel melding maakt. Mozes vertelt ons dat de  bazuinen geblazen zullen worden zo­ lang als Israël bestaat en dat zal  dus voortdurend zo zijn.

 

8* En de zonen van Aaron, de priesters, zullen met die trompetten blazen; en zij zullen ulieden zijn tot een eeuwige inzetting bij uw geslachten. #Num. 10:8

9•   een eeuwige inzetting  Hebreeuws, inzetting der eeuwigheid. Zie Gen. 13:15.         [188]

 

 Dit waren zeer waardevolllen zilveren instrumenten, en er waren net twee zonen van Aaron die deze instumenten mochten blazen, Eleazar en Ithamar # Num 10:8 En de zonen van Aaron, de priesters, zullen met die trompetten blazen; en zij zullen ulieden zijn tot een eeuwige inzetting bij uw geslachten.

[188]  Josephus gives a description of them, and says, that they were little less than a cubit long, the pipe of them narrow, but broader about the mouth to receive the breath, and ended like a bell; they seem to be much of the shape of our trumpets:

 

Deze trompetten zijn het embleem van het Evangelie, genoemd  de machtige trompetten, de dienaren van het Evangelie spraken met een luide stem van bekering van zonde en redding # Jes. 27:13  En het zal te dien dage geschieden, dat er met een grote bazuin geblazen zal worden; dan zullen die komen, die in het land van Assur verloren zijn, en de heengedrevenen in het land van Egypte; en zij zullen den HEERE aanbidden op den heiligen berg te Jeruzalem. #Jes. 58:1 Roep uit de keel, houd niet in, verhef uw stem als een bazuin, en verkondig Mijn volk hun overtreding, en het huis Jakobs hun zonden.

 

Na welke bazuinen heeft Paulus dan verwezen toen hij zei:"de laatste ba­zuin".

 

Rosh Hashana en het volgende feest Yom Kipper. Dit zijn zulke hoog­heilige da­gen dat de voorbe­reiding  voor hen eigenlijk een maand vroeger op de eer­sten van de Joodse maand Elul begon. Elke dag recht door deze maand wordt de ramshoren geblazen. Op de dag voor Rosh Hashana werd geen bazuin ge­bla­zen. De laatste ba­zuin wordt voor de dag van Rosh Has­hana, het feest van de bazuinen geblazen en de laatste en finale bazuin die in de reeks van der­tig dagen geblazen werd. Dit was de laatste bazuin volgens de eerste her­denking van het feest van de bazuinen tijdens de instelling in Levitikus.HOOFDSTUK ZEVEN

 

VIJFDE FEEST

FEEST VAN DE BAZUINEN.

 

HET VIJFDE EN HET VOLGENDE FEEST DAT DOOR GOD INGESTELD WAS, IS HET BLAZEN VAN DE BAZUINEN.

 

24*  Spreek tot de kiinderen Israels, zeggende: In de zevende maand, op den eersten der maand, zult gij een rust hebben, een gedachtenis des geklanks, een heilige samenroeping.

31         zevennde maand, Genaamd Ethanim, 1 Kon. 8:2, beginnende in onzen September, wanneer de zon in het teken van de Weegschaal gaat, en dag en nacht gelijk maakt.

32 gedachtenis ddes geklanks, Of, een gedenkfeest des geklanks, of gelijk enigen, een geklank ter gedachtenis, hetwelk geschiedde door de priesters met het blazen van een trompet:

 I.     Om het volk te waarschuuwen dat nu het politieke jaar inging, naar hetwelk men alle burgerlijke contracten en handelingen moest bereiden en rekenen;

II.    Om het volk te vermanen dat zij God zouden danken voor de weldaden, die zij het gehele jaar genoten hadden;

III.   Dat zij met erkentenis een leedwezen over hunne zonden zich zouden bereiden tegen den dag der verzoening, welke was de tiende dag van dezelfde maand. Zie onder, Lev. 23:27.           [188]           

 

[188]    and children, were not obliged to hear the sound of the trumpets, and which were blown not in Jerusalem only, but in all cities and towns where the sanhedrim was

[188]    ; and it was the hearing of them the people were bound unto, and not less than nine distinct soundings were they obliged to hear

[188]    ; to which perhaps respect is had in #Ps 89:15; in the seventh month; the month Tisri, as the Targum of Jonathan, which was the seventh from the month Nisan or Abib; which was appointed the first month of the year, on account of the Israelites coming out of Egypt in it; otherwise, before, this month Tisri was the first, and so it still continued, for the fixing the years, and settling the sabbatical and jubilee years, and for the planting of trees and herbs

[188]    : in the first day of the month shall ye have a sabbath; not entirely as the weekly sabbath, in which no manner of work at all was to be done, but in which no servile work was to be done; and was observed in like manner as the first and seventh days of unleavened bread, and the day of pentecost, #Le 23:7,8,21;

[188]    ;a memorial of blowing of trumpets; which, according to the Jewish writers, was continued from sun rising to sun setting but what this blowing of trumpets was a memorial of is not easy to say; some think it was in memory of the wars the people of Israel had with their enemies the Amalekites and Canaanites, and the victories they obtained over them, and particularly in remembrance of the walls of Jericho falling down at the sound of rams' horns; but then it must be by anticipation:

[188]    it is more commonly received with the Jews that it was on the account of the binding of Isaac on this day, being delivered through a ram being sacrificed in his stead; and on this account it is said, that the trumpets blown on this day were made of rams horns,

[188]    and no other might be used }; yea, that ram's head was used to be eaten on this day, in remembrance of the ram of Isaac, and also to intimate that the Jews would be the head and not the tail

[188]    : the Jews also say, that this day, every year, was a sort of day of judgment, in which God sat and judged men, and also determined all events of the following year

[188]    ; and this was attended with blowing of trumpets, to strike a terror into them, and put them in mind of the judgment of God, and to induce them to repent of their sins 

[188]    : and it may be observed, that the resurrection of the dead, in order to the last general judgment, will be attended with the voice of the archangel and the trumpet of God, #1Co 15:52 1Th 4:16; whether this is so represented in reference to this notion, let it be considered: but as this was New Year's Day, as before observed, this ceremony seems to have been appointed to express joy for all the mercies and blessings of the last year; and the rather, at this time of the year all the fruits of the earth were gathered in, not only the barley and the wheat, but the oil and wine, and under such grateful acknowledgment, to expect the divine blessing to attend them the following year; and besides, at this time of the year, it was generally thought by the Jews

[188]    , and by others, that the world was created, and this blowing of trumpets might be in memory of that, and as an emblem of the shoutings of the sons of God, the angels, the morning stars, who sang for joy when the foundations of the earth were laid, #Job 38:6,7; to which it may be added, this seventh month was very memorable for holy solemnities, as the day of atonement on the tenth, and the feast of tabernacles, which began on the fifteenth, and therefore was ushered in with blowing of trumpets to make it the more significant, and particularly to put the people in mind to prepare for the day of atonement near at hand; and so Gersom observes, that as the sound of a trumpet strikes men with fear, the design of this precept was, to fill the mind with fear, and to excite to repentance and brokenness of heart, and humiliation for sin, and to search their works and actions, and correct what was amiss, and so be ready for the day of atonement: hence Ainsworth thinks, that this was a figure of the ministry of John the Baptist preaching the baptism of repentance for the remission of sins; but rather it seems to be an emblem of the Gospel, and the ministry of it, in the acceptable year of the Lord, or the Gospel dispensation, which is sometimes signified by the blowing of the great trumpet, and by the ministers of it lifting up their voice like a trumpet, #Isa 27:13 58:1; by which sinners are roused and awakened to a sense of their sin and danger, and to hear a joyful sound of love, grace, mercy, peace, pardon, righteousness, and salvation through Christ: the Jews say

[188]    , this blowing of trumpets was to disturb Satan, when he came to accuse the Israelites; it is certain there is nothing gives him more disturbance than the pure and powerful preaching of the Gospel, which he endeavours to obstruct as much as possible, and there is nothing like what that brings to silence his accusations, see #2Co 4:3,4 1Th 2:18 Ro 8:33,34,

[188]    .an holy convocation; on which the people were called together to holy exercises; and so the Jews observe it to this day; for after they return home from attendance to the blowing of the trumpets in their synagogues, they sit down to meat, and spend the rest of the day in hearing sermons, and in other religious exercises

 

Onder het Jodendom staat dit feest bekent als Rosh‑Hasha­nah en is het begin van hun nieuwe jaar volgens de traditionele Joodse ka­lender. Het  feest van de ba­zuinen werd gehouden op  de eerste dag van de ze­vende maand {Tishri} (dit stemt overeen met onze september of vroeg ok­tober) tijdens  de zevende nieuwe maan en het tweede stel feesten in­gevoegd. De Hebreeuwse  kalender bestaat uit maan-maanden die  gebaseerd zijn op de bewegingen van de maan. Onze Gregoriaanse kalender die vandaag nog algemeen gebruikt wordt, b­estaat uit  zon ‑ maanden  en  is  geba­s­eerd op de aarde zijn rotatie om de zon. Op dit feest was daar de gewone offe­rande plus het bla­zen van bazui­nen zoals gezongen wordt in Ps. 81,4.

 

3*   Blaast de bazuinn in de nieuwe maan, ter bestemder tijd, op onzen feestdag. # Psalm. 81:4

4    Blaast Zie de aantekening bij Lev. 23: Lev. 24:

5    in de Te weeten, te dien tijde als God een bijzonder feest had ingesteld; Num. 10:10, en Num. 28:11,14.

6    ter Anders,, in de bedekking; te weten, der maan, dat is, als de maan duister is. Sommigen verstaan hier het feest des geklanks, waarvan te zien is Lev. 23:24. Anderen verstaan in het eerste lid de nieuwe manen in het volgende de drie jaarfeesten, waarvan te zien is Deut. 16:16.[188]

 

Dit blazen van de ba­zuinen was dus beheert door de nieuwe maan die de onderhouding van ver­schillende dagen van het jaar laat veranderen, net zo­als onze paasdag van vandaag. Dit feest van de bazuinen was een herinnering aan Gods genade aan Abraham toen Hij een ram in de plek van zijn zoon Izaak  substituut liet of­fe­ren(Gen.22). Dit is waarom  het  Joodse volk vandaag een  ram­shoren blaast op Rosh Hashanah.

Veel Bijbelgeleerden menen dat deze dag de geboortedag was van veel van Gods zijn grote aartsva­ders: Abraham, Izaak, Jacob en Samuel bijvoorbeeld. Volgens de nieuwste bewijzen, is Jezus Christus geboren in een stal te Betlehem op Rosh Hashanah, 11 september, 3 v.C. Hij is ook door Johannes in de Jordaan gedoopt op dezelfde dag.

Het feest van de ba­zuinen vertegen­w­oordigd drie dingen voor de Joodse Rabbi's van ouds;

1.   de jaarlijkse herden­king van de schepping van Adam;

2.   de toekomstige dag van oordeel.

3.   de toekomstige dag waarop het verbond tussen God en Israël ver­nieuwd zal worden.

Wat zal nu de Nieuw‑Testamenti­sche vervulling van deze Oud‑Tes­tamen­ti­sche type zijn ?

De apos­tel Paulus stelt dit antwoord duide­lijk.

 

16* Want de Heere Zellf zal met een geroep, met de stem des archangels, en met de bazuin Gods nederdalen van den hemel; en die in Christus gestorven zijn, zullen eerst opstaan;

17* Daarna wij, die llevend overgebleven zijn, zullen te zamen met hen opgenomen worden in de wolken, den Heere tegemoet, in de lucht; en alzo zullen wij altijd met den Heere wezen. # 1Thes. 4:16,17

34         een ggeroep Het Griekse woord Keleusma betekent eigenlijk een geroep, dat met een bevel gevoegd is, gelijk aan degenen placht te geschieden, die enig werk gelijkelijk moeten doen, of een schip gelijkelijk voortroeien, of een strijd beginnen.

35 de stem Wat ddit voor ene stem of bazuin zal zijn, verklaart de Schrift niet breder, dan, daardoor wordt de grote macht en heerlijkheid van Christus in Zijn tweede toekomst voor ogen gesteld, die met Zijne engelen, als een overste zijn leger, met trompettengeluid en groot geschal zal komen, hetwelk schrikkelijk zal zijn voor zijne vijanden, en moed en troost geven aan zijne vrienden. Zie dergelijke beschrijvingen Matth. 25:31; Joh. 5:28; 1 Cor. 15:52;

36 des archangells Dat is, van den oversten engel, die hier uitdrukkelijk wordt onderscheiden van Christus. Zie hiervan nader Jud.:9.

37 in Christus Dat is, in het geloof van Christus, gelijk Openb. 14:13.

38 opgenomen Gr.. gerukt, getrokken; namelijk nadat zij zullen veranderd en Zijn verheerlijkt lichaam in een ogenblik tijds gelijkvormig gemaakt zijn; 1 Cor. 15:51; Filipp. 3:20, Filipp. 3:21.

39 in de wolken Die namelijk als een wagen zullen zijn, waardoor zij tot Christus in de lucht opgevoerd zullen worden, gelijk van Elia gezegd wordt, 2 Kon. 2:11, en van Christus zelf, Hand. 1:9.

40 in de lucht NNamelijk waar Hij Zijn gericht zal houden, voor de ogen aller mensen, die door de engelen zullen bijeengebracht zijn tot Zijne rechter- en tot Zijne linkerhand. Zie Matth. 25:31, enz.; Openb. 1:7.

41 met den Heere Namelijk Christus Jezus in den hemel; Joh. 14:2, Joh. 14:3.      [188]

 

Christus zal nu komen als Koning der Koningen, en Heere der Heere, nu komt Hij als Rechter van de hele wereld, de afbreking van de antichrist en zijn rijk, En de bruid zij die uitgenodigd zijn op het feest #Mt 22:11  En als de koning ingegaan was, om de aanzittende gasten te overzien, zag hij aldaar een mens, niet gekleed zijnde met een bruiloftskleed; dus als wij als gasten uitgenodigd zijn moeten wij gereinigd wezen door het bloed van Jezus, dit betekent wedergeboren, en dat wij een kleed van gerechtigheid moeten aanhebben, het bruilofskleed.

 

        The Vulgate Latin, Syriiac, and Ethiopic versions render it, "in", or "with command"; and the Arabic version, "with his own government", or "authority"; that is, he shall descend, either by the command of his Father, as man and Mediator, having authority from him, as the son of man, to execute judgment; or with his commanding power and authority over the mighty angels, that shall descend with him:

[188]    , and of which the Jews say , that it aytymaxam, "quickened the dead"; for they have a notion, that, when the Israelites first heard the voice of the Lord, they died; but upon hearing it the second time, they returned to life

[188]    : and they suppose also in the time, to come, at the resurrection of the dead, a trumpet will be blown, which will quicken the dead

[188]    , and the day of judgment

[188]    ; and this is reckoned by them as one of the signs of the Messiah's coming

[188]    :`Michael shall shout with a great shout, and the graves of the dead shall be opened at Jerusalem, and the holy blessed God will restore the dead to life, and Messiah the son of David shall come,'' &c.

[188]    ,it is asked``is there no land of the living but Tyre and its neighbours, and Caesarea, and its neighbours, where is cheapness and fulness? says R. Simeon ben Lekish, in the name of Bar Kaphra, the land in which the dead live, hlyxt, "first", in the days of the Messiah:'' and on the same place elsewhere

[188]    they observe, that ``our Rabbins say two things, or give two reasons, why the fathers loved to be buried in the land of Israel, because  the dead in the land of Israel hlyxt Myyx, "live", or "rise first", in the days of the Messiah, and shall enjoy the years of the Messiah:'' and in another place

[188]    they take notice of what is written in #Isa 26:19 "and the earth shall cast out the dead": says R. Jochanan,``the dead which are in the land (i.e. of Israel), they shall "live first"; as it is said, "thy dead men shall live, together with my dead body shall they arise": these  are they that are without the land; "awake and sing ye that dwell in the dust", these are they that die in the  wilderness:'' and again

[188]    ,  ``as it is said, Isa 40:26 "that bringeth out their host by numbers", come see, it is said, all that die in the land of Israel atymdqb Nwmwqy, "shall rise first", because the  holy blessed God shall awake them, and raise them, according  to #Isa 26:19.'' Once more they say

 [188]   ,`they that study in the law as they ought, these are they that shall "rise first" to everlasting life, as it is said #Da 12:2, "and many of them that sleep in the dust of the earth shall awake, some to everlasting life", &c. and  these are for everlasting life, because they study in  everlasting life, which is the law:'' to which may be added the following passage

[188]    , ``they that are worthy to be buried in the land of Israel, shall "be raised first"--and they shall be raised and quickened before the rest of the children of the world, who draw the waters of the law; and they draw, because they study to draw out of the waters of the law; and they are strengthened by the tree of life, and they shall go out "first", because the tree of life is the cause why  they shall "rise first":'' they sometimes endeavour to fix the time, how long they will rise before the rest

[188]    ;  ``"many of those that sleep", &c. these are the righteous  that shall "go before" others in life, and how many years  shall they go before them? R. Judah says, two hundred and ten years; R. Isaac says, two hundred and fourteen;  according to others, the righteous shall go (or be raised) a year before the rest of men; says R. Nachman, it will be according to the computation (of time) that the carcass has been in the dust; R. Jose replies, if so, there will be many resurrections.''

[188]    The resurrection by the Mahometans is called hlla aql, "a meeting of God", or a going to meet God: and so shall we ever be with the Lord; now the saints are with him at times, and have communion with him, but not always; but then they shall be ever with him; wherever he is; first in the air, where they shall meet him; then in the third heaven, where they shall go up with him; then on earth, where they shall descend and reign with him a thousand years; and then in the ultimate glory to all eternity: and this will be the issue and accomplishment of the counsel and covenant of grace, of the sufferings and death of Christ, and of his preparations and prayers.

 

De  symbolische beteke­nis van de ba­zuinen is duidelijk uit ;

 

2*  Maak u twee zilveeren trompetten; van dicht werk zult gij ze maken; en zij zullen u zijn tot de samenroeping der vergadering, en tot den optocht der legers.#  Num 10:2

1    tweee zilveren trompetten; Welker gebruik drieërlei was:

I.      Om de vergaderinng samen te roepen, Num. 10:2; te weten, de kerkelijke, Num. 10:3,7,10; en de burgerlijke, Num. 10:4;

II.    Om het leger te ddoen verreizen, Num. 10:2,5,6;

 

 

 

 III. Om de krijgsliedenn te doen wapenen en op te maken ten strijde tegen de vijanden, Num. 10:9.

 2   dichht werk zult gij ze maken;  Of, geslagen werk. Zie boven, Num. 8:4, waar gesproken wordt van den kandelaar, die van dicht goud gemaakt was.

 3   tot de sameenroeping der vergadering, Dat is, om de vergadering samen te roepen, en de legers te doen optrekken.           [188]

 

Dit waren zeer waardevolllen zilveren instrumenten, en er waren net twee zonen van Aaron die deze instumenten mochten blazen, Eleazar en Ithamar # Num 10:8 En de zonen van Aaron, de priesters, zullen met die trompetten blazen; en zij zullen ulieden zijn tot een eeuwige inzetting bij uw geslachten.

 

[188]    Josephus gives a description of them, and says, that they were little less than a cubit long, the pipe of them narrow, but broader about the mouth to receive the breath, and ended like a bell; they seem to be much of the shape of our trumpets:

 

Deze trompetten zijn het embleem van het Evangelie, genoemd  de machtige trompetten , de dienaren van het Evangele spraken met een luide stem van bekering van zonde en redding # Jes. 27:13  En het zal te dien dage geschieden, dat er met een grote bazuin geblazen zal worden; dan zullen die komen, die in het land van Assur verloren zijn, en de heengedrevenen in het land van Egypte; en zij zullen den HEERE aanbidden op den heiligen berg te Jeruzalem. #Jes. 58:1 Roep uit de keel, houd niet in, verhef uw stem als een bazuin, en verkondig Mijn volk hun overtreding, en het huis Jakobs hun zonden.

 

36* En Ik zal de vierr winden uit de vier hoeken des hemels over Elam aanbrengen, en zal hen in al diezelve winden verstrooien; en er zal geen volk zijn, waarhenen Elams verdrevenen niet zullen komen .            # Jer. 49:36

18         vier windenn  Dat is, de vijanden van alle kanten.

119verstrooien; Gelijk boven Jer. 49:32.

120zullen komen.. Hebreeuws, zal, dat is, van hun verdreven volk zal er overal zijn.          [188]

 

Jeremia betreurt deze situatie wan­neer hij zegt:

 

20*  De oogst is voorrbijgaande, de zomer is ten einde; nog zijn wij niet verlost. #Jer.8:20

 

Dit was in de maand Ijar, dit is een stuk van april en mei, het einde van de zomer is in de helft van de maand junie, jullie, en wij zijn nog niet verlost, van de Galdeërs, en oogst is alreeds voorbij

 

        the people of the Jews,, despairing of help and salvation. So the Targum,  ``the congregation of Israel said, the time is passed, the end  is up, and we are not redeemed.''

 

Paulus nam ook het thema van de opna­me.

 

51* Ziet, ik zeg u eeen verborgenheid: wij zullen wel niet allen ontslapen, maar wij zullen allen veranderd worden;

52*In een punt des tiijds, in een ogenblik, met de laatste bazuin; want de bazuin zal slaan, en de doden zullen onverderfelijk opgewekt worden, en wij zullen veranderd worden. # 1Cor. 15:51,52

157 ene verborgeenheid: Dat is, ene zaak, die alle mensen, ook de profeten en apostelen tot nog toe onbekend is geweest.

158 Wij zullen wwel niet allen Namelijk mensen die alsdan zullen leven; 1 Thess. 4:17. Want de dag der toekomst van Christus is onzeker.

159 ontslapen, DDat is, sterven; hetwelk niet strijd met hetgeen staat Hebr. 9:27. Want aldaar wordt gesproken van de gewone wet der natuur, en niet van hetgeen in het laatst van de wereld God aan sommigen zal willen doen. Ook zal deze verandering denzulken wezen in plaats van den dood.

160 veranderd woorden; Dat is, van sterflijk onsterflijk worden. Hetwelk niet alleen den gelovigen zal geschieden, maar ook den ongelovigen, doch tot verscheiden doeleinden; dezen om den eeuwigen dood onderworpen te zijn, en genen om de eeuwige gelukzaligheid te genieten; en ook op verscheidene wijzen: der gelovigen lichamen bekleed met heerlijkheid, en die der ongelovigen met smaadheid; Dan. 12:2; Joh. 5:29. En deze verandering zal geschieden niet in het wezen der lichamen, maar in hunne     hoedanigheden, 1 Cor. 15:48.

161 In een punt des tijds, Dat is, gans haastig en snel.

162 de laatste bbazuin; Dat is, met een groot en verschrikkelijk geluid, gelijk daar is der bazuinen of trompetten. Dit geluid wordt genaamd de stem des Zoons van God, Joh. 5:28; een geschrei en stem des Archangels en bazuin Gods, 1 Thess. 4:16.

163 de doden zulllen Dat is, die vóór dien tijd zullen gestorven zijn.

164 wij zullen veranderd Namelijk die alsdan leven zullen; zie 1 Cor. 15:51.[188]

 

 Paulus schrijft: Ik zal jullie een geheim vertellen wat nog nooit gevonden is zonder een rede, ook niet door een natuurverschijsel dit is gewoon een openbaring, waar de apostel mee werd geconfronteerd, toen hij was opgenomen in de derde hemel, daar is nooit genoemd dat het een profetie was, dat wij in een oogwenk zullen veranderen, zij die nog  leven  in die tijd wanneer Hij op de wolken verschijnt, (dit zijn de Zijnen ) maar eerst zullen zij die in Christus ontslapen zijn opstaan Hem tegemoet in de lucht.   Alzo ook Christus, eenmaal geofferd zijnde, om veler zonden weg te nemen, zal ten anderen male zonder zonde gezien worden van degenen, die Hem verwachten tot zaligheid. #Heb. 9:28

                TThe Vulgate Latin version; according to which the sense is, all will rise again, both just and unjust, but all will not be changed into a state of glory. and so the Ethiopic version and the Alexandrian copy seem to have read; which is just the reverse of the text, and arises from a wrong sense of. the instances of Enoch and Elijah show; and there will be more at the time of Christ’s coming, for all will not sleep in their graves, or die, for death is meant by sleeping; they will not die as men ordinarily do, and continue under the power of death, but they will be changed at once from corruption to incorruption, from dishonour to glory, from weakness to power, from being natural to be spiritual bodies; this change all the saints will undergo, whether dead or alive, at Christ’s coming; the dead by a resurrection from the dead, and the living by a secret and sudden power, which will at once render their bodies, without separating them from their souls, immortal and glorious: and this reading and sense are confirmed by the Syriac and Arabic versions.

[188]   ye Prhk egrh, “a moment is as the twinkling of an eye”. This phrase, as the twinkling of an eye, is frequently used in Jewish writings

[188]    to signify how speedily ard suddenly anything is done, and which is the design of it here; and the apostle’s meaning is, that the change upon the bodies of living saints will be so quick, that it will be done in a trice, before a man can shut his eyes and open them again; so that it will be as it were imperceptible, and without the least sensation of pain; this may also be referred to the resurrection, which will be quick, and done at once; though it seems rather, and chiefly, to respect the change of the living; what follows, indeed, favours the other sense also; for all will be quick and sudden, the coming of Christ, the raising of the dead, and the change of the living:

 <

16*>Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem des archangels, en met de bazuin Gods nederdalen van den hemel; en die in Christus gestorven zijn, zullen eerst opstaan; #1Thes. 4:16

 

[188]    it seems very likely to be the same with the shout, the voice of the archangel, and the trumpet of God

[188]    have a notion, that a trumpet will be blown at the time of the resurrection of the dead, as at the giving of the law on Mount Sinai; which will quicken the dead, as they say it then did; and that this will be blown by Michael the archangel

 

Dit zal de volgorde van de acht opstandingsordes zijn waarnaar in het vo­rige hoofdstukken al verwezen is. Dit zal plaatsvinden aan het begin van het verdrukkingstijdperk zoals gezien zal worden als wij het volgende feest zullen behandelen.

De laatste bazuin waar­van Paulus hier melding maakt, wordt soms ver­ward met  de zevende engel die blaast op de ba­zuin in Openbaring.

 

2*  En ik zag de zevven engelen, die voor God stonden; en hun werden zeven bazuinen gegeven.                  # Openb. 8:2

3    de zeven enngelen, Door deze zeven engelen verstaan sommigen de gehele menigte der heilige engelen, die rondom den troon van God gedurig staan, omdat het getal van zeven een volmaakt getal is. Doch dit kan alhier ook wel van zeven bijzondere engelen worden verstaan, die uit al de menigte waren gevorderd, om dezen bijzonderen last van God te ontvangen. En de engelen worden gezegd voor God te staan, Openb. 8:2 en Luk. 1:19, en het aangezicht van den Vader in den hemel altijd te zien, Matth. 18:10, omdat zij altijd toegang hebben tot den troon Gods, en altijd bereid zijn om Gods bevelen te ontvangen en uit te voeren; Hebr. 1:14.

 4   zeven bazuiinen gegeven. Namelijk om de een na den ander Gods oordelen over de mensen te verkondigen, gelijk van Openb. 8:7 tot het einde van Openb. 9 zal verhaald worden.[188]

 

Dit zijn niet de zeven geesten van God: # Openb. 1:4  Johannes aan de zeven Gemeenten, die in Azie zijn: genade zij u en vrede van Hem, Die is, en Die was, en Die komen zal; en van de zeven geesten, die voor Zijn troon zijn; ook niet; Openb. 5:5 En een van de ouderlingen zeide tot mij: Ween niet; zie, de Leeuw, Die uit den stam van Juda is, de Wortel Davids, heeft overwonnen, om het boek te openen, en zijn zeven zegelen open te breken. ook niet het gesproken Woord, daar word dikwijls in het boek gesproken, over engelen met   een luide stem iets bekend maken, zoals  trompetten,  deze zijn  kwaadaardig en brengen oordelen op deze aarde, en toch staan zij zo nu en dan voor Gods troon  #1Kon.22:21,22 Toen ging een geest uit, en stond voor het aangezicht des HEEREN, en zeide: Ik zal hem overreden. 22*  En de HEERE zeide tot hem: Waarmede? En hij zeide: Ik zal uitgaan, en een leugengeest zijn in den mond van al zijn profeten. En Hij zeide: Gij zult overreden, en zult het ook vermogen; ga uit en doe alzo .en  #Job 1:6   Er was nu een dag, als de kinderen Gods kwamen, om zich voor den HEERE te stellen, dat de satan ook in het midden van hen kwam.

[188]    and to them were given seven trumpets: everyone had one; and which were an emblem of those wars, and desolations, and calamities, which would come upon the empire, and upon the world, at the blowing of each of them; the trumpet being an alarm, preparing for, proclaiming, and introducing these things; #Jer 4:19 Ho 5:8; these are said to be given them; either by him that sat upon the throne, about which they were; or by the Lamb that opened the seal; and shows that they did nothing but what they had a commission and order to do. Here is manifestly an allusion to the priests and Levites blowing their trumpets at the close of the daily sacrifice, and at the offering of incense 

 

15* En de zevende enggel heeft gebazuind, en er geschiedden grote stemmen in den hemel, zeggende: De koninkrijken der wereld zijn geworden onzes Heeren en van Zijn Christus, en Hij zal als Koning heersen in alle eeuwigheid. # Openb. 11:15

27         de zevende engel  Hetgeen op deze bazuin is gevolgd, wordt het best verstaan van de oprichting van het rijk Gods en van zijn Christus in den hemel, na de voleinding der wereld, hetwelk met de laatste woorden van Openb. 11:15, en met Openb. 11:18,19 wel overeenkomt, en met de orde, die in deze gezichten wordt gehouden, dat elk bijzonder gezicht met het einde der wereld in zijn voorzegging eindigt, gelijk hiervoor Openb. 10:7, ook is betuigd.

28 grote stemmen Namelijk van blijdschap, die onder de heilige geesten in den hemel was, gelijk volgt.

29 zijn gewordenn onzes Dat is, staan nu allen onder zijn regering, nadat onder den voet zijn gebracht al degenen die zich daartegen stelden. Zie 1 Cor.15:24.[188]

 

De laatste zeven engelen die trompetten hadden # Openb. 8:2  En ik zag de zeven engelen, die voor God stonden; en hun werden zeven bazuinen gegeven. #Opeb.8:6   En de zeven engelen, die de zeven bazuinen hadden, bereidden zich om te bazuinen. De dag van de stem van deze engel  #  Openb. 10:7  Maar in de dagen der stem des zevenden engels, wanneer hij bazuinen zal, zo zal de verborgenheid Gods vervuld worden, gelijk Hij Zijn dienstknechten, den profeten, verkondigd heeft. Dit kan niet de tijd wezen van Constantijn, dit was een eigennaardig tijdperk, in het voordeel voor het koningkrijks Gods, grote veranderingen op veel plaatsen, en veel kerken werden gebouwd in verscheidene landen, en hele volkeren werden Christenen, dit was het zesde zegel, dit was voor dat er enige klank van een trompet gehoord werd, en veel minder is de zevende trompet , het behoort ook niet tot het tijdperk van de Reformatie in Duitsland. Probeer het geluid vast te maken aan het jaar 1558, toen de koningen van Zweden en Denemarken, het Evangelie hebben verwel-   komt in hun land  e.z.v .De engel heeft nog niet geblazen op de trompet, en wij kunnen dit niet vastmaken aan enige gebeurtenis van vroeger. Wij zijn dus in het tijdperk van de zesde trompet die nog geblazen moet worden, dus de deur van het Koningkrijk der hemelen is nog open voor de heidenen. De antichrist is nog niet geopenbaard en daar is nog geen voltallige vervolging voor diegenen die het Evangelie met blijdschap aanvaard hebben.

 

Dit zijn echter niet de bazuinen waar­van Paulus hier melding ma­akt. Dit kan niet zo zijn om drie redenen:

 

1.   Paulus heeft nog niet geweten van de bazuinen die de engelen zouden bla­zen, want dit was pas 35 jaar na­dat hij aan de Korinthiërs geschreven he­eft­, aan Johannes geopenb­aard.

2.   Het laatste woord wat in Korinthiërs gebruikt wordt, betekent niet noodzakelijk overal in Hei­lige Sch­rift als finale of laa­tste; dit  verwijst eerder naar de laatste bazuin van een reeks bazuinen. Dit kan bewezen wor­den door na Paulus zijn gebruik van het Laatste woord te kijken in dat zelfde hoofd­stuk.

 

8*   En ten laatste van allen is Hij ook van mij, als van een ontijdig geborene, gezien. # 1Cor. 15:8

20 van eeen ontijdig-geborene, De apostel vergelijkt zichzelf hierbij, ten aanzien van zijn plotselinge en onverwachte bekering en beroeping, die beschreven wordt Hand. 9, en geschied is nadat de Heere Christus ten hemel gevaren was, en omdat hij Christus tevoren had vervolgd.                      [188]

 

Hier zegt hij dat Jezus als laatste van allemaal door hem < Paulus > ge­zien is. Maar hij was slechts de laat­ste van een zekere groep mensen die Christus gezien hebben, omdat Johannes  Hem ook wel jaren later gezien heeft. 1Kor. ­15:8; Openb.1:17‑18.

 

3.   De zevende bazuin is niet de laatste finale bazuin waarvan de Bijbel melding maakt. Mozes vertelt ons dat de  bazuinen geblazen zullen worden zo­ lang als Israël bestaat en dat zal  dus voortdurend zo zijn.

 

8*   En de zonen van Aaron, de priesters, zullen met die trompetten blazen; en zij zullen ulieden zijn tot een eeuwige inzetting bij uw geslachten. #Num. 10:8

9•    een eeuwigee inzetting  Hebreeuws, inzetting der eeuwigheid. Zie Gen. 13:15.               [188]

 

 Dit waren zeer waardevolllen zilveren instrumenten, en er waren net twee zonen van Aaron die deze instumenten mochten blazen, Eleazar en Ithamar # Num 10:8 En de zonen van Aaron, de priesters, zullen met die trompetten blazen; en zij zullen ulieden zijn tot een eeuwige inzetting bij uw geslachten.

 

[188]    Josephus gives a description of them, and says, that they were little less than a cubit long, the pipe of them narrow, but broader about the mouth to receive the breath, and ended like a bell; they seem to be much of the shape of our trumpets:

 

Deze trompetten zijn het embleem van het Evangelie, genoemd  de machtige trompetten, de dienaren van het Evangelie spraken met een luide stem van bekering van zonde en redding # Jes. 27:13  En het zal te dien dage geschieden, dat er met een grote bazuin geblazen zal worden; dan zullen die komen, die in het land van Assur verloren zijn, en de heengedrevenen in het land van Egypte; en zij zullen den HEERE aanbidden op den heiligen berg te Jeruzalem. #Jes. 58:1 Roep uit de keel, houd niet in, verhef uw stem als een bazuin, en verkondig Mijn volk hun overtreding, en het huis Jakobs hun zonden.

 

Na welke bazuinen heeft Paulus dan verwezen toen hij zei:"de laatste ba­zuin".

 

Rosh Hashana en het volgende feest Yom Kipper. Dit zijn zulke hoog­heilige da­gen dat de voorbe­reiding  voor hen eigenlijk een maand vroeger op de eer­sten van de Joodse maand Elul begon. Elke dag recht door deze maand wordt de ramshoren geblazen. Op de dag voor Rosh Hashana werd geen bazuin ge­bla­zen. De laatste ba­zuin wordt voor de dag van Rosh Has­hana, het feest van de bazuinen geblazen en de laatste en finale bazuin die in de reeks van der­tig dagen geblazen werd. Dit was de laatste bazuin volgens de eerste her­denking van het feest van de bazuinen tijdens de instelling in Levitikus.

 

 

HOOFDSTUK ACHT

 

HET ZESDE FEEST.

<<VERZOE­NING>>

 

Het zesde feest dat door God ingesteld was, was de verzoening.

 

26* Verder sprak de HHEERE tot Mozes, zeggende:

27* Doch op den tiendden dezer zevende maand zal de verzoendag zijn, een heilige samenroeping zult gij hebben; dan zult gij uw zielen verootmoedigen, en zult den HEERE een vuuroffer offeren.

28* En op dienzelven dag zult gij geen werk doen; want het is de verzoendag, om over u verzoening te doen voor het aangezicht des HEEREN uws Gods. # Lev. 23:26-28

33 Doch op den ttienden dezer zevende maand  Of, immers.

34         verzooendag zijn, Versta, een feest bij de Israëlieten, waarin zij zich verzoenden met den Heere over hunne zonden, zich vernederende door vasten en bidden.

35 uw zielen verootmoedigen, Zie boven, Lev. 16:29.               [188]

 

      Verzoendag staat vandaag onder het Jodendom bekend als Yom Kippur en dit betekent een dag van bedekking. Deze dag wordt jaarlijks on­derhouden  als de dag waarop Israël gereinigd werd van haar zon­den. Lees Lev.16 voor meer volledige uiteenzetting van deze dag en zijn diensten. Dit is een dag waarop gevast werd en is het heiligste feest van alle Joodse fees­ten.

 

      Op deze dag moest Aäron, de hoge­p­ries­ter achter het voorhang­sel gaan tot bij het verzoendeksel dat bovenop de verbondsark was. De ver­zoendag was de enigste dag dat de hogepriester in het aller­heiligste kon ingaan. Tijdens deze gelegenheid moest de priester zichzelf wassen en hij moest als kle­ren een lin­nenrok, linnenbroek, lin­nengordel  en een linnen tulband aan­trek­ken.

 

      Het was noodzakelijk voor de hoge­priester om eerst verzoening te doen voor zichzelf en zijn  huis  door voor zijn zonde een stier te offeren. De mensen wac­htten voor hem tot dit offer was afgehandeld. Als hij dan uit de tabernakel kwam, waren ze verzekerd dat dit offer aangeno­men was. Dan ging hij weer terug, het allerheiligste bin­nen, met het bloed van de zondof­ferbok  wat voor  het hele volk bedoeld was. Zonder het bloed was daar geen ­vergiffenis van zonde. Zelfs de Jood­se Talmoed is hier in volle overeenstem­ming: Yomo, hoofdstuk 5‑a. [188] Daar is geen ver­zoening behalve door het bloed. Tra­ditioneel is Yom Kipper de dag waarop Mozes van de berg Sinai afkwam met  het tweede stel stenen tafelen, nadat hij van God ver­geving had verkregen voor de zonden van Is­raël en van het gouden kalf.

 

 

[188]  De Talmoed < Tractaten Yoma 39:b. > vertelt ons dat het gebruikelijk was dat gedurende de tijd van de tweede tempel, rode wol aan de tempelpoort  vast werd gebonden wat dan wit zou worden als een teken daarvan dat de mensen vergeving hadden ontvangen. Er wordt ook in de Talmoed genoemd, dat de rode wol die aan de tem­pelpoort vast­gemaakt was, rood gebleven is tij­dens  de veertig jaar voor de vernietiging  van de Tempel door Herodus 70 na C­hri­stus < Het tijd­perk net na de kruisiging van Christus >. De Rabbi's zijn tot de gevolgtrek­king gekomen  dat God bezig was om te zeggen: Ik zal dit niet vergeven. Wat zal nu de N­ieu­wtestamentische ver­vulling zijn van dit Ou­dtestamenti­sche ty­pe?

 

11* En niet alleenlijjk dit, maar wij roemen ook in God, door onzen Heere Jezus Christus, door Welken wij nu de verzoening gekregen hebben. # Rom.  5:11

27 wij roemen oook in God, Namelijk hiervan, dat wij, nu verzoend zijnde, ook zullen behouden worden van den toekomenden toorn, Rom. 5:9,10, en dat God onze God is en eeuwiglijk zal blijven.     [188]

 

Iets moet verstaan worden, van wat er aan ons gegeven wordt, niet alleen dat wij gered zijn, doordat Hij zijn leven gegeven heeft voor geredde en ongeredde, maar wij zijn nu aanvaard door God de Vader door Jezus Christus, de Heilige Geest die wij op deze aarde ontvangen hebben, om te helpen tegen de verzoekingen van deze wereld. Alles is door genade ontvangen, wij hebben verzoening ontvangen door Zijn Zoon, zodat wij nu een Hemelse Vader hebben net zoals voorheen in het paradijs Adam had. Wij hebben niet meer de wet zoals Mozes dit onvangen had, maar nu hebben wij een nieuw verbond, dat wij ontvangen hebben doordat Jezus zichzelf geofferd heeft voor de zonde van de wereld.

 

[188]     us it is by confession, repentance, and good works; sometimes by beneficence and hospitality

[188]    ; sometimes they say their captivity is their atonement

[188]    ; and, at other times, that death expiates all their sins

[188]    . Blessed be God for the atoning sacrifice of Christ!

 

Op dit ogenblik is Jezus in de he­me­len in het Allerheiligste, waar Hij voor de Vader verschijnt en verzoe­ning doet, niet voor Hemzelf maar voor de heiligen.

 

Dit wordt verduide­lijkt in Levitikus.     

 

17* En geen mens zal in de tent der samenkomst zijn, als hij zal ingaan, om in het heilige verzoening te doen, totdat hij zal uitkomen; alzo zal hij verzoening doen, voor zichzelven, en voor zijn huis, en voor de gehele gemeente van Israel. # Lev. 16:17

25hij zal ingaaan, Te weten, de hogepriester.

26het heilige vverzoening te doen, Het heilige der heiligen, gelijk boven, Lev. 16:2.          [188]

 

Zelfs geen andere priesters als allenig Aaron de hogepriester, want dit was zo hoog Heilig, dat allenig de hogepriester kon ingaan in het allerheiligste, nadat hij zichzelf en zijn huis geheiligd heeft door een zondebok te offeren, elke andere priester die zou ingaan zou sterven. Maar nu heeft Hij het Lam van God dat zonder zonde was, zichzelf ten offer gesteld, namenlijk Christus; nu heeft iedereen de kans om door Jezus in het allerheiligste in te gaan om verzoening te ontvangen .

 

Jezus is voor ons een bloedoffer ge­worden.

 

12* Noch door het blooed der bokken en kalveren, maar door Zijn eigen bloed, eenmaal ingegaan in het heiligdom, een eeuwige verlossing teweeggebracht hebbende. # Hebr. 9:12

35         der bbokken en kalveren, Want beide deze soorten van dieren werden geslacht als de hogepriester in het heilige der heiligen zou ingaan, Lev. 16:11,15, met welker beider bloed hij ook in het heilige der heiligen inging, Hebr. 9:18.

36         een eeeuwige Dat is, altijddurend en van eeuwige kracht, gelijk Hebr. 10:14.

37 verlossing teeweeggebracht Grieks rantsoening; dat is, verlossing, die door rantsoen geschiedt, gevonden hebbende.     [188]

 

[188]    another copy reads, for the redemption of Messiah the son of David; and to the same purpose is the Jerusalem paraphrase on the place; in Talmudic language it would be called tymlwe hyydp

 

Hij is nu de Ene die voor ons intreedt en {de bemiddelaar} is tussen God en het mensdom.

 

Het Jodendom als geheel heeft nooit het bloedoffer van Chris­tus aanvaard. Ze hebben nog nooit de verzoening {zo­nder dekking} op henzelf toegepast toen Jezus Zijn bloed vergo­ten had. Zij zullen dit nog eenmaal moeten doen, voordat ze hun konink­lij­ke erf­portie zullen Lev.23.ont­vangen. Verzoe­ning vindt plaats tussen het feest van de bazuinen en het lo­ofhuttenfeest. Nadat de bazuin zal bla­zen zal de eerste toekomstige op­standings­orde weggeroepen worden. Dan  zal de Joodse natie een verschrik­kelijke verdrukkingstijdperk ingaan, waarnaar Jeremia verwijst, als een tijd van benauwdheid voor Jakob { Isra­ël }.

 

7*  O wee! want die ddag is zo groot, dat zijns gelijke niet geweest is; en het is een tijd van benauwdheid voor Jakob; nog zal hij daaruit verlost worden. # Jerm.30:7

7    want Of, immmer, zekerlijk is die dag, enz., of, dat die dag zo groot is.

8    dag is zo ggroot, Dat is, de bestemde tijd des oordeels over Jakobs nakomelingen zie Ps. 37:13, en Joël. 1:15, dat zij nooit tevoren zo hard zijn gestraft.        [188]

 

[188]    "therefore he shall be saved out of it" as the effect of the divine compassion to him in such great trouble.

 

Gedurende deze tijd zul­len de overge­bleven Joden, na veel beproe­vingen en smart, Jezus erkennen als hun Messi­as.

Volgens Mozes moest daar een vuurof­fer aan de Here gebracht worden op dit feest.

 

27* Doch op den tiendden dezer zevende maand zal de verzoendag zijn, een heilige samenroeping zult gij hebben; dan zult gij uw zielen verootmoedigen, en zult den HEERE een vuuroffer offeren. Lev. 23:27

33 Doch op den tienden dezer zevende maand  Of, immers.

34 verzoendag ziijn, Versta, een feest bij de Israëlieten, waarin zij zich verzoenden met den Heere over hunne zonden, zich vernederende door vasten en bidden.

35 uw zielen verootmoedigen, Zie boven, Lev. 16:29.               [188]

 

Dit was de maand Tisri, een part van september en oktober, dit was verzoening voor het jaar dat voorbij gegaan was  # Lev. 16:29,30  En dit zal voor u tot een eeuwige inzetting zijn: gij zult in de zevende maand, op den tienden der maand, uw zielen verootmoedigen, en geen werk doen, inboorling noch vreemdeling, die in het midden van u als vreemdeling verkeert. 30*  Want op dien dag zal hij voor u verzoening doen, om u te reinigen; van al uw zonden zult gij voor het aangezicht des HEEREN gereinigd worden.

 

      the Targum of Jonathan paraphrases it,``by abstaining from eating and drinking, and the advantage of bathing and wiping, and the use of the bed and sandals;''

 

De Schrift zegt dat God een derde deel in het vuur zal brengen, wan­neer Hij over de verdrukking spreekt.

 

9*  En Ik zal dat derrde deel in het vuur brengen, en Ik zal het louteren, gelijk men zilver loutert, en Ik zal het beproeven, gelijk men goud beproeft; het zal Mijn Naam aanroepen, en Ik zal het verhoren; Ik zal zeggen: Het is Mijn volk; en het zal zeggen: De HEERE is mijn God. # Zach. 13:9

33dat derde deeel Te weten, dat derde deel, hetwelk mijne uitverkorenen zijn.

34         in heet vuur brengen, Versta hier, het vuur der vervolging en van het kruis. Zie Jes. 1:25, en Jes. 48:10; 1 Petr. 1:7.

35 het zal Mijn Naam aanroepen, Het derde deel. De zin is: Een iegenlijk dezer uitverkorenen, die Ik alzo zal beproefd hebben, zal mijnen naam aanroepen, enz. [188]

 

        Into tribulation, as thhe Targum explains it; or into great distresses, comparable to fire, as Kimchi observes; this is the hour of temptation that will be in the Philadelphian church state, #Re 3:10. Daniel's time of trouble, such as there never was since there was a nation, #Da 12:1 and the time of the slaying of the witnesses, #Re 11:7-9:

 

Zij zullen Mijn naam aanroepen, en zullen Mij eren, en mij aanbidden  # Mal. 1:11  Maar van den opgang der zon tot haar ondergang, zal Mijn Naam groot zijn onder de heidenen; en aan alle plaats zal Mijn Naam reukwerk toegebracht worden, en een rein spijsoffer; want Mijn Naam zal groot zijn onder de heidenen, zegt de HEERE der heirscharen.

 

        so the Targum paraphrasses the words, ``he shall pray in my name, and I will receive his prayer:''

 

Mozes bevestigt dat Israël ver­zoe­ning zal ontvangen tijdens het ver­druk­kingstijdperk.

 

30* Wanneer gij in anngst zult zijn, en u al deze dingen zullen treffen; in het laatste der dagen, dan zult gij wederkeren tot den HEERE, uw God, en Zijn stem gehoorzaam zijn.

31* Want de HEERE, uww God, is een barmhartig God; Hij zal u niet verlaten, noch u verderven; en Hij zal het verbond uwer vaderen, dat Hij hun gezworen heeft, niet vergeten. # Deu. 4:30,31

34         al deeze dingen zullen treffen; Hebreeuws, al deze woorden, of zaken zullen vinden. Zie gelijke manier van spreken onder, Deut. 31:17, en 1 Sam. 23:17; versta die voorgezegde ellenden. Zie boven, Deut. 4:26,27.

35         dan zzult gij wederkeren  Dit alsook Deut. 4:29 schijnt een profetie te zijn van de bekering der Joden. Vergelijk onder, Deut. 30:1,2,3, enz. Hos. 3:5. Anders, en gij u bekeren zult tot den Heere uwen God, enz., en dan in Deut. 5:31, zo zal Hij u niet verlaten, enz.

36 tot den HEERE, uw God, Anders, tot den Heere uwen God toe. Zie hiervan Joël. 2:12.                [188]

 

Nu zullen zij erachterkomen wat zij gedaan hebben met de Mesias, en zullen zij hun zonde belijden, en zullen ze beseffen dat zij Christus nodig hebben. # Hos. 3:5. Daarna zullen zich de kinderen Israels bekeren, en zoeken den HEERE, hun God, en David, hun Koning; en zij zullen vrezende komen tot den HEERE en tot Zijn goedheid, in het laatste der dagen. # 2Cor. 3:16  Doch zo wanneer het tot den Heere zal bekeerd zijn, zo wordt het deksel weggenomen.

 

15* Ik zal henengaan en keren weder tot Mijn plaats, totdat zij zichzelven schuldig kennen en Mijn aangezicht zoeken; als hun bange zal zijn, zullen zij Mij vroeg zoeken. # Hos. 5:15

41 plaats, Menseelijk van God gesproken, die gezegd wordt neder te dalen wanneer Hij iets bijzonders op aarde werkt, of zijne oordelen uitvoert, en weder in zijne plaats te keren en zich stil te houden, als Hij de mensen in ellende laat of niet verlost, totdat zij zich bekeren, en zijn tijd daar is. Vergelijk Gen. 11:7; Jes. 18:4 en Jes. 26:21.

 42        aangeezicht zoeken; Zie 2 Kron. 7:14, en 2 Kron. 11:16.

 43        vroegg zoeken. Dat is, met groten vlijt, ijver en tijdig. Zie Job 7:21, en Job 8:5; Ps. 5:4; Spreuk. 7:15, met de aantekening en vergelijk Jer. 29:12,13,14; Dan. 9, en de boeken Ezra en Nehemia, en voorts den tijd van het Nieuwe Testament, voornamelijk Matth. 11:12, enz.[188]

 

        as the Taargum; and then humbly seek the face and favour of God, the remission of their sins from him, and acceptance with him: in their affliction they will seek me early; in the morning, betimes,

 

 39* Want Ik zeg u: Gij zult Mij van nu aan niet zien, totdat gij zeggen zult: Gezegend is Hij, Die komt in den Naam des Heeren! # Matt. 23:39

46  totdat gij zeggen zzult: Namelijk ten uitersten dage, wanneer Hij in zijne heerlijkheid zal komen ten oordeel, en zij alsdan zullen moeten bekennen dat Hij de gezegende des Heeren, dat is de ware Messias is; Openb. 1:7.

47 is Hij, Of, zij.  [188]

 

De Joden hebben vele malen Jezus gezien toen hij nog in de tempel kwam, hoe hij voor Pilatus gestaan heeft, en hoe Jezus gekruisigd werd, maar na de opstanding heeft Jezus zich alleen aan zijn discipelen vertoond, nooit aan het Jodedom. Dit is een van de redenen dat het Jodedom verward is, want zij hebben het bewijs niet dat Jezus de Mesias was, door hun ongeloof, want zij verwachtten een heel andere koning zoals David die hun zou verlossen van de Romeinen.

 

Hun pleidooi om verzoening is opgete­kend in Zacharia.

 

5*     Dan zullen de leidslieden van Juda in hun hart zeggen: De inwoners van Jeruzalem zullen mij een sterkte zijn in den HEERE der heirscharen, hun God.  # Zach. 12:5

16   de leidslieeden van Juda  Dat is, alle voorstanders der kerk.

17   De inwonerss van Jeruzalem Dat is, de ledematen der kerk.

18   zullen mij een sterkte zijn Of, zijn mij enen sterkte; of dat mij de inwoners van Jeruzalem een sterken moed hebben.

19   in den HEERRE der heirscharen, hun God. Dat is, dewijl de Heere met hen is, of om des Heeren wil.  [188]

 

[188]    their strength and confidence in the inhabitants of Jerusalem, but as they are strengthened in and by the Lord their God, from whom all strength, safety, and salvation come. In this and the following verse #Zec 12:6, by "the governors of Judah" are not meant Judas Maccabeus, and his brethren, as some think; for though there are some things in the context that seem to agree with them, and they may be an emblem of the governors in the times referred to, for their courage, bravery, and success; yet the thread of history, and series of prophecy, will not admit such a sense.

 

 

Jezus zal dit bekrachtigen.

 

10*  Doch over het huuis Davids, en over de inwoners van Jeruzalem, zal Ik uitstorten den Geest der genade en der gebeden; en zij zullen Mij aanschouwen, Dien zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwklagen, als met de rouwklage over een enigen zoon; en zij zullen over Hem bitterlijk kermen, gelijk men bitterlijk kermt over een eerstgeborene. # Zach 12:10

37   den Geest dder genade en der gebeden; Dat is, den Heilige Geest, die den uitverkorenen betuigt dat God hun wil genadig zijn; en Hij verwekt hen ten gebede en smekingen, alzo dat zij God om genade en vergeving hunner zonden bidden. Verg. Hand. 2:37.

38   zij zullen Mij aanschouwen, Eendeeld met lichamelijke ogen ten tijde van zijn lijden. Zie Joh. 19:37; anderdeels door het geloof, ten aanzien van de boetvaardigen en gelovigen, Hand. 2;37, en met schrik ten aanzien van de ongelovigen ten jongste dage; Openb. 1:7.

39   Dien zij dooorstoken hebben, Dit doorsteken der zijde van Christus wordt hier gesteld voor de gehele kruiseging. Zie Joh. 19:34,37. En ofschoon maar één soldaat dit gedaan heeft, zo wordt het nochtans de ganse Joodse natie toegeschreven, als die Pilatus gedrongen hebben Christus te doden.

40   zij zullen over Hem rouwklagen, Dat is, zij zullen hartelijk bedroefd zijn over hun schrikkelijke zonden.

41   over een ennigen zoon; Te weten, die gestorven is; zie Jer. 6:26, en Amos 8:10.

42   zij zullenn over Hem bitterlijk kermen, Hebr. zullen bitter maken.      [188]

 

Dit zijn de Joden die tot de familie van Christus behoren, en ook in het hemelse Jeruzalem, de kerk van de eerstgeborenen, diegenen die geschreven staan in het boek van het Lam. Dit zijn diegenen die onder de genade vallen, door Zacharia in het Oude Testament geprofeteerd, deze Oudtestamentische Joden zullen vallen onder de bedeling van het Nieuwe Testament. # Jes. 44:3 Want Ik zal water gieten op de dorstigen, en stromen op het droge; Ik zal Mijn Geest op uw zaad gieten, en Mijn zegen op uw nakomelingen. Dit lijk ook of het naar de Schrift verwijst in #Openb.1:7  Ziet, Hij komt met de wolken en alle oog zal Hem zien, ook degenen, die Hem doorstoken hebben; en alle geslachten der aarde zullen over Hem rouw bedrijven; ja, amen.

  

[188]     In the Talmud mention being made of the mourning after spoken of, it is asked, what this mourning was made for? and it is replied, R. Dusa and the Rabbins are divided about it: one says, for Messiah ben Joseph, who shall be slain; and another says, for the evil imagination, that shall be slain; it must be granted to him that says, for Messiah the son of Joseph that shall be slain; as it is written, "and they shall look upon whom they have pierced, and mourn", &c. for, for the other, why should they mourn? hence Jarchi and Kimchi on the place say, our Rabbins interpret this of Messiah the son of Joseph, who shall be slain; and the note of Aben Ezra is, all the nations shall look unto me, to see what I will do to those who have pierced Messiah the son of Joseph. Grotius observes, that Hadarsan on #Ge 28:10-16 understands it of Messiah the son of David. The Jews observing some prophecies speaking of the Messiah in a state of humiliation, and others of him in an exalted state, have coined this notion of two Messiahs, which are easily reconciled without it. The Messiah here prophesied of appears to be both God and man; a divine Person called Jehovah, who is all along speaking in the context, and in the text itself; for none else could pour out the spirit of grace and supplication; and yet he must be man, to be pierced; and the same is spoken of, that would do the one, and suffer the other; and therefore must be the qeanqrwpoV, or God-man in one person. As to what a Jewish writer

[188]     objects, that this was spoken of one that was pierced in war, as appears from the context; and that if the same person that is pierced is to be looked to, then it would have been said, "and mourn for me, and be in bitterness for me"; it may be replied, that this prophecy does not speak of the piercing this person at the time when the above wars shall be; but of the Jews mourning for him at the time of their conversion, who had been pierced by them, that is, by their ancestors, hundreds of years ago; which now they will with contrition remember, they having assented to it, and commended it as a right action; and as for the change from the first person to the third, this is not at all unusual in Scripture:

[188]     that is, piercing him; for sin committed against him; because of their rejection of him, their hardness of heart, and unbelief with respect to him; and on account of their many sins, which were the occasion of his being pierced; which mourning will arise from, and be increased by, a spiritual sight of him, a sense of his love to them, and a view of benefits by him. Evangelical repentance springs from faith, and is accompanied with it; and this godly sorrow is like that which is expressed for an only son; see #Am 8:10 Lu 7:12 and indeed Christ is the only begotten of the Father, as well as the firstborn among many brethren, as follows:

 

     Deze tijd van rouwklagen zal zonder twijfel plaatsvinden op de precieze datum van dit feest { verzoendag }.

 

25*  Want ik wil niett, broeders, dat u deze verborgenheid onbekend zij (opdat gij niet wijs zijt, bij uzelven), dat de verharding voor een deel over Israel gekomen is, totdat de volheid der heidenen zal ingegaan zijn.

26*  En alzo zal geheeel Israel zalig worden; gelijk geschreven is: De Verlosser zal uit Sion komen en zal de goddeloosheden afwenden van Jakob.

27*  En dit is hun eeen verbond van Mij, als Ik hun zonden zal wegnemen. #Rom. 11:25-27

117 deze verborggenheid onbekend zij Dat is, deze zaak, die tot nog toe weinig bekend is geweest.

118 wijs zijt, DDat is, laatdunkend of hoogmoedig in uwe ogen; Spreuk. 3:7; Rom. 12:16.

119 de verhardinng Dat is, de ongehoorzaamheid, gelijk Rom. 11:30,32; zie Rom. 11:7.

120 voor een deeel Dat is, niet van alle Joden, maar van enigen, hoewel zeer velen. Want daar is nog altijd enig overblijfsel behouden geweest, en daarna zullen zij zich met grote menigte bekeren.

121 Israel gekommen is, Dat is, het Israëlietische volk, de Joden.

122de volheid dder heidenen  Dat is, het volle getal, of de menigte der heidenen, en gelijk als het lichaam derzelve. Zie dergelijk Rom. 11:12.

123 ingegaan zijjn. Namelijk door belijdenis des Christelijken geloofs in de gemeente Gods.

124 alzo zal Datt is, alsdan, namelijk als de volheid der heidenen zal ingegaan zijn.

125 geheel Israeel Dat is, niet enige weinigen, maar ene zeer grote menigte, en gelijk als de ganse Joodse natie.

126zalig wordenn; Namelijk door de predikatie des Evangelies krachtig geroepen, en door het geloof gerechtvaardigd zijnde.

127 De Verlosserr zal uit Sion komen Grieks, die uittrekt; namelijk iemand uit enige zwarigheid. Hebreeuws, Goël. Waardoor de Messias verstaan wordt, die, als een naaste bloedverwant der Joden, hen uit het verderf zal trekken en verlossen.

128 de goddeloossheden Namelijk hen door den Geest der wedergeboorte van dezelve bekerende, en hen die vergevende.

129 van Jakob. DDat is, van de Joden, die Jakobs nakomelingen zijn.

130 hun een verbbond van Mij,  Namelijk den Joden, die derhalve, alzo dit verbond onveranderlijk en vast is, nog bekeerd zullen worden tot het geloof, opdat hunne zonden daardoor mogen vergeven en weggenomenworden.              [188]

[188]     that this name signifies orasin qeou, "the vision of God"; indeed, Jacob had it given him when he wrestled with the angel, and saw God face to face, though it does not seem to be for that reason; however, blindness had now befallen the Jews, who had been favoured with a divine revelation, with the knowledge of God, his will and worship; and none were more blind than those who were called the servants and messengers of the Lord of hosts, as the Scribes and Pharisees, the priests and princes of the Jewish world. This "blindness" designs their unbelief, the hardness of their hearts, and darkness of their understandings with respect to God himself, whom they knew not in Christ; not as the Father of Christ; nor even the perfections of his nature, particularly his righteousness; which was the reason of their setting up their own righteousness, and of their non-submission to the righteousness of Christ: they were blind as to the Messiah; they knew him not, when he came; they saw no beauty and comeliness in him; could not discern the characters of him in Jesus, though they were so manifest; and rejected him notwithstanding the clear evidence of his ministry and miracles.  They were in the dark about the sense of the prophecies of the Old Testament; a vail was upon their hearts when they read them, so that they understood them not, and could not see their accomplishment in Christ; they were even ignorant of the law, the spiritual nature, true use, and right end and scope of it; and it is no wonder that the Gospel should be hidden from them. This blindness "happened" to them not by chance, but befell them by the decree, and according to the will of God, who hardens whom he pleases; and according to various predictions in the Old Testament, cited in #Mt 13:14,15 Joh 12:39,40 Ro 11:8-10; and in righteous judgment, for since they liked not to retain God and his Christ in their knowledge, it was but just in God to give them up to reprobate minds, to judicial blindness, and hardness of heart: but then this blindness only happened to them "in part"; not that it was only in some measure or some degree, for it was total, they were darkness itself, and had no spiritual and evangelic light at all on whom it fell; but that this blindness was not general with respect to persons, there were some few, a seed, a remnant, that were delivered from it, though the far greater part of the nation were involved in it, and continue in it to this day; and will do, "until the fulness of the Gentiles be come in": that is, till the whole number of God's elect among them, be called and brought into the Gospel church state, which in the latter day will be very great; when the earth shall be filled with the knowledge of the Lord, as the waters cover the sea; when the kingdoms of this world shall become the kingdoms of our Lord and his Christ; and the abundance of the sea shall be converted, and the forces of the Gentiles shall come to the church, and multitudes of them shall flock thither, as doves to their windows: and since the blindness of the Jews is not yet removed, it seems plain that the full number of God's chosen ones among the Gentiles is not yet completed in regeneration; for as soon as ever they are all called and brought in, the vail will be taken away from the Jews, and they will be turned unto the Lord.

 

 

 [188]    abh Mlwel qlx Mhl vy larvy lk, "all Israel shall have a part", or "portion in the world to come"; and in support of this they usually produce the passage in #Isa 60:21: "thy people also shall be all righteous": yea, they even go so far as to say

[188]  ``that hell fire will have no power over the transgressors of Israel;'' fancying, that every individual person of their nation will be saved; though they sometimes except such who deny the resurrection of the dead, and that the law is from heaven, or is an epicure, and he that reads foreign books, or is an enchanter, or pronounces the ineffable name: but the apostle is not to be understood with such a latitude; he refers to the last times, and to a very general conversion of them to the Messiah: as it is written, #Isa 59:20:

[188]     as the Jews themselves own, and apply this passage to him; who is the "Goel", or near kinsman of his people, to whom the right of their redemption belongs as man; and who as God was able to effect it, and, as God-man and Mediator, was every way qualified for it, and has obtained it for them: and whereas, in the prophet Isaiah, he is said to "come to", and by the apostle, "out of Zion", this may be reconciled by observing, that the servile letter l sometimes signifies "from", as well as to, when it is put in the room of m; of which instances may be given, as #Ex 16:1 19:1 Nu 33:38 Ezr 3:8 1Ki 12:24 compared with #2Ch 11:4. Besides, the Messiah was to come out of Zion, as well as to come to it, according to #Ps 14:7; so that the apostle fitly expresses the faith and expectation of the old Jewish church in this citation:

 [188]   so that the Jew has no reason to charge the apostle with a perversion of the prophet's words, when they are cited so agreeably to their own Targumist: and the sense of them relates not to what Christ did on the cross, when the iniquities of his people were laid on him, and he bore them, and removed them all in one day from them; but to what he will do to the Jews in the latter day, in consequence thereof; he will convince them of their ungodliness, give them repentance for it and remission of it.

 [188]    Philo the Jew observes, that this name signifies orasin qeou, "the vision of God"; indeed, Jacob had it given him when he wrestled with the angel, and saw God face to face, though it does not seem to be for that reason; however, blindness had now befallen the Jews, who had been favoured with a divine revelation, with the knowledge of God, his will and worship; and none were more blind than those who were called the servants and messengers of the Lord of hosts, as the Scribes and Pharisees, the priests and princes of the Jewish world. This "blindness" designs their unbelief, the hardness of their hearts, and darkness of their understandings with respect to God himself, whom they knew not in Christ; not as the Father of Christ; nor even the perfections of his nature, particularly his righteousness; which was the reason of their setting up their own righteousness, and of their non-submission to the righteousness of Christ: they were blind as to the Messiah; they knew him not, when he came; they saw no beauty and comeliness in him; could not discern the characters of him in Jesus, though they were so manifest; and rejected him notwithstanding the clear evidence of his ministry and miracles.  They were in the dark about the sense of the prophecies of the Old Testament; a vail was upon their hearts when they read them, so that they understood them not, and could not see their accomplishment in Christ; they were even ignorant of the law, the spiritual nature, true use, and right end and scope of it; 

 

Daar is een ongewoon verschijnsel in de Hebreeuwse tekst die in geen van de vele vertalingen voorkomt. Vlak na dit woord dat precies in het midden van Zacharia staat.

 

10* Doch over het huiis Davids, en over de inwoners van Jeruzalem, zal Ik uitstorten den Geest der genade en der gebeden; en zij zullen Mij aanschouwen, Dien zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwklagen, als met de rouwklage over een enigen zoon; en zij zullen over Hem bitterlijk kermen, gelijk men bitterlijk kermt over een eerstgeborene. # Zach. 12:10

37   den Geest dder genade en der gebeden; Dat is, den Heilige Geest, die den uitverkorenen betuigt dat God hun wil genadig zijn; en Hij verwekt hen ten gebede en smekingen, alzo dat zij God om genade en vergeving hunner zonden bidden. Verg. Hand. 2:37.

38   zij zullen Mij aanschouwen, Eendeels met lichamelijke ogen ten tijde van zijn lijden. Zie Joh. 19:37; anderdeels door het geloof, ten aanzien van de boetvaardigen en gelovigen, Hand. 2;37, en met schrik ten aanzien van de ongelovigen ten jongste dage; Openb. 1:7.

39   Dienn zij doorstoken hebben, Dit doorsteken der zijde van Christus wordt hier gesteld voor de gehele kruisiging. Zie Joh. 19:34,37. En ofschoon maar één soldaat dit gedaan heeft, zo wordt het nochtans de ganse Joodse natie toegeschreven, als die Pilatus gedrongen hebben Christus te doden.

40   zij zullen over Hem rouwklagen, Dat is, zij zullen hartelijk bedroefd zijn over hun schrikkelijke zonden.

41   over een ennigen zoon; Te weten, die gestorven is; zie Jer. 6:26, en Amos 8:10.

42   zij zullen over Hem bitterlijk kermen, Hebr. zullen bitter maken.       [188]

 

Dit zijn Joden, die tot de familie van Christus behoren, zij die in het boek  van het leven geschreven zijn. Dit betekent bij de genade van de Heilige Geest van God ”de Geest der genade” omdat Jezus de zijnen liefheeft.

 

Volgt een woord bestaande uit twee He­breeuwse letters. De letters {ia Aleph} en {Tau} de eerste en de laat­ste let­ter van het Hebreeuwse alfabet. De  eerste naar wie zal wor­den opgezien, is de Eerste en de Laatste, het Begin en het Einde. Hier wordt over niemand anders dan Jezus Christus gesproken.

 

8*     Ik ben de Alfaa en de Omega, het Begin en het Einde, zegt de Heere, Die is, en Die was, en Die komen zal, de Almachtige. # Openb. 1:8

23   Alfa Deze wwijze van spreken is genomen uit het Griekse A. B., in welke taal Johannes hier schrijft, waar de A., door hen genoemd Alfa, de eerste, en de grote O, door hen genoemd Omega, de laatste letter is, gelijk in den tekst ook wordt verklaard.

24  het begin Naamelijk van alle dingen, hetwelk van God gezegd wordt, niet alleen omdat Hij van eeuwigheid vóór alle schepselen geweest is, en, al is het dat de schepselen veranderen of vergaan, Hij evenwel altijd dezelfde blijft. Hebr. 1:11,12; maar ook omdat Hij de oorsprong en het einde is van allen, daar alle dingen van Hem en tot Zijn eer zijn; Spreuk. 16:4; Rom. 11:36. Zie ook Jes. 41:4, en Jes. 44:6.

25   de Heere, NNamelijk Christus, die zich hier aan Johannes openbaart, en van wien in Openb. 1:7 is gesproken; wien als den enigen God met den Vader, deze eigenschappen ook hierna Openb. 1:11,17, en Openb. 22:13, uitdrukkelijk worden toegeschreven.   [188]

 

Dit waren de woorden van Jezus zelf, die sprak met Johannes en zei, ik  ben de  Alfa en de Omega, dat  betekent  het begin  en ook het einde # Openb. 1:11  Zeggende: Ik ben de Alfa en de Omega, de Eerste en de Laatste; en hetgeen gij ziet, schrijf dat in een boek, en zend het aan de zeven Gemeenten, die in Azie zijn, namelijk naar Efeze, en naar Smyrna, en naar Pergamus, en naar Thyatire, en naar Sardis, en naar Filadelfia, en naar Laodicea.

 

[188]     ``Macmas and Mezonicha (names of places) are tlol apla, "Alpha for fine flour";'' that is, the best fine flour is there, they are the chief places for it: and again,``Tekoah is Nmvl apla, "Alpha for oil",'' so Christ, he is the Alpha, the chief as to his divine nature, being God over all, blessed for ever; and in his divine sonship, none, angels or men, are in such sense the Son of God as he is; and in all his offices, of prophet, priest, and King; he is the prophet, the great prophet of the church, never man spake like him, or taught as he did; he is the most excellent priest, that exceeds Aaron and all his sons, having an unchangeable priesthood; and he is the King of kings, and Lord of lords; he has the chief place in the church, he is the head of it, and has in all things the preeminence; he is the chief in honour and dignity, is at the right hand of God, and has a name above every name: he also in some sense may be said to be the Omega, the last and the lowest; as in his state of humiliation, he was not only made lower than the angels, but than man; he was despised and rejected of men, and scarcely reckoned a man, a worm, and no man; and he humbled himself, and became obedient to death, even the death of the cross. Moreover, these letters, Alpha and Omega, being the first and the last in the alphabet, may stand for the whole; and it seems to be a proverbial expression taken from the Jews, who use the phrase, from Aleph to Tau, for the whole of any thing, which two letters in the Hebrew alphabet stand in the same place as these; accordingly the Syriac version renders it Olaph and Tau; and the Arabic version Aleph and Ye. It is said in #Eze 9:6, "begin at my sanctuary";

 

`R. Joseph taught, do not read "my sanctuary", but "sanctified ones", these are the children of men who confirm "the whole law", wyt dew Plam, "from Aleph to Tau";''

 

[188]     .''``says R. Levi, Tau is the end of the seal of the holy blessed God, for says R. Chanina, the seal of the holy blessed God is tma, "truth": says R. Samuel bar Nachmani, these are the children of men who confirm the whole law"from Aleph to Tau"

 

1*     Te dien dage zzal er een Fontein geopend zijn voor het huis Davids, en voor de inwoners van Jeruzalem, tegen de zonde en tegen de onreinigheid. # Zach 13:1

1     dien dage Te weten, als de Messias zal gekomen zijn.

2     een Fonteiin Of, springader, bronwel; dat is, de genade Gods van de vergeving der zonden door het bloed van Jezus Christus, in hetwelk wij gewassen zijn.

3     geopend ziijn Te weten, geopend zijnde, of wordende, door de predikatie van het heilig Evangelie.

4     voor het hhuis Davids, Dat is, voor de gelovige kinderen Gods.

5     tegen de zzonde Dat is, tot afwassing der zonden en alle onreinheden uit en met de zonden ontstaande.

6     de onreiniigheid. Het Hebr. woord betekent eigenlijk de afzondering vanwege de onzuiverheid der maandstonden, van welke gehandeld wordt Lev. 12, en Lev. 15.        [188]

 

 Waarlijk dit zal een tijd van berouw zijn. Dit is duidelijk dat dit de ver­zoendag is zoals voor­speld in :

 

 27*  Doch op den tieenden dezer zevende maand zal de verzoendag zijn, een heilige samenroeping zult gij hebben; dan zult gij uw zielen verootmoedigen, en zult den HEERE een vuuroffer offeren. # Lev. 23:27

33   Doch op denn tienden dezer zevende maand Of, immers.

34   verzoendag zijn, Versta, een feest bij de Israëlieten, waarin zij zich verzoenden met den Heere over hunne zonden, zich vernederende door vasten en bidden.

35   uw zielen vverootmoedigen, Zie boven, Lev. 16:29.             [188]

 

 Dit is de maand Tisri dit is een stuk van de maand september en october, dit zijn heilige verplichtingen, en je zult jullie haten openmaken, en jullie zonden beleiden.

 

         the Targum of Jonathann paraphrases it,``by abstaining from eating and drinking, and the advantage of bathing and wiping, and the use of the bed and sandals;'' and offer an offering made by fire unto the Lord; a burnt offering, of which see #Nu 29:8-11.

 

Hier kan naar niets an­ders verwezen  worden dan naar het vlug nade­ren van  het verdrukkingstijd­perk. Wanneer de Joden de bedekking van het bloed van Jezus deelachtig zullen worden. Kom  we gaan even voor een ogenblik terug kijken naar de tijdskalender die hier van toepassing is. Vlak na Rosh Has­hanah {bazuinen} volgt daar zeven da­gen van ongerechtig­heid. Deze worden de dagen van ontzag ge­noemd of ontzag­wekkende dagen en vertegenwoordigen  de zeven jaren van het verdrukkings­tijdperk.

 

5*     Want Ik heb u gegeven de jaren hunner ongerechtigheid, naar het getal der dagen, driehonderd en negentig dagen, dat gij de ongerechtigheid van het huis Israels dragen zult. # Ezech. 4:5

16   gegeven Datt is, bescheiden, geordineerd en bevolen, om zoveel dagen, als die jaren zijn, hunne ongerechtigheid te dragen.

17   de jaren huunner ongerechtigheid, Welke hier door de dagen der nederligging van den profeet, gelijk volgt, te kennen gegeven worden. Zij zijn in getal drie honderd en negentig, beginnende van den afval der tien stammen onder Jerobeam; 1 Kon. 12:16; 2 Kron. 10:16; waarop ook terstond gevolgd is de afval der Joden, 1 Kon. 14:22; 2 Kron. 12:1; en eindigende met de belegering of innemening der stad Jeruzalem en de verstoring van den tempel, geschied door Nebukadnezar, 2 Kon. 25, 2 Kron. 36; welverstaande, dat onder de voorgemelde drie honderd en negentig jaren ook begrepen zijn de veertig jaren gemeld in Ezech. 4:6, van welke begin zie aldaar. Dit is af te nemen uit Ezech. 4:9, waar den profeet de leeftocht voorgeschreven wordt, alleen voor drie honderd en negentig dagen. Enigen beginnen de jaren, door deze dagen betekend, van het zeven en twintigste jaar van den koning Salomo, als hij en het land begonnen in openbare afgoderij te vervallen; 1 Kon. 11:4.

18•   driehonderdd en negentig dagen, Dit getal wordt alzo juist gesteld, omdat de vaste en nauwe belegering van Jeruzalem zoveel tijd duren zou, overeenkomende met den tijd der jaren, in welken de Israëlieten en Joden zich met de afgoderij besmet hadden, tot een openbaar bewijs van Gods rechtvaardig oordeel. Uit Jer. 52:4,5,6, blijkt, dat er meer dagen zijn verlopen van het begin der belegering tot het innemen der stad, maar men moet weten dat de belegering een tijdlang gestaakt is geweest om het optrekken der Egyptenaren, Jer. 37:5, welke tijd hier van Ezechiël wordt overgeslagen en niet gerekend.   [188]

 

 [188] ; and the captivity of Judah began in the first year of Jeconiah, which, to the first of Cyrus, were forty years. The Jewish writers make these years to be the time of the idolatry of these people in their hronicle

 [188]    they say, from hence we learn that Israel provoked the Lord to anger, from the time they entered into the land until they went out of it, three hundred and ninety years. Which, according to Jarchi and Kimchi, are, to be reckoned partly in the times of the judges, and partly in the times of the kings of Israel; in the times of the former, a hundred and eleven years: from Micah, till the ark was carried captive in the days of Eli, forty years; and from the time of Jeroboam to Hoshea, two hundred and forty; which make three hundred and ninety one: but the last of Hoshea is not of the number, since it was in the ninth year of his reign the city of Samaria was taken. So Jarchi. Kimchi's reckoning is different. Abarbinel is of opinion that these years describe the four hundred and thirty years of Israel's bondage in Egypt; though, he says, they may be understood of the time of the division of the kingdom under Rehoboam, from whence, to the destruction of Jerusalem, were three hundred and ninety years; which sense is best, and is what is first given; so shalt thou bear the iniquity of the house of Israel; as many days as answer to these years; by the house of Israel is meant not merely the ten tribes, who had been carried captive long before this time, but such of them also as were mixed with the tribes of Judah and Benjamin.

 

Rabbi Saadiah Gaon, die in de ne­gen­tiende eeuw geleefd heeft, heeft ge­zegd dat Rosh Hashanah de zeven dagen van berouw waren en dat de ramshoren een oproep is om berouw te hebben. Drie dagen zijn prominent uit deze zeven dagen van berouw dat elk jaar onderhouden werd door het Joodse volk;

 

 

1.    Vast van Gedalliah die op de eer­ste dag onderhouden werd;

2.    Sabbat Shuvah die op de vierde dag onderhouden werd;

3.    En Yom Kippur dat op de ze­ven­de dag onderhouden werd.

Na de zeven dagen van berouw was dit de verzoendag op de tiende dag van Tisri.

 

Hier bevestigd de Sch­rift weer eens dat de opstanding van de Bruid waar­naar meer in het algemeen verwezen+ word als de opname, zal plaatsvinden vóór, en niet ná de zeven jaar lange verdrukking. Om dus de stelling aan te  hangen van na de ver­drukking, zou het­zelfde betekenen als om te zeggen dat Oktober dit jaar voor September zal  zijn. God heeft bestemd dat de tijd van het blazen van de bazui­nen zal zijn zoals dit uiteengezet is in Levi­tikus 23, namelijk de verzoendag en dàn het {verdruk­kings‑tijd­perk}.

 

Hoofdstuk negen

 

Zevende feest- Loofhuttenfeest.

 

Het zevende feest is het laatste feest dat ze moesten onderhouden op het bevel van God. Dat is het Loofhuttenfeest ;

 

33*  En de HEERE sprak tot Mozes, zeggende:

34*  Spreek tot de kiinderen Israels, zeggende: Op den vijftienden dag van deze zevende maand zal het feest der loofhutten zeven dagen den HEERE zijn. # Lev 23:33,34                           [188]

40   loofhutten   Welke gemaakt waren niet van borden, vellen, wol of linnentuig, maar van takken van groene bomen, gelijk hierna, Lev. 23:40, verklaard wordt. Hiervan is te zien een exempel Neh. 8:16.

 

De vijftiende dag van de zevende maand, in de maand Tisri of September, dit is het Loofhuttenfeest voor zeven dagen voor het aangezicht van de Heere, dit was uit dankbaarheid dat God hen gezegend had, het meeste voor de vruchten van de aarde # Lev 23:39 39*  Doch op den vijftienden dag der zevende maand, als gij het inkomen des lands zult ingegaderd hebben, zult gij des HEEREN feest zeven dagen vieren; op den eersten dag zal er rust zijn, en op den achtsten dag zal er rust zijn.

 

[188]     the Jews say, why this feast was kept at this time of the year and not at the season when they went out of Egypt and first dwelt in booths, as at Succoth which had its name from thence, #Ex 12:37, was this; because then the summer season began when men commonly used to build tabernacles to shelter them from the heat of the sun, wherefore, if the feast had been kept at that time, it would not have been known that it was kept at the command of God, and in remembrance of the above circumstance; but the month Tisri or September being usually a cold and rainy season in those parts, men were wont to leave their tabernacles and go into their houses; and so it was a plain case that the feast was observed not for convenience or through custom, but that it was at the command of God they went out of their houses into tabernacles at this season of the year, in commemoration of the miraculous benefit of dwelling in tents under the clouds of glory: and they also say, that for this reason it was ordered to begin on the fifteenth day, because it was on the fifteenth day of the month (though of another month) they went out of Egypt, and the clouds began to protect and accompany them; and this was enjoined them seven days, to teach them that the miraculous benefits of God are always and every day to be remembered: the Jews have a whole treatise in their Misnah, called "Succah", the "booth" or "tabernacle"; in which they give an account of the form and fabric and measure of their tabernacles, and of their dwelling and dining in them; and of the branches they carry in their hands, and of the manner of carrying and shaking them; and of the pouring out of water at this time, and of their piping and singing and other rites and ceremonies attending this feast .

Onder het Jodendom staat dit feest bekend als Succoth. Dit was het laatste van de zeven gegeven feesten en was een feestviering die aan het einde van de oogst onderhouden moest worden.

 

Zevendagen lang moesten ze dit feest vieren.

 

13* Het feest der looofhutten zult gij u zeven dagen houden, als gij zult hebben ingezameld van uw dorsvloer en van uw wijnpers. # Deut 16:13

20 loofhutten  Zie Lev. 23:34.         [188]

 

[188]    after that thou hast gathered in thy corn and thy wine; and therefore sometimes called the feast of ingathering, #Ex 23:16, barley harvest began at the passover, and wheat harvest at Pentecost; and before the feast of tabernacles began, the vintage and the gathering of the olives were over, as well as all other summer fruits were got in.

 

De mensen moesten in hutten verblijven die zij van palmtakken en wilgebomen hadden gemaakt die ze verzamelden van spruiten bij rivieren. Dit moest hen ook daaraan herinneren dat hun vaders in tenten in de woestijn moesten blijven en dit heeft gediend als een soort van een aanhoudende hernieuwing van hun geestelijke jeugd. Toen het verbond als eerste aan hen gegeven was. Een jaarlijks dankoffer was op het huttenfeest gegeven, nadat de hele opbrengst van de aarde, n.l koren. vruchten. wijn en olie voor het jaar ingezameld was.

 

De laatste dag van dit feest werd het Hoshana Rabba genoemd, wat de dag van het groot hosanna betekent.

Wat zal de Nieuwtestamentische vervulling van dit Oudtestamentische type zijn ?

 

16*  Na dezen zal Ik wederkeren, en weder opbouwen de tabernakel van David, die vervallen is, en hetgeen daarvan verbroken is, weder opbouwen, en Ik zal denzelven weder oprichten.

         # Hand. !5:16

39   de tabernakel Dat is, de gemeente in welke Christus de Zoon Davids woont.

40   verbroken is, Grieks ondergraven; namelijk in de gelovige Joden, in welker plaats de heidenen als levende stenen gebouwd zijn. [188]

 

Dit is het tijdperk dat het zondige koningschap vernietigd is op deze aarde, en het huis der  Israëlieten uitgesorteerd is, {word ook wel genoemd met het woord uitziften} onder de volkeren, en de zondigen worden geslagen met het zwaard, na de belofte als zij Hem aanroepen zal de Heere hen verlossen uit hun benauwdheden, de profeet Amos 9:11 zegt net: ”Te dien dage” zal Ik de vervallen hut van David weder oprichten, en Ik zal haar reten vertuinen, en wat aan haar is afgebroken, weder oprichten, en zal ze bouwen, als in de dagen van ouds;

         upon which Jarchi's noote is,    ``after all these things shall have come upon them, that day  shall ome which is appointed for redemption;''

[188]     as the Jewish writers themselves interpret it, the kingdom of the house of David, though in a emporal sense, which was now in a most ruinous condition; the sceptre was departed from Judah; all; power and authority were falling off apace from the Jews, into the hands of the Romans;

[188]     of professors, and the small number of truly godly persons: the Jews themselves refer this prophecy to the times of the Messiah, yea, one of the names by which they call the Messiah is taken from hence

[188]     it is asked,  ``who is Bar Naphli? it is replied, the Messiah; the Messiah  is called Bar Naphli (the son fallen, or of the fallen);  is it not written, "in that day I will raise up the  tabernacle of David that is fallen down?"''

[188]     one of their own commentators on this text, has this note,  ``if we interpret this of the Messiah, the matter is clear:''

[188]     the Jews themselves interpret it; ``the holy blessed God will raise up the tabernacle of David that is fallen, as it is said, #Am 9:11 in that day I will raise up the tabernacle of David; for all the world shall  be txa hdwga, "one bundle"; as it is said, #Zep 3:9''

 

Hier kan naar niets anders verwezen worden dan naar de toekomstige heerschappij van Christus. Waarnaar meer algemeen verwezen wordt als het Millennium {Openb. 2O}.

Jezus heeft dit zo mooi uitgedrukt terwijl Hij op aarde was.

 

2*     En het feest dder Joden, namelijk de loof huttenzetting, was nabij.

14*  Doch als het nu in het midden van het feest was, zo ging Jezus op in den tempel, en leerde.

37*  En op den laatsten dag, zijnde de grote dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Zo iemand dorst, die kome tot Mij en drinke.

38*  Die in Mij geloooft, gelijkerwijs de Schrift zegt, stromen des levenden waters zullen uit zijn buik vloeien.# Joh. 7:2,14,37,38.

3     het huis MMijns  Dat is, in den hemel.

4     woningen; Of, blijvingen, of verblijfplaatsen; dat is, daar is ruimte genoeg niet alleen voor mij, maar ook voor ulieden en voor alle gelovigen.

 

 5    anderszinss zo Grieks en indien niet; namelijk het zo ware.

 6          gezegd hebben; Dat is, Ik zou u met geen ijdele hoop opgehouden hebben.

24   in het middden Namelijk omtrent den vierden dag, alzo het feest der loofhutten zeven dagen duurde, van den vijftienden der zevende maand tot den twee en twintigsten. Zie Lev. 23:34.

66   laatsten daag, Dat is, den achtsten dag, die zowel als de eerste moest gevierd worden met samenkomsten en offeranden. Zie Lev. 23:36.

67   Zo iemand ddorst, Alzo de Joden zich voornamelijk op dit feest, al de vruchten nu ingezameld zijnde, vrolijk maakten met eten en drinken, zo schijnt dat Christus daaruit gelegenheid neemt, om hen van den rechten geestelijken drank te onderwijzen en daartoe te noden.

68   die kome toot Dat is, uit het gevoel van zijne ellende verlangt daarvan verlost te worden. Zie Jes. 44:3, en Jes. 55:1; Joh. 4:14.

69   gelijkerwijjs de Deze woorden voegen sommigen bij de naast voorgaande, in dezen zin, gelijk de Schrift zegt, dat is, gebiedt. Anderen bij de volgende, alzo dat Christus hier zou hebben gezien op enige plaatsen der heilige Schrift, als Jes. 44:3, en Jes. 49:10, en Jes. 58:11, of dergelijke.

70   stromen dess Of, rivieren; dat is in groten overvloed en volheid. Zie Jes. 44:3; Joël. 2:28, en Joël. 3:18; Joh. 4:14. [188]

 

Dit was een profetische voorstelling van het huttenfeest en z'n uiteindelijke vervulling zoals voorgesteld  in het Oude Testament.

 

 8*    Ook zal het tee dien dage geschieden, dat er levende wateren uit Jeruzalem vlieten zullen, de helft van die naar de oostzee, en de helft van die naar de achterste zee aan; zij zullen des zomers en des winters zijn.

9*     En de HEERE zaal tot Koning over de ganse aarde zijn; te dien dage zal de HEERE een zijn, en Zijn Naam een. #Zach. 14:8,9

32   te dien dagge geschieden, Ten tijde der verschijning van Christus in het vlees.

33   levende watteren uit Jeruzalem vlieten zullen, Dat is, altijd vloeiende en vliedende. Hierdoor moet men verstaan de gaven van de Heilige Geest , die Christus overvloedig over zijne kerk uitstorten zou; zie Ezech. 47:1; Joel 3:18; Openb. 22:1; verg. Joh. 4:14, en Joh. 7:38.

34   de helft vaan die naar de oostzee, Dat is, alle gelovigen der ganse wereld, zij zijn waar zij zijn mogen, hetzij tegen den opgang of den ondergang der zon, zullen die geestelijke gaven deelachtig worden.

35   de achterstte zee aan; Aldus wordt de Middellandse zee genoemd. Zie Deut. 11:24, en Deut. 34:2.

36   zij zullen des zomers en des winters Dat is, in eeuwigheid en altoosdurend.

37   zijn. Dat iis, duren, vlieten. Anders: het zal des zomers, en des winters geschieden.

38   de HEERE Tee weten, de Heere Christus Jezus.

39   zal de HEERRE Dat is, Hij zal alleen geëerd worden, als zijnde de enige ware God en Zaligmaker, de afgoden zullen uitgeroeid worden; Zach. 13:2.

40   zijn, en Ziijn Naam een. Dat is, bekend worden te zijn. Aldus wordt het woord zijn ook gebruikt Joh. 15:8; Gij zult mijne discipelen zijn; dat is, voor mijne discipelen bekend worden.[188]

Wanneer het licht zal wezen, en dit is één van deze dingen, dat zijn de levende wateren, wat betekent het Evangelie, en de doctrines van het lopende wateren is, dat het geluid over de hele wereld gehoord zal worden, en dit zal gedronken worden door de dorstige zielen, om nooit meer dorstig te worden, en die het zullen drinken zullen vruchtbaar in de Heere zijn. # Heb. 12:22 Maar gij zijt gekomen tot den berg Sion, en de stad des levenden Gods, tot het hemelse Jeruzalem, en de vele duizenden der engelen; Dit zijn de eerste geluiden van het Evangelie, namelijk uit de profetie die uit Jeruzalem kwam # Jes. 2:3  En vele volken zullen heengaan en zeggen: Komt, laat ons opgaan tot den berg des HEEREN, tot het huis van den God Jakobs, opdat Hij ons lere van Zijn wegen, en dat wij wandelen in Zijn paden; want uit Sion zal de wet uitgaan, en des HEEREN woord uit Jeruzalem. # Hos 1:11  En de kinderen van Juda, en de kinderen Israels zullen samenvergaderd worden, en zich een enig hoofd stellen, en uit het land optrekken; want de dag van Jizreel zal groot zijn.

 

 

         Half of them towards tthe former sea; or the eastern sea, as the Targum, the Persian sea; and may signify that the Gospel shall be carried into the eastern parts of the world, into Persia, Tartary, and China, and other nations; and those great kingdoms shall become the kingdoms of Christ:

         and half of them towarrd the hinder sea; or the western sea, as the Targum, the Mediterranean Sea; and may denote the progress and success of the Gospel in the European parts of the world: and the meaning of the whole is, that the Gospel shall be carried from east to west, and preached all the world over, to the conversion of Jews and Gentiles, who, some think, are designed by the two seas; when the abundance of the sea shall be converted by it, and the forces and fulness of the Gentiles brought in, and all Israel saved:

   So the Targum,

         ``they shall serve beffore the Lord with one shoulder; for his  name is firm in the world, and there is none besides it.'' This passage is referred by the ancient Jews

[188]     to the times of the Messiah.

 

Dit zal plaatsvinden wanneer Jezus naar de

planeet aarde teruggekeerd.

 

 4*    En Zijn voetenn zullen te dien dage staan op den Olijfberg, die voor Jeruzalem ligt, tegen het oosten; en de Olijfberg zal in tweeen gespleten worden naar het oosten, en naar het westen, zodat er een zeer grote vallei zal zijn; en de ene helft des bergs zal wijken naar het noorden, en de helft deszelven naar het zuiden. # Zach 14:4

8     te dien daage staan op den Olijfberg, Te weten, ten tijde van Christus, die op den Olijfberg verkeerd heeft, aldaar zijn lijden aangevangen en ten hemel is gevaren. Zie Luk. 22:39; Hand. 1:12.

9     die voor JJeruzalem ligt, Hebr. die voor het aangezicht van Jeruzalem is tegen het oosten. Zie Hand. 1:12.

10   in tweeen ggespleten worden Hebr. in zijn midden, of in zijn helft gespleten worden.

11   naar het ooosten, en naar het westen, Dat is, in de lengten van het oosten tot het westen toe.

12   zodat er een zeer grote vallei zal zijn; Dat is, zodat er een zeer groot dal tussen die twee helften van den berg zal wezen, en dat men Jeruzalem bescheidenlijk zal kunnen zien liggen, hetwelk tevoren met dezen berg en andere als bedekt lag of verborgen was. Versta dit van het geestelijke Jeruzalem, namelijk de kerk Gods, waarvan de heidenen vóór de komst van Christus, geen kennis hadden; maar dan zullen alle hindernissen, die de heidenen den toegang tot Christus en zijne kerk konden verhinderen of afsnijden, weggenomen worden, en zij zullen een open pas hebben tot dezelven. Verg. Jes. 57:14, en Jes. 62:10.           [188]

 

[188]     The Jews, have a notion, that, at the general resurrection of the dead, the mount of Olives will cleave asunder, and those of their nation, who have been buried in other countries, will be rolled through the caverns of the earth, and come out from under that mountain. This is what they call "gilgul hammetim", the rolling of the dead; and "gilgul hammechiloth", the rolling through the caverns

So they say in the Targum of #SSo 8:5.``when the dead shall live, the mount of Olives shall be leaved asunder, and all the dead of Israel shall come out from under it; yea, even the righteous, which die in captivity, shall pass through subterraneous caverns, and come from under the mount of Olives.''

[188]     This is sometimesrepresented as very painful to the righteous; but another writer

[188]     removes this objection by observing, that at the time of the rolling through the caverns of the earth, we may say that this rolling will be of no other than of the bone "luz", out of which the whole body will spring; so that this business of rolling will be easy and without pain; but they are not all agreed about the thing itself: Kimchi says

[188]     ``there is a division in the words of our Rabbins, concerning the dead without the land (i.e. of Israel); some of them say that those without the land shall come up out of their graves; and others say they shall come out of their graves to the land of Israel by rolling, and by the way of the caverns;  but this verse (#Eze 37:12) proves that those without the land shall live, as the dead of the land of Israel; for it says, "I will open your graves, and cause you to come up out  of your graves"; and after that, "and I will bring you into  the land of Israel".''

 Which is before Jerusalem on the east; a sabbath day's journey from it, about a mile, #Ac 1:12:

 

 De profeet zegt dat de uiteindelijke vervulling eerst dan zal zijn.

 

6*     En het zal gesschieden, dat al de overgeblevenen van alle heidenen, die tegen Jeruzalem zullen gekomen zijn, die zullen van jaar tot jaar optrekken om aan te bidden den Koning, den HEERE der heirscharen, en om te vieren het feest der loofhutten. # Zach 14:16

70   al de overggeblevenen van alle heidenen, Dat is, al degenen, die de Heere niet zal verdelgd hebben, te weten, alle uitverkorenen, die tot de ware kennis Gods zullen  gebracht wezen door de predikatie van het heilg Evangelie.

 71 optrekken TTe weten, naar Jeruzalem. De Heere zal hen bekeren, alzo dat zij zich ook tot de Christelijke gemeente begeven zullen om den Heere te dienen. De profeet beschrijft hier den inwendigen godsdienst der kerk van het Nieuwe Testament door den uiterlijken godsdienst, die in het Oude Testament is gebruikelijk geweest.

72   den Koning,, den HEERE der heirscharen, Dat is, den Heere Christus.

73   om te viereen het feest der loofhutten. Dat is, om God te loven voor zijne weldaden, gelijk het volk Gods placht te doen, als het het feest der loofhutten placht te houden. Zie Lev. 23:34, enz. En onder den naam van dit feest vervat hij allerhande eer, die men Gode te doen schuldig is.  [188]

 

                   as all the Jewish feasts have been long since abolished, having had their accomplishment in Christ, not one of them will ever be revived in the latter day. This feast was originally kept in commemoration of the Israelites dwelling in tents in the wilderness, and was typical of Christ's incarnation, who was made flesh, and tabernacled among us; so that to keep this feast is no other than to believe in Christ as come in the flesh, and in the faith of this to attend to the Gospel feast of the word and ordinances; and whereas this feast was observed by drawing water with expressions of joy, this may respect the pouring forth of the Spirit in the last day, and that spiritual joy saints will then be filled with; to which may be added, that palm tree branches used to be carried in their hands at the time of that feast; and so the keeping of it now may denote the victory that will be obtained over the beast and his image, which palm tree branches are a token of; and this will issue in the personal reign of Christ, when the tabernacle of God shall be with men.            [188]

 

18*  En indien het geslacht der Egyptenaren, over dewelke de regen niet is, niet zal optrekken noch komen, zo zal die plage over hen zijn, met dewelke de HEERE die heidenen plagen zal, die niet optrekken zullen, om te vieren het feest der loofhutten.

19*  Dit zal de zonde der Eggyptenaren zijn, mitsgaders de zonde aller heidenen, die niet optrekken zullen, om te vieren het feest der loofhutten. # Zach. 14:18,19

75   het geslachht der Egyptenaren, Enigen verstaan hier door de Egyptenaars die grote vijanden der kerk Gods waren] ook alle andere heidense natiën, vijanden van Gods kerk.

76   oover dewelke de regen niet is, Dat is, over welke het gewoonlijk niet regent gelijk over andere landen. Want zeer zelden regent het in Egypte, maar de Nijl bevochtigt gewoonlijk het land tweemalen des jaars. Zie Deut. 11:10. Anders: alhoewel het over hen niet placht te regenen zo zal dan nog die plaag over hen komen met welke de Heere plagen zal die heidenen, die niet, enz. Alsof de Heere zeide: Alhoewel het daar niet regent, zo zullen zij dan nog dezen vloek niet ontgaan, want de plaag, die anderen overkomen zal door de onthouding van den regen, zal hen ook treffen bij andere middelen. Of, aldus: En indien het geslacht der Egyptenaars niet zal optrekken noch komen, zo zal de regen over hen niet zijn; de plaag zal er zijn met welke, enz.

77   de zonde deer Egyptenaren zijn, Dat is, de straf der zonde.

78 om te vieren het feest der loofhutten. Dat is, om den Heere te dienen.            [188]

 

Dit vers heeft betrekking op het Millienium. Geen wonder dat de laatste dag van dit feest de dag van het grote Hosanna wordt genoemd.

 

Dit beeld staat voor de dag , wanneer de aardbewoners letterlijk het grote Hosanna zullen aanbidden.

De profeten verwijzen daarheen als de Grote dag van de Here.

Het getal zeven is prominent tijdens dit feest.

Dit is het zevende feest, dat gehouden moest worden op de zevende maand en zeven dagen moest duren.

 

34*  Spreek toot de kinderen Israels, zeggende: Op den vijftienden dag van deze zevende maand zal het feest der loofhutten zeven dagen den HEERE zijn. # Lev23:34

40   loofhutten   Welke gemaakt waren niet van borden, vellen, wol of linnentuig, maar van takken van groene bomen, gelijk hierna, Lev. 23:40, verklaard wordt. Hiervan is te zien een exempel Neh. 8:16.    [188]

 

[188]     the Jews say, why this feast was kept at this time of the year and not at the season when they went out of Egypt and first dwelt in booths, as at Succoth which had its name from thence,

 

         was this; because thenn the summer season began when men commonly used to build tabernacles to shelter them from the heat of the sun, wherefore, if the feast had been kept at that time, it would not have been known that it was kept at the command of God, and in remembrance of the above circumstance; but the month Tisri or September being usually a cold and rainy season in those arts, men were wont to leave their tabernacles and go into their houses; and so it was a plain case that the feast was observed not for convenience or through custom, but that it was at the command of God they went out of their houses into tabernacles at this season of the year, in commemoration of the miraculous benefit of dwelling in tents under the clouds of glory: and they also say, that for this reason it was ordered to begin on the fifteenth day, because it was on the fifteenth day of the month (though of another month) they went out of Egypt, and the clouds began to protect and accompany them; and this was enjoined them seven days, to teach them that the miraculous benefits of God are always and every day to be remembered: the Jews have a whole treatise in their Misnah, called "Succah", the "booth" or "tabernacle"; in which they give an account of the form and fabric and measure of their tabernacles, and of their dwelling and dining in them; and of the branches they carry in their hands,

 

Zeven is het Bijbelse getal voor voltooiïng. Het was op de zevende dag dat God rustte van Zijn scheppingswerk.

 

2*  Als nu God op denn zevenden dag volbracht had Zijn werk, dat Hij gemaakt had, heeft Hij gerust op den zevenden dag van al Zijn werk, dat Hij gemaakt had. #Gen. 2:2

3     heeeft Hij gerust Dat is menselijker wijze van God gesproken; want er wordt gezegd dat Hij rustte, niet omdat Hij moede was van het werken, maar omdat Hij opgehouden heeft enige nieuwe soorten van dingen te scheppen; hoewel Hij nog altijd werkt in het onderhouden en regeren van dezelve. Jes. 40:28; Joh. 5:17.             [188]

 

Dit feest wijst definitief vooruit op het Millenium, welke de zevende dispensatie is { zie het 7.ooo jaarplan}

 

Dit was een vreugdefeest

 

13*         Het feestt der loofhutten zult gij u zeven dagen houden, als gij zult hebben ingezameld van uw dorsvloer en van uw wijnpers.

14*         En gij zuult vrolijk zijn op uw feest, gij, en uw zoon, en uw dochter, en uw dienstknecht, en uw dienstmaagd, en de Leviet, en de vreemdeling, en de wees, en de weduwe, die in uw poorten zijn. # Deut. 16:13,14

20   loofhutten Zie Lev. 23:34.        [188]

 

         and therefore sometimees called the feast of ingathering, in token of gratitude and thankfulness for the goodness of God bestowed on them; the Targum of Jonathan adds, with the flute and the pipe, making use of instrumental music to increase the joy on this occasion

 

Zelfs het land zal jubelen in deze toekomstige dag. 

 

1*     De woestijn enn de dorre plaatsen zullen hierover vrolijk zijn, en de wildernis zal zich verheugen, en zal bloeien als een roos.

2*     Zij zal lustigg bloeien, en zich verheugen, ja, met verheuging, en juichen; de heerlijkheid van Libanon is haar gegeven, het sieraard van Karmel en Saron; zij zullen zien de heerlijkheid des HEEREN, het sieraad onzes Gods. # Jes. 35:1,2

1     woestijn AAlle creaturen zullen zich daarover verblijden, dat de Heere zijn rechtvaardige oordelen zal geoefend hebben over de vijanden van zijn volk. Wijders, versta hier door de woestijn de gelovigen, of de gemeente Gods, die tevoren was als een woestijn] dor, droog en onvruchtbaar, maar door Gods genade verheerlijkt, verheven en vruchtbaar worden zou; vergelijk boven Jes. 32:15,16, en hiet het volgende.

2     de dorrre plaatsen  Hebreeuws, de dorrigheid, of de dorre; dat is, de dorre eenzame plaatsen of landen.

3     hierovver Of, over deze dingen; te weten dat de vijanden van het volk Gods alzo gestraft en verdelgd zullen worden, gelijk in Jes. 34: gezegd is.

4     Zij zal luustig  Hebreeuws, het zal bloeiende bloeien, of zij; te weten de woestijn; verstaande door de woestijn de gelovigen, gelijk op Jes. 35:1 is aangetekend.

5     de heerlijjkheid Dat is, de kerk Gods is schoon, heerlijk en vruchtbaar gemaakt, gelijk de Libanon, Karmel en Saron plachten te zijn, van welke bergen zie Jes. 33:9.

 

 

6     zij zullenn zien  Te weten de gelovigen zullen zien, dat is genieten, enz. Anders, die plaatsen, te weten de woestijn, Jes. 35:1.          [188]

 

         and beauty of divine ggrace, in the blessings of it bestowed upon them; they shall see the glory of the Lord, which shall then be risen upon them, #Isa 60:1,2 the Lord our God is the Lord Jesus Christ, who is Lord and God; the glory and excellency of whose person and offices, and of his righteousness and salvation, is seen in the Gospel, by those whose eyes are enlightened by the Spirit of God; and will be more clearly discerned, when there will be a greater effusion of the Spirit, as a spirit, of wisdom and revelation in the knowledge of him; and to this sight of the glory and excellency of Christ, the joy and fruitfulness of the church will be greatly owing. The Septuagint and Arabic versions render it, "my people shall see", &c.           [188]

 

Nu heeft elk Oudtestamentisch feest een

 Nieuwtestamentische vervulling

 

Net zoals de eerste vier feesten op hun juiste tijd zijn vervuld, zo verwacht ik ook dat de volgende drie feesten op hun voorafbepaalde tijden vervuld zullen worden. De discipelen moesten, net na de Pinksterdag, een groot getuigenis gehad hebben, toen zij tegenover de Joden getuigd hadden dat die feesten op een merkwaardige manier vervuld waren in dit belangrijke jaar.

Wij moeten ook zekerlijk erkennen dat dit meer dan toevallig blijkt dat Jezus gekruisigd werd, op het Paasfeest, begraven was op de dag van het Ongezuurde Brood, opgestaan is op de dag wanneer zij hun eerstelingsgarf moesten brengen en de Heilige Geest gestuurd was op de Pinksterdag.

 

Vier overeenkomsten zijn moeilijk weg te redeneren, vooral als elkeen zo volkomen bestemd was voor zijn doel

 

Hoofdstuk negen

 

Zevende feest- Loofhuttenfeest.

 

Het zevende feest is het laatste feest dat ze moesten onderhouden op het bevel van God. Dat is het Loofhuttenfeest ;

 

33*  En de HEERE sprak tot Mozes, zeggende:

34*  Spreek tot de kiinderen Israels, zeggende: Op den vijftienden dag van deze zevende maand zal het feest der loofhutten zeven dagen den HEERE zijn. # Lev 23:33,34                           [188]

40   loofhutten   Welke gemaakt waren niet van borden, vellen, wol of linnentuig, maar van takken van groene bomen, gelijk hierna, Lev. 23:40, verklaard wordt. Hiervan is te zien een exempel Neh. 8:16.

 

De vijftiende dag van de zevende maand, in de maand Tisri of September, dit is het Loofhuttenfeest voor zeven dagen voor het aangezicht van de Heere, dit was uit dankbaarheid dat God hen gezegend had, het meeste voor de vruchten van de aarde # Lev 23:39 39*  Doch op den vijftienden dag der zevende maand, als gij het inkomen des lands zult ingegaderd hebben, zult gij des HEEREN feest zeven dagen vieren; op den eersten dag zal er rust zijn, en op den achtsten dag zal er rust zijn.

 

[188]     the Jews say, why this feast was kept at this time of the year and not at the season when they went out of Egypt and first dwelt in booths, as at Succoth which had its name from thence, #Ex 12:37, was this; because then the summer season began when men commonly used to build tabernacles to shelter them from the heat of the sun, wherefore, if the feast had been kept at that time, it would not have been known that it was kept at the command of God, and in remembrance of the above circumstance; but the month Tisri or September being usually a cold and rainy season in those parts, men were wont to leave their tabernacles and go into their houses; and so it was a plain case that the feast was observed not for convenience or through custom, but that it was at the command of God they went out of their houses into tabernacles at this season of the year, in commemoration of the miraculous benefit of dwelling in tents under the clouds of glory: and they also say, that for this reason it was ordered to begin on the fifteenth day, because it was on the fifteenth day of the month (though of another month) they went out of Egypt, and the clouds began to protect and accompany them; and this was enjoined them seven days, to teach them that the miraculous benefits of God are always and every day to be remembered: the Jews have a whole treatise in their Misnah, called "Succah", the "booth" or "tabernacle"; in which they give an account of the form and fabric and measure of their tabernacles, and of their dwelling and dining in them; and of the branches they carry in their hands, and of the manner of carrying and shaking them; and of the pouring out of water at this time, and of their piping and singing and other rites and ceremonies attending this feast .

Onder het Jodendom staat dit feest bekend als Succoth. Dit was het laatste van de zeven gegeven feesten en was een feestviering die aan het einde van de oogst onderhouden moest worden.

 

Zevendagen lang moesten ze dit feest vieren.

 

13* Het feest der looofhutten zult gij u zeven dagen houden, als gij zult hebben ingezameld van uw dorsvloer en van uw wijnpers. # Deut 16:13

20 loofhutten  Zie Lev. 23:34.         [188]

 

[188]    after that thou hast gathered in thy corn and thy wine; and therefore sometimes called the feast of ingathering, #Ex 23:16, barley harvest began at the passover, and wheat harvest at Pentecost; and before the feast of tabernacles began, the vintage and the gathering of the olives were over, as well as all other summer fruits were got in.

 

De mensen moesten in hutten verblijven die zij van palmtakken en wilgebomen hadden gemaakt die ze verzamelden van spruiten bij rivieren. Dit moest hen ook daaraan herinneren dat hun vaders in tenten in de woestijn moesten blijven en dit heeft gediend als een soort van een aanhoudende hernieuwing van hun geestelijke jeugd. Toen het verbond als eerste aan hen gegeven was. Een jaarlijks dankoffer was op het huttenfeest gegeven, nadat de hele opbrengst van de aarde, n.l koren. vruchten. wijn en olie voor het jaar ingezameld was.

 

De laatste dag van dit feest werd het Hoshana Rabba genoemd, wat de dag van het groot hosanna betekent.

Wat zal de Nieuwtestamentische vervulling van dit Oudtestamentische type zijn ?

 

16*  Na dezen zal Ik wederkeren, en weder opbouwen de tabernakel van David, die vervallen is, en hetgeen daarvan verbroken is, weder opbouwen, en Ik zal denzelven weder oprichten.

         # Hand. !5:16

39   de tabernakel Dat is, de gemeente in welke Christus de Zoon Davids woont.

40   verbroken is, Grieks ondergraven; namelijk in de gelovige Joden, in welker plaats de heidenen als levende stenen gebouwd zijn. [188]

 

Dit is het tijdperk dat het zondige koningschap vernietigd is op deze aarde, en het huis der  Israëlieten uitgesorteerd is, {word ook wel genoemd met het woord uitziften} onder de volkeren, en de zondigen worden geslagen met het zwaard, na de belofte als zij Hem aanroepen zal de Heere hen verlossen uit hun benauwdheden, de profeet Amos 9:11 zegt net: ”Te dien dage” zal Ik de vervallen hut van David weder oprichten, en Ik zal haar reten vertuinen, en wat aan haar is afgebroken, weder oprichten, en zal ze bouwen, als in de dagen van ouds;

         upon which Jarchi's noote is,    ``after all these things shall have come upon them, that day  shall ome which is appointed for redemption;''

[188]     as the Jewish writers themselves interpret it, the kingdom of the house of David, though in a emporal sense, which was now in a most ruinous condition; the sceptre was departed from Judah; all; power and authority were falling off apace from the Jews, into the hands of the Romans;

[188]     of professors, and the small number of truly godly persons: the Jews themselves refer this prophecy to the times of the Messiah, yea, one of the names by which they call the Messiah is taken from hence

[188]     it is asked,  ``who is Bar Naphli? it is replied, the Messiah; the Messiah  is called Bar Naphli (the son fallen, or of the fallen);  is it not written, "in that day I will raise up the  tabernacle of David that is fallen down?"''

[188]     one of their own commentators on this text, has this note,  ``if we interpret this of the Messiah, the matter is clear:''

[188]     the Jews themselves interpret it; ``the holy blessed God will raise up the tabernacle of David that is fallen, as it is said, #Am 9:11 in that day I will raise up the tabernacle of David; for all the world shall  be txa hdwga, "one bundle"; as it is said, #Zep 3:9''

 

Hier kan naar niets anders verwezen worden dan naar de toekomstige heerschappij van Christus. Waarnaar meer algemeen verwezen wordt als het Millennium {Openb. 2O}.

Jezus heeft dit zo mooi uitgedrukt terwijl Hij op aarde was.

 

2*     En het feest dder Joden, namelijk de loof huttenzetting, was nabij.

14*  Doch als het nu in het midden van het feest was, zo ging Jezus op in den tempel, en leerde.

37*  En op den laatsten dag, zijnde de grote dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Zo iemand dorst, die kome tot Mij en drinke.

38*  Die in Mij geloooft, gelijkerwijs de Schrift zegt, stromen des levenden waters zullen uit zijn buik vloeien.# Joh. 7:2,14,37,38.

3     het huis MMijns  Dat is, in den hemel.

4     woningen; Of, blijvingen, of verblijfplaatsen; dat is, daar is ruimte genoeg niet alleen voor mij, maar ook voor ulieden en voor alle gelovigen.

 

 5    anderszinss zo Grieks en indien niet; namelijk het zo ware.

 6          gezegd hebben; Dat is, Ik zou u met geen ijdele hoop opgehouden hebben.

24   in het middden Namelijk omtrent den vierden dag, alzo het feest der loofhutten zeven dagen duurde, van den vijftienden der zevende maand tot den twee en twintigsten. Zie Lev. 23:34.

66   laatsten daag, Dat is, den achtsten dag, die zowel als de eerste moest gevierd worden met samenkomsten en offeranden. Zie Lev. 23:36.

67   Zo iemand ddorst, Alzo de Joden zich voornamelijk op dit feest, al de vruchten nu ingezameld zijnde, vrolijk maakten met eten en drinken, zo schijnt dat Christus daaruit gelegenheid neemt, om hen van den rechten geestelijken drank te onderwijzen en daartoe te noden.

68   die kome toot Dat is, uit het gevoel van zijne ellende verlangt daarvan verlost te worden. Zie Jes. 44:3, en Jes. 55:1; Joh. 4:14.

69   gelijkerwijjs de Deze woorden voegen sommigen bij de naast voorgaande, in dezen zin, gelijk de Schrift zegt, dat is, gebiedt. Anderen bij de volgende, alzo dat Christus hier zou hebben gezien op enige plaatsen der heilige Schrift, als Jes. 44:3, en Jes. 49:10, en Jes. 58:11, of dergelijke.

70   stromen dess Of, rivieren; dat is in groten overvloed en volheid. Zie Jes. 44:3; Joël. 2:28, en Joël. 3:18; Joh. 4:14. [188]

 

Dit was een profetische voorstelling van het huttenfeest en z'n uiteindelijke vervulling zoals voorgesteld  in het Oude Testament.

 

 8*    Ook zal het tee dien dage geschieden, dat er levende wateren uit Jeruzalem vlieten zullen, de helft van die naar de oostzee, en de helft van die naar de achterste zee aan; zij zullen des zomers en des winters zijn.

9*     En de HEERE zaal tot Koning over de ganse aarde zijn; te dien dage zal de HEERE een zijn, en Zijn Naam een. #Zach. 14:8,9

32   te dien dagge geschieden, Ten tijde der verschijning van Christus in het vlees.

33   levende watteren uit Jeruzalem vlieten zullen, Dat is, altijd vloeiende en vliedende. Hierdoor moet men verstaan de gaven van de Heilige Geest , die Christus overvloedig over zijne kerk uitstorten zou; zie Ezech. 47:1; Joel 3:18; Openb. 22:1; verg. Joh. 4:14, en Joh. 7:38.

34   de helft vaan die naar de oostzee, Dat is, alle gelovigen der ganse wereld, zij zijn waar zij zijn mogen, hetzij tegen den opgang of den ondergang der zon, zullen die geestelijke gaven deelachtig worden.

35   de achterstte zee aan; Aldus wordt de Middellandse zee genoemd. Zie Deut. 11:24, en Deut. 34:2.

36   zij zullen des zomers en des winters Dat is, in eeuwigheid en altoosdurend.

37   zijn. Dat iis, duren, vlieten. Anders: het zal des zomers, en des winters geschieden.

38   de HEERE Tee weten, de Heere Christus Jezus.

39   zal de HEERRE Dat is, Hij zal alleen geëerd worden, als zijnde de enige ware God en Zaligmaker, de afgoden zullen uitgeroeid worden; Zach. 13:2.

40   zijn, en Ziijn Naam een. Dat is, bekend worden te zijn. Aldus wordt het woord zijn ook gebruikt Joh. 15:8; Gij zult mijne discipelen zijn; dat is, voor mijne discipelen bekend worden.[188]

Wanneer het licht zal wezen, en dit is één van deze dingen, dat zijn de levende wateren, wat betekent het Evangelie, en de doctrines van het lopende wateren is, dat het geluid over de hele wereld gehoord zal worden, en dit zal gedronken worden door de dorstige zielen, om nooit meer dorstig te worden, en die het zullen drinken zullen vruchtbaar in de Heere zijn. # Heb. 12:22 Maar gij zijt gekomen tot den berg Sion, en de stad des levenden Gods, tot het hemelse Jeruzalem, en de vele duizenden der engelen; Dit zijn de eerste geluiden van het Evangelie, namelijk uit de profetie die uit Jeruzalem kwam # Jes. 2:3  En vele volken zullen heengaan en zeggen: Komt, laat ons opgaan tot den berg des HEEREN, tot het huis van den God Jakobs, opdat Hij ons lere van Zijn wegen, en dat wij wandelen in Zijn paden; want uit Sion zal de wet uitgaan, en des HEEREN woord uit Jeruzalem. # Hos 1:11  En de kinderen van Juda, en de kinderen Israels zullen samenvergaderd worden, en zich een enig hoofd stellen, en uit het land optrekken; want de dag van Jizreel zal groot zijn.

 

 

         Half of them towards tthe former sea; or the eastern sea, as the Targum, the Persian sea; and may signify that the Gospel shall be carried into the eastern parts of the world, into Persia, Tartary, and China, and other nations; and those great kingdoms shall become the kingdoms of Christ:

         and half of them towarrd the hinder sea; or the western sea, as the Targum, the Mediterranean Sea; and may denote the progress and success of the Gospel in the European parts of the world: and the meaning of the whole is, that the Gospel shall be carried from east to west, and preached all the world over, to the conversion of Jews and Gentiles, who, some think, are designed by the two seas; when the abundance of the sea shall be converted by it, and the forces and fulness of the Gentiles brought in, and all Israel saved:

   So the Targum,

         ``they shall serve beffore the Lord with one shoulder; for his  name is firm in the world, and there is none besides it.'' This passage is referred by the ancient Jews

[188]     to the times of the Messiah.

 

Dit zal plaatsvinden wanneer Jezus naar de

planeet aarde teruggekeerd.

 

 4*    En Zijn voetenn zullen te dien dage staan op den Olijfberg, die voor Jeruzalem ligt, tegen het oosten; en de Olijfberg zal in tweeen gespleten worden naar het oosten, en naar het westen, zodat er een zeer grote vallei zal zijn; en de ene helft des bergs zal wijken naar het noorden, en de helft deszelven naar het zuiden. # Zach 14:4

8     te dien daage staan op den Olijfberg, Te weten, ten tijde van Christus, die op den Olijfberg verkeerd heeft, aldaar zijn lijden aangevangen en ten hemel is gevaren. Zie Luk. 22:39; Hand. 1:12.

9     die voor JJeruzalem ligt, Hebr. die voor het aangezicht van Jeruzalem is tegen het oosten. Zie Hand. 1:12.

10   in tweeen ggespleten worden Hebr. in zijn midden, of in zijn helft gespleten worden.

11   naar het ooosten, en naar het westen, Dat is, in de lengten van het oosten tot het westen toe.

12   zodat er een zeer grote vallei zal zijn; Dat is, zodat er een zeer groot dal tussen die twee helften van den berg zal wezen, en dat men Jeruzalem bescheidenlijk zal kunnen zien liggen, hetwelk tevoren met dezen berg en andere als bedekt lag of verborgen was. Versta dit van het geestelijke Jeruzalem, namelijk de kerk Gods, waarvan de heidenen vóór de komst van Christus, geen kennis hadden; maar dan zullen alle hindernissen, die de heidenen den toegang tot Christus en zijne kerk konden verhinderen of afsnijden, weggenomen worden, en zij zullen een open pas hebben tot dezelven. Verg. Jes. 57:14, en Jes. 62:10.           [188]

 

[188]     The Jews, have a notion, that, at the general resurrection of the dead, the mount of Olives will cleave asunder, and those of their nation, who have been buried in other countries, will be rolled through the caverns of the earth, and come out from under that mountain. This is what they call "gilgul hammetim", the rolling of the dead; and "gilgul hammechiloth", the rolling through the caverns

So they say in the Targum of #SSo 8:5.``when the dead shall live, the mount of Olives shall be leaved asunder, and all the dead of Israel shall come out from under it; yea, even the righteous, which die in captivity, shall pass through subterraneous caverns, and come from under the mount of Olives.''

[188]     This is sometimesrepresented as very painful to the righteous; but another writer

[188]     removes this objection by observing, that at the time of the rolling through the caverns of the earth, we may say that this rolling will be of no other than of the bone "luz", out of which the whole body will spring; so that this business of rolling will be easy and without pain; but they are not all agreed about the thing itself: Kimchi says

[188]     ``there is a division in the words of our Rabbins, concerning the dead without the land (i.e. of Israel); some of them say that those without the land shall come up out of their graves; and others say they shall come out of their graves to the land of Israel by rolling, and by the way of the caverns;  but this verse (#Eze 37:12) proves that those without the land shall live, as the dead of the land of Israel; for it says, "I will open your graves, and cause you to come up out  of your graves"; and after that, "and I will bring you into  the land of Israel".''

 Which is before Jerusalem on the east; a sabbath day's journey from it, about a mile, #Ac 1:12:

 

 De profeet zegt dat de uiteindelijke vervulling eerst dan zal zijn.

 

6*     En het zal gesschieden, dat al de overgeblevenen van alle heidenen, die tegen Jeruzalem zullen gekomen zijn, die zullen van jaar tot jaar optrekken om aan te bidden den Koning, den HEERE der heirscharen, en om te vieren het feest der loofhutten. # Zach 14:16

70   al de overggeblevenen van alle heidenen, Dat is, al degenen, die de Heere niet zal verdelgd hebben, te weten, alle uitverkorenen, die tot de ware kennis Gods zullen  gebracht wezen door de predikatie van het heilg Evangelie.

 71 optrekken TTe weten, naar Jeruzalem. De Heere zal hen bekeren, alzo dat zij zich ook tot de Christelijke gemeente begeven zullen om den Heere te dienen. De profeet beschrijft hier den inwendigen godsdienst der kerk van het Nieuwe Testament door den uiterlijken godsdienst, die in het Oude Testament is gebruikelijk geweest.

72   den Koning,, den HEERE der heirscharen, Dat is, den Heere Christus.

73   om te viereen het feest der loofhutten. Dat is, om God te loven voor zijne weldaden, gelijk het volk Gods placht te doen, als het het feest der loofhutten placht te houden. Zie Lev. 23:34, enz. En onder den naam van dit feest vervat hij allerhande eer, die men Gode te doen schuldig is.  [188]

 

                   as all the Jewish feasts have been long since abolished, having had their accomplishment in Christ, not one of them will ever be revived in the latter day. This feast was originally kept in commemoration of the Israelites dwelling in tents in the wilderness, and was typical of Christ's incarnation, who was made flesh, and tabernacled among us; so that to keep this feast is no other than to believe in Christ as come in the flesh, and in the faith of this to attend to the Gospel feast of the word and ordinances; and whereas this feast was observed by drawing water with expressions of joy, this may respect the pouring forth of the Spirit in the last day, and that spiritual joy saints will then be filled with; to which may be added, that palm tree branches used to be carried in their hands at the time of that feast; and so the keeping of it now may denote the victory that will be obtained over the beast and his image, which palm tree branches are a token of; and this will issue in the personal reign of Christ, when the tabernacle of God shall be with men.            [188]

 

18*  En indien het geslacht der Egyptenaren, over dewelke de regen niet is, niet zal optrekken noch komen, zo zal die plage over hen zijn, met dewelke de HEERE die heidenen plagen zal, die niet optrekken zullen, om te vieren het feest der loofhutten.

19*  Dit zal de zonde der Eggyptenaren zijn, mitsgaders de zonde aller heidenen, die niet optrekken zullen, om te vieren het feest der loofhutten. # Zach. 14:18,19

75   het geslachht der Egyptenaren, Enigen verstaan hier door de Egyptenaars die grote vijanden der kerk Gods waren] ook alle andere heidense natiën, vijanden van Gods kerk.

76   oover dewelke de regen niet is, Dat is, over welke het gewoonlijk niet regent gelijk over andere landen. Want zeer zelden regent het in Egypte, maar de Nijl bevochtigt gewoonlijk het land tweemalen des jaars. Zie Deut. 11:10. Anders: alhoewel het over hen niet placht te regenen zo zal dan nog die plaag over hen komen met welke de Heere plagen zal die heidenen, die niet, enz. Alsof de Heere zeide: Alhoewel het daar niet regent, zo zullen zij dan nog dezen vloek niet ontgaan, want de plaag, die anderen overkomen zal door de onthouding van den regen, zal hen ook treffen bij andere middelen. Of, aldus: En indien het geslacht der Egyptenaars niet zal optrekken noch komen, zo zal de regen over hen niet zijn; de plaag zal er zijn met welke, enz.

77   de zonde deer Egyptenaren zijn, Dat is, de straf der zonde.

78 om te vieren het feest der loofhutten. Dat is, om den Heere te dienen.            [188]

 

Dit vers heeft betrekking op het Millienium. Geen wonder dat de laatste dag van dit feest de dag van het grote Hosanna wordt genoemd.

 

Dit beeld staat voor de dag , wanneer de aardbewoners letterlijk het grote Hosanna zullen aanbidden.

De profeten verwijzen daarheen als de Grote dag van de Here.

Het getal zeven is prominent tijdens dit feest.

Dit is het zevende feest, dat gehouden moest worden op de zevende maand en zeven dagen moest duren.

 

34*  Spreek toot de kinderen Israels, zeggende: Op den vijftienden dag van deze zevende maand zal het feest der loofhutten zeven dagen den HEERE zijn. # Lev23:34

40   loofhutten   Welke gemaakt waren niet van borden, vellen, wol of linnentuig, maar van takken van groene bomen, gelijk hierna, Lev. 23:40, verklaard wordt. Hiervan is te zien een exempel Neh. 8:16.    [188]

 

[188]     the Jews say, why this feast was kept at this time of the year and not at the season when they went out of Egypt and first dwelt in booths, as at Succoth which had its name from thence,

 

         was this; because thenn the summer season began when men commonly used to build tabernacles to shelter them from the heat of the sun, wherefore, if the feast had been kept at that time, it would not have been known that it was kept at the command of God, and in remembrance of the above circumstance; but the month Tisri or September being usually a cold and rainy season in those arts, men were wont to leave their tabernacles and go into their houses; and so it was a plain case that the feast was observed not for convenience or through custom, but that it was at the command of God they went out of their houses into tabernacles at this season of the year, in commemoration of the miraculous benefit of dwelling in tents under the clouds of glory: and they also say, that for this reason it was ordered to begin on the fifteenth day, because it was on the fifteenth day of the month (though of another month) they went out of Egypt, and the clouds began to protect and accompany them; and this was enjoined them seven days, to teach them that the miraculous benefits of God are always and every day to be remembered: the Jews have a whole treatise in their Misnah, called "Succah", the "booth" or "tabernacle"; in which they give an account of the form and fabric and measure of their tabernacles, and of their dwelling and dining in them; and of the branches they carry in their hands,

 

Zeven is het Bijbelse getal voor voltooiïng. Het was op de zevende dag dat God rustte van Zijn scheppingswerk.

 

2*  Als nu God op denn zevenden dag volbracht had Zijn werk, dat Hij gemaakt had, heeft Hij gerust op den zevenden dag van al Zijn werk, dat Hij gemaakt had. #Gen. 2:2

3     heeeft Hij gerust Dat is menselijker wijze van God gesproken; want er wordt gezegd dat Hij rustte, niet omdat Hij moede was van het werken, maar omdat Hij opgehouden heeft enige nieuwe soorten van dingen te scheppen; hoewel Hij nog altijd werkt in het onderhouden en regeren van dezelve. Jes. 40:28; Joh. 5:17.             [188]

 

Dit feest wijst definitief vooruit op het Millenium, welke de zevende dispensatie is { zie het 7.ooo jaarplan}

 

Dit was een vreugdefeest

 

13*         Het feestt der loofhutten zult gij u zeven dagen houden, als gij zult hebben ingezameld van uw dorsvloer en van uw wijnpers.

14*         En gij zuult vrolijk zijn op uw feest, gij, en uw zoon, en uw dochter, en uw dienstknecht, en uw dienstmaagd, en de Leviet, en de vreemdeling, en de wees, en de weduwe, die in uw poorten zijn. # Deut. 16:13,14

20   loofhutten Zie Lev. 23:34.        [188]

 

         and therefore sometimees called the feast of ingathering, in token of gratitude and thankfulness for the goodness of God bestowed on them; the Targum of Jonathan adds, with the flute and the pipe, making use of instrumental music to increase the joy on this occasion

 

Zelfs het land zal jubelen in deze toekomstige dag. 

 

1*     De woestijn enn de dorre plaatsen zullen hierover vrolijk zijn, en de wildernis zal zich verheugen, en zal bloeien als een roos.

2*     Zij zal lustigg bloeien, en zich verheugen, ja, met verheuging, en juichen; de heerlijkheid van Libanon is haar gegeven, het sieraard van Karmel en Saron; zij zullen zien de heerlijkheid des HEEREN, het sieraad onzes Gods. # Jes. 35:1,2

1     woestijn AAlle creaturen zullen zich daarover verblijden, dat de Heere zijn rechtvaardige oordelen zal geoefend hebben over de vijanden van zijn volk. Wijders, versta hier door de woestijn de gelovigen, of de gemeente Gods, die tevoren was als een woestijn] dor, droog en onvruchtbaar, maar door Gods genade verheerlijkt, verheven en vruchtbaar worden zou; vergelijk boven Jes. 32:15,16, en hiet het volgende.

2     de dorrre plaatsen  Hebreeuws, de dorrigheid, of de dorre; dat is, de dorre eenzame plaatsen of landen.

3     hierovver Of, over deze dingen; te weten dat de vijanden van het volk Gods alzo gestraft en verdelgd zullen worden, gelijk in Jes. 34: gezegd is.

4     Zij zal luustig  Hebreeuws, het zal bloeiende bloeien, of zij; te weten de woestijn; verstaande door de woestijn de gelovigen, gelijk op Jes. 35:1 is aangetekend.

5     de heerlijjkheid Dat is, de kerk Gods is schoon, heerlijk en vruchtbaar gemaakt, gelijk de Libanon, Karmel en Saron plachten te zijn, van welke bergen zie Jes. 33:9.

 

 

6     zij zullenn zien  Te weten de gelovigen zullen zien, dat is genieten, enz. Anders, die plaatsen, te weten de woestijn, Jes. 35:1.          [188]

 

         and beauty of divine ggrace, in the blessings of it bestowed upon them; they shall see the glory of the Lord, which shall then be risen upon them, #Isa 60:1,2 the Lord our God is the Lord Jesus Christ, who is Lord and God; the glory and excellency of whose person and offices, and of his righteousness and salvation, is seen in the Gospel, by those whose eyes are enlightened by the Spirit of God; and will be more clearly discerned, when there will be a greater effusion of the Spirit, as a spirit, of wisdom and revelation in the knowledge of him; and to this sight of the glory and excellency of Christ, the joy and fruitfulness of the church will be greatly owing. The Septuagint and Arabic versions render it, "my people shall see", &c.           [188]

 

Nu heeft elk Oudtestamentisch feest een

 Nieuwtestamentische vervulling

 

Net zoals de eerste vier feesten op hun juiste tijd zijn vervuld, zo verwacht ik ook dat de volgende drie feesten op hun voorafbepaalde tijden vervuld zullen worden. De discipelen moesten, net na de Pinksterdag, een groot getuigenis gehad hebben, toen zij tegenover de Joden getuigd hadden dat die feesten op een merkwaardige manier vervuld waren in dit belangrijke jaar.

Wij moeten ook zekerlijk erkennen dat dit meer dan toevallig blijkt dat Jezus gekruisigd werd, op het Paasfeest, begraven was op de dag van het Ongezuurde Brood, opgestaan is op de dag wanneer zij hun eerstelingsgarf moesten brengen en de Heilige Geest gestuurd was op de Pinksterdag.

 

Vier overeenkomsten zijn moeilijk weg te redeneren, vooral als elkeen zo volkomen bestemd was voor zijn doel

 

 

 

 

 

 

Hoofdstuk negen

 

Zevende feest- Loofhuttenfeest.

 

Het zevende feest is het laatste feest dat ze moesten onderhouden op het bevel van God. Dat is het Loofhuttenfeest ;

 

33*  En de HEERE sprak tot Mozes, zeggende:

34*  Spreek tot de kiinderen Israels, zeggende: Op den vijftienden dag van deze zevende maand zal het feest der loofhutten zeven dagen den HEERE zijn. # Lev 23:33,34                           [188]

40   loofhutten   Welke gemaakt waren niet van borden, vellen, wol of linnentuig, maar van takken van groene bomen, gelijk hierna, Lev. 23:40, verklaard wordt. Hiervan is te zien een exempel Neh. 8:16.

 

De vijftiende dag van de zevende maand, in de maand Tisri of September, dit is het Loofhuttenfeest voor zeven dagen voor het aangezicht van de Heere, dit was uit dankbaarheid dat God hen gezegend had, het meeste voor de vruchten van de aarde # Lev 23:39 39*  Doch op den vijftienden dag der zevende maand, als gij het inkomen des lands zult ingegaderd hebben, zult gij des HEEREN feest zeven dagen vieren; op den eersten dag zal er rust zijn, en op den achtsten dag zal er rust zijn.

 

[188]     the Jews say, why this feast was kept at this time of the year and not at the season when they went out of Egypt and first dwelt in booths, as at Succoth which had its name from thence, #Ex 12:37, was this; because then the summer season began when men commonly used to build tabernacles to shelter them from the heat of the sun, wherefore, if the feast had been kept at that time, it would not have been known that it was kept at the command of God, and in remembrance of the above circumstance; but the month Tisri or September being usually a cold and rainy season in those parts, men were wont to leave their tabernacles and go into their houses; and so it was a plain case that the feast was observed not for convenience or through custom, but that it was at the command of God they went out of their houses into tabernacles at this season of the year, in commemoration of the miraculous benefit of dwelling in tents under the clouds of glory: and they also say, that for this reason it was ordered to begin on the fifteenth day, because it was on the fifteenth day of the month (though of another month) they went out of Egypt, and the clouds began to protect and accompany them; and this was enjoined them seven days, to teach them that the miraculous benefits of God are always and every day to be remembered: the Jews have a whole treatise in their Misnah, called "Succah", the "booth" or "tabernacle"; in which they give an account of the form and fabric and measure of their tabernacles, and of their dwelling and dining in them; and of the branches they carry in their hands, and of the manner of carrying and shaking them; and of the pouring out of water at this time, and of their piping and singing and other rites and ceremonies attending this feast .

Onder het Jodendom staat dit feest bekend als Succoth. Dit was het laatste van de zeven gegeven feesten en was een feestviering die aan het einde van de oogst onderhouden moest worden.

 

Zevendagen lang moesten ze dit feest vieren.

 

13* Het feest der looofhutten zult gij u zeven dagen houden, als gij zult hebben ingezameld van uw dorsvloer en van uw wijnpers. # Deut 16:13

20 loofhutten  Zie Lev. 23:34.         [188]

 

[188]    after that thou hast gathered in thy corn and thy wine; and therefore sometimes called the feast of ingathering, #Ex 23:16, barley harvest began at the passover, and wheat harvest at Pentecost; and before the feast of tabernacles began, the vintage and the gathering of the olives were over, as well as all other summer fruits were got in.

 

De mensen moesten in hutten verblijven die zij van palmtakken en wilgebomen hadden gemaakt die ze verzamelden van spruiten bij rivieren. Dit moest hen ook daaraan herinneren dat hun vaders in tenten in de woestijn moesten blijven en dit heeft gediend als een soort van een aanhoudende hernieuwing van hun geestelijke jeugd. Toen het verbond als eerste aan hen gegeven was. Een jaarlijks dankoffer was op het huttenfeest gegeven, nadat de hele opbrengst van de aarde, n.l koren. vruchten. wijn en olie voor het jaar ingezameld was.

 

De laatste dag van dit feest werd het Hoshana Rabba genoemd, wat de dag van het groot hosanna betekent.

Wat zal de Nieuwtestamentische vervulling van dit Oudtestamentische type zijn ?

 

16*  Na dezen zal Ik wederkeren, en weder opbouwen de tabernakel van David, die vervallen is, en hetgeen daarvan verbroken is, weder opbouwen, en Ik zal denzelven weder oprichten.

         # Hand. !5:16

39   de tabernakel Dat is, de gemeente in welke Christus de Zoon Davids woont.

40   verbroken is, Grieks ondergraven; namelijk in de gelovige Joden, in welker plaats de heidenen als levende stenen gebouwd zijn. [188]

 

Dit is het tijdperk dat het zondige koningschap vernietigd is op deze aarde, en het huis der  Israëlieten uitgesorteerd is, {word ook wel genoemd met het woord uitziften} onder de volkeren, en de zondigen worden geslagen met het zwaard, na de belofte als zij Hem aanroepen zal de Heere hen verlossen uit hun benauwdheden, de profeet Amos 9:11 zegt net: ”Te dien dage” zal Ik de vervallen hut van David weder oprichten, en Ik zal haar reten vertuinen, en wat aan haar is afgebroken, weder oprichten, en zal ze bouwen, als in de dagen van ouds;

         upon which Jarchi's noote is,    ``after all these things shall have come upon them, that day  shall ome which is appointed for redemption;''

[188]     as the Jewish writers themselves interpret it, the kingdom of the house of David, though in a emporal sense, which was now in a most ruinous condition; the sceptre was departed from Judah; all; power and authority were falling off apace from the Jews, into the hands of the Romans;

[188]     of professors, and the small number of truly godly persons: the Jews themselves refer this prophecy to the times of the Messiah, yea, one of the names by which they call the Messiah is taken from hence

[188]     it is asked,  ``who is Bar Naphli? it is replied, the Messiah; the Messiah  is called Bar Naphli (the son fallen, or of the fallen);  is it not written, "in that day I will raise up the  tabernacle of David that is fallen down?"''

[188]     one of their own commentators on this text, has this note,  ``if we interpret this of the Messiah, the matter is clear:''

[188]     the Jews themselves interpret it; ``the holy blessed God will raise up the tabernacle of David that is fallen, as it is said, #Am 9:11 in that day I will raise up the tabernacle of David; for all the world shall  be txa hdwga, "one bundle"; as it is said, #Zep 3:9''

 

Hier kan naar niets anders verwezen worden dan naar de toekomstige heerschappij van Christus. Waarnaar meer algemeen verwezen wordt als het Millennium {Openb. 2O}.

Jezus heeft dit zo mooi uitgedrukt terwijl Hij op aarde was.

 

2*     En het feest dder Joden, namelijk de loof huttenzetting, was nabij.

14*  Doch als het nu in het midden van het feest was, zo ging Jezus op in den tempel, en leerde.

37*  En op den laatsten dag, zijnde de grote dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Zo iemand dorst, die kome tot Mij en drinke.

38*  Die in Mij geloooft, gelijkerwijs de Schrift zegt, stromen des levenden waters zullen uit zijn buik vloeien.# Joh. 7:2,14,37,38.

3     het huis MMijns  Dat is, in den hemel.

4     woningen; Of, blijvingen, of verblijfplaatsen; dat is, daar is ruimte genoeg niet alleen voor mij, maar ook voor ulieden en voor alle gelovigen.

 

 5    anderszinss zo Grieks en indien niet; namelijk het zo ware.

 6          gezegd hebben; Dat is, Ik zou u met geen ijdele hoop opgehouden hebben.

24   in het middden Namelijk omtrent den vierden dag, alzo het feest der loofhutten zeven dagen duurde, van den vijftienden der zevende maand tot den twee en twintigsten. Zie Lev. 23:34.

66   laatsten daag, Dat is, den achtsten dag, die zowel als de eerste moest gevierd worden met samenkomsten en offeranden. Zie Lev. 23:36.

67   Zo iemand ddorst, Alzo de Joden zich voornamelijk op dit feest, al de vruchten nu ingezameld zijnde, vrolijk maakten met eten en drinken, zo schijnt dat Christus daaruit gelegenheid neemt, om hen van den rechten geestelijken drank te onderwijzen en daartoe te noden.

68   die kome toot Dat is, uit het gevoel van zijne ellende verlangt daarvan verlost te worden. Zie Jes. 44:3, en Jes. 55:1; Joh. 4:14.

69   gelijkerwijjs de Deze woorden voegen sommigen bij de naast voorgaande, in dezen zin, gelijk de Schrift zegt, dat is, gebiedt. Anderen bij de volgende, alzo dat Christus hier zou hebben gezien op enige plaatsen der heilige Schrift, als Jes. 44:3, en Jes. 49:10, en Jes. 58:11, of dergelijke.

70   stromen dess Of, rivieren; dat is in groten overvloed en volheid. Zie Jes. 44:3; Joël. 2:28, en Joël. 3:18; Joh. 4:14. [188]

 

Dit was een profetische voorstelling van het huttenfeest en z'n uiteindelijke vervulling zoals voorgesteld  in het Oude Testament.

 

 8*    Ook zal het tee dien dage geschieden, dat er levende wateren uit Jeruzalem vlieten zullen, de helft van die naar de oostzee, en de helft van die naar de achterste zee aan; zij zullen des zomers en des winters zijn.

9*     En de HEERE zaal tot Koning over de ganse aarde zijn; te dien dage zal de HEERE een zijn, en Zijn Naam een. #Zach. 14:8,9

32   te dien dagge geschieden, Ten tijde der verschijning van Christus in het vlees.

33   levende watteren uit Jeruzalem vlieten zullen, Dat is, altijd vloeiende en vliedende. Hierdoor moet men verstaan de gaven van de Heilige Geest , die Christus overvloedig over zijne kerk uitstorten zou; zie Ezech. 47:1; Joel 3:18; Openb. 22:1; verg. Joh. 4:14, en Joh. 7:38.

34   de helft vaan die naar de oostzee, Dat is, alle gelovigen der ganse wereld, zij zijn waar zij zijn mogen, hetzij tegen den opgang of den ondergang der zon, zullen die geestelijke gaven deelachtig worden.

35   de achterstte zee aan; Aldus wordt de Middellandse zee genoemd. Zie Deut. 11:24, en Deut. 34:2.

36   zij zullen des zomers en des winters Dat is, in eeuwigheid en altoosdurend.

37   zijn. Dat iis, duren, vlieten. Anders: het zal des zomers, en des winters geschieden.

38   de HEERE Tee weten, de Heere Christus Jezus.

39   zal de HEERRE Dat is, Hij zal alleen geëerd worden, als zijnde de enige ware God en Zaligmaker, de afgoden zullen uitgeroeid worden; Zach. 13:2.

40   zijn, en Ziijn Naam een. Dat is, bekend worden te zijn. Aldus wordt het woord zijn ook gebruikt Joh. 15:8; Gij zult mijne discipelen zijn; dat is, voor mijne discipelen bekend worden.[188]

Wanneer het licht zal wezen, en dit is één van deze dingen, dat zijn de levende wateren, wat betekent het Evangelie, en de doctrines van het lopende wateren is, dat het geluid over de hele wereld gehoord zal worden, en dit zal gedronken worden door de dorstige zielen, om nooit meer dorstig te worden, en die het zullen drinken zullen vruchtbaar in de Heere zijn. # Heb. 12:22 Maar gij zijt gekomen tot den berg Sion, en de stad des levenden Gods, tot het hemelse Jeruzalem, en de vele duizenden der engelen; Dit zijn de eerste geluiden van het Evangelie, namelijk uit de profetie die uit Jeruzalem kwam # Jes. 2:3  En vele volken zullen heengaan en zeggen: Komt, laat ons opgaan tot den berg des HEEREN, tot het huis van den God Jakobs, opdat Hij ons lere van Zijn wegen, en dat wij wandelen in Zijn paden; want uit Sion zal de wet uitgaan, en des HEEREN woord uit Jeruzalem. # Hos 1:11  En de kinderen van Juda, en de kinderen Israels zullen samenvergaderd worden, en zich een enig hoofd stellen, en uit het land optrekken; want de dag van Jizreel zal groot zijn.

 

 

         Half of them towards tthe former sea; or the eastern sea, as the Targum, the Persian sea; and may signify that the Gospel shall be carried into the eastern parts of the world, into Persia, Tartary, and China, and other nations; and those great kingdoms shall become the kingdoms of Christ:

         and half of them towarrd the hinder sea; or the western sea, as the Targum, the Mediterranean Sea; and may denote the progress and success of the Gospel in the European parts of the world: and the meaning of the whole is, that the Gospel shall be carried from east to west, and preached all the world over, to the conversion of Jews and Gentiles, who, some think, are designed by the two seas; when the abundance of the sea shall be converted by it, and the forces and fulness of the Gentiles brought in, and all Israel saved:

   So the Targum,

         ``they shall serve beffore the Lord with one shoulder; for his  name is firm in the world, and there is none besides it.'' This passage is referred by the ancient Jews

[188]     to the times of the Messiah.

 

Dit zal plaatsvinden wanneer Jezus naar de

planeet aarde teruggekeerd.

 

 4*    En Zijn voetenn zullen te dien dage staan op den Olijfberg, die voor Jeruzalem ligt, tegen het oosten; en de Olijfberg zal in tweeen gespleten worden naar het oosten, en naar het westen, zodat er een zeer grote vallei zal zijn; en de ene helft des bergs zal wijken naar het noorden, en de helft deszelven naar het zuiden. # Zach 14:4

8     te dien daage staan op den Olijfberg, Te weten, ten tijde van Christus, die op den Olijfberg verkeerd heeft, aldaar zijn lijden aangevangen en ten hemel is gevaren. Zie Luk. 22:39; Hand. 1:12.

9     die voor JJeruzalem ligt, Hebr. die voor het aangezicht van Jeruzalem is tegen het oosten. Zie Hand. 1:12.

10   in tweeen ggespleten worden Hebr. in zijn midden, of in zijn helft gespleten worden.

11   naar het ooosten, en naar het westen, Dat is, in de lengten van het oosten tot het westen toe.

12   zodat er een zeer grote vallei zal zijn; Dat is, zodat er een zeer groot dal tussen die twee helften van den berg zal wezen, en dat men Jeruzalem bescheidenlijk zal kunnen zien liggen, hetwelk tevoren met dezen berg en andere als bedekt lag of verborgen was. Versta dit van het geestelijke Jeruzalem, namelijk de kerk Gods, waarvan de heidenen vóór de komst van Christus, geen kennis hadden; maar dan zullen alle hindernissen, die de heidenen den toegang tot Christus en zijne kerk konden verhinderen of afsnijden, weggenomen worden, en zij zullen een open pas hebben tot dezelven. Verg. Jes. 57:14, en Jes. 62:10.           [188]

 

[188]     The Jews, have a notion, that, at the general resurrection of the dead, the mount of Olives will cleave asunder, and those of their nation, who have been buried in other countries, will be rolled through the caverns of the earth, and come out from under that mountain. This is what they call "gilgul hammetim", the rolling of the dead; and "gilgul hammechiloth", the rolling through the caverns

So they say in the Targum of #SSo 8:5.``when the dead shall live, the mount of Olives shall be leaved asunder, and all the dead of Israel shall come out from under it; yea, even the righteous, which die in captivity, shall pass through subterraneous caverns, and come from under the mount of Olives.''

[188]     This is sometimesrepresented as very painful to the righteous; but another writer

[188]     removes this objection by observing, that at the time of the rolling through the caverns of the earth, we may say that this rolling will be of no other than of the bone "luz", out of which the whole body will spring; so that this business of rolling will be easy and without pain; but they are not all agreed about the thing itself: Kimchi says

[188]     ``there is a division in the words of our Rabbins, concerning the dead without the land (i.e. of Israel); some of them say that those without the land shall come up out of their graves; and others say they shall come out of their graves to the land of Israel by rolling, and by the way of the caverns;  but this verse (#Eze 37:12) proves that those without the land shall live, as the dead of the land of Israel; for it says, "I will open your graves, and cause you to come up out  of your graves"; and after that, "and I will bring you into  the land of Israel".''

 Which is before Jerusalem on the east; a sabbath day's journey from it, about a mile, #Ac 1:12:

 

 De profeet zegt dat de uiteindelijke vervulling eerst dan zal zijn.

 

6*     En het zal gesschieden, dat al de overgeblevenen van alle heidenen, die tegen Jeruzalem zullen gekomen zijn, die zullen van jaar tot jaar optrekken om aan te bidden den Koning, den HEERE der heirscharen, en om te vieren het feest der loofhutten. # Zach 14:16

70   al de overggeblevenen van alle heidenen, Dat is, al degenen, die de Heere niet zal verdelgd hebben, te weten, alle uitverkorenen, die tot de ware kennis Gods zullen  gebracht wezen door de predikatie van het heilg Evangelie.

 71 optrekken TTe weten, naar Jeruzalem. De Heere zal hen bekeren, alzo dat zij zich ook tot de Christelijke gemeente begeven zullen om den Heere te dienen. De profeet beschrijft hier den inwendigen godsdienst der kerk van het Nieuwe Testament door den uiterlijken godsdienst, die in het Oude Testament is gebruikelijk geweest.

72   den Koning,, den HEERE der heirscharen, Dat is, den Heere Christus.

73   om te viereen het feest der loofhutten. Dat is, om God te loven voor zijne weldaden, gelijk het volk Gods placht te doen, als het het feest der loofhutten placht te houden. Zie Lev. 23:34, enz. En onder den naam van dit feest vervat hij allerhande eer, die men Gode te doen schuldig is.  [188]

 

                   as all the Jewish feasts have been long since abolished, having had their accomplishment in Christ, not one of them will ever be revived in the latter day. This feast was originally kept in commemoration of the Israelites dwelling in tents in the wilderness, and was typical of Christ's incarnation, who was made flesh, and tabernacled among us; so that to keep this feast is no other than to believe in Christ as come in the flesh, and in the faith of this to attend to the Gospel feast of the word and ordinances; and whereas this feast was observed by drawing water with expressions of joy, this may respect the pouring forth of the Spirit in the last day, and that spiritual joy saints will then be filled with; to which may be added, that palm tree branches used to be carried in their hands at the time of that feast; and so the keeping of it now may denote the victory that will be obtained over the beast and his image, which palm tree branches are a token of; and this will issue in the personal reign of Christ, when the tabernacle of God shall be with men.            [188]

 

18*  En indien het geslacht der Egyptenaren, over dewelke de regen niet is, niet zal optrekken noch komen, zo zal die plage over hen zijn, met dewelke de HEERE die heidenen plagen zal, die niet optrekken zullen, om te vieren het feest der loofhutten.

19*  Dit zal de zonde der Eggyptenaren zijn, mitsgaders de zonde aller heidenen, die niet optrekken zullen, om te vieren het feest der loofhutten. # Zach. 14:18,19

75   het geslachht der Egyptenaren, Enigen verstaan hier door de Egyptenaars die grote vijanden der kerk Gods waren] ook alle andere heidense natiën, vijanden van Gods kerk.

76   oover dewelke de regen niet is, Dat is, over welke het gewoonlijk niet regent gelijk over andere landen. Want zeer zelden regent het in Egypte, maar de Nijl bevochtigt gewoonlijk het land tweemalen des jaars. Zie Deut. 11:10. Anders: alhoewel het over hen niet placht te regenen zo zal dan nog die plaag over hen komen met welke de Heere plagen zal die heidenen, die niet, enz. Alsof de Heere zeide: Alhoewel het daar niet regent, zo zullen zij dan nog dezen vloek niet ontgaan, want de plaag, die anderen overkomen zal door de onthouding van den regen, zal hen ook treffen bij andere middelen. Of, aldus: En indien het geslacht der Egyptenaars niet zal optrekken noch komen, zo zal de regen over hen niet zijn; de plaag zal er zijn met welke, enz.

77   de zonde deer Egyptenaren zijn, Dat is, de straf der zonde.

78 om te vieren het feest der loofhutten. Dat is, om den Heere te dienen.            [188]

 

Dit vers heeft betrekking op het Millienium. Geen wonder dat de laatste dag van dit feest de dag van het grote Hosanna wordt genoemd.

 

Dit beeld staat voor de dag , wanneer de aardbewoners letterlijk het grote Hosanna zullen aanbidden.

De profeten verwijzen daarheen als de Grote dag van de Here.

Het getal zeven is prominent tijdens dit feest.

Dit is het zevende feest, dat gehouden moest worden op de zevende maand en zeven dagen moest duren.

 

34*  Spreek toot de kinderen Israels, zeggende: Op den vijftienden dag van deze zevende maand zal het feest der loofhutten zeven dagen den HEERE zijn. # Lev23:34

40   loofhutten   Welke gemaakt waren niet van borden, vellen, wol of linnentuig, maar van takken van groene bomen, gelijk hierna, Lev. 23:40, verklaard wordt. Hiervan is te zien een exempel Neh. 8:16.    [188]

 

[188]     the Jews say, why this feast was kept at this time of the year and not at the season when they went out of Egypt and first dwelt in booths, as at Succoth which had its name from thence,

 

         was this; because thenn the summer season began when men commonly used to build tabernacles to shelter them from the heat of the sun, wherefore, if the feast had been kept at that time, it would not have been known that it was kept at the command of God, and in remembrance of the above circumstance; but the month Tisri or September being usually a cold and rainy season in those arts, men were wont to leave their tabernacles and go into their houses; and so it was a plain case that the feast was observed not for convenience or through custom, but that it was at the command of God they went out of their houses into tabernacles at this season of the year, in commemoration of the miraculous benefit of dwelling in tents under the clouds of glory: and they also say, that for this reason it was ordered to begin on the fifteenth day, because it was on the fifteenth day of the month (though of another month) they went out of Egypt, and the clouds began to protect and accompany them; and this was enjoined them seven days, to teach them that the miraculous benefits of God are always and every day to be remembered: the Jews have a whole treatise in their Misnah, called "Succah", the "booth" or "tabernacle"; in which they give an account of the form and fabric and measure of their tabernacles, and of their dwelling and dining in them; and of the branches they carry in their hands,

 

Zeven is het Bijbelse getal voor voltooiïng. Het was op de zevende dag dat God rustte van Zijn scheppingswerk.

 

2*  Als nu God op denn zevenden dag volbracht had Zijn werk, dat Hij gemaakt had, heeft Hij gerust op den zevenden dag van al Zijn werk, dat Hij gemaakt had. #Gen. 2:2

3     heeeft Hij gerust Dat is menselijker wijze van God gesproken; want er wordt gezegd dat Hij rustte, niet omdat Hij moede was van het werken, maar omdat Hij opgehouden heeft enige nieuwe soorten van dingen te scheppen; hoewel Hij nog altijd werkt in het onderhouden en regeren van dezelve. Jes. 40:28; Joh. 5:17.             [188]

 

Dit feest wijst definitief vooruit op het Millenium, welke de zevende dispensatie is { zie het 7.ooo jaarplan}

 

Dit was een vreugdefeest

 

13*         Het feestt der loofhutten zult gij u zeven dagen houden, als gij zult hebben ingezameld van uw dorsvloer en van uw wijnpers.

14*         En gij zuult vrolijk zijn op uw feest, gij, en uw zoon, en uw dochter, en uw dienstknecht, en uw dienstmaagd, en de Leviet, en de vreemdeling, en de wees, en de weduwe, die in uw poorten zijn. # Deut. 16:13,14

20   loofhutten Zie Lev. 23:34.        [188]

 

         and therefore sometimees called the feast of ingathering, in token of gratitude and thankfulness for the goodness of God bestowed on them; the Targum of Jonathan adds, with the flute and the pipe, making use of instrumental music to increase the joy on this occasion

 

Zelfs het land zal jubelen in deze toekomstige dag. 

 

1*     De woestijn enn de dorre plaatsen zullen hierover vrolijk zijn, en de wildernis zal zich verheugen, en zal bloeien als een roos.

2*     Zij zal lustigg bloeien, en zich verheugen, ja, met verheuging, en juichen; de heerlijkheid van Libanon is haar gegeven, het sieraard van Karmel en Saron; zij zullen zien de heerlijkheid des HEEREN, het sieraad onzes Gods. # Jes. 35:1,2

1     woestijn AAlle creaturen zullen zich daarover verblijden, dat de Heere zijn rechtvaardige oordelen zal geoefend hebben over de vijanden van zijn volk. Wijders, versta hier door de woestijn de gelovigen, of de gemeente Gods, die tevoren was als een woestijn] dor, droog en onvruchtbaar, maar door Gods genade verheerlijkt, verheven en vruchtbaar worden zou; vergelijk boven Jes. 32:15,16, en hiet het volgende.

2     de dorrre plaatsen  Hebreeuws, de dorrigheid, of de dorre; dat is, de dorre eenzame plaatsen of landen.

3     hierovver Of, over deze dingen; te weten dat de vijanden van het volk Gods alzo gestraft en verdelgd zullen worden, gelijk in Jes. 34: gezegd is.

4     Zij zal luustig  Hebreeuws, het zal bloeiende bloeien, of zij; te weten de woestijn; verstaande door de woestijn de gelovigen, gelijk op Jes. 35:1 is aangetekend.

5     de heerlijjkheid Dat is, de kerk Gods is schoon, heerlijk en vruchtbaar gemaakt, gelijk de Libanon, Karmel en Saron plachten te zijn, van welke bergen zie Jes. 33:9.

 

 

6     zij zullenn zien  Te weten de gelovigen zullen zien, dat is genieten, enz. Anders, die plaatsen, te weten de woestijn, Jes. 35:1.          [188]

 

         and beauty of divine ggrace, in the blessings of it bestowed upon them; they shall see the glory of the Lord, which shall then be risen upon them, #Isa 60:1,2 the Lord our God is the Lord Jesus Christ, who is Lord and God; the glory and excellency of whose person and offices, and of his righteousness and salvation, is seen in the Gospel, by those whose eyes are enlightened by the Spirit of God; and will be more clearly discerned, when there will be a greater effusion of the Spirit, as a spirit, of wisdom and revelation in the knowledge of him; and to this sight of the glory and excellency of Christ, the joy and fruitfulness of the church will be greatly owing. The Septuagint and Arabic versions render it, "my people shall see", &c.           [188]

 

Nu heeft elk Oudtestamentisch feest een

 Nieuwtestamentische vervulling

 

Net zoals de eerste vier feesten op hun juiste tijd zijn vervuld, zo verwacht ik ook dat de volgende drie feesten op hun voorafbepaalde tijden vervuld zullen worden. De discipelen moesten, net na de Pinksterdag, een groot getuigenis gehad hebben, toen zij tegenover de Joden getuigd hadden dat die feesten op een merkwaardige manier vervuld waren in dit belangrijke jaar.

Wij moeten ook zekerlijk erkennen dat dit meer dan toevallig blijkt dat Jezus gekruisigd werd, op het Paasfeest, begraven was op de dag van het Ongezuurde Brood, opgestaan is op de dag wanneer zij hun eerstelingsgarf moesten brengen en de Heilige Geest gestuurd was op de Pinksterdag.

 

Vier overeenkomsten zijn moeilijk weg te redeneren, vooral als elkeen zo volkomen bestemd was voor zijn doel

 

Hoofstuk tien.

 

BLAAS BAZUIN. BLAAS.

 

Wij komen nu bij een inzichtgevende vraag. Zal de wegname tijdens het Hebreeuwse onderhouden feest van de bazuinen plaatsvinden?

 

Indien dit zo is, is de Hebreeuwse kalender de enige die gebruikt kan worden zoals God dit aan Mozes gegeven heeft. Dit elimineert dus de mogelijkheid om onze hedendaagse Gregoriaanse kalender te gebruiken voor profetische doeleinden.

 

Paulus impliceert dat elk een van de zeven vooraf ingestelde feesten uiteindelijk vervuld zullen worden door Jezus Christus.

 

16*  Dat u dan niemannd oordele in spijs of in drank, of in het stuk des feest dags, of der nieuwe maan, of der sabbatten;

17* Welke zijn een scchaduw der toekomende dingen, maar het lichaam is van Christus. #Col. 2:16,17

61   Dat u dan nniemand  Hiermede besluit de apostel den voorgaanden handel, en eerst tegen de ceremoniën, daarna tegen de Platonische filosofie, en eindelijk tegen de inzettingen van mensen.

62   oordele Datt is, veroordele als onreinen en overtreders der wet, gelijk de Joden plachten te doen.

63   in spijze oof Dat is, omdat gij zulk onderscheid der spijs of drank niet meer onderhoudt, als God in het Oude Testament had ingesteld.

64   in drank, GGelijk de Joden in het Oude Testament in zeker geval bevolen was, ook in den drank onderscheid te maken; Num. 6:3.

65   of in het sstuk  Of, vanwege de zaak des feestdags; gelijk deze wijze van spreken ook genomen wordt 1 Petr. 4:16.

66   des feestdags, Hierdoor worden verstaan de drie jaarlijkse feestdagen, die God in het Oude Testament had ingesteld, Lev. 23:4, gelijk door de nieuwe maan de maandelijkse feesten, Num. 28:11, en door het woord sabbaten de Sabbaten der jaren, en bijzonderlijk de wekelikse, voorzoveel dezelve ceremonieel waren, Exod. 20:11; Lev. 19:3, welke door de komst van Christus zijn teniet gedaan, ten aanzien van hun bijzondere en meerdere heiligheid, die zij door Gods instelling hadden, alsook vanwege hunne betekenis en noodwendigheid. Hoewel de Christelijke kerk ook sommige feestdagen, naar de vrijheid der Christenen, heeft goedgevonden te onderhouden, tot gedachtenis van enige bijzondere weldaden van Christus, om God naar Zijn bevel in dezelve te dienen, met gehoor van Zijn woord, gebruik der heilige sacramenten, openbare en algemene gebeden en lofzangen, en geven van aalmoezen, enz. Aan welke dagen evenwel de conscientie der Christenen nu niet verder is gebonden, dan om goede orde te onderhouden, en om elkander in de Christelijke vergaderingen, door onderlinge opwekkingen, meer en meer te stichten en te sterken. Hetwelk ook op andere tijden wel mag gedaan worden, wanneer het met goede orde kan geschieden. Zie 1 Cor. 11:17, enz., en 1 Cor. 14:23, enz. Doch in plaats van den wekelijksen sabbat is van der apostelen tijden af de eerste dag der week tot hetzelfde einde altijd onderhouden. Zie Hand. 20:7; 1 Cor. 16:1,2; Openb. 1:10.

67   het lichaamm is van  Dat is, de betekenende zaak is Christus; dat is, in Christus vervuld. Want alle schaduwen des Ouden Testaments hebben op Christus en Zijne weldaden gezien, door wiens komst zij ook een einde hebben. Zie Joh. 1:17; Gal. 4:3,4.        [188]

 

         The Syriac version rennders it, Nwkdwdn, "let no man trouble you", or make you uneasy, by imposing ceremonies on you: the sense is, that the apostle would not have them submit to the yoke they would lay upon them, nor be terrified by their anathemas against them, for the non-observation of the things that follow:

         and even believing Jewws were freed from them, as having had their accomplishment in Christ; and therefore were not to be imposed upon them, or they condemned for the neglect of them. The hrase en merei, which we render "in respect", has greatly puzzled interpreters; some reading it "in part of a feast"; or holyday; as if the sense was, that no man should judge or condemn them, for not observing some part of a festival, since they were not obliged to observe any at all: others "in the partition", or "division of a feast";

[188]     some think the apostle respects the Misna, or oral law of the Jews, in which are several treatises         concerning a good day, or an holyday, the beginning of the new year, and the sabbath, which treatises are divided into sections or chapters; and that it is one of these sections or chapters, containing rules about these things, that is here regarded; and then the sense is, let no man judge you or condemn you, for your non-observance of feast days, new moons, and sabbaths, by any part, chapter, or section, of bwj Mwy, or by anything out of the treatise "concerning a feast day"; or by any part, chapter, or section, of  hnvh var, the treatise "concerning the beginning of the year"; or by any part, chapter, or section, of tbv, the treatise "concerning the sabbath"; and if these treatises are referred to, it proves the antiquity of the Misna. The Syriac version renders it, adaed aglwpb, "in the divisions of the feast": frequent mention is made of gxh owrp, "the division", or "half of the feast", in the Jewish writings: thus for instance it is said ,

[188]   ``three times in a year they clear the chamber (where the  half-shekels were put), owrpb, "in the half", or middle of the passover, in the middle of Pentecost, and in the  middle of the feast.''again

[188]  ``there are three times for tithing of beasts, in the middle of the passover, in the middle of Pentecost, and the  middle of the feast;'' that is, of tabernacles: and this, the Jewish commentators say ,

[188]     was fifteen days before each of these festivals: now whether it was to this, owrp, "middle", or "half space", before each and any of these feasts the apostle refers to, may be considered:

         or of the new moon; whhich the Jews were obliged to observe, by attending religious worship, and offering sacrifices; see #Nu 28:11  #2Ki 4:23.

         Or of the sabbath ddays, or "sabbaths"; meaning the jubilee sabbath, which was one year in fifty; and the sabbath of the land, which was one year in seven; and the seventh day sabbath, and some copies read in the singular number, "or of the sabbath"; which were all peculiar to the Jews, were never inding on the Gentiles, and to which believers in Christ, be they who they will, are by no means obliged; nor ought they to observe them, the one any more than the other; and should they be imposed upon them, they ought to reject them; and should they be judged, censured, and condemned, for so doing, they ought not to mind it. It is the sense of the Jews themselves, that the Gentiles are not obliged to keep their sabbath; no, not the proselyte of the gate, or he that dwelt in any of their cities; for they say

[188]     that ``it is lawful for a proselyte of the gate to do work on the sabbath day for himself, as for an Israelite on a common feast day; R. Akiba says, as for all Israelite on a feast day; R. Jose says, it is lawful for a proselyte of  the gate to do work on the sabbath day for himself, as for an Israelite on a common or week day:''

[188]     and this last is the received sense of the nation; nay, they assert that a Gentile that keeps a sabbath is guilty of death;

[188]     they say, that ``if a Gentile sabbatizes, or keeps a sabbath, though on any of the days of the week, if he makes or appoints it as a  sabbath for himself, he is guilty of the same.''

         It is the general sensse of that people, that the sabbath was peculiarly given to the children of Israel; and that the Gentiles, strangers, or others, were not punishable for the neglect and breach of it

[188]     ; that it is a special and an additional precept, which, with some others, were given them at Marah, over and above the seven commands, which the sons of Noah were only obliged to regard

[188]     ; and that the blessing and sanctifying of it were by the manna provided for that day; and that the passage in #Ge 2:3; refers not to the then present time,

[188]     .but dyteh le, "to time to come", to the time of the manna

         as the Syriac version reads it, "the body is Christ"; that is, the body, or sum and substance of these shadows, is Christ; he gave rise unto them, he existed before them, as the body is before the shadow; not only as God, as the Son of God, but as Mediator, whom these shadows regarded as such, and as such he cast them; and he is the end of them, the fulfilling end of them; him, and he himself the sum of them all. The allusion seems to be to a way of speaking among

[188]     :the Jews, who were wont to call the root, foundation, substance, and essence of a thing, apwg, "the body of it"

[188]     so they say, ``the constitutions concerning the sanctification of the offerings and the tithes, are, both the one and the other,  hrwt ypwg, "the bodies", or substantial parts of the  law:''

[188]     and again, that  ``the constitutions or rules about the sabbath, the  festivals and prevarications, they are as mountains that  hang by an hair; for the Scripture is small, and the constitutions are many; the judgments and the services,  the purifications and uncleannesses, and the incests, they  have, upon which they can support themselves, and these,  and these, are hrwt ypwg, "the bodies of the law":''

[188]     they say of a small section, or paragraph, that all the bodies of the law depend upon it: once more,

[188]   ``the sabbaths, and the good days (the feasts or holy days) are Npwg, "the bodies" of the sign;''

          which the phylacteriees or frontlets were for; but our apostle says, that Christ is the body and substance of all these shadows, in opposition to these sayings and notions of the Jews: some connect this last clause with the former part of the following verse, rendering it as the Arabic version thus, "because of the communion of the body of Christ, let no man condemn you"; and the Ethiopic version thus, "and let no man account you fools, because of the body of Christ", but there is nothing in the text to support these versions.

 

Hij heeft ook gezegd:

 

16*  Want de Heere Zeelf zal met een geroep, met de stem des archangels, en met de bazuin Gods nederdalen van den hemel; en die in Christus gestorven zijn, zullen eerst opstaan;

34   een geroep Het Griekse woord Keleusma betekent eigenlijk een geroep, dat met een bevel gevoegd is, gelijk aan degenen placht te geschieden, die enig werk gelijkelijk moeten doen, of een schip gelijkelijk voortroeien, of een strijd beginnen.

35   de stem Watt dit voor ene stem of bazuin zal zijn, verklaart de Schrift niet breder, dan, daardoor wordt de grote macht en heerlijkheid van Christus in Zijn tweede toekomst voor ogen gesteld, die met Zijne engelen, als een overste zijn leger, met trompettengeluid en groot geschal zal komen, hetwelk schrikkelijk zal zijn voor zijne vijanden, en moed en troost geven aan zijne vrienden. Zie dergelijke beschrijvingen Matth. 25:31; Joh. 5:28; 1 Cor. 15:52; 2 Thess. 1:7, 2 Thess. 1:8; Jud.:14; Openb. 11:15.

36   des archanggels Dat is, van den oversten engel, die hier uitdrukkelijk wordt onderscheiden van Christus. Zie hiervan nader Jud.:9.

 

37   in Christuss Dat is, in het geloof van Christus, gelijk Openb. 14:13. [188]

 

         The Vulgate Latin, Syrriac, and Ethiopic versions render it, "in", or "with command"; and the Arabic version, "with his own government", or "authority"; that is, he shall descend, either by the command of his Father, as man and Mediator, having authority from him, as the son of man, to execute judgment; or with his commanding power and authority over the mighty angels, that shall descend with him: it follows,

[188]     the Jews say, that it aytym axam, "quickened the dead"; for they have a notion, that, when the Israelites first heard the voice of the Lord, they died; but upon hearing it the second time, they returned to life

[188]     and they suppose also in the time, to come, at the resurrection of the dead, a trumpet will be blown, which will quicken the dead ,

[188]     and the day of judgment ;

[188]     and this is reckoned by them as one of the signs of the Messiah's coming :

[188]     ``Michael shall shout with a great shout, and the graves of the dead shall be opened at Jerusalem, and the holy blessed God will restore the dead to life, and Messiah the son of David shall come,'' &c.

         ``Wheresoever thou finndest the dead, take them and bury them, and I will give thee the first place in my resurrection.''  (2 Esdras 2:23)

[188]     Having mentioned those words in #Ps 116:9 "I will walk before the  Lord in the land of the living", it is asked, ``is there no land of the living but Tyre and its neighbours, and Caesarea, and its neighbours, where is cheapness and  fulness? says R. Simeon ben Lekish, in the name of Bar Kaphra, the land in which the dead live, hlyxt, "first",  in the days of the Messiah:'' and on the same place elsewhere

[188]     they observe, that ``our Rabbins say two things, or give two reasons, why the fathers loved to be buried in the land of Israel, because the dead in the land of Israel hlyxt Myyx, "live", or      "rise first", in the days of the Messiah, and shall enjoy  the years of the Messiah:''

[188]     and in another place they take notice of what is written in #Isa 26:19 "and the earth shall cast out the dead": says R. Jochanan, ``the dead which are in the land (i.e. of Israel), they  shall "live first"; as it is said, "thy dead men shall live, together with my dead body shall they arise": these      are they that are without the land; "awake and sing ye  that dwell in the dust", these are they that die in the  wilderness:''

[188]     and again, ``as it is said, Isa 40:26 "that bringeth out their host by  numbers", come see, it is said, all that die in the land of Israel atymdqb Nwmwqy, "shall rise first", because the  holy blessed God shall awake them, and raise them, according  to #Isa 26:19.''

[188]     Once more they say, ``they that study in the law as they ought, these are they that shall "rise first" to everlasting life, as it is said  #Da 12:2, "and many of them that sleep in the dust of the      earth shall awake, some to everlasting life", &c. and these are for everlasting life, because they study in everlasting life, which is the law:'' to which may be added the following passage ,

[188]     ``they that are worthy to be buried in the land of Israel, shall "be raised first"--and they shall be raised and quickened before the rest of the children of the world, who draw the waters of the law; and they draw, because  they study to draw out of the waters of the law; and they are strengthened by the tree of life, and they shall go  out "first", because the tree of life is the cause why they shall "rise first":''

 

[188]     they sometimes endeavour to fix the time, how long they will rise before the rest;  ``"many of those that sleep", &c. these are the righteous that shall "go before" others in life, and how many years shall they go before them? R. Judah says, two hundred and ten years; R. Isaac says, two hundred and fourteen; according to others, the righteous shall go (or be raised) a year before the rest of men; says R. Nachman, it will be  according to the computation (of time) that the carcass has been in the dust; R. Jose replies, if so, there will  be many resurrections.''

         These instances may suuffice to show, that the Jews had a notion of some persons rising before thers, to which the apostle may have some reference; though his sense is not only this, but also that the dead in Christ shall rise before the living saints are changed, and taken up to be with Christ, and so shall not go before to him; which illustrates and proves what he had before asserted.

 

Ik heb direct uit het woord van God zelf gegevens uitgezocht die bevestigen dat elk feest tot op heden {pasch, ongezuurde broden, eerstelingsgarf en Pinkster} vervuld zijn de juiste dag en tijd zoals God alles gepland heeft in Lev.23. Ik heb ook in vorige lessen aangetoond dat God alreeds de datum van de wederkomst van Zijn Zoon naar de aarde voorafbepaald heeft en dat de Schrift duidelijk is hierin dat wij deze datum behoren te weten. Mijn vraag is: {Zal God al Goddelijke plannen laten varen, zoals de orden wat door Hem is vastgesteld in Lev. 23 bij het geklank van de bazuinen?}.

 

89*  Lamed. O HEERE! Uw woord bestaat in der eeuwigheid in de hemelen. #Psalm 119:89

 

         The Syriac version makkes two propositions of these words, rendering them thus, "for ever thou art, O Lord; and thy word stands", or "is firm in heaven": and which agrees with the accents: the first of which is expressive of the eternity and immutability of God; and the other of the stability of his word: it is true of the essential Word of God, who was with God from all eternity; in time came down from heaven indeed to earth, and did his work, and then went to heaven again; where he is and will remain, until the times of the restitution of all things.

 

Tot vier maal wordt er gezegd dat de feesten onderhouden moesten worden zoals in Levticus.

 

14*  En gij zult geenn brood, noch geroost koren, noch groene aren eten, tot op dienzelven dag, dat gij de offerande uws Gods zult gebracht hebben; het is een eeuwige inzetting voor uw geslachten, in al uw woningen.

21*  En gij zult op ddienzelfden dag uitroepen, dat gij een heilige samenroeping zult hebben; geen dienstwerk zult gij doen; het is een eeuwige inzetting in al uw woningen voor uw geslachten.

31*  Gij zult geen weerk doen; het is een eeuwige inzetting voor uw geslachten, in al uw woningen.

41*  En gij zult dat feest den HEERE zeven dagen in het jaar vieren; het is een eeuwige inzetting voor uw geslachten; in de zevende maand zult gij het vieren. # Lev.23:14,21,31,41.

 

Dus de uiteindelijke vervulling van deze feesten heeft nog niet plaatsgevonden. Ze zullen ook niet volkomen in vervulling gaan tot de tijd dat Christus op aarde zal regeren zoals we zien in het laatste feest.

Zelfs gedurende die tijd zal dit onderhouden worden door Israël als een herinnering aan God. Zo ook heden, omdat dit feest eeuwigdurend is. Vandaag de dag worden deze feesten niet meer door de heidenen onderhouden, omdat wij het ware paaslam {Jezus} alreeds geofferd hebben. Dit weerspreekt echter nog niet het feit dat elk feest volgens de apostel Paulus, vervuld zal worden door Christus volgens het patroon dat gegeven is in Lev.23. God wist precies dat deze heilige dagen op specifieke data's onderhouden moest worden. Ik kan tot geen andere gevolgtrekking komen, behalve door te zeggen zonder veroordeling dat de door God voorafbepaalde dag voor de vervulling van lThes.4.16-17 {de volgende opstandingsorde} zal plaatsvinden op een toekomstig feest van de bazuinen.

 

3*     (81:4) Blaast de bazuin in de nieuwe maan, ter bestemder tijd, op onzen feestdag. # Psalm 81:4

4     Blaast  Ziie de aantekening bij Lev. 23: Lev. 24:

5     in de Te wweten, te dien tijde als God een bijzonder feest had ingesteld; Num. 10:10, en Num. 28:11,14.

6     ter Anderss, in de bedekking; te weten, der maan, dat is, als de maan duister is. Sommigen verstaan hier het feest des geklanks, waarvan te zien is Lev. 23:24. Anderen verstaan in het eerste lid de nieuwe manen in het volgende de drie jaarfeesten, waarvan te zien is Deut. 16:16.[188]

         and so the Targum,``bllow the trumpet in the month of Tisri,'' when their new year began, and was typical of the year of the redeemed of the Lord, of the acceptable year of our God, of the famous new year, the Gospel dispensation, when old things passed away, and all things became new. The Jews say this blowing of trumpets was in commemoration of Isaac's deliverance, a ram being sacrificed for him, and therefore they sounded with trumpets made of rams' horns; or in remembrance of the trumpet blown at the giving of the law; though it rather was an emblem of the Gospel, and the ministry of it, by which sinners are aroused, awakened and quickened, and souls are charmed and allured, and filled with spiritual joy and gladness:

         and so the Targum,``inn the moon that is covered;'' though the Latin interpreter renders it, ``in the month which is covered with the days of our solemnities,'' there being many festivals in the month of Tisri; the blowing of trumpets on the first day of it, the atonement on the tenth, and the  feast of tabernacles on the fifteenth. But De Dieu has made it appear, from the use of the word in the Syriac language, that it should be rendered "in the full moon", and so directs to the right understandingof the feast next mentioned;

[188]     the word used has the signification of covering; and the former of these understand it of the  time just before the change of the moon, when it is covered, which falls in with the former phrase; on our solemn feast day, which must design a feast which was at the full of the moon; and so must be either the feast of the passover, which was on the fourteenth day of the month Nisan, and was a type of Christ our Passover,

 

Jezus zal volgens de Hebreeuwse kalender voor Zijn kerk in de zevende maand. terugkomen. Om de overeenstemmende maand, volgens onze hedendaagse Gregoriaanse kalender vast te stellen, moeten wij weten in welke verhouding dit staat tot de Hebreeuwse kalender.

 

De zevende maand wordt volgens de Hebreeuwse kalender .( Etanim } genoemd volgens lKon.

 

2*     En alle mannenn van Israel verzamelden zich tot den koning Salomo, in de maand Ethanim op het feest; die is de zevende maand. # 1Kon. 8:2

7     Ethanim  DDeze maand komt meest overeen met onzen September. Zij wordt Ethanim genoemd, dat is, der sterken, of der sterkten; omdat, gelijk enigen menen in dezelve de vruchten des lands ingezameld werden, die als de kracht der aarde zijn, van God verordend om het leven des mensen te onderhouden en te versterken.

8     het feest;; Versta, het feest der inwijding, gaande vóór het loofhuttenfeest. Zie onder, 1 Kon. 8:65, en van het feest der loofhutten Lev. 23:24; Deut. 16:13; 2 Kron. 5:3.

9     de zevendee maand.  Te weten, naar de rekening der kerkelijke maanden van God verordend, Exod. 12:2. Anders, vóór den uittocht der Israëlieten uit Egypte was deze maand de eerste, te weten van het burgerlijk jaar.      [188]

 

 

[188]     ; so September is "septimus imber", according to Isidore ,

[188]     and the three following months are alike derived; this, by the Egyptians, was called Theuth, and was with them the first month in the year ;

[188]     so Porphyry says ,

[188]     with the Egyptians the beginning of the year was not Aquarius, as with the Romans, but Cancer; and so the month of September was the first with the Ethiopians ,

[188]     and with most people ;

[188]     though with the Chinese about the middle of Aquarius

[188]     Now, though the temple was finished in the eighth month, #1Ki 6:38, it was not dedicated until the seventh in the following year; it required time to finish the utensils and vessels, and put them in their proper place, and for the drying of the walls, &c.

 

 Later werd dit september of vroeg oktober genoemd. Wij kunnen nu op een schriftuurlijke wijze de maand van de vervulling vaststellen.

 

16*  Want de Heere Zeelf zal met een geroep, met de stem des archangels, en met de bazuin Gods nederdalen van den hemel; en die in Christus gestorven zijn, zullen eerst opstaan;

17*  Daarna wij, die levend overgebleven zijn, zullen te zamen met hen opgenomen worden in de wolken, den Heere tegemoet, in de lucht; en alzo zullen wij altijd met den Heere wezen.        # 1Thes. 4:16,17

34   een geroep Het Griekse woord Keleusma betekent eigenlijk een geroep, dat met een bevel gevoegd is, gelijk aan degenen placht te geschieden, die enig werk gelijkelijk moeten doen, of een schip gelijkelijk voortroeien, of een strijd beginnen.

35   de stem Watt dit voor ene stem of bazuin zal zijn, verklaart de Schrift niet breder, dan, daardoor wordt de grote macht en heerlijkheid van Christus in Zijn tweede toekomst voor ogen gesteld, die met Zijne engelen, als een overste zijn leger, met trompettengeluid en groot geschal zal komen, hetwelk schrikkelijk zal zijn voor zijne vijanden, en moed en troost geven aan zijne vrienden. Zie dergelijke beschrijvingen Matth. 25:31; Joh. 5:28; 1 Cor. 15:52; 2 Thess. 1:7, 2 Thess. 1:8; Jud.:14; Openb. 11:15.

36   des archanggels Dat is, van den oversten engel, die hier uitdrukkelijk wordt onderscheiden van Christus. Zie hiervan nader Jud.:9.

37   in Christuss Dat is, in het geloof van Christus, gelijk Openb. 14:13.

38   opgenomen GGr. gerukt, getrokken; namelijk nadat zij zullen veranderd en Zijn verheerlijkt lichaam in een ogenblik tijds gelijkvormig gemaakt zijn; 1 Cor. 15:51; Filipp. 3:20, Filipp. 3:21.

39   in de wolkeen Die namelijk als een wagen zullen zijn, waardoor zij tot Christus in de lucht opgevoerd zullen worden, gelijk van Elia gezegd wordt, 2 Kon. 2:11, en van Christus zelf, Hand. 1:9.

40   in de luchtt Namelijk waar Hij Zijn gericht zal houden, voor de ogen aller mensen, die door de engelen zullen bijeengebracht zijn tot Zijne rechter- en tot Zijne linkerhand. Zie Matth. 25:31, enz.; Openb. 1:7.

41   met den Heeere  Namelijk Christus Jezus in den hemel; Joh. 14:2, Joh. 14:3.   [188]

 

         The Vulgate Latin, Syrriac, and Ethiopic versions render it, "in", or "with command"; and the Arabic version, "with his own government", or "authority"; that is, he shall descend, either by the command of his Father, as man and Mediator, having authority from him, as the son of man, to execute judgment; or with his commanding power and authority over the mighty angels, that shall descend with him: it follows,

[188]     the Jews say, that it aytym axam, "quickened the dead"; for they have a notion, that, when the Israelites first heard the voice of the Lord, they died; but upon hearing it the second time, they returned to life

[188]     and they suppose also in the time, to come, at the resurrection of the dead, a trumpet will be blown, which will quicken the dead ,

[188]     and the day of judgment ;

[188]     and this is reckoned by them as one of the signs of the Messiah's coming :

[188]     ``Michael shall shout with a great shout, and the graves of the dead shall be opened at Jerusalem, and the holy blessed God will restore the dead to life, and Messiah the son of David shall come,'' &c.

         ``Wheresoever thou finndest the dead, take them and bury them, and I will give thee the first place in my resurrection.''  (2 Esdras 2:23)

[188]     Having mentioned those words in #Ps 116:9 "I will walk before the  Lord in the land of the living", it is asked, ``is there no land of the living but Tyre and its neighbours, and Caesarea, and its neighbours, where is cheapness and  fulness? says R. Simeon ben Lekish, in the name of Bar Kaphra, the land in which the dead live, hlyxt, "first",  in the days of the Messiah:'' and on the same place elsewhere

[188]     they observe, that ``our Rabbins say two things, or give two reasons, why the fathers loved to be buried in the land of Israel, because the dead in the land of Israel hlyxt Myyx, "live", or      "rise first", in the days of the Messiah, and shall enjoy  the years of the Messiah:''

[188]     and in another place they take notice of what is written in #Isa 26:19 "and the earth shall cast out the dead": says R. Jochanan, ``the dead which are in the land (i.e. of Israel), they  shall "live first"; as it is said, "thy dead men shall live, together with my dead body shall they arise": these      are they that are without the land; "awake and sing ye  that dwell in the dust", these are they that die in the  wilderness:''

[188]     and again, ``as it is said, Isa 40:26 "that bringeth out their host by  numbers", come see, it is said, all that die in the land of Israel atymdqb Nwmwqy, "shall rise first", because the  holy blessed God shall awake them, and raise them, according  to #Isa 26:19.''

[188]     Once more they say, ``they that study in the law as they ought, these are they that shall "rise first" to everlasting life, as it is said  #Da 12:2, "and many of them that sleep in the dust of the      earth shall awake, some to everlasting life", &c. and these are for everlasting life, because they study in everlasting life, which is the law:'' to which may be added the following passage ,

[188]     ``they that are worthy to be buried in the land of Israel, shall "be raised first"--and they shall be raised and quickened before the rest of the children of the world, who draw the waters of the law; and they draw, because  they study to draw out of the waters of the law; and they are strengthened by the tree of life, and they shall go  out "first", because the tree of life is the cause why they shall "rise first":''

 

[188]     they sometimes endeavour to fix the time, how long they will rise before the rest;  ``"many of those that sleep", &c. these are the righteous that shall "go before" others in life, and how many years shall they go before them? R. Judah says, two hundred and ten years; R. Isaac says, two hundred and fourteen; according to others, the righteous shall go (or be raised) a year before the rest of men; says R. Nachman, it will be  according to the computation (of time) that the carcass has been in the dust; R. Jose replies, if so, there will  be many resurrections.''

         These instances may suuffice to show, that the Jews had a notion of some persons rising before thers, to which the apostle may have some reference; though his sense is not only this, but also that the dead in Christ shall rise before the living saints are changed, and taken up to be with Christ, and so shall not go before to him; which illustrates and proves what he had before asserted.

[188]     The resurrection by the Mahometans is called hlla aql, "a meeting of God", or a going to meet God: 

 

Deze gebeurtenis waarnaar algemeen verwezen wordt, als de wegnamen, zal in september of vroeg in oktober in één of ander toekomstig jaar plaatsvinden.

 

Volgens de profetische gedeelten.

 

zal de wegnamen en de verschijning van de valse messias {de antichrist}op het zelfde tijdstip of kort daarna plaatsvinden.

Interessant genoeg heeft een Joodse Rabbi van ouds Rabbi Joshua. lang terug geleerd dat de Messias in de maand Tishra {september of Oktober]. zal komen om Israël te verlossen.

 

Waakzame Christenen kunnen, als zij al zo lang verlangen, weten in welke maand Jezus voor Zijn gemeente terug zal komen. Sommige stribbelen tegen deze vaste tijd theorie van de nabijheid of de enige dag benadering tot Christus. Wij moeten echter beseffen dat de nabijheidstheorie een veronderstelling is en niet consequent is met Bijbelse beginselen. De Schrift, wanneer deze korrekt verklaard wordt, leert echter niet de nabijheid van de wederkomst van Jezus, maar eerder dat Hij in de hemel zal moeten blijven totdat zekere  profetieën vervuld zijn.

 

21*  Welken de hemel moet ontvangen tot de tijden der wederoprichting aller dingen, die God gesproken heeft door den mond van al Zijn heilige profeten van alle eeuw. #Hand. 3:21

33   ontvangen DDat is, ontvangen hebbende, behouden.

34   tot de tijden Dat is, tot den dag des algemenen oordeels, op welken alle dingen, dienu om der zonden wil der ijdelheid onderworpen zijn, weder terecht zullen gebracht en hersteld worden; Rom. 8:20; 2 Petr. 3:13, of, totdat alles volkomen zal vervuld zijn, wat door de profeten is voorzegd geweest.

 35 van allee eeuw. Dat is, eertijds in voortijden; of van het begin der eeuwen; Joh. 9:32. Onder dezen is ook geweest Enoch; Jud.:14.                      [188]

 

         and this sense is furtther confirmed by the Syriac and Arabic versions, the former rendering the words, "until the filling or fulfilling of the times of all things"; and the latter, "until the times which will confirm the perfection of all the words which God hath spoken", &c. and from the sense of the word used, which some lexicographers explain by teleiwsiV, "perfection" or "fulfilling".

 

Voordat de wederkomst kan plaatsvinden.

 

{Twee waren er na de Hemelvaart en Christus waarschuwt ons om waakzaam te zijn voor Zijn wederkomst.}

 

VOORBEELDEN:

 

Aan Petrus werd gezegd dat hij terechtgesteld zou worden, wanneer hij oud zou worden.

 

18*  Voorwaar, voorwaaar, zeg Ik u: Toen gij jonger waart, gorddet gij uzelven, en wandeldet, alwaar gij wildet; maar wanneer gij zult oud geworden zijn, zo zult gij uw handen uitstrekken, en een ander zal u gorden, en brengen, waar gij niet wilt.

19* En dit zeide Hijj, betekenende, met hoedanigen dood hij God verheerlijken zou. En dit gesproken hebbende, zeide Hij tot hem: Volg Mij. # Joh. 21:18,19

27   gorddet gijj Dit wordt gezegd naar de wijze van die volken, die lange klederen droegen, welke zij opschortten met een gordel, als zij ergens wilden heenreizen, of zich tot enig werk bereiden. Zie 2 Kon. 9:1; Luk. 17:8; Joh. 13:4.

28   uitstrekkenn, en Namelijk om gebonden te worden.

29   een ander zzal Namelijk de scherprechter.

30   gorden, en brengen, Dat is, banden en koorden, om gedood te worden.

31   niet wilt. Namelijk naar de natuurlijke genegenheid, die den dood altijd ontziet. Want anders heeft Petrus ook hetzelve gewilliglijk en met blijdschap geleden.

32   God verheerlijken Dat is, met welk lijden Hij de leer des Evangelies tot Gods eer bevestigen zou.          [188]

 

[188]     for he lived to the times of Nero, under whom he suffered, about forty years after this: thou shalt stretch forth thy hands, and another shall gird thee. This refers not so much to an inability through old age to gird himself, and therefore should stretch forth his hands, that another might with more ease do it for him, and which would be the reverse of his former and present case; for the word gird is used in another sense than before, and signifies the binding of him as, a prisoner with cords, or chains; so "girding", with the Jews, is the same as hryoahw hryvqh, "tying and binding"

[188]     but either to the stretching out of his hands upon the cross, when he should be girt and bound to that; for persons were sometimes fastened to the cross with cords, and not always with nails

[188]     or, as others think, to his carrying of his cross on his shoulders, with his hands stretched out and bound to the piece of wood which went across; though his being girded or bound may as well be thought to follow the former, as this: indeed, what is added best suits with the latter, and carry thee whither thou wouldst not; to a painful, cruel, shameful, and accursed death, the death of the cross; not that Peter in spirit would be unwilling to die for Christ, nor was he; but it signifies, that he should die a death disagreeable to the flesh.

 

Christus kon dus niet terugkeren voordat dit plaatsgevonden had. Paulus was ingelicht dat Hij een grote bediening voor hem had in Korinthe.

 

9*     En de Heere zeeide tot Paulus door een gezicht in den nacht: Zijt niet bevreesd, maar spreek en zwijg niet.

10*         Want Ik bben met u, en niemand zal de hand aan u leggen om u kwaad te doen; want Ik heb veel volks in deze stad.

11* En hij onthield zich aldaar een jaar en zes maanden, lerende onder hen het Woord Gods.     # Hand. 18:9-11

20   en zwijg niiet. Dit wordt aldus tweemaal verhaald, om te kennen te geven dat hij door generlei zwarigheid zich zou laten afschrikken van het Evangelie vrijmoedig te spreken en te prediken. Zie Joh. 1:20.

21   met u, en ZZie Luk. 1:66.

22   veell volks in Dat is, vele uitverkorenen, die door uwe predikatie zullen bekeerd worden. Zie Joh. 10:16.

23   onthield ziich Grieks zat aldaar; namelijk in Corinthe. Hebreën. Zie Matth. 4:16.           [188]

 

En later werd, door de Here, tegen hem gezegd, dat hij aangaande Hem zal getuigen in Rome.

 

11*  En den volgendenn nacht stond de Heere bij hem, en zeide: Heb goeden moed, Paulus, want gelijk gij te Jeruzalem van Mij betuigd hebt alzo moet gij ook te Rome getuigen. # Hand. 23:11

18   stond de Heeere Namelijk in een gezicht, òf in een droom, òf in ene vertrekking van zinnen; 2 Cor. 12:1.

19   van Mij bettuigd  Of, van die dingen die mij aangaan.        [188]

 

Christus kon dus ook niet terugkeren. voordat deze profetieën in vervulling waren gegaan. Jezus sprak in Math.23 en 24 over Jeruzalem dat vernietigd zou worden en over het Joodse volk dat verstrooid zou worden tot aan het einde der aarde.

Daar zijn echter verscheidene voorspellingen in verband met het laatste der dagen die ook eerst vervuld moeten worden. Ze worden echter nu vlug vervuld. Maar Christus kan niet eerder terugkeren, voordat zij allemaal vervuld zijn. Dit bevestigt dat de volkomen nabijheid van de wederkomst nog nooit schriftuurlijk gefundeerd was, maar eerder dat God bezig is om progressief volgens een meesterkalender te werken om Zijn eeuwige plan voor de mens tot vervulling te brengen.

 

 

 

Geliefde lezer.                                                                                               Bachelor of Ministry 20-11-1987                                                      geschreven door J.A.A.Slootmans te Pietersburg  Zuid-Afrika. 16-1-1989

                                                                                             Vertaald naar het Nederlands   zondag, november 14, 2004

 

 

 

 

 

 

 

Ik was altijd geprikkeld over de wederkomst, en heb van zoveel predikanten een uitleg gehoord en nooit was die dezelfde, dit heeft mij zo geprikkeld dat ik een diepgaande studie over de wederkomst begonnen ben.

 

 

Ik wil allereerst allen bedanken voor hun naslagwerken, die ik kon gebruiken om deze studie voor verrijking van kennis.

 

 

Predikanten preken heel dikwijls over de wederkomst, sommigen zeggen de wederkomst is voor de verdrukking, anderen zeggen in de midden en een andere kategorie zegt na de verdrukking, en anderen zeggen de verdrukking heeft reeds plaatsgevonden in 70 n.C.

 

 

Met veel Schrift en voorbeelden vinden wij ook de paralellen in de feesten, die God aan Mozes bekend gemaakt heeft, wat in het nieuwe Testament vervuld worden en die nog vervuld zullen worden.

 

 

Het horloge van God is zeker op tijd en elke profetie van het oude Testament of het nieuwe Testament verwijst naar de wederkomst van Christus. En ik weet vandaag dat Christus’z’n echte Kinderen zal waarschuwen wanneer hij komt. E ik hoop dat elke lezer kracht zal putten, en elke persoon Zijn stem zal horen voor ee ieder die Hem als zijn persoonlijke Zaligmaker heeft aangenomen.

 

 

 

 

Met dank de uwe

 

 

 

 

 

 

 

J.A.A.Slootmans

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Naslaan werken

 

 strong vertaling.

rmayw “dixerat”, some in Vatablus, Ainsworth, Cartwright; so Aben     Ezra.

•Kanttekening  Staten vertaling Jonh Gill notiesie  over Lev. 23:5 Antiqu. Heb. par. 4. c. 12. sect. 1.

Vid. Macrob. Saturnal l. 1. c. 16. Alex. ab Alex. Genial. Dier. l.  4. c. 20.Lebush, par. 1. No. 433. sect. 1. 3. 10.

Schulcan Aruch, par. 1.  No. 433. sect. 3. 10.

Lebush & Schulcan No. 431. sect. 1 Misn. Pesach c. 1. sect. 4.

T. Bab. Pesachim, fol. 70. 2.

Jarchi in loc. Maimon. Hilchot Corban Pesach, c. 8. l. 3.

T. Bab. Pesachim, fol. 71. 1, 2. Maimon. ut supra, ({n}) c. 10.  sect. 13.  Aruch in voc. gx, fol. 58. 1.

De Vita Mosis, l. 3. p. 686. & de Decalogo, p. 766.

Stromat. l. 1. p. 328.

Christelijke encyclopedie deel 15 onder redactie van Prof. Dr.F.W. Grosheide (Paasfeest blz.357

Jarchi & Ben Gersom in loc. Jarchi in Misn. Succah, c. 3. sect. 12.

Misn. Menachot, c. 10. sect. 3, 4.

Christelijke encyclodie deel 5 onder redactie van Prof. Dr.F.W.Grosheide, { paasfeest blz..358b 359 Gill d.

Misn. Pesach. c. 9. 3. T. Bab. Pesach. fol. 95. 1, 2.

Seder Tephillot, fol. 101, &c. Ed. Amstelod

Maimon. Hilch. Chametz Umetzah, c. 8. sect. 5. 10.

T. Bab. Pesachim, fol. 118. 1.

Talmud ib. & Jarchi in Dent. xvi. 7.

Misn. Middot, c. 2. sect. 4. T. Bab. Yoma, fol. 16. 1.

Antiqu. l. 3. c. 10. sect. 5.

Bibliothec. l. 1. p. 13.

Christelijke enceclobedie deel 5 blz. 359

Targum & Jarchi in Lev. xxiii. 11.

the Septuagint

The Arabic version

Vid. Gloss. in T. Bab. Kiddushin, fol. 80. 2. & Maimon. Hilch. Shemitta veyobel, c. 13. sect. 3

the Arabic version, and the Ethiopic version

The Vulgate Latin version,  the Ethiopic version and the Alexandrian copy, the instances of Enoch and

Elijah. Syriac and Arabic versions.

T. Hieros. Beracot, fol. 2. 4. Eeha Rabbati, fol. 54. 4.

Bemidbar Rabba, sect. 11. fol. 202. 3.

Abkath Rochel, p. 138.

Targum. Jon. in Exod. xx. 18. & Kettoreth Hassammim in ib. Abarbinel. Mashmia Jeshua, fol. 11. 4.

Metamorph. l. 9. p. 130.

Epigr. l. 3. Ep. 20.

Vid. Popma de Operis Servorum, p. 170, &c.

hlgfons”, Pembellus; “scaturigo”, Sanctius

hebvw hebvseptem et septem”, Pagninus, Montanus, Calvin,  Piscator

Sacrer. Elaeochrism. Myrothec. l. 1. c. 10. p. 53.

CHristelijke Encyclopedie onderredac­tie Prof.DR.F.W.GROSHEI­DE,DR.G.P. VAN IN­TERZON

Bartenora in Misn. Peah, c. 1. sect. 1.

T. Hieros. Beracot, fol. 11. 3, 4. T. Bab. Beracot, fol. 51. 1, 2. & 52. 1. Pesachim, fol. 105. 2. 106. 1. 109. 2.

T. Bab. Berncot, fol. 55. 1.

Capthor, fol. 47. 1.

Christelijke Encyclopedie onder re­dactie van Prof.Dr F.W.Gros­heide en Prof.Dr.G.P.Van Itterzon.{Deel 5 blz.358}

Zohar in Exod. fol. 85. 2. Midrash Ruth, fol. 33. 2. Yalkut Simeoni, par. 2. fol. 53. 3. & 90. 1.

R. Moses Haddarsan apud Galatin. de Areanis Cathol. Verit. l. 6. c. 2.

R. Sol. Urbin Ohel Moed, fol. 64. 1.

Yalkut Simeoni, par. 2. fol. 43. 1.

T. Bab. Succa, fol. 52. 1. & ex codem R. Sol. Jarchi, R. David Kimchi, R. Aben Ezra, & R. Sol. ben Melech. in Zech. xii. 10.

Piske Tosephot Sabbat, art. 314.

Seder Tephillot, fol. 183. 2. &c. Ed. Basil.

actantii Divin. Institut. l. 4. c. 26

Lipsius de Cruce, l. 2. c. 14. p. 110, 114.

Maimon. Hilch. Sanhedrin, c. 3, sect. 1.

R. David Kimchi & Jarchi, in Jonah i. 17. & ii. 1. Zohar in Exod.  fol. 20. 3. & 78. 3.

Antiq. 1. 9. c. 18.

T. Hieros. Pesach. fol. 31. 2. T. Bab. Moed. Katon, fol. 16. 2. 17. 2. 19. 2. & 20. 2. Bechorot, fol. 20. 2. & 21. 1,   Nidda, fol. 33. 1.  Maimon. Hilch. Ebel, c. 7. sect. 1, 2, 3. Aben Ezra in Lev. xii. 3.

According to the custom of mourners.

Bereshit Rabba, sect. 73. fol. 64. 3. Targum Jerus. in Gen. xxx. 21. & Jon in Deut. xxviii. 12. Zohar in Gen. fol. 67. 3. Pirke Eliezer, c. 34. T. Bab. Taanith, fol. 2. 1. & Sandedrin, fol. 113. 1.

Pirke Eliezer, c. 11.

Misn. Pesachim, c. 1. sect. 1. Vid. Maimon. & Bartenora in ib.

Misn. Taanilh, c. 4. sect. 3.

T. Bab. Taanith, fol. 27. 2. Vid. T. Bab. Nidda, fol. 4. 2. & 11. 1.  & 67. 2.

Maimon. Cele Hamikdash, c. 8. sect. 14. Kimchi in Sepher Shorash rad. rzv.

T. Hieros. Shekalim, fol. 51.

Misn. Shekalim, c. 8. sect. 5. Shernot Rabba, sect. 50. fol. 144.  2. Bernidbar Rabba, sect. 4. fol. 183. 2.

Vid. Bartenora & Yom. Tob. in ib.

Vid. Bartenora in ib.

T. Bab. Yoma, fol. 39. 2. Jarchi & Kimchi in Zech. xi. i. Ganz  Tzemach David, par. 1. fol. 25. 2.{a} L. 8. c. 12. {b} L. 5. c. 44. {c} L. 2. c. 84.

Antiqu. l. 3. c. 10. sect. 6.

Gale Razeya apud Galatin. de Arcan. Cathol. ver. l. 8. c. 23.

T. Bab. Sanhedrin, fol. 99. 1.

T. Bab. Menachot, fol. 65. 1. Gloss. in. T. Bab. Beracot, fol. 17. 2. Bereshit Rabba, sect. 100. fol. 88. 2.

T. Bab. Erachin, fol. 10. 1.

Antiqu. l. 3. c. 10. sect. 6.

De Bello Jud. l. 2. c. 3. sect. 1.

In Lev. xxiii. 15.

T. Bab. Pesachim, fol. 68. 2.

 Zohar in Exod. fol. 34. 4. Shirhashirim Rabba, fol. 9. 4.

R. Menachem in Lev. viii. apud Ainsworth in Gen. xvii. 12.

T. Hieros. Taaniot, fol. 65. 3. Seder Tepillot, fol. 23. 2. Ed.  Basil.

Maimon. Hilch. Melachim. c. 11. sect. 3.

T. Bab. Bava Metzia, fol. 106. 2.

Gloss in T. Bab. Roshhashana, fol. 16. 1.

Gloss in Bava Metzia & in Roshhashana ib.

Misn. Menachot, c. 8. sect. 2.

Misn. Sheviith, c. 2. sect. 1. & Moed Katon, c. 1. sect. 4.

Maimon. Hilchot Shophar ve Succah, c. 2. sect. 1.

Ibid. sect. 8.

Ib. ch. 3. sect. 1. Schulchan Aruch, par. 1. No. 590. sect. 1.

Misn. Roshhashanah, c. 1. sect. 1.

Schulchan Aruch, par. 1. c. 588. sect. 1. Lebush, par. 2. c. 588. sect. 1.

R. Alphes, par. 1. fol. 346. 2. & Jarchi in loc.

Maimon. ut supra, ({b}) c. 1. sect. 1. Schulchan Aruch, ib. c.  526. sect. 1.

Schulchan Aruch, ib. c. 583. sect. 2. Lebush, ib. 583. sect. 2.

Misn. Roshhashanah, c. 1. sect. 2. T. Bab. Roshhashanah, fol. 16. 2.

Leo Modena’s History of Rites of the present Jews, par. 3. c. 5.  sect. 7.

T. Bab. Roshhashanah, fol. 10. 2.

Targum Jon. in Numb. xxix. 1. R. Alphes, par. 1, fol. 346. 2. T. Bab. Roshhashanah, fol. 16. 2.

Leo Modena, ut supra. ({l})

Targum Jon. in Exod. xx. 18.

Kettoreth Hassamamim in ib.

Mechilta in ib. & Abarbinel, Mashmia Jeshua, fol. 11. 4.

Zohar in Lev. fol. 42. 2. 4.

Abkath Rocel, p. 138. Ed. Huls.

T. Hieros. Kilaim, fol. 32. 3. & Cetubot, fol. 35. 2. Bereshit Rabba, sect. 74. fol. 65. 1.

Bereshit Rabba, sect. 96. fol. 83. 4. & 84. 1. & Shemot Rabba, sect. 32. fol. 135. 2.

Zohar in Gen. fol. 68. 4.

Zohar in Gen. fol. 79. 3.  lb. fol. 100. 3.

Ib. fol. 103. 1.

Ib. fol. 83. 1.

Alkoran, Surat. 6. v. 31. p. 113. Ed. Hinckelman.

Antiqu. l. 3. c. 12. sect. 6.

T. Hieros. Beracot, fol. 2. 4. Eeha Rabbati, fol. 54. 4.

Bemidbar Rabba, sect. 11. fol. 202. 3.

Abkath Rochel, p. 138.

Targum. Jon. in Exod. xx. 18. & Kettoreth Hassammim in ib. Abarbinel. Mashmia Jeshua, fol. 11. 4.

Misn. Tamid. c. 7. sect. 3.

Antiqu. l. 3. c. 12. sect. 6.

Yomo, hoofdstuk 5‑a

Tractaten Yoma 39:b

T. Bab. Yoma, fol. 85. 2. & 86. 1. Misn. Sanhedrin, c. 6. sect. 2.     Zohar in Gen. fol. 107. 1.

T. Bab. Chagiga, fol. 27. 1. & Roshhashana, fol. 18. 1, & Yebamot,  fol. 105. 1.

T. Bab. Taanith, fol. 16. 1. & Sanhedrin, fol. 37. 2. Maimon. Hilch. Teshuba, c. 2. sect. 4.

T. Bab. Beracot, fol. 60. 1. Hieros. Yoma, fol. 38. 2. T. Bab. Moed Katon, fol. 28. 1. & Yoma, fol. 42. 1. Gloss in ib.

T. Shebuot, fol. 11. 2.

evwy hnmmw “ideo ex eo servabitur”, Schmidt.

Jonh Gill notes

T. Bab. Succah, fol. 52. 1.

 R. Isaac Chizzuk Emunah, par. 1. c. 36. p. 309.

wyle “super hoc”, Junius & Tremellius; “propter hoc”, Gussetius; “super illo”, Piscator, Cocceius.

De Temulentia, p. 251. & De Sacrificiis Abel & Cain, p. 151.

Misn. Sanhedrin c. 11. sect. 1.

T. Bab. Erubin, fol. 19. 1. & Chagiga, fol. 27. 1.

Aben Ezra in loc. T. Bab. Sanhedrin, fol. 98. 1.

R. Isaac, Chizzuk Emuna, par. 2. c. 81.

De Temulentia, p. 251. & De Sacrificiis Abel & Cain, p. 151.

 Misn. Menachot, c. 8. sect. 1. 3. & Bartenora in ib. So Alpha penulatorum, “the chief of beggars”, in Martial, l. 50. 2. Ep. 57.

T. Bab. Sabbat, fol. 55. 1. & Avoda Zara, fol. 4. 1. Echa Rabbati, fol. 52. 1. Baal Hatturim in Deut. xxxiii. 21. & Raziel, fol. 9. & 

12. & Yalkut Simeoni, par. 2. fol. 70. 1, 2.

Vid. Lyra in loc.

Seder Olam Rabba, c. 26. p. 73.

Buxtorf. Synagog. Jud. c. 21. p. 447.

Targum, Jarchi & Kimchi in loc.

Zohar in Gen. fol. 53. 2. & in Exod. fol. 4. 2. & 96. 2.

T. Bab. Sanhedrin, fol. 96. 2.

Aben Ezra in Amos ix. 11.

Bereshit Rabba, sect. 88. fol. 76. 4.

Zohar in Deut. fol. 110. 2.

Targum in Cant. viii. 5.

T. Bab. Cetubot, fol. 111. 1.

 Judah Zabarah apud Pocock. Not. Miscell. p. 119. Pirush in Ezek. xxxvii. 12.

 Buxtorf. Synagog. Jud. c. 21. p. 447.

 John Gill

 Vid. Casaubon. Epist. ep. 24.

 Misn. Shekalim, c. 3. sect. 1.

 Misn. Becorot, c. 9. sect. 5.

 Maimon. & Bartenora in ib.

T. Bab. Ceritot, fol. 9.1. Piske Tosaphot Yebamot. art. 84. Maimon. Hilch. Sabbat, c. 20. cect. 14

T. Bab. Sanhedrin, fol. 58. 2.

Maimon. Hilch. Melachim, c. 10. sect. 9.

T. Bab. Betza, fol. 16. 1. Seder Tephillot, fol. 76. 1. Ed. Amtst

T. Bab. Sanhedrin, fol. 56. 2. Seder Olam Rabba, p. 17. & Zuta, p. 101. Ed. Meyer.

 Jarchi & Baal Hatturim in Gen. ii. 3. Pirke Eliezer, c. 18.

Vid. Misn. Abot, c. 3. sect. 18. & Bartenora in ib. & Halicot Olam,  par. 2. c. 1. p. 48.

T. Bab. Sabbat, fol. 32. 1.

 Misn. Chagiga, c. 1. sect. 8. T. Bab. Chagiga, fol. 11. 2.

T. Bab. Beracot, fol. 63. 1.

T. Bab. Menachot, fol. 36. 2. Vid. T. Bab. Ceritot, fol. 5. 1.

Kettoreth Hassamamim in ib.

Targum Jon. in Exod. xx. 18.

Mechilta in ib. & Abarbinel, Mashmia Jeshua, fol. 11. 4.   

Zohar in Lev. fol. 42. 2. 4.

Abkath Rocel, p. 138. Ed. Huls.

T. Hieros. Kilaim, fol. 32. 3. & Cetubot, fol. 35. 2. Bereshit Rabba, sect. 74. fol. 65. 1.

Bereshit Rabba, sect. 96. fol. 83. 4. & 84. 1. & Shemot Rabba, sect. 32. fol. 135. 2.

Zohar in Gen. fol. 68. 4.  

Zohar in Gen. fol. 79. 3.

lb. fol. 100. 3.

Ib. fol. 103. 1.

Ib. fol. 83. 1.

hokb “quum tegitur luna”, Piscator; “ad verbum in obtectione”,  i. e. “eum obtegatur luna a sole”, Amama.

Vid. Hackman. Praecidan. Sacr. p. 130, 131

Origin. l. 5. c. 33.

 Lactant. de Fals. Felig. l. 1. c. 6.

De Antro Nymph. prope finem.

Ludolf. Lexic. Ethiopic. p. 65. & Hist. Ethiop. l. 3. c. 6.

Julian. Opera, par. 1. orat. 4. p. 290, 291.

Martin. Sinic. Hist. l. 1. p. 22.

Kettoreth Hassamamim in ib.

Targum Jon. in Exod. xx. 18.

Mechilta in ib. & Abarbinel, Mashmia Jeshua, fol. 11. 4.

Zohar in Lev. fol. 42. 2. 4.

Abkath Rocel, p. 138. Ed. Huls.

T. Hieros. Kilaim, fol. 32. 3. & Cetubot, fol. 35. 2. Bereshit Rabba, sect. 74. fol. 65. 1.

Bereshit Rabba, sect. 96. fol. 83. 4. & 84. 1. & Shemot Rabba, sect. 32. fol. 135. 2.

Zohar in Gen. fol. 68. 4.

Zohar in Gen. fol. 79. 3.

lb. fol. 100. 3. Ib.

fol. 103. 1. Ib. fol. 83. 1.

Alkoran, Surat. 6. v. 31. p. 113. Ed. Hinckelman.

Euseb. Eccl. Hist. l. 2. c. 25.

R. David Kimchi, Sepher Shorash. rad. rgx

Lipsius de Cruce, l. 2. c. 8. Bartholinus de Cruce, p. 57. 112.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Naslaan werken

 

 strong vertaling.

rmayw “dixerat”, some in Vatablus, Ainsworth, Cartwright; so Aben     Ezra.

•Kanttekening  Staten vertaling Jonh Gill notiesie  over Lev. 23:5 Antiqu. Heb. par. 4. c. 12. sect. 1.

Vid. Macrob. Saturnal l. 1. c. 16. Alex. ab Alex. Genial. Dier. l.  4. c. 20.Lebush, par. 1. No. 433. sect. 1. 3. 10.

Schulcan Aruch, par. 1.  No. 433. sect. 3. 10.

Lebush & Schulcan No. 431. sect. 1 Misn. Pesach c. 1. sect. 4.

T. Bab. Pesachim, fol. 70. 2.

Jarchi in loc. Maimon. Hilchot Corban Pesach, c. 8. l. 3.

T. Bab. Pesachim, fol. 71. 1, 2. Maimon. ut supra, ({n}) c. 10.  sect. 13.  Aruch in voc. gx, fol. 58. 1.

De Vita Mosis, l. 3. p. 686. & de Decalogo, p. 766.

Stromat. l. 1. p. 328.

Christelijke encyclopedie deel 15 onder redactie van Prof. Dr.F.W. Grosheide (Paasfeest blz.357

Jarchi & Ben Gersom in loc. Jarchi in Misn. Succah, c. 3. sect. 12.

Misn. Menachot, c. 10. sect. 3, 4.

Christelijke encyclodie deel 5 onder redactie van Prof. Dr.F.W.Grosheide, { paasfeest blz..358b 359 Gill d.

Misn. Pesach. c. 9. 3. T. Bab. Pesach. fol. 95. 1, 2.

Seder Tephillot, fol. 101, &c. Ed. Amstelod

Maimon. Hilch. Chametz Umetzah, c. 8. sect. 5. 10.

T. Bab. Pesachim, fol. 118. 1.

Talmud ib. & Jarchi in Dent. xvi. 7.

Misn. Middot, c. 2. sect. 4. T. Bab. Yoma, fol. 16. 1.

Antiqu. l. 3. c. 10. sect. 5.

Bibliothec. l. 1. p. 13.

Christelijke enceclobedie deel 5 blz. 359

Targum & Jarchi in Lev. xxiii. 11.

the Septuagint

The Arabic version

Vid. Gloss. in T. Bab. Kiddushin, fol. 80. 2. & Maimon. Hilch. Shemitta veyobel, c. 13. sect. 3

the Arabic version, and the Ethiopic version

The Vulgate Latin version,  the Ethiopic version and the Alexandrian copy, the instances of Enoch and

Elijah. Syriac and Arabic versions.

T. Hieros. Beracot, fol. 2. 4. Eeha Rabbati, fol. 54. 4.

Bemidbar Rabba, sect. 11. fol. 202. 3.

Abkath Rochel, p. 138.

Targum. Jon. in Exod. xx. 18. & Kettoreth Hassammim in ib. Abarbinel. Mashmia Jeshua, fol. 11. 4.

Metamorph. l. 9. p. 130.

Epigr. l. 3. Ep. 20.

Vid. Popma de Operis Servorum, p. 170, &c.

hlg “fons”, Pembellus; “scaturigo”, Sanctius

hebvw hebv “septem et septem”, Pagninus, Montanus, Calvin,  Piscator

Sacrer. Elaeochrism. Myrothec. l. 1. c. 10. p. 53.

CHristelijke Encyclopedie onderredac­tie Prof.DR.F.W.GROSHEI­DE,DR.G.P. VAN IN­TERZON

Bartenora in Misn. Peah, c. 1. sect. 1.

T. Hieros. Beracot, fol. 11. 3, 4. T. Bab. Beracot, fol. 51. 1, 2. & 52. 1. Pesachim, fol. 105. 2. 106. 1. 109. 2.

T. Bab. Berncot, fol. 55. 1.

Capthor, fol. 47. 1.

Christelijke Encyclopedie onder re­dactie van Prof.Dr F.W.Gros­heide en Prof.Dr.G.P.Van Itterzon.{Deel 5 blz.358}

Zohar in Exod. fol. 85. 2. Midrash Ruth, fol. 33. 2. Yalkut Simeoni, par. 2. fol. 53. 3. & 90. 1.

R. Moses Haddarsan apud Galatin. de Areanis Cathol. Verit. l. 6. c. 2.

R. Sol. Urbin Ohel Moed, fol. 64. 1.

Yalkut Simeoni, par. 2. fol. 43. 1.

T. Bab. Succa, fol. 52. 1. & ex codem R. Sol. Jarchi, R. David Kimchi, R. Aben Ezra, & R. Sol. ben Melech. in Zech. xii. 10.

Piske Tosephot Sabbat, art. 314.

Seder Tephillot, fol. 183. 2. &c. Ed. Basil.

actantii Divin. Institut. l. 4. c. 26

Lipsius de Cruce, l. 2. c. 14. p. 110, 114.

Maimon. Hilch. Sanhedrin, c. 3, sect. 1.

R. David Kimchi & Jarchi, in Jonah i. 17. & ii. 1. Zohar in Exod.  fol. 20. 3. & 78. 3.

Antiq. 1. 9. c. 18.

T. Hieros. Pesach. fol. 31. 2. T. Bab. Moed. Katon, fol. 16. 2. 17. 2. 19. 2. & 20. 2. Bechorot, fol. 20. 2. & 21. 1,   Nidda, fol. 33. 1.  Maimon. Hilch. Ebel, c. 7. sect. 1, 2, 3. Aben Ezra in Lev. xii. 3.

According to the custom of mourners.

Bereshit Rabba, sect. 73. fol. 64. 3. Targum Jerus. in Gen. xxx. 21. & Jon in Deut. xxviii. 12. Zohar in Gen. fol. 67. 3. Pirke Eliezer, c. 34. T. Bab. Taanith, fol. 2. 1. & Sandedrin, fol. 113. 1.

Pirke Eliezer, c. 11.

Misn. Pesachim, c. 1. sect. 1. Vid. Maimon. & Bartenora in ib.

Misn. Taanilh, c. 4. sect. 3.

T. Bab. Taanith, fol. 27. 2. Vid. T. Bab. Nidda, fol. 4. 2. & 11. 1.  & 67. 2.

Maimon. Cele Hamikdash, c. 8. sect. 14. Kimchi in Sepher Shorash rad. rzv.

T. Hieros. Shekalim, fol. 51.

Misn. Shekalim, c. 8. sect. 5. Shernot Rabba, sect. 50. fol. 144.  2. Bernidbar Rabba, sect. 4. fol. 183. 2.

Vid. Bartenora & Yom. Tob. in ib.

Vid. Bartenora in ib.

T. Bab. Yoma, fol. 39. 2. Jarchi & Kimchi in Zech. xi. i. Ganz  Tzemach David, par. 1. fol. 25. 2.{a} L. 8. c. 12. {b} L. 5. c. 44. {c} L. 2. c. 84.

Antiqu. l. 3. c. 10. sect. 6.

Gale Razeya apud Galatin. de Arcan. Cathol. ver. l. 8. c. 23.

T. Bab. Sanhedrin, fol. 99. 1.

T. Bab. Menachot, fol. 65. 1. Gloss. in. T. Bab. Beracot, fol. 17. 2. Bereshit Rabba, sect. 100. fol. 88. 2.

T. Bab. Erachin, fol. 10. 1.

Antiqu. l. 3. c. 10. sect. 6.

De Bello Jud. l. 2. c. 3. sect. 1.

In Lev. xxiii. 15.

T. Bab. Pesachim, fol. 68. 2.

 Zohar in Exod. fol. 34. 4. Shirhashirim Rabba, fol. 9. 4.

R. Menachem in Lev. viii. apud Ainsworth in Gen. xvii. 12.

T. Hieros. Taaniot, fol. 65. 3. Seder Tepillot, fol. 23. 2. Ed.  Basil.

Maimon. Hilch. Melachim. c. 11. sect. 3.

T. Bab. Bava Metzia, fol. 106. 2.

Gloss in T. Bab. Roshhashana, fol. 16. 1.

Gloss in Bava Metzia & in Roshhashana ib.

Misn. Menachot, c. 8. sect. 2.

Misn. Sheviith, c. 2. sect. 1. & Moed Katon, c. 1. sect. 4.

Maimon. Hilchot Shophar ve Succah, c. 2. sect. 1.

Ibid. sect. 8.

Ib. ch. 3. sect. 1. Schulchan Aruch, par. 1. No. 590. sect. 1.

Misn. Roshhashanah, c. 1. sect. 1.

Schulchan Aruch, par. 1. c. 588. sect. 1. Lebush, par. 2. c. 588. sect. 1.

R. Alphes, par. 1. fol. 346. 2. & Jarchi in loc.

Maimon. ut supra, ({b}) c. 1. sect. 1. Schulchan Aruch, ib. c.  526. sect. 1.

Schulchan Aruch, ib. c. 583. sect. 2. Lebush, ib. 583. sect. 2.

Misn. Roshhashanah, c. 1. sect. 2. T. Bab. Roshhashanah, fol. 16. 2.

Leo Modena’s History of Rites of the present Jews, par. 3. c. 5.  sect. 7.

T. Bab. Roshhashanah, fol. 10. 2.

Targum Jon. in Numb. xxix. 1. R. Alphes, par. 1, fol. 346. 2. T. Bab. Roshhashanah, fol. 16. 2.

Leo Modena, ut supra. ({l})

Targum Jon. in Exod. xx. 18.

Kettoreth Hassamamim in ib.

Mechilta in ib. & Abarbinel, Mashmia Jeshua, fol. 11. 4.

Zohar in Lev. fol. 42. 2. 4.

Abkath Rocel, p. 138. Ed. Huls.

T. Hieros. Kilaim, fol. 32. 3. & Cetubot, fol. 35. 2. Bereshit Rabba, sect. 74. fol. 65. 1.

Bereshit Rabba, sect. 96. fol. 83. 4. & 84. 1. & Shemot Rabba, sect. 32. fol. 135. 2.

Zohar in Gen. fol. 68. 4.

Zohar in Gen. fol. 79. 3.  lb. fol. 100. 3.

Ib. fol. 103. 1.

Ib. fol. 83. 1.

Alkoran, Surat. 6. v. 31. p. 113. Ed. Hinckelman.

Antiqu. l. 3. c. 12. sect. 6.

T. Hieros. Beracot, fol. 2. 4. Eeha Rabbati, fol. 54. 4.

Bemidbar Rabba, sect. 11. fol. 202. 3.

Abkath Rochel, p. 138.

Targum. Jon. in Exod. xx. 18. & Kettoreth Hassammim in ib. Abarbinel. Mashmia Jeshua, fol. 11. 4.

Misn. Tamid. c. 7. sect. 3.

Antiqu. l. 3. c. 12. sect. 6.

Yomo, hoofdstuk 5‑a

Tractaten Yoma 39:b

T. Bab. Yoma, fol. 85. 2. & 86. 1. Misn. Sanhedrin, c. 6. sect. 2.     Zohar in Gen. fol. 107. 1.

T. Bab. Chagiga, fol. 27. 1. & Roshhashana, fol. 18. 1, & Yebamot,  fol. 105. 1.

T. Bab. Taanith, fol. 16. 1. & Sanhedrin, fol. 37. 2. Maimon. Hilch. Teshuba, c. 2. sect. 4.

T. Bab. Beracot, fol. 60. 1. Hieros. Yoma, fol. 38. 2. T. Bab. Moed Katon, fol. 28. 1. & Yoma, fol. 42. 1. Gloss in ib.

T. Shebuot, fol. 11. 2.

evwy hnmmw “ideo ex eo servabitur”, Schmidt.

Jonh Gill notes

T. Bab. Succah, fol. 52. 1.

 R. Isaac Chizzuk Emunah, par. 1. c. 36. p. 309.

wyle “super hoc”, Junius & Tremellius; “propter hoc”, Gussetius; “super illo”, Piscator, Cocceius.

De Temulentia, p. 251. & De Sacrificiis Abel & Cain, p. 151.

Misn. Sanhedrin c. 11. sect. 1.

T. Bab. Erubin, fol. 19. 1. & Chagiga, fol. 27. 1.

Aben Ezra in loc. T. Bab. Sanhedrin, fol. 98. 1.

R. Isaac, Chizzuk Emuna, par. 2. c. 81.

De Temulentia, p. 251. & De Sacrificiis Abel & Cain, p. 151.

 Misn. Menachot, c. 8. sect. 1. 3. & Bartenora in ib. So Alpha penulatorum, “the chief of beggars”, in Martial, l. 50. 2. Ep. 57.

T. Bab. Sabbat, fol. 55. 1. & Avoda Zara, fol. 4. 1. Echa Rabbati, fol. 52. 1. Baal Hatturim in Deut. xxxiii. 21. & Raziel, fol. 9. & 

12. & Yalkut Simeoni, par. 2. fol. 70. 1, 2.

Vid. Lyra in loc.

Seder Olam Rabba, c. 26. p. 73.

Buxtorf. Synagog. Jud. c. 21. p. 447.

Targum, Jarchi & Kimchi in loc.

Zohar in Gen. fol. 53. 2. & in Exod. fol. 4. 2. & 96. 2.

T. Bab. Sanhedrin, fol. 96. 2.

Aben Ezra in Amos ix. 11.

Bereshit Rabba, sect. 88. fol. 76. 4.

Zohar in Deut. fol. 110. 2.

Targum in Cant. viii. 5.

T. Bab. Cetubot, fol. 111. 1.

 Judah Zabarah apud Pocock. Not. Miscell. p. 119. Pirush in Ezek. xxxvii. 12.

 Buxtorf. Synagog. Jud. c. 21. p. 447.

 John Gill

 Vid. Casaubon. Epist. ep. 24.

 Misn. Shekalim, c. 3. sect. 1.

 Misn. Becorot, c. 9. sect. 5.

 Maimon. & Bartenora in ib.

T. Bab. Ceritot, fol. 9.1. Piske Tosaphot Yebamot. art. 84. Maimon. Hilch. Sabbat, c. 20. cect. 14

T. Bab. Sanhedrin, fol. 58. 2.

Maimon. Hilch. Melachim, c. 10. sect. 9.

T. Bab. Betza, fol. 16. 1. Seder Tephillot, fol. 76. 1. Ed. Amtst

T. Bab. Sanhedrin, fol. 56. 2. Seder Olam Rabba, p. 17. & Zuta, p. 101. Ed. Meyer.

 Jarchi & Baal Hatturim in Gen. ii. 3. Pirke Eliezer, c. 18.

Vid. Misn. Abot, c. 3. sect. 18. & Bartenora in ib. & Halicot Olam,  par. 2. c. 1. p. 48.

T. Bab. Sabbat, fol. 32. 1.

 Misn. Chagiga, c. 1. sect. 8. T. Bab. Chagiga, fol. 11. 2.

T. Bab. Beracot, fol. 63. 1.

T. Bab. Menachot, fol. 36. 2. Vid. T. Bab. Ceritot, fol. 5. 1.

Kettoreth Hassamamim in ib.

Targum Jon. in Exod. xx. 18.

Mechilta in ib. & Abarbinel, Mashmia Jeshua, fol. 11. 4.   

Zohar in Lev. fol. 42. 2. 4.

Abkath Rocel, p. 138. Ed. Huls.

T. Hieros. Kilaim, fol. 32. 3. & Cetubot, fol. 35. 2. Bereshit Rabba, sect. 74. fol. 65. 1.

Bereshit Rabba, sect. 96. fol. 83. 4. & 84. 1. & Shemot Rabba, sect. 32. fol. 135. 2.

Zohar in Gen. fol. 68. 4.  

Zohar in Gen. fol. 79. 3.

lb. fol. 100. 3.

Ib. fol. 103. 1.

Ib. fol. 83. 1.

hokb “quum tegitur luna”, Piscator; “ad verbum in obtectione”,  i. e. “eum obtegatur luna a sole”, Amama.

Vid. Hackman. Praecidan. Sacr. p. 130, 131

Origin. l. 5. c. 33.

 Lactant. de Fals. Felig. l. 1. c. 6.

De Antro Nymph. prope finem.

Ludolf. Lexic. Ethiopic. p. 65. & Hist. Ethiop. l. 3. c. 6.

Julian. Opera, par. 1. orat. 4. p. 290, 291.

Martin. Sinic. Hist. l. 1. p. 22.

Kettoreth Hassamamim in ib.

Targum Jon. in Exod. xx. 18.

Mechilta in ib. & Abarbinel, Mashmia Jeshua, fol. 11. 4.

Zohar in Lev. fol. 42. 2. 4.

Abkath Rocel, p. 138. Ed. Huls.

T. Hieros. Kilaim, fol. 32. 3. & Cetubot, fol. 35. 2. Bereshit Rabba, sect. 74. fol. 65. 1.

Bereshit Rabba, sect. 96. fol. 83. 4. & 84. 1. & Shemot Rabba, sect. 32. fol. 135. 2.

Zohar in Gen. fol. 68. 4.

Zohar in Gen. fol. 79. 3.

lb. fol. 100. 3. Ib.

fol. 103. 1. Ib. fol. 83. 1.

Alkoran, Surat. 6. v. 31. p. 113. Ed. Hinckelman.

Euseb. Eccl. Hist. l. 2. c. 25.

R. David Kimchi, Sepher Shorash. rad. rgx

Lipsius de Cruce, l. 2. c. 8. Bartholinus de Cruce, p. 57. 112.

 

 

 

 

 

 

 

 

 



[i]

1